30lat i cały czas sam - Netkobiety.pl

Ok i na ile randek chodzisz miesięcznie? Ile nowych dziewczyn dodałes na FB w tym czasie? Ile poznałeś przez wspólnych znajomych, na imprezach na których bywasz?

Ale ty byłeś kiedykolwiek u kogokolwiek na imprezie? Przecież nawet jak idziesz na domówkę do zamężnej kolezanki to zawsze będzie pare nowych osób których nie znasz i potem możecie wspólnie gdzieś się umówić już bez zamężnej i zajętej koleżanki.

Tak uważam.

Raka i Shinigami ci napisali, że znają osoby chciałyby stworzyć związek, aktywnie szukają partnera, były na niego otwarta, a ostatecznie skończyły same. Ja też znam takie osoby. Ale pewnie zaraz nam napiszesz, że nie mamy racji bo mamy incelami. Ty nikogo takiego nie znasz. 3 inne osoby znają, no ale to ty masz rację...

ChuopskiChłop napisał/a:

marcinex napisał/a:

Dokładnie. Poza tym nie każdy musi lubić chodzić na imprezy.

No to masz problem, bo kobiety to socjalne bestie, one bez takich spędów żyć nie umieją.

Ja akurat mogę chodzić, o ile mi nie każą tańczyć, bo nie umiem

Ale i tak niezbyt mam okazje.

Ta moja wypowiedź to była raczej taka ogólna. SmutnaDziewczyna pisze, że receptą na samotność jest znalezienie sobie znajomych i chodzenie na imprezy. Ale co jeśli ktoś nie lubi imprez? To jest skazany na samotność? Nie można nieć żadnych własnych upodobań?

Ja też znam gości którzy twierdzą, że szukają dziewczyny, ale jednoczesnie chcą grać po 12 godzin dziennie na konsoli i weekendy spędzać w domu. Albo dziewczyne która twierdziła że chce ślubu, męża i dzieci, ale jednocześnie potrafiła rozmawiac codziennie po 3 godziny z matka przez telefon, konsultując z nią wszystko, nawet to gdzie ma pojechać na wakacje, zanim jeszcze zapytała swojego narzeczonego o zdanie. datę ślubu i sale weselną też miała wybrac mama, bo mąż to tam nieważne, wazne żeby mama była zadowolona. Mam kolegów którzy bardzo pragną związku, ale kiedy w nim są przez 5 lat nie umieją sie zdecydowac na zamieszkanie z dziewczyną, czy oświadczyny. Znam dziewczyny, które niby chca stabilnego, normalnego chłopaka, ale jednoczesnie chcą im robić codzinnie jazdy, że za głośno oddychają, źle prasują, źle gotują, wszytko robią źle, a one jedynie się znają na życiu w związku.
Tak, znam osoby, które mimo, że mówią że chcą, to są bardzo roszczeniowe, aroganckie, prózne. Osoby, które angażują się w zupełnie inne rzeczy i każda ich decyzja życiowa przeczy ich deklaracjom odnosnie ich gotowości do związku. Możesz sobie przeczytać dowolbny wątek na forum, gdzie ludzie opisują jakiej patologii doświadczyli ze strony partnera i uświadomoć sobie, że często ci patologiczni partnerzy również by zadeklarowali że chca byc w związku i przeciez wszystko jest okej.
Niestety, ale jest to dokładnie to o czym piszesz. Inaczej postrzegam świat. I może na te samą osobe, o której ty myślisz, że jest świetna i że nie wiadomo czemu jest sama, ja bym potraktowała jak farbowanego lisa, który mówi jedno, robi drugie.

Panowie, jest już was paru, weźcie się spiknijcie gdzieś w większym mieście w Polsce tam gdzie każdy z was może dojechać i idźcie sobie do knajpy na piwo - pogadacie o pierdołach, posocjalizujecie się, będziecie mogli wymienić się doświadczeniami lub ich brakiem, pooglądacie jakie pary się kręcą na mieście i czy faktycznie to same chady z witaminkami, a przy okazji zobaczycie jak każdy z was funkcjonuje w grupie i będziecie mogli sobie dać konstruktowny feedback. Lato idzie, ruszcie się sprzed tych kompów.

Nie wszyscy z was, ale większość wspomina że ma problem z zawieraniem jakichkolwiek znajomości - tutaj macie możliwość wyjścia z inicjatywą i zorganizowania czegoś. Jesteście w podobnym wieku, macie podobne problemy. Nic tylko korzystać.

Panowie, jest już was paru, weźcie się spiknijcie gdzieś w większym mieście w Polsce tam gdzie każdy z was może dojechać i idźcie sobie do knajpy na piwo - pogadacie o pierdołach, posocjalizujecie się, będziecie mogli wymienić się doświadczeniami lub ich brakiem, pooglądacie jakie pary się kręcą na mieście i czy faktycznie to same chady z witaminkami, a przy okazji zobaczycie jak każdy z was funkcjonuje w grupie i będziecie mogli sobie dać konstruktowny feedback. Lato idzie, ruszcie się sprzed tych kompów.

ChuopskiChłop napisał/a:

marcinex napisał/a:

Dokładnie. Poza tym nie każdy musi lubić chodzić na imprezy.

No to masz problem, bo kobiety to socjalne bestie, one bez takich spędów żyć nie umieją.

Ja akurat mogę chodzić, o ile mi nie każą tańczyć, bo nie umiem

Ale i tak niezbyt mam okazje.

Ta moja wypowiedź to była raczej taka ogólna. SmutnaDziewczyna pisze, że receptą na samotność jest znalezienie sobie znajomych i chodzenie na imprezy. Ale co jeśli ktoś nie lubi imprez? To jest skazany na samotność? Nie można nieć żadnych własnych upodobań?

SmutnaDziewczyna007 napisał/a:

Pisze o ludziach którzy BYLI w związku, zachowywali się w nim mega dziwnie i niedojrzale i do dziś są bardzo zdziwieni że nikt ich nie chce, bo przecież są tacy wspaniali.

Są, czy byli, nadal to zupełnie inny przypadek. Bo jednak jakieś dziewczyny się nimi zainteresowały. Tu masz coś innego, czyli całkowite 0 zainteresowania i brak szans na to, żeby to zmienić i chociażby pójść na randkę.

marcinex napisał/a:

ChuopskiChłop napisał/a:

No to masz problem, bo kobiety to socjalne bestie, one bez takich spędów żyć nie umieją.

Ja akurat mogę chodzić, o ile mi nie każą tańczyć, bo nie umiem

Ale i tak niezbyt mam okazje.

Ta moja wypowiedź to była raczej taka ogólna. SmutnaDziewczyna pisze, że receptą na samotność jest znalezienie sobie znajomych i chodzenie na imprezy. Ale co jeśli ktoś nie lubi imprez? To jest skazany na samotność? Nie można nieć żadnych własnych upodobań?

Może liczyć na przypadek ewentualnie, po prostu spotkanie w jakimś miejscu. Znajomi mojej matki poznali się w bibliotece.

Nie zmienia to faktu że na związek w taki sposób jest naprawdę niewielka szansa, tak samo jak i na nawiązanie relacji w pracy. Niestety w tym kraju kultura tandetnego imprezowania mocno się trzyma, a kobiety są jej napędem. Większość ludzi ma wręcz kulturowo wdrukowane że żeby kogoś znaleźć trzeba niestety iść do klubu.

marcinex napisał/a:

ChuopskiChłop napisał/a:

No to masz problem, bo kobiety to socjalne bestie, one bez takich spędów żyć nie umieją.

Ja akurat mogę chodzić, o ile mi nie każą tańczyć, bo nie umiem

Ale i tak niezbyt mam okazje.

Ta moja wypowiedź to była raczej taka ogólna. SmutnaDziewczyna pisze, że receptą na samotność jest znalezienie sobie znajomych i chodzenie na imprezy. Ale co jeśli ktoś nie lubi imprez? To jest skazany na samotność? Nie można nieć żadnych własnych upodobań?

Nie mam na myśli koniecznie imprez typu clubbing do białego rana. Jak chcesz możesz jechac ze znajomymi na zlot fanów star wars przebrany za Obi Wana. Impreza to dla mnie każde wydarzenie gdzie kreci się dużo ludzi, jest luźna atmosfera, nie jest dziwnie jak zagadniesz obcą osobe.

Liczyć na przypadek to chyba jeszcze mniejsza szansa niż spotkać kogoś na portalu randkowym.

Z tymi klubami jako miejsce na podryw to ja tego kompletnie nie rozumiem. Byłem w klubie ze 3 razy i tak tak tak głośno, że jedyna forma podrywu to chyba tylko "wspólne tańczenie" lub jakieś klapsy w tyłek czy coś takiego xd
Tyle, że jak nie masz dobrych genów i wyglądu chada to i tak nie masz żadnych szans. No chyba, że się trafi jakaś fest pijana, ale jak wytrzeźwieje to pewnie i tak się już nie odezwie...

Panowie, jest już was paru, weźcie się spiknijcie gdzieś w większym mieście w Polsce tam gdzie każdy z was może dojechać i idźcie sobie do knajpy na piwo - pogadacie o pierdołach, posocjalizujecie się, będziecie mogli wymienić się doświadczeniami lub ich brakiem, pooglądacie jakie pary się kręcą na mieście i czy faktycznie to same chady z witaminkami, a przy okazji zobaczycie jak każdy z was funkcjonuje w grupie i będziecie mogli sobie dać konstruktowny feedback. Lato idzie, ruszcie się sprzed tych kompów.

Nie wszyscy z was, ale większość wspomina że ma problem z zawieraniem jakichkolwiek znajomości - tutaj macie możliwość wyjścia z inicjatywą i zorganizowania czegoś. Jesteście w podobnym wieku, macie podobne problemy. Nic tylko korzystać.

SmutnaDziewczyna007 napisał/a:

marcinex napisał/a:

Ja akurat mogę chodzić, o ile mi nie każą tańczyć, bo nie umiem

Ale i tak niezbyt mam okazje.

Ta moja wypowiedź to była raczej taka ogólna. SmutnaDziewczyna pisze, że receptą na samotność jest znalezienie sobie znajomych i chodzenie na imprezy. Ale co jeśli ktoś nie lubi imprez? To jest skazany na samotność? Nie można nieć żadnych własnych upodobań?

Nie mam na myśli koniecznie imprez typu clubbing do białego rana. Jak chcesz możesz jechac ze znajomymi na zlot fanów star wars przebrany za Obi Wana. Impreza to dla mnie każde wydarzenie gdzie kreci się dużo ludzi, jest luźna atmosfera, nie jest dziwnie jak zagadniesz obcą osobe.

Ale żeby gdzieś jechać ze znajomymi to najpierw trzeba ich mieć! Ja np. lubię fantasy i byłem 2 razy na konwentach fantasy z kolegą, ale mimo prób nie udało mi się tam nikogo poznać. To nie jest tak, ze wystarczy sobie pójść w jakieś miejsce gdzie są jacyś ludzie nawet z podobnymi zainteresowaniami i od razu się kogoś pozna. To jest bardzo trudne.

jakis_czlowiek napisał/a:

SmutnaDziewczyna007 napisał/a:

Pisze o ludziach którzy BYLI w związku, zachowywali się w nim mega dziwnie i niedojrzale i do dziś są bardzo zdziwieni że nikt ich nie chce, bo przecież są tacy wspaniali.

Są, czy byli, nadal to zupełnie inny przypadek. Bo jednak jakieś dziewczyny się nimi zainteresowały. Tu masz coś innego, czyli całkowite 0 zainteresowania i brak szans na to, żeby to zmienić i chociażby pójść na randkę.

Opisałam przypadki osób, które podobnie jak wy, twierdziły ze tylko im w głowie związki i romanse, a byli mocno niedostosowani do realiów życia w XXI wieku.
Troche już się pogubiłam bo każdy wasz case jest zupełnie inny, a próbuje zbiorczo odpisywać.

Zakoduj to sobie, że on nie jest w stanie zdefiniować swojej ligi. Dla niego wszystkie kobiety są z innej ligi.

No tak, szybciutko przyszło 3x nie. Niespecjalnie mnie to dziwi. Nic samemu nie zrobić tylko dalej czekać aż świat się dostosuje do waszych wymagań

Są, czy byli, nadal to zupełnie inny przypadek. Bo jednak jakieś dziewczyny się nimi zainteresowały. Tu masz coś innego, czyli całkowite 0 zainteresowania i brak szans na to, żeby to zmienić i chociażby pójść na randkę.

Ja np. lubię fantasy i byłem 2 razy na konwentach fantasy z kolegą, ale mimo prób nie udało mi się tam nikogo poznać. To nie jest tak, ze wystarczy sobie pójść w jakieś miejsce gdzie są jacyś ludzie nawet z podobnymi zainteresowaniami i od razu się kogoś pozna. To jest bardzo trudne.

Dla krótkiego wyjaśnienia, ja mimo iż zgadzam się ze sporą częścią tego co piszą tu panowie to jednak nie identyfikuję się z nimi. Ja się nie poddałem i nie zamierzam tego robić, będę dalej próbował się uspołecznić i "aktywnie szukać". Ja wciąż wierzę w prawdziwą miłość, i że kiedyś uda mi się jej doświadczyć razem ze wszystkim co jej towarzyszy.

Shinigami napisał/a:

Ja wciąż wierzę w prawdziwą miłość, i że kiedyś uda mi się jej doświadczyć razem ze wszystkim co jej towarzyszy.

Ja raczej w to już nie wierzę... Widzę, że nie mam na to szans. Chociaż chciałbym. Ale nadzieja matką głupich. W moim wieku, z moimi wszystkimi wadami i brakami, nie ma na co liczyć.

Shinigami napisał/a:

Pomiędzy ludźmi, którzy byli w nieudanych związkach, a ludźmi którzy nigdy nie byli w żadnych jest ogromna przepaść. Ci pierwsi choć raz tego spróbowali i wiedzą jak to jest i co najważniejsze, mają możliwość przeanalizowania swojego związku, zrozumienia jaki błąd popełnili dzięki czemu mogą poprawić tę część siebie, która spowodowała upadek związku. Lepiej jest popełnić błąd i móc się na nim czegoś nauczyć niż nie mieć nawet możliwości jego popełnienia.

No ja to powtarzam od dawna, że chciałbym chociaż mieć możliwość popełnić błąd... A nawet na to nie mam szans.

Jak to nie masz. Zagadaj do jakiejkolwiek dziewczyny i  go popełnisz, ale też się dowiesz co robisz źle.  Siedząc na dvpie, tak , nie masz możliwości go popełnić.

Panowie, jest już was paru, weźcie się spiknijcie gdzieś w większym mieście w Polsce tam gdzie każdy z was może dojechać i idźcie sobie do knajpy na piwo - pogadacie o pierdołach, posocjalizujecie się, będziecie mogli wymienić się doświadczeniami lub ich brakiem, pooglądacie jakie pary się kręcą na mieście i czy faktycznie to same chady z witaminkami, a przy okazji zobaczycie jak każdy z was funkcjonuje w grupie i będziecie mogli sobie dać konstruktowny feedback. Lato idzie, ruszcie się sprzed tych kompów.

Nie wszyscy z was, ale większość wspomina że ma problem z zawieraniem jakichkolwiek znajomości - tutaj macie możliwość wyjścia z inicjatywą i zorganizowania czegoś. Jesteście w podobnym wieku, macie podobne problemy. Nic tylko korzystać.

(...) Potrzebuję kogoś w swojej okolicy, bym mógł się regularnie spotykać. Wprawdzie mam grupkę znajomych, z którymi się spotykam i gramy razem w planszówki + jedzenie, ale ostatnio zawsze coś wypada i z tych spotkań nic nie wychodzi + z żadną z tych osób nie spotykam się indywidualnie na piwo czy jakąkolwiek inną aktywność.

Olinka napisał/a:

Foxterier napisał/a:

Panowie, jest już was paru, weźcie się spiknijcie gdzieś w większym mieście w Polsce tam gdzie każdy z was może dojechać i idźcie sobie do knajpy na piwo - pogadacie o pierdołach, posocjalizujecie się, będziecie mogli wymienić się doświadczeniami lub ich brakiem, pooglądacie jakie pary się kręcą na mieście i czy faktycznie to same chady z witaminkami, a przy okazji zobaczycie jak każdy z was funkcjonuje w grupie i będziecie mogli sobie dać konstruktowny feedback. Lato idzie, ruszcie się sprzed tych kompów.

Nie wszyscy z was, ale większość wspomina że ma problem z zawieraniem jakichkolwiek znajomości - tutaj macie możliwość wyjścia z inicjatywą i zorganizowania czegoś. Jesteście w podobnym wieku, macie podobne problemy. Nic tylko korzystać.

Zauważyłeś, jak wielki ten pomysł wywołał entuzjazm?

Serio? Takie pomysły są mega pojebane. Rzucanie takim pomysłem jest tylko po to, żeby mieć kolejny powód, żeby po nas jechać, że czegoś nie robimy. Każdy dobrze wie, że to praktycznie nie jest wykonalne, skoro ludzie są rozsiani po całej Polsce.

Zresztą, ja nie potrzebuję się spotykać z jakimś randomowymi facetami. Nie tego mi potrzeba. (...)

KoralinaJones napisał/a:

Of kors "Jego Wysokość". Jeszcze, nie daj Boże, korona z głowy spadłaby Waszej Wysokości .

Ta, i musisz ucinać część wypowiedzi, żeby sens tego był bardziej dostosowany do tego, co piszesz

No to mądralo sama się spotkaj z kimś z drugiego końca Polski.

Serio? Takie pomysły są mega pojebane. Rzucanie takim pomysłem jest tylko po to, żeby mieć kolejny powód, żeby po nas jechać, że czegoś nie robimy.

Każdy dobrze wie, że to praktycznie nie jest wykonalne, skoro ludzie są rozsiani po całej Polsce.

Zresztą, ja nie potrzebuję się spotykać z jakimś randomowymi facetami. Nie tego mi potrzeba. Mam znajomych od grania w piłkę, czy od spotykania się na planszówki, itp. To mi starczy.

Problemem naprawdę nie jest wysiłek, tylko po co mam się spotykać z osobami z innych części Polski (zwłaszcza biorąc pod uwagę, że trudno by było dopasować termin i miejsce, które każdemu by pasowało)? Znajomych z drugiego końca Polski już mam, teraz potrzebni mi znajomi w mojej okolicy. No i dziewczyna, ale to kolejny etap.

Olinka napisał/a:

jakis_czlowiek napisał/a:

Zresztą, ja nie potrzebuję się spotykać z jakimś randomowymi facetami. Nie tego mi potrzeba. Mam znajomych od grania w piłkę, czy od spotykania się na planszówki, itp. To mi starczy.

To już bardziej do mnie przemawia niż "nie da się".

W tym problem, że obojętnie co byśmy zrobili, to dla Was zawsze to będzie źle i za mało. Zawsze będzie, że nic nie robimy.

jakis_czlowiek napisał/a:

W tym problem, że obojętnie co byśmy zrobili, to dla Was zawsze to będzie źle i za mało. Zawsze będzie, że nic nie robimy.

Skąd to stwierdzenie? Możesz podać jakieś konkretne przykłady?

I co konkretnie zrobiłeś, by zmienić swoją sytuację?

Oczywiście mam tego świadomość, ale jeśli ktoś oburza się, że cokolwiek robi, to w naszych oczach zawsze będzie źle i za mało, to przecież najprostszą metodą obrony swojego stanowiska jest podanie przykładów. Tutaj niestety najczęściej następuje tzw. samozaoranie, bo w najlepszym wypadku pojawiają się jakieś mętne ogólniki.

I tak jak napisałem, to jest nic niewarte, to jest za mało. I ja to wiem, i Wy to wiecie.