30lat i cały czas sam - Netkobiety.pl

Brzydkim kobietom tez jest trudno.

Roxann napisał/a:

Co w tym dziwnego? Powszechnie się mówi, że nejlepiej/najzdrowiej by kobieta pierwsze dziecko urodziła przed 30-tką. Wiadomo, że czasy zmieniły itd. ale... jeśli dziewczyna chce mieć dziecko, to ma na to tak naprawdę mało czasu szczególnie borąc pod uwagę okoliczności, w sensie skończyć studia, znaleźć stałą, w miarę dobrą pracę itd. Tu przecież kobiety ok. 30-tki szukające stałego związku są negatywnie postrzegane bo na pewno wcześniej były na karuzeli itd. a teraz szukają bezpiecznej przystani. To jest bardzo mylne i krzywdzące, bo powiedzmy sobie szczerze, ktoś kto nie jest dobrze/bogato urodzony, to nie może sobie pozwolić na dziecko w wieku ok 20 lat. Jednak jak to wszystko obserwuję, to dochodzę do wniosku, że obecnie żaden wiek kobiety nie jest dobry do posiadania potomstwa. Zbyt wcześnie, źle, bo bezmyślność i brak odpowiedzialności, ok 30-tki źle bo niby już desperacja, ok. 40-tki też źle bo za stara i mogą pojawić komlikacje.

To oczywiste, że nie ma sensu zachodzić w ciążę, nie będąc w stanie zapewnić dziecku godnych warunków, więc 20-25 to w większości przypadków za wcześnie, a 40 za późno. Zgadzam się więc, że 30 to odpowiedni wiek. Nie każda kobieta ok. 30 jest tak postrzegana, natomiast mimo wszystko spora część kobiet już za młodu jest w związkach i to często niejednym, a dopiero jak chcą założyć rodzinę, to zwracają uwagę na inne czynniki niż wygląd, stąd te opinie.

Tzn. z kobiecego punktu widzenia i biorąc pod uwagę wszystkie inne czynniki, uważam, że najlepszy czas na macierzyństwo to właśnie wiek ok 30-tki. Tylko niestety takie kobiety często są postrzegane za desperatki, bo zegar cyka itd., podczas gdy tym młodszym często zarzuca się rozwiązłość i/lub szukanie sponsora. W końcu sama nie zarabia jeszcze tyle by móc sama nie tyle nawet wychować, co nawet dołożyć do wychowania dziecka.
Mnie osobiście boli, jak czytam, że 30-letnie kobiety to desperatki, a często to właśnie osoby, które poświeciły młodość na naukę i pracę by godnie żyć, być niezależną finansowo itd. Na to już się nie patrzy. Nie docenia.

Jeśli taka kobieta faktycznie skupiła się na nauce i pracy, to tylko dobrze o niej świadczy.

Faceci jednak coraz cześciej i szybciej ewakuułą ze związków, kiedy pojawia ciąża/dziecko. Fajnie mieć seks ale już dziecko i odpowiedzialność za rodzinę, to za wiele.

Kwestia wyboru właściwego partnera.

A kto najczęściej na tinderach szuka na seks/FwB? Kobiety?

Kobiety szukają zazwyczaj na związek.

Facet wziąłby nawet brzydka tylko żeby ją przelecieć. Ale na związek już mu nie wystarczy.

rakastankielia napisał/a:

Inkwizytorka napisał/a:

Łatwiej? W czym?

chyba tylko na sam seks, a kobietom nie o to chodzi.

Gdyby nie chodziło, to nie patrzyłybyście w pierwszej kolejności na wygląd. Ja szukam kobiety do związku, nie musi być ładna, a i tak żadna nie jest zainteresowana.

Łaskawca xD

Lady Loka napisał/a:

rakastankielia napisał/a:

Gdyby nie chodziło, to nie patrzyłybyście w pierwszej kolejności na wygląd. Ja szukam kobiety do związku, nie musi być ładna, a i tak żadna nie jest zainteresowana.

Łaskawca xD

Nie łaskawca, tylko dla mnie po prostu są ważniejsze rzeczy niż wygląd. Na co mi ładna dziewczyna, z którą bym się nie mógł dogadać, bo nie pasowalibyśmy charakter ani nie mieli wspólnych zainteresowań?

rakastankielia napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Łaskawca xD

Nie łaskawca, tylko dla mnie po prostu są ważniejsze rzeczy niż wygląd. Na co mi ładna dziewczyna, z którą bym się nie mógł dogadać, bo nie pasowalibyśmy charakter ani nie mieli wspólnych zainteresowań?

To sarkazm był. Ale w sumie nie dziwię się, ze go nie wyłapałeś.

blueangel napisał/a:

Brzydkim kobietom tez jest trudno.

Nieporównywalnie łatwiej niż brzydkim mężczyznom.

to, ze ktos jest spokojny czy nie ma ladnej buzi nie oznacza, ze jest odpowiedzialny.

Oczywiście, że na swój sposób krzywdzące, ale nie musi być intencjonalnie wymierzone przeciw komukolwiek. Pewne myśli pojawiają się automatycznie.

blueangel napisał/a:

Brzydkim kobietom tez jest trudno.

Jest w tym trochę prawdy, że facet prędzej przymknie oko na pewne braki u kobiety niż odwrotnie.

Nieporównywalnie łatwiej niż brzydkim mężczyznom.

Uważasz, że wszystkie kobiety, które zostały same z dzieckiem źle wybrały partnera?
O ile się dobrze pamiętam według ostatniego PSR dotyczy to ok 30% rodzin.

Jasne. Jednakże tak czy siak skądś się te myśli biorą i mają gdzieś swoją przyczynę. W ogóle sam fakt, że takie myśli pojawiają się już niejako za utomatu nawet u osoby, która nie jest świadomie uprzedzona świadczy jednak o pewnych istniejących z góry przyjętych społecznych uprzedzeniach.

"Miałeś, chamie, złoty róg,
miałeś, chamie, czapkę z piór:
czapkę wicher niesie,
róg huka po lesie,
ostał ci się ino sznur,
ostał ci się ino sznur."

rakastankielia napisał/a:

blueangel napisał/a:

Brzydkim kobietom tez jest trudno.

Nieporównywalnie łatwiej niż brzydkim mężczyznom.

Przecież ta licytacja pozbawiona jest jakiegokolwiek sensu. Widzisz czubek własnego nosa i nie jesteś w stanie dostrzec, że ktoś może mieć podobnie. Na przykład Inkwizytorka zgłasza taki sam problem - dlaczego mu umniejszasz? Uważasz, że masz monopol na życiową trudność w znalezieniu partnerki/a?

Misinx napisał/a:

Rumunski_Zolnierz napisał/a:

Mokebe tylko wyciągnie swoją parówkę i już temat z głowy haha

To musisz sobie znaleźć takiego Mokebe.

Ja nie jestem Polką
To witaminki z kraju nad Wisłą uwielbiają opalonych samców.

Wczoraj na siłowni widziałem czarnoskórego, który coś tam sobie ćwiczył i nagle ok. 18 letnia Polka przyszła do niego i zaczęła go podrywać

A Tobie Polaku jedynie co zostanie to samotna matka z 2 dzieci.

Misinx napisał/a:

Rumunski_Zolnierz napisał/a:

Ja nie jestem Polką
To witaminki z kraju nad Wisłą uwielbiają opalonych samców.

Wczoraj na siłowni widziałem czarnoskórego, który coś tam sobie ćwiczył i nagle ok. 18 letnia Polka przyszła do niego i zaczęła go podrywać

A Tobie Polaku jedynie co zostanie to samotna matka z 2 dzieci.

Biedaku. Chodzisz na tą siłownię i ciągle wodzisz wzrokiem za czarnoskórymi facetami. Musisz się przełamać. Spróbuj też podjeść, zagadać. W czym ta 18 letnia Polka jest lepsza od Ciebie ? Może któryś z nich czeka na ruch od Ciebie ?

Widać, że nie zrozumiałeś mojego wpisu, szkoda.

A widzisz. Eksperyment miał/miałby także inny cel - określenie "co uważamy za piękne/przystojne" i doprecyzowania naszego puntu widzenia na kwestie atrakcyjności. To bardzo podobne do wrzucenia przeze mnie przedtem zdjęć kobiet po i przed makijażem. Oceny, z tego co pamiętam, oscylowały bardzo mocno w sposób dynamiczny pomiędzy skrajnościami skali (dodam dodatkowo - bardzo mało miarodajnej skali, ponieważ dochodził jeszcze subiektywny czynnik określenia przez nas samych tych "skrajności", a więc co my uważamy za "super atrakcyjne" a co za "w ogóle nie atrakcyjne").
Powyżej pogrubiłem tekst, z którego na przykład wynika, że kryterium tej mitycznej  "przystojności" to niekoniecznie były rysy twarzy czy wzrost (a więc rzeczy, na które nie mamy wpływu), ale także rzeczy, na które mamy jak najbardziej wpływ (zadbanie/fryzura etc.). Jak widać z Twojej wypowiedzi, Ci "przeciętni" faceci tez mogą być "przystojnymi"

Nie zgodzę się ani z pierwszą, ani z drugą myślą. O ile nie neguję, że jest grupa mężczyzn, która ma realny problem, niestety w dużej mierze wynikający z nich samych, o tyle nie dam sobie wmówić, że kobieta wystarczy, aby chciała. Mam w otoczeniu takie, które bardzo chcą, a mimo to wciąż są same. Ty jednak za każdym razem zbijasz te argumenty, jakby w ogóle nie istniały.
I tak kręcimy się w kółko.

Hej, a może skontaktować twoje znajome z raką i paroma innymi i może problem sam się rozwiąże.

Wynikający z nas samych? Nie zgodzę się. Ok, może i są takie kobiety, które chcą, a nie mogą, ale to wyjątki.

Nie miałyby toksycznej relacji

rakastankielia napisał/a:

Nie miałyby toksycznej relacji

Czyżby? Ktoś, kto samego siebie sabotuje, a tym bardziej samego siebie nie akceptuje, jest sfrustrowany, zgorzkniały, nie potrafi nawiązywać i utrzymywać międzyludzkich relacji, lubi wchodzić w rolę ofiary, nie wykazuje chęci do pracy nad sobą, ma niskie poczucie własnej wartości i zerową wiarę we własną sprawczość, jest zamknięty na dialog, z zasady ma o kobietach mało pochlebne zdanie i mogłabym tak dłużej, a przecież każdy z Was posiada większość, o ile nie wszystkie, z wymienionych cech - NIE jest w stanie stworzyć zdrowego związku.

P.S.
Wklej, proszę, przykład osoby z nadwagą, która jest dla Ciebie do zaakceptowania. Jeszcze lepiej pokaż nam osobę obiektywnie brzydką, która wciąż mieści się w owych słynnych 90%, o których tak często wspominasz.
Myślę, że to może być ciekawy punkt zwrotny w tej dyskusji.

ja przecież dawałam szansę osobom nie w moim typie. jeden miał beczkę zamiast brzucha. jak jeszcze bardziej miałabym obniżyć standardy? jeszcze za mało? a i tak jestem sama

To przekonanie też jest potencjalnie toksyczne i to bardziej niż przypuszczasz. Pomijając przy tym, co będzie, jeśli okaże się, że to jednak nie jest cudowne remedium na Twoje życiowe problemy i poczucie niepowodzenia?

Co rozumiesz pod pojęciem "akceptuję samego siebie"?
Twoje wypowiedzi tego nie potwierdzają. Akceptacja to coś więcej niż stwierdzenie lubię to, jak wyglądam. Do tego należałoby dodać: lubię to, kim jestem, jaki jestem, mam wysokie poczucie własnej wartości. U Ciebie tego za nic nie widzę.

Tak szczerze, to spośród narzekających tu panów, Ty wydajesz się być całkiem w porządku. Coś Ci w życiu nie wychodzi, ale nie masz w sobie takiej złości, żalu do całego świata i tendencji do wchodzenia w rolę ofiary. Twoje poczucie własnej wartości też wydaje się być na całkiem przyzwoitym poziomie. To naprawdę wiele zmienia.

W jaki sposób jest to niby toksyczne? Moje problemy wynikają z samotności i braku powodzenia, więc jakiekolwiek zainteresowanie ze strony kobiety z automatu by je rozwiązało.

To akurat ciekawe, bo jeszcze kilka miesięcy temu Wasze opinie na temat mój i dfxa były odwrotne

tylko ze wtedy tez mialbys problemy tylko ze w zwiazkach ma sie inne.

na dodatek moze trafilbys na taka, ze zalowalbys ze  wogole w jakis zwiazek wszedles, a zostalbys z kredytem czy czyms podobnym mocno komplikujacym zycie.

rakastankielia napisał/a:

W jaki sposób jest to niby toksyczne? Moje problemy wynikają z samotności i braku powodzenia, więc jakiekolwiek zainteresowanie ze strony kobiety z automatu by je rozwiązało.

Kiedyś już to wyjaśniałam. Tego typu podejście, oddające swoje szczęście w ręce drugiej osoby, stanowi dla partnera ogromne obciążenie i generuje wiele toksycznych zachowań, jak potrzebę uwieszenia się, czyli bycie bluszczem, zaborczość, zazdrość, oczekiwanie ciągłego zapewniania o uczuciu, niepewność w związku i tak dalej. Wynika to z faktu, że taka osoba panicznie boi się rozpadu relacji, na której opiera właściwie wszystko, co wydaje się dla niej dobre i wartościowe.
Ponadto związek to nie jest nieustająca sielanka, wymaga pracy i wielu umiejętności, co z biegiem czasu może dotkliwie rozczarować.

to bycie bluszczem moze sie sorawdzic, co bys mu doradzila, aby jednak tak sie nie skonczylo? albo osobom u ktorych widac, ze sa w "grupie ryzyka"?

Inkwizytorka napisał/a:

ja przecież dawałam szansę osobom nie w moim typie. jeden miał beczkę zamiast brzucha. jak jeszcze bardziej miałabym obniżyć standardy? jeszcze za mało? a i tak jestem sama

Bo jesteś pasztetem, dlatego jesteś sama zrozum, tak samo jak rosannka, roxann, koralinaDEjones

rakastankielia napisał/a:

Roxann napisał/a:

Co w tym dziwnego? Powszechnie się mówi, że nejlepiej/najzdrowiej by kobieta pierwsze dziecko urodziła przed 30-tką. Wiadomo, że czasy zmieniły itd. ale... jeśli dziewczyna chce mieć dziecko, to ma na to tak naprawdę mało czasu szczególnie borąc pod uwagę okoliczności, w sensie skończyć studia, znaleźć stałą, w miarę dobrą pracę itd. Tu przecież kobiety ok. 30-tki szukające stałego związku są negatywnie postrzegane bo na pewno wcześniej były na karuzeli itd. a teraz szukają bezpiecznej przystani. To jest bardzo mylne i krzywdzące, bo powiedzmy sobie szczerze, ktoś kto nie jest dobrze/bogato urodzony, to nie może sobie pozwolić na dziecko w wieku ok 20 lat. Jednak jak to wszystko obserwuję, to dochodzę do wniosku, że obecnie żaden wiek kobiety nie jest dobry do posiadania potomstwa. Zbyt wcześnie, źle, bo bezmyślność i brak odpowiedzialności, ok 30-tki źle bo niby już desperacja, ok. 40-tki też źle bo za stara i mogą pojawić komlikacje.

To oczywiste, że nie ma sensu zachodzić w ciążę, nie będąc w stanie zapewnić dziecku godnych warunków, więc 20-25 to w większości przypadków za wcześnie, a 40 za późno. Zgadzam się więc, że 30 to odpowiedni wiek. Nie każda kobieta ok. 30 jest tak postrzegana, natomiast mimo wszystko spora część kobiet już za młodu jest w związkach i to często niejednym, a dopiero jak chcą założyć rodzinę, to zwracają uwagę na inne czynniki niż wygląd, stąd te opinie.

Tzn. z kobiecego punktu widzenia i biorąc pod uwagę wszystkie inne czynniki, uważam, że najlepszy czas na macierzyństwo to właśnie wiek ok 30-tki. Tylko niestety takie kobiety często są postrzegane za desperatki, bo zegar cyka itd., podczas gdy tym młodszym często zarzuca się rozwiązłość i/lub szukanie sponsora. W końcu sama nie zarabia jeszcze tyle by móc sama nie tyle nawet wychować, co nawet dołożyć do wychowania dziecka.
Mnie osobiście boli, jak czytam, że 30-letnie kobiety to desperatki, a często to właśnie osoby, które poświeciły młodość na naukę i pracę by godnie żyć, być niezależną finansowo itd. Na to już się nie patrzy. Nie docenia.

Jeśli taka kobieta faktycznie skupiła się na nauce i pracy, to tylko dobrze o niej świadczy.

Faceci jednak coraz cześciej i szybciej ewakuułą ze związków, kiedy pojawia ciąża/dziecko. Fajnie mieć seks ale już dziecko i odpowiedzialność za rodzinę, to za wiele.

Kwestia wyboru właściwego partnera.

Uważasz, że wszystkie kobiety, które zostały same z dzieckiem źle wybrały partnera?
O ile się dobrze pamiętam według ostatniego PSR dotyczy to ok 30% rodzin.

Tu będę trochę wredny, kobieta powinna dobrze poznać faceta za nim wpierdoli się z nim w dziecko. (Wymaga to obserwacji, analizy, troszkę więcej niż emocji). Dużo mężczyzna dla szparki będzie kłamać, godzić się na kompromisy życiowe, a później ch...j ma dość i zwiewa. Ja mógłby się bawić w rodzinie, wasektomia, więc kłamać, starać się o dziecko kilka lat, ale po cholerę mi to? Ja nawet miałem po czasie na profilowym zero dzieci.

Koniec końców jestem szczery, tylko z tym nie miałem co liczyć na dłuższy związek.

Olinka napisał/a:

rakastankielia napisał/a:

W jaki sposób jest to niby toksyczne? Moje problemy wynikają z samotności i braku powodzenia, więc jakiekolwiek zainteresowanie ze strony kobiety z automatu by je rozwiązało.

Kiedyś już to wyjaśniałam. Tego typu podejście, oddające swoje szczęście w ręce drugiej osoby, stanowi dla partnera ogromne obciążenie i generuje wiele toksycznych zachowań, jak potrzebę uwieszenia się, czyli bycie bluszczem, zaborczość, zazdrość, oczekiwanie ciągłego zapewniania o uczuciu, niepewność w związku i tak dalej. Wynika to z faktu, że taka osoba panicznie boi się rozpadu relacji, na której opiera właściwie wszystko, co wydaje się dla niej dobre i wartościowe.
Ponadto związek to nie jest nieustająca sielanka, wymaga pracy i wielu umiejętności, co z biegiem czasu może dotkliwie rozczarować.

Taka wyidealizowana wizja związku i postrzegania go jako leku na wszystko, jest bardzo szkodliwe i w gruncie rzeczy destrukcyjne. Przecież gdyby nawet raka kogoś poznał, to jak sądzę pierwsze schody pojawiłyby się na samym początku czyli od prowadzenia rozmowy, uwagi, organizacji pierwszych spotkań, energii itd. Jestem niemal pewna, że gdyby taka dziewczyna nie była w 100% zaangażowana i nie przejęłaby niejako tej odpowiedzialności na siebie, to raka byłby zawiedziony i rozczarowany bo przecież inaczej to sobie wyobrażał. W zasadzie cokolwiek by się nie działo, przez co ta wizja bycia szczęśliwym w zawiązku nie do końca by się sprawdzała, rodziłoby tylko frustrację, pretensje i jak najbardziej taki związek okazałby się mega toksyczny.