Byłam naiwna czy zakochana? - Netkobiety.pl

Noje szkolne kolezanki porozjezdzaly się po świecie.. ja wyprowadzilam sie do obcego miasta.. w pracy pelnie stanowisko kierownicze  wszystkie kolezanki są mi podległe niezreczna bylaby taka relacja... każdy ma swoje problemy w zyciu i jeszcze ja sie zwale ze swoimi... a moze boje sie ze nikt mnue nie zrozumie? Nie wiem

Masz racje ale to trudne. Dla mnie. Po tym co się stało nie mam ochoty wychodzic z domu. Dobrze mi samej. Moje pragnienia i marzenia legły jak domek z kart  musze to wszystko przemyśleć. Byc moze po jakims czasie znowu bede chciała kogos poznać ale na razie to leze po calych dniach na sofie i patrze w tv albo telefon. Nie ZAkładalam na poczatku tej znajomości ze moze mi się cos takiego przytrafić. Zawsze dziwilam sie tym łatwowiernym kobietom a okazalo sie ze wcale nie jestem lepsza.. zapchajdziura tak się czuję...

Mam sporo kolegów ale z nimi nie mogę rozmawiać. Oni są z innej planety a poza tym majà swoje kobiety i nie chce zeby mi robily wyrzuty. Nie mam żadnej koleżanki.mam kuzynki ale mieszkają daleko a poza tym wole pokazywać radosną twarz. Ja w ogole jestem taka że ukrywam emocje. Czesto coś mnie przygniata a ja jestem radosna a w środku smutek. Nie okazuje zmartwień. Nie mam zaufania moze dlatego ze kiedys sie sparzyłam? Łatwiej jest coś powiedziec wirtualnie bo nie widzi sie twarzy i oczu i reakcji drugiego czlowieka. To prostsze chociaz tak samo albo nawet bardziej boli jak się rozczaruje i zawiedzie.

W końcu coś do mnie dotarło. Że straciłam 3 lata życia łudzac się... a on się dobrze bawił... jego ego rosło i przez to chciał utrzymywać tą znajomość .. to stwierdzenie ze z nudów do mnie pisze było szczere ... tak właśnie jest... pełnie uzupełnia jakiś deficyt... może to była jedyna szczerosć w stosunku do mnie... ciągle dzwoni i pisze...ta znajomosć to takie uzależnienie... cierpialabym gdybym to skonczyła nagle... chociaż gdzieś przeczytalam ze to najlepsza droga. . Ja po prostu przestane odpisywać i odbierać telefon... nie moze miec do mnie pretensji... w koncu nie musze sie godzić zeby byc czyjąś zapchajdziurą... po tym incydencie jest milszy i jakby mocniej chce utrzymac kontakt ale ja juz nie chce... czuję smutek i rozczarowanie i mimo że jest bardzo miły i dalej nam się dobrze rozmawia to podjełam już decyzje... poeinnam mu podziękować za szczerość... bo dzięki temu , że się na nią zdobył to ja jestem silniejsza... i już znam odpowiedz na moje zapytanie w temacie... byłam naiwna... !!!

Być może ale ja nie wierzę w szczerą relację z inna kobietą... kobiety są zazdrosne... miałam koleżankę w szkole , ktorą uwazalam za przyjaciólkę... a ona tygodniami mnie ignorowała i szukała innych znajomosci... jak w koncu dostałam zaszczytu jej zaintetesowania mną to byłam taka szczęśliwa... myślalam ze mam przyjCiólke... bawiła się mną jak kotek myszką... od tamtego czasu miewam koleżanki ale mam gruby pancerz i nawet jak ktoś był zainteresowany przyjaznią ze mną to szedł w odstawkę...nue sadze zebym zaufała ponownie jakiejś kobiecie...faceci są bardziej przewidywalni
.. nawet ten wirtualny...w koncu przyznał do czego mu jestem potrzebna... decyzja nalezy do mnie czy bedę się dalej na to godzić czy nie... czy mi to wystarczy czy nie i czh mnie to bawi czy jie...

Dalej twierdze ze ten topik to ściema albo autorka jest naprawdę jest tak naiwna o rozgarnięci emocjonalnym 12-latki. Czytam i nie wierze - straciłam 3 lata - pewnie ze tak bo kto normalny tyle ciągnie znajomość bez spotykania się? Traktuje cię jak zapchajdziurę ? Pewnie ze tak bo jak chciał się spotkać to się nie spotkałaś i teraz z przyzwyczajenia i dla zabicia nudy gada z tobą. Przynajmniej był szczery. A ty co wyobrażałas sobie ze pomiędzy kolejnym rokiem a 3 latami może w końcu się spotkacie ? Lol.
Myślałam ze mam przyjaciółkę bo ona w końcu poświęciła mi czas - serio jakbym słyszała 12 latanie dziecko a nie - nawet oni w tym wieku są bardziej rozgarnięci i czają o co chodzi w kontaktach międzyludzkich. Ze to wynika z obu stron a nie tylko jak się jednej stronie zechce.
Wiec tak jak pisałam wcześniej - temat ściema albo ty naprawdę masz tak niskie poczucie wartości swojej i emocjonalnie jesteś w początkach podstawówki.

Podałam 1 przykład a takich przykladow jest wiecej... mam normalne relacje w pracy ale nie wykraczają poza pracę.  Nie spotykam się po pracy ze znajomymi z pracy. Nie spotykam się tez ze swoimi kuzynkami czy rodziną ale to z innego powodu. Nie gniewamy się. Po prostu daleko mieszkam i przez kilkanascie lat nue odzywalismy sie wcale do siebie. Raz na rok przypadkowe spotkanie na cmentarzu czy pogrzebie. Cała ta sytuacja jest dla mnie trudna. Ale muszę sama siebue przekonać ze to była tylko zabawa i nic nie znaczacy epizod. Dzisiaj poczułam ulgę... bo zrozumiałam ze mogę na to popatrzeć z innej perspektywy... a z drugiej strony wiem ze on dzisiaj zadzwoni i wiem ze nie chce odbierać od niego tel. I zastanawiam sie czy bede miala w sobie tyle sił żeby nie pragnąć usłyszeć jego magnetycznego głosu...  chcę mu przez to powiedzieć że nie czekam caly dzien na jego telefon... nie leżę jak pies , który leży i czeka i mysli zadzwoni czy nie zadzwoni...a jak zadzwoni to czuje takie szczescie ze pol nocy nie moze spać bo jest tyle adrenaliny ze czuje sue jak na haju...  chcę móc znalezc sobie zajęcie na czas kiedy on dzwoni bo mam zakodowane w glowie ze o odpowiedniej godzinie on dzwoni. I mimo ze mam mnostwo rzeczy ktore moglabym w tym czasie robić... to ogarnia mnie taki paraliż i nic mi się nie chce... ale wiem też że dam sobie radę... że droga do tego odwyku jest tylko jedna - zero kontaktow i do tego bedę dążyła co nie jest łatwe bo to bardzo konsekwenty czlowiek... ktory jak czegis chce to dostanie wczesniej czy pozniej

Wynika z tego , że nie chciał się nigdy ze mną spotkać. Bo gdyby chciał to by to zrobił. Na tyle już go poznałam. Potrafi być upierdliwy jak czegoś chce.  Mogę jedynie poszukać dobrych stron tej znajomosci i pewnie nie raz jeszcze sobie poplacze ale on mnie oświecił tym stwierdzeniem ze jestem jego lekiem na nudę! Coś tam się wycofywał z tego prawił mi komplementy ale juz mu nie wierzę... cały cAs słysze w uzzach to co mi powiedział ze jestem zapchajdziurą na nudę... obudziłam się dzieki temu ze snu...

Wcale się nie obudziłaś.
Śnisz nadal i na siłę utrzymujesz się w tym stanie. Ciągle przecież tylko on, on, dla niego, o nim, jemu. Ciągle obmyślasz co powiesz i kiedy i jakich słów użyjesz i jaki to on ma głos magnetyczny i tak w kółko.
Daleko Ci jeszcze do przebudzenia.

Nie twierdzę ze to bedzie proste...on od 3 lat byl najwazniejszy... wszystko inne rzucałam i był priorytetem... ale tym co mi powiedzial przez tel ... nie potrafie tego zapomniec i zlekcewazyc... caly czas mam to w uszach...czuje sie wykorzystana

To było na takiej samej zasadzie. Nie raz juz mialam wychodzic po 3h szykowania sie a tu info ze mu cos wypadło. Wiec potem szkoda mi bylo sie zamieniać prosić kogoś bo wiedzialam ze bedzie to samo. Wolałam chociaz kase zarobić niz siedziec i myśleć i czuć się jak naiwna idiotka. To byla reakcja na te jego ciągle wymigiwania się. Poza tym byłam ciekawa co bedzie dalej. Mogłam wtedy to skonczyc. Do 3 razy sztuka i koniec ale on jakoś zawsze potrafił mnue zbajerować a ja chyba chciałam zeby ti trwało.

To mnie blokowało... chyba podswiadomue czulam ze to gierki... nie wierzyłam ze naprawde tego chce... tak jak wczoraj. Gdyby chcial sie spotkać to praca nie ucieknie... zawsze mozna godzinę wygospodarować... to infantylne wymowki ... nie jestem az tak naiwna..  nie chcialam przezywać znowu odrzucenia bo tak traktowalam te odmowy... wiec bralam mnostwo godzin a potem trudno bylo to zmienic...wiec nie mialam jak.. ale i tak by do tego nie doszło... jestem o tym przekonana... po prostu jezeli ludzie chcą się spotkać to do tego dojdzie... gdyby nie jego odmowy to by doszło bo ja byłam gotowa

Bo to była taka rekacja... ja sie odsuwałam on się przybliżał i odwrotnie... analizuje to od początku... nigdy jakoś nie wyobrażałam sobie ze mozna się przez 3 lata nudzić!!! Codziennie.  Zawsze potrafiłam sobie znalezc jakies zajecie a co dopiero facet... mozna mnie oceniać w rozny sposób... sama o sobie nie mam dobrego zdania bo jestem raczej ostrożna jesli chodzi o innych ludzi. .  A tu tak dałam się zbajerować..  jak nastolatka. ... i czeka mnie trudna walka z samą sobą... i moze komuś wydawać się to nieorawdopodobne ale to juz jego sprawa... pomogły mi te wszystkie komentarze... dla mnie to jest uzależnuenie od jego osoby... czuje sie jak narkoman i zastanawiam sie jak on uzupelni ten deficyt braku mojej osoby??? Czy znajdzie kogos kto ZAwsze bedzie muał dla niego czas nawet o3 w nocy??? Ale to juz jego problem...

Nie. Nie wiem czy mozna tu mówić o winie? A jesli tak to mojej bo nie byłam zbyt stanowcza . Swoje motywy znam. Natomiast jie wiem co nim kierowało..  pewnie rosnące ego , moje zaintetesowanie nim... miła rozmowa... nieważne... ktis wczesniej napisał że formuła tej relacji sie wyczerpała... zgadzam się...

Teraz myślę że to jest egoista!!! Taki czlowiek ktorego potrzeby sa najwazniejsze i karmi się czyimiś emocjami. Po trupach do celu. W ogole gdy tak wymigiwał od spotkan to podejrzewalam ze moze ma jakies zaburzenia erekcji czy inne zaburzenia seksualne i dlatego swiat wirtualny mu nie tyle wystarcza co jest konieczny.  Nigdy sie tego nie dowiem. Chce tylko spokoju. Gdybym na wlasne uszy nie uslyszala tego co mi powiedział ze dzwoni z nudow to nigdy bym nie uwierzyla w jego drugą twarz. Dobrzd sie stało. Teraz jak zadzwoni czy napisze to odpowiem " nie nudziłam się" a to jasny sygnał że nie chce z nim gadac bo mam co innego w planach. Sam to zaproponowal wiec nie moze miec pretensji. I sie odczepi. Znajdzie nową ofiarę bo on się tym żywi wiec musi wypelnić pustkę. Chyba zaczynam przegladać na oczy...driga daleka ale 1 krok zrobiony

I jak sieto skonczylo? On czy te powiedzialaś dosc?

Jaj ma na imie?

Widać pelno jest na swiecie dupków

Nie wiem jakim cudem ta relacja trwała tak długo skoro macie tak odległe poczucie humoru.
Zgadzam się z Garym. On strzelił gafę a u Ciebie uruchomiło to mega focha. I ujawniło Twoje niskie poczucie wartości.
Co do relacji: to nie uważam jej za szaleństwo spotkała się dwójka ludzi i złapali dobry kontakt pod każdym względem psychicznym nie dotykając się fizycznie.
To zbudowało relację a czas płynie.
Im dalej z tą relacją tym więcej do stracenia w ewentualnym realu.
Więc jeśli on jest wolny i Ty też  to się po prostu baliście to wszystko stracić.
Ale teraz to doszło do takiego etapu że trzeba się spotkać. Co robi parę dni różnicy, jak nie widzieliście się 3 lata?
Teraz to grają w Tobie emocje, bo może on chce parę dni na przygotowanie tego spotkania  a Ty już ze swoimi lękami że Cię lekceważy wyjeżdżasz.
Jakim cudem nie rozmawiacie wprost?
I na spokojnie.

Ja bym się śmiała z tych " nudów" ale ja mam tak ustawione w głowie że nigdy bym nie pomyślała o sobie zapchajdziura.
Tak. Mamy 21 wiek. Ludzie wchodzą w takie relację, niech każdy ocenia czego mu potrzeba i co jest znaczące  a co nie.
Ustawiaj sobie to tak to by było dla Ciebie dobrze. I pracuj nad poczuciem wartości.

Petra44 - dorosły i dojrzały człowiek komunikuje wprost - nie chcę mieć z tobą więcej kontaktu, proszę do mnie więcej nie dzwonić i nie pisać, do widzenia.
Tymczasem to co Ty robisz, to ciągle jakieś knucie, fantazjowanie, obmyślanie następnych kroków, manipulowanie.
Podpowiem tylko, że w taki sposób nie kończy się kontaktu, czy relacji - jeśli się oczywiście chce je zakończyć. Fantazjowanie typu "napiszę mu coś tam", to będzie oznaczało "coś tam" to nie jest żaden pierwszy krok, tylko dylematy nastolatki, która chce manipulować swoim pierwszym chłopakiem w sposób charakterystyczny dla swojego wieku.
Jak dorosły człowiek chce zakończyć jakąś relację, to mówi drugiej osobie - "chcę zakończyć tą relację", a nie wybiera metodę komunikacji rodem z gimnazjum.

Ależ wskoczyłaś w tryb ofiary serio uważasz że byłaś wykorzystywana przez 3 lata? 
posłuchaj siebie, a nie tylko uwag innych osób, a jak chcesz zakończyć relację to zrób to jak człowiek DLA SIEBIE.
nie chcesz- odbierz ten telefon i powiedz co Cię zabolało.

czemu sobie to robisz nie rozumiem, serio..

Tak. Coś od niego dostałam. Nie była to znajomość bezproduktywna ale na nic wiecej nie ma szans. Masz racje. Rozmowa z nim nie ma sensu.

Moze. Na razie czuję obrzydzenie. Chcę  zapomnieć a jezeli przypomina mi się coś milego z jego udziałem to zaraz przypominam sobie jak bez skrupulów podniesionym głosem mowil mi ze dzwoni do mnie z nudów i jeszcze chciał żebym potwierdzila te jego ustalenia. Był bezczelny . Pierwszy raz takim go odebrałam. Był zniecierpliwiony. Tak to jest jak ktoś się znudzi i mu nie zależy i mowi  w końcu to co naprawde myśli. Nie rozumiem jak mogłam się tak nabrać...jak mogłam uwierzyć w jego czyste intencje...jak mogłam dać się karmić jego pochlebstwami... nigdy więcej...!!!

Nie jestem histeryczką. To przejrzenie na oczy i rozczarowanie.  Przez 3 lata zadawalam sobie pytanie o jego intencje.. w koncu je poznałam.. w taki a nie inny sposób i juz się nie zastanawiam i chyba nie chce wiedzieć dlaczego on nadal ciagle do mnie dzwoni i pisze..  codziennie... to wszystko była utopia.. nigdy juz sie nie nabiorę..