Rozstanie - Netkobiety.pl

Kacper55- mam 26lat.  Nie to nie był mój pierwszy związek. Miałam wcześniej chłopaka 6 lat. Nie wiem,dlaczego byłam taka ulegla. Ogólnie mam chyba taki charakter. Jestem wrażliwa,pomocna i jak z kimś jestem to przywiązuje się bardzo do tej osoby. Widzisz moi rodzice rozwiedli się jak byłam mała i zawsze brakowało mi ojca,więc to pewnie jest główny powód dlaczego pozwalałam sobie na takie coś. Zawsze chciałam inaczej niż moi rodzice,ale jak widać, nie mam szczęścia.

Dlaczego nie zerwałam? Bo ja jestem z takich osób, że jak się coś psuje, to próbuje naprawić,a nie iść po nowe. Myślałam,że im więcej będę od siebie dawać to On to doceni...nie potrafię odciąć się od tak od czlowieka z którym spędzałam 24 godziny na dobe.

Niestety,nie mam nikogo takiego. Cieszę się,że napisałam na tym forum,bo mimo ,że nadal kocham to otworzyliscie mi oczy. Zawsze wmawial mi ,że to moja wina,wszystkie jego wybuchy moja wina,bo nie mogłam powiedzieć co mnie boli albo co mi przeszkadza,nie mogłam mieć innego zdania bo zaraz była agresja z jego strony. Ciągłe przepraszanie za wszystko i obwinianie mnie za całe zło, trochę odbiło się na mojej psychice,ale gdyby nie wy, to już pewnie bym go prosiła i blagała o wybaczenie. 

Dziękuję  ! :-)

To jest właśnie główną cechą w tych toksycznych związkach. Każdy z boku widzi i się puka w czoło - halo on Cie nie szanuje, nie zależy mu, to nie jest związek. A Ty w tym tkwisz i idziesz jak baranek na rzeź. Problem jest nie tylko w toksyku ale i osobie trwajacej w tym. No bo tak, kto normalny by był w takim związku. A jednak... i to jest takie błędne koło. Widzisz, ze coś nie tak, kochasz no to się starasz. Starasz, starasz, wybaczasz, pobłażasz, znowu starasz. I tak w kołko. A druga osoba nic. Zero refleksji. No i albo się w końcu obudzisz, zaczniesz walczyć ale o siebie albo ... tkwisz dalej i liczysz na cud. Strasznie trudno przerwać coś, o co się tak strasznie zabiegało i tak strasznie się poświęciło. Nawet później jak się wyrwiesz to jest cięzko. Myśli powracają, człowiek sie nadal głupio łudzi - a może zrozumie? A tu niestety jest droga jednokierunkowa.

KoloroweSny- lepiej nie mogłaś tego ująć. To jest tylko jednostronne, jednokierunkowe. Oni chcą tylko brać,oczywiście czasami stwarzają pozory ale to tylko pozory nic więcej. Tyle wiesz na ten temat i powoli patrzę już na to wszystko z innej perspektywy. I powoli rozumiem, że to nie jest problem we mnie tylko w nim. Oczywiście nie jestem ideałem i zawsze to powtarzałam ale potrafię przyznać się do błędu i przeprosić.

Lilalika jeżeli się między Wami wypaliło to bardzo dobrze, że to zakończyłaś... Nie ma co sobie wmawiać na siłę, że jest dobrze i ciągnąć coś co i tak nie ma sensu... Pomyśl jaki już masz bagaż doświadczeń, a dopiero 26 wiosen )
Londyn to zupełnie nie moje klimaty )) ale mam nadzieje, że Ty się tam odnalazłaś...
Z tego co piszesz to sporo przeżyłaś - najważniejsze, że w tym wszystkim idziesz do przodzu...
Co do swojego uczucia - pozwól mu powoli wygasnąć... i jak przyjdą chwilę słabości nie wasz się do niego pisać... Już wiesz gdzie masz wrócić ))
Pozdrawiam - sprawdź maila...

KoloroweSny- to na pewno gdyby nie było we mnie problemu ,nie pozwolilabym sobie na takie coś,masz 100%racji. Mogłam,ale brnelam głupia dalej. Dokształcam się, dużo czytam ,oglądam materiały na youtubie,czytam różne fora,blogi, aby już nigdy nie zrobić tego błędu.

Każde doświadczenie życiowe czegoś nas uczy. W życiu różne są sytuacje. U ciebie naprawdę wiele nałożyło się na raz. Współczuję.
Odpocznij w kraju od wszystkiego i nie daj się wciągnąć znowu w to bagno. Zobaczysz ,za chwilę twój organizm przyzwyczai się do nowej sytuacji i będzie ok.
Czasami na obczyźnie przytłaczają różnice kulturowe. Czy on był polakiem?

Są pewne symptomy których nie da się ukryć ,po których można stwierdzić jaki jest dany człowiek. Tylko że w twoim młodym wieku wybierasz bardziej na zasadzie atrakcyjności chłopaka niż rozsądku. Wiesz ,każdy wiek ma swoje prawa. Dobrze że nie masz z nim jeszcze dzieci i swobodnie możesz go sobie odpuścic.  I co najważniejsze ,masz jeszcze dużo czasu by ułożyć sobie życie.
Zasady życia są naprawdę proste ,zaś dobór partnera życiowego też jest prosty.
Zakochanie to circa okres pół roku ,fakt ,bardzo miły ,a miłość i życie to znacznie ,znacznie dłużej.

KoloroweSny ,bo to jest prawda. Musisz tylko trafić na odpowiedniego ,normalnego człowieka. Tak w skrócie ,miłość w związku polega na akceptacji partnera i wzajemnym zaspokajaniu potrzeb. A jak to się robi wynosisz w większości podczas wychowania w swojej macierzystej rodzinie.

'Musisz tylko' ... w obliczu tylu wątków na forum, takie trafienie na kogoś normalnego wydaje się być mega trudną sprawą. Wydaje mi się, że po prostu ze wielu z nas niepotrzebnie traci czas na nieodpowiednich ludzi. Zamiast wlasnie kończyć jak widac, że coś toksycznego tak ludzie ciągną i ciągną. A później dłużej się przeżywa i ciężej odejść.

Zapomnialem dopisać ,36 proc.dzieci wychowuje się tylko z jednym rodzicem

Kacper nie napawa to optymizmem, a wręcz jest to przerażające... Co sie do jasnej cho... dzieje z tym społeczeństwem...

Mam Cie teraz zapewniac, ze nie nie zostanie tak i ze sie odezwie? Nadal nie rozumiesz - lepiej dla Ciebie, ze on milczy bo bys rzucila wszystko i poleciała. To nie tędy droga. A Ty nadal czekasz.
W kolejnym pogrubionym - on się nigdy nie przejmował, myslałas ze teraz będzie inaczej? On wie, ze i tak polecisz jak tylko sie odezwie. Wiec po co mu probować? Uplynie troche czasu, emocje opadna i sama przyjdziesz a on nie bedzie musiał zaczynac ciezkich rozmow bo bedziesz przeszczęliwa ze on Cie chce.

Kacper Dzięki Wielkie za ten filmik !!! Mega Pozytywny Gość )) Podsumowanie - miazga, aż łezka kręci się w oku
Nie przestraszyłeś - powiedziałeś po prostu prawdę i myślę, że nikt z Nas nie spodziewał się tego, że jest tak kiepsko
Pozdrawiam

KoloroweSny - wyśle Ci wiadomość na email będę wdzięczna jak odpiszesz.