Rozstanie - Netkobiety.pl

Tak. Zawsze. A kiedy ta tragedia nastąpi jest wyłącznie kwestią czasu.

On Cię nie skreślił Lilko. On Cię uwolnił.
Od upokorzenia, od agresji i od przemocy psychicznej i emocjonalnej.
Uchronił Cię przed zmarnowaniem życia na tkwienie w pseudozwiązku, w którym byłabyś okropnie nieszczęśliwa.
Dobry związek rozwija, uskrzydla, wspiera. W dobrym związku jesteś partnerem, a nie popychadłem niższej kategorii niż łaskawy pan.

Tylko dlaczego to tak boli ?byliśmy ze sobą 3 lata. Ja też nie jestem idealna,ale z nim obchodziłam się jak z jajkiem. Jak zrobiłam coś źle to przyznawalam się do błędu od razu przepraszalam,potem to już najczęściej przepraszalam gdy była jego wina bo tak mną zamotal, że w końcu to ja przepraszalam,a przeprosiny zawsze były długie bo on nie miał za grosz w sobie empati czasami to trwało dzień a czasami tydzień albo i dłużej. Nawet gdy przyłapałam go na kłamstwie, to była włoska awantura oczywiście z jego strony ,ja nigdy nie krzyczalam,nie ublizylam, ani nic z tych rzeczy,tylko jeszcze go za to przepraszalam, że nie chcialalam go zezloscic. To chore wiem. I zachowuje się jak desperatka,ale Ci ludzie są strasznie uzalezniajacy raz bombardują miłością innym razem zrownaja Cię z ziemią.

Jeżeli wytrwasz w ciszy i przerobisz sobie w głowie cały ten związek, to za jakiś czas zobaczysz jak odżyjesz. Domyślam się, że tak na prawdę bardzo dobrze wiesz, że ta relacja obok związku nawet nie stała. Na bank widziałaś wszystkie dziwaczne zachowania, a to o czym tu napisałaś, to tylko niewielki procent. Domyślam się, jak bardzo jesteś wykończona - emocjonalnie, fizycznie i psychicznie. Generalnie powinnaś mu podziękować, że pokazał jaki jest i na co go stać. Musisz się teraz skupić na sobie, ale tak na poważnie. Przemyśl sobie dlaczego się godziłaś na takie traktowanie i gdzie jest problem u Ciebie. Jeżeli odpowiednio się zmierzysz z własnymi problemami, to uwierz, że nie będziesz cierpieć a kolejna relacja którą stworzysz będzie normalna.

To prawda,dziwacznych rzeczy było dużo więcej. Ci ludzie nie widzą u siebie wad,są idealni -tak mówią,również mówią,że mogą mieć każda i jak nie ta to inna. Ja straciłam przez to wszystko chęć do wszystkiego. Nie mam w ogóle już pewności siebie,moja wartość spadła do poziomu 0. Moi rodzice rozwiedli się jak byłam mała,zawsze brakowało mi ojca. I dlatego nie daje się szanować,bo mimo że mama dawała i daje mi dużo miłości,to deficyt ojca zrobił swoje.

Już nie jestem, ale byłam wiele lat... Dałam szansę po kilku latach  ale mieć się nie zmieniło, a skończyło się wręcz tragicznie. Uwierz mi, bez leczenia żaden narcyz się nie zmieni, a mało który chce iść na terapię...

A cisza i zablokowanie wszędzie to norma, ile razy ja to przerabiałam. Rozumiem Cię, wiem jak Ci ciężko! Mi też jest, jeszcze długo będę go "usuwać" z serca i głowy.

No widzisz miałaś ten zaszczyt spotkać człowieka krystalicznego bez wad. Najwyrażniej niegodna byłaś aby dalej z Tobą był. Powiedział Ci wprost, co masz robić żeby było dobrze. A Ty zła i niedobra nie słuchałaś . Twoja wartość siebie już wcześniej była niska, nikt pewny siebie nie pozwoliłby sobie na taką relacje dłużej niz miesiąc czy dwa. Ale się na szczęście obudziłaś. Skup się na sobie, nie na nim. To, że on jest przykrym i chorym człowiekiem to jedno, ale to, że Ty tkwiłaś w tym przez 3 lata to drugie. Wykonaj prace nad sobą. Przenalizuj SWOJE zachowanie, obawy i braki. SWOJE decyzje, przepraszanie i motywy.

Przeczytaj raz jeszcze co napisałaś i powiedz mi gdzie się starasz? W ostatnim zdaniu nie rozumiesz co źle zrobiłaś. A wcześniej wyraźnie masz nadzieje, że on się odezwie. Dopoki nie zmienisz tych dwóch rzeczy, nie ma opcji żebyś przez to przeszła i żeby nie bolało.

Staram się nie myśleć i nie płakać. Staram przypominać sobie złe chwilę, żeby go znienawidziec,a mój mózg przypomina sobie dobre chwilę. Masz rację, że nie jestem pewna siebie,mam zaniżoną samoocenę,chodź nigdy nie narzekałam na brak zainteresowania. Wybrałam jego kiedyś,źle ulokowalam moje uczucia,poprostu bombardował mnie i poczułam się przez chwilę jak bym zlapala Pana Boga za nogi. Dziękuję,że mogę wam się zwierzyc, ale potrzebowałam z siebie to wyrzucić.

To prawda nie mają za grosz empatii,chyba ,że chwilę poudają a potem znowu wracają do swojego naturalnego środowiska. Nie miałam zaufania,bo dał mi kilka razy powód,żebym to zaufanie straciła,a jak straciłam to były awantury bo ja mu nie ufam więc po co on ma z kimś takim być,a jak mu podawalam argumenty mocne i prawdziwe,to mówił że powinnam się leczyć i że mam zaburzenia. I oczywiście wtedy musiałam prosić o łaskę.

On pewnie nawet o mnie nie myśli. Nie ma pewnie żadnych wyrzutów sumienia,nie tęskni, nie żałuję. Z jednej strony naprawdę mi tych ludzi szkoda,ale oni nie dają sobie pomóc ile byś nie robił dla nich i tak tego nie zauważą i tak będzie za mało.

Mam nadzieję, że podniose się po tym wszystkim i będę silniejsza i na przyszłość nie popełnie już takiego błędu i nie dam się tak traktować. Będę robić wszystko,żeby wyzdrowieć z tej relacji. I mam nadzieję, że kiedyś pozaluje ,że tak mnie potraktował,a ja bym chciała być już wtedy szczęśliwa.

Nie można nic powiedzieć,cokolwiek nie powiesz nie daj Boże po ich myśli, jest szał. Dzieci to by musiały chodzić jak w zegarku...bo inaczej byłaby tragedia,a ja bym nie miała nic do gadania. No właśnie zakładają maskę,a potem znowu jesteś dla nich nikim. To okropne. Oni chyba lubią takie emocje,niszczyc, zgniesc.

Współczuję Ci bardzo. I wiem co czujesz.

Tacy ludzie nie myślą o drugiej osobie. We wszystkim widzą tylko siebie. To jemu ma być dobrze, Ty możesz być jedynie dodatkiem do jego życia - i to wtedy, jak ma na to ochote. Nie można na nich polegać, nie można im zaufać. Nie potrafią rozmawiać, nie widzą totalnie własnych błędów. Nie ma w nich żadnej empatii, ani chęci naprawy jak coś sie sypie. Nie używają słowa przepraszam, a drugą osobę traktują jak swoją zachcianke jak akurat nie mają lepszej opcji i im się nudzi. Nie myślą przyszłościowo o relacji, starają się może na chwilę. Związki z nimi to strata czasu, na każdym kroku lekceważą, łamią dane słowo. Człowiek w pewnym momencie dochodzi do sciany, bo nie wie co się dzieje. Uwierz, że i tak ta relacja by dalej nie przetrwała, bo byś nie wytrzymała. Ile można ciągną związek samemu? Ile można ciągnąć za dwóch? Im szybciej sobie to uzmysłowisz, będzie lepiej dla Ciebie.

Nie zniszczyłaś 3 lat życia. Sama piszesz, że były też dobre momenty, a za jakiś czas, jak już Ci przejdzie, będziesz pamiętać głównie te dobre chwile. I choć w psychologii nie istnieje taki termin jak "co Cię nie zabije, to Cię wzmocni", to tak rzeczywiście jest. Więc na pewno się pewnych rzeczy nauczyłaś, poznałaś lepiej siebie, masz pewne wnioski na przyszłość. Teraz boli, ale w końcu przestanie. Nic tak nie leczy ran, a przynajmniej nic tak nie pozwala o nich zapomnieć, jak czas.

Pewnie, że każdy chciałby poczuć się lepiej od razu, ale w tej chwili przechodzisz normalny proces, tak jak każdy by się czuł w Twojej sytuacji.

Jeśli jednak czujesz, że masz zaniżoną samoocenę, to polecałbym psychoterapię. Jest tak dlatego, że w nas działają pewne "wyuczone" mechanizmy, o których świadomie nawet nie mamy pojęcia. Więc bez takiej terapii, nawet wzbogacona o doświadczenia z narcyzem, możesz znów wylądować w podobnym schemacie.

Twój narcyz, z tego co piszesz, to tzw. narcyz jawny, samie alfa. Są też narcyzi niejawni, gdzie o wiele ciężej zorientować się, że masz z taką osobą do czynienia.

Tak więc terapia. Nie masz nic do stracenia, poza trochę grosza, a efekt może być naprawdę zaskakujący

Uśmiechu

Dziękuję za ten post. Wszystko co napisałeś/aś to prawda. Zawsze powtarzał,że na miłość trzeba sobie zasłużyć. Więc próbowałam zaslugiwac,ale i tak podcinal skrzydła,żebym za bardzo sie niedowartosciowala. A teraz się czuje jak się czuje,czyli jak wrak człowieka. Chce iść do przodu i mam nadzieję,że już nie wpadnę w jego pułapkę. Będę robić wszystko w tym kierunku,żeby tak się nie stało.

Lilalilka9, pozwól, że wyjdę trochę do przyszłości i gdy przejrzysz na oczy to obiecaj mi, że powrócisz tutaj i postawisz mi to przysłowiowe "piwo"
Zacznę od tego, że sama jesteś świadoma z kim byłaś, a to już duży plus. Zamiast płakać i użalać się nad tą sytuacją to na Twoim miejscu podziękował Stwórcy za to, że zabrał od Ciebie taką osobę w odpowiednim momencie (pomyśl jakby to wyglądało gdybyście mieli kredyt na mieszkanie, samochód, dwójkę dzieci i psa albo kota i zrobił Ci wtedy taki numer), a następnie wypij wcześniej nalanego triumfalnego szampana, że właśnie jesteś bogatsza o "niebylejakie" doświadczenie i więcej w toksyczną relację nie wejdziesz.

W związku musi być zachowany balans emocjonalny i od tego zacznijmy, druga sprawa, persona z którą byłaś.. no cóż sama widzisz jak Ciebie traktowała, odpowiedz sobie czy naprawdę tego chcesz? Czy nie lepiej dać szansę komuś, kto będzie o Ciebie zabiegał, starał się i dawał Ci tyle samo miłości co Ty sama?

Pozwolę sobie nie komentować przytaczanych słów przez Twego lubego

Oj niebylejakie..to było jak rolerkoster. Ciągła huśtawka nastrojów.Oni za najmniejsze pytanie,które im się nie spodoba robią ogromną awanturę. Nie wiem tylko jak można przybierać tyle masek...móc być takim kochanym,idealnym,czułym, by zaraz o byle co zmienić się w diabła. Widzę jak mnie traktował. Im dłużej siedzę sama ,analizuje to widzę,że to nie było dobre. Byłam na każde zawołanie,a stałam się popychadłem.

Już zapomniałam jak to jest,jak ktoś zabiega,bo od trzech lat to tylko ja zabiegalam i za każdym razem próbowałam ratować związek.

Oczywiście,jeśli uda mi się w tym wszystkim wytrwać i wyleczyć się to 'piwo' masz jak w banku

Bądź silna, wytrwała i cierpliwa. Łatwo powiedzieć, cięzej zrobić, ale od tego jest to forum, by wspierało;) postaw sobie w głowie czego tak naprawdę pragniesz i postępuj z tym, bo nie raz sytuacja, albo Twoja głowa będzie chciała Cię z tej drogi zwalić.

Mi pomogło wiele lat temu, a byłem na totalnym dnie, aż sam jak czytam te posty to na mojej twarzy jest grobowe przerażenie, że udało się z tego wyjść.

To forum jest po to, by wylewać żale, szukać odpowiedzi, a przede wszystkim znaleźć siebie w tym wszystkim i pozwolić samej sobie stanąć na nogi i otrzepać się z kurzu.

Nie analizuj jego, choć wiele razy przyjdą myśli o nim, zarówno te negatywne jak i pozytywne, bo idealizacja partnera prędzej czy później się pojawia. Zamiast myśleć o nim czy wylewa łzy, zadaj sobie w tym momencie czy jest wart Twoich łez?

Udało, bo zrozumiałem, zrozumiałem bo chciałem zrozumieć i chciałem żyć i cieszyć się życiem takim jakie jest, a nie projekcją istniejącą w mojej głowie, która w gruncie rzeczy mnie wyniszczała.

No raczej! Powiem więcej, tu powinien gościć uśmiech na Twej twarzy, że to w końcu się skończyło.

To już zależy tylko od Ciebie, ale masz lekcję, pytanie czy wyciągniesz z niej wnioski na przyszłość czy nie - to bardzo ważne.

Narcyzm to zaburzenie osobowości wiązki B, podobnie jak psychopatia. Tu nic nie może przebiegać dobrze, bo masz do czynienia z osobą zaburzoną.

Uciekaj gdzie pieprz rośnie i zablokuj gdzie tylko się da.

Niestety, kiedy ma się do czynienia z kimś takim po raz pierwszy, człowiek jest bez szans. Przecież początkowo myślałaś, że zdarzyło Ci się coś pięknego. Skąd mogłaś wiedzieć? Obejrzyj sobie na yt filmiki na kanale Soul GPS i (jesli znasz angielski) Narc Ology Unscripted. Dave trochę wtrąca o Bogu, ale nie nachalnie więc miło się go słucha.  Przez rok słuchałam jednego i drugiego kanału i jakoś moje rozdygotane wnętrze się na moment uspokajało. Spora dawka wiedzy a poza tym - na angielskich kanałach podszlifowałam język. Postaraj się dostrzec plusy w tym rozstaniu.  Odeszla od Ciebie jednistka zaburzona. To co czujesz wynika w znacznej mierze z tzw traumatycznego przywiązania (trauma bonding). Z książek mogę Ci polecić książkę Jacksona MacKenziego "Uwolnij się od psychopaty. Jak odzyskać siebie po toksycznym związku?".

Jesteś na drodze ku wolności. Jednak radzę Ci też go zablokować, zeby odciąć mu drogę powrotu. Hoovering czai się tuż za rogiem... uważaj.

26 lat... dalabym się ogolić na łyso i przegnać  w worku na ziemniaki przez całą wieś, żeby znowu tyle mieć...

Wszystko będzie dobrze.  Wyobrażasz sobie dzieci z nim? Brrr... ciesz się, bo masz z czego. Świr sam zniknął z Twojego życia. Zablokuj. Dla siebie samej to zrób, na wszelki wypadek. Przesłuchaj filmow Ewy i Dave'a. Ich głos prowadził mnie przez rok.  Pozdrawiam

Cos bardzo dobrego juz Cie teraz spotkało, zakończył tą farsę, którą nazywałaś związkiem. Dopoki sie nie odezwie, masz czas na ogarniecie i zrozumienie, ze to z nim by Cie nic dobrego nie spotkalo. Fajną byś miała rodzinę, wszystko na Twojej głowie a obok Pan i władca. Teraz Cie zablokował, a jakby było dziecko to ciekawe co by zrobił, uciekł do mamusi? Odpuść sobie. Nawet nie wiesz jak ogromną szanse właśnie dostałaś, szansę, żeby się wyrwać z tego układu.

I to według Ciebie jest całkowicie normalne?

Myszko uciekaj... to nie ma przyszłości.. to już chory człowiek, a nie narcyz.

Dziewczyno to podchodzi pod znęcanie psychiczne , on Cię całkowicie kontrolował - uważaj na siebie, nigdy ale to prze nigdy pod żadnym pretekstem żebyś nie myślała się z nim spotkać!!!! To takie moje ostrzeżenie na przyszłość . Czy Ci dał spokój tego nie wiesz...
Kto wie co mu po głowie jeszcze chodzi ??? Tak jak pisałem wszystko zablokować - a nawet dla swojego dobra zmienił bym numer !!!
Ciesz się, że Cię nie zdominował całkowicie ,a przy tym nie zniszczył psychicznie !!!
Najważniejsze, że powoli wracasz do żywych
Powodzenia

Dla każdego faceta, który będzie miał poukładane w głowie będziesz Skarbem nie z tej ziemi - Pamiętaj o tym !!!
Byłaś wystarczająco DOBRA - a nawet bardziej, niż Ci się to mogło kiedykolwiek wydawać !!!
Pamiętaj Kochać to znaczy za wszystko drugą osobę !!!!
I każdy ma jakieś słabsze dni...
Wracaj do zdrowia, nie spiesz się, najważniejsze że idziesz do przodu ))
Pozdrawiam

To są dobre pytania...dlaczego w tym tkwilam,dlaczego dałam się manipulować ,dlaczego przepraszalam za jego błędy i co mnie trzymało. Myślę,że Ci ludzie umieją dobrze grać na emocjach,owinąć sobie wokół palca dziewczynę- kobietę tak,żeby nie widziały świata po za nimi. Przyciąganie,odpychanie,bombardowanie miłością,a potem znowu...zalezy od humoru Pana nie tak skonstruowane pytanie czy zdanie i zaczyna się. Kiedyś zezloscił się,że podałam obiad bez surówki.

Dziękuję wam wszystkim. Fajnie jest się wygadać osobom z zewnątrz,to na prawdę mi bardzo pomaga. Jestem bardzo wdzięczna. Dobrze jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce na pewno dam znać 

Skup się na sobie, rób dużo dla siebie, by zawsze pamiętać, że nawet sama możesz mieć dobre życie. Możesz mieć spokojne życie gdzie masz czas na swoje pasje, przyjaciół, gdzie jesteś szanowana. O ile to lepsze od tego co funduje ci narcyz!
Mój ojciec jest narcyzem. W kontakcie z nim często czułam, że chce mnie wdeptać w ziemię. Dokładnie takie uczucie. Pamiętam też dwóch kolegów narcyzów. Robili ogromne wrażenie na wszystkich. Byli bardzo atrakcyjni dla kobiet. W obu przypadkach w którymś momencie czułam się jak po zderzeniu z ciężarówką, albo jakby przejechał po mnie czołg. To było już po tym jak się w nich zauroczyłam. Uważam, że jeśli ktoś sprawia, że tak się czujesz, to jest jasny sygnał, że trzeba zakończyć relację. Nie wczodź w to dalej. Przypomnij sobie wtedy, że samemu też jest dobrze! Może wyglądać to blado przy tym co wydaje się oferować narcyz. Najlepiej tego w ogóle nie porównywać, tylko docenić to co się ma i kim się jest.

Nie zgodzę się z Tobą. Zakochanie to tylko jeden aspekt. Nie mozna tego tak tylko tłumaczyc. Za to odpowiedzialne są pewne deficyty, problemy które mamy w sobie. Człowiek, który nie ma deficytów, nawet zakochany, w życiu by nie pozwolił na takie traktowanie. Nie mozna tego tlumaczyc 'zakochaniem'. Właśnie tym się różni związek toksyczny od zwykłego, w którym coś nie wyszło. Tutaj jest ogromna przepaść. Po toksycznym związku trzeba baaardzo koniecznie wykonać ciężką pracę nad sobą. Odpowiedzieć samemu sobie na pytania, które zadałam autorce. Bez tego taka osoba wejdzie w kolejny związek z podobną osobą, toksyczną. Po toksycznym związku dopiero teraz widzę tą wyraźną różnicę. Wcześniej tez sobie tłumaczyłam - a bo byłam zakochana, klapki na oczach. No nie, to tak niestety nie działa. Szukałam, dużo czytałam, pytałam na forum. No i dopiero teraz znalazłam prawdziwą odpowiedz na swoje pytania.

Lilalilka po co Ci to ??? Dlaczego zawracasz sobie jeszcze głowe nim... Żyj dziewczyno i ciesz się, że jesteś naprawdę wolna !!! Nie analizuj jego zachowania i nie zadręczaj się - bo to Ci nic nie da - nie znasz jego świata i chyba tak szczerze nie chciała byś znać...
Na przyszłość znasz już cechy narcyza - także zdala od takich osób !!!
Takie osoby wymagają leczenia - lecz rzadko, który dopuszcza do siebie taką myśl...

Powodzenia

Wpisz w google - "osobowość narcystyczna" a będziesz wszystko wiedziała...
Tak na przyszłość kiedy będziesz szukała swojej drugiej połówki - ciężko trafić na drugiego narcyza...
To tak na pocieszenie ))
Pozdrawiam