Utrata kogoś na kim zależy - Netkobiety.pl

A może Tobie się wydaje, że mi się wydawalo. Mam nadzieję że rozumiesz jaki sens ma takie pisanie.

Żaden, bo dopóki nie pójdziesz do specjalisty, to prawdopodobnie nie uświadomisz sobie, że masz problem. A ja jeszcze wierzę w cuda, więc to piszę.

Jestem, a raczej byłem, wypłakałem się wczoraj (możecie się śmiać) i jest lepiej. Najgorzej jest rano, bo wybudzam się z silnym lękiem i myślą o niej, ale potem przechodzi. Nie uważam bym potrzebował specjalisty, nie stalkuje jej, nnie wydzwaniam, nie pisze, nie łażę za nią i nie mówię "wiem, że mnie kochasz" więc nie uważam bym był nienormalny.
Jestem trochę zawiedziony, bo dwa razy próbowałem to zakończyć (pierwszy raz gdy dowiedziałem się że zajęta, drugi gdy zauważyłem przyciąganie i odpycha nie na przemian) a ona nie przestawała mi robić złudnych nadziei tymi zachowaniami. Nikt mi nie powie, że dłuższy kontakt wzrokowy, dłuższy niż normalnie występuje w przyrodzie wśród osobników sobie obojętny Ch jest przypadkiem. Dla Was to za mało a moim zdaniem to jeden z symptomów zainteresowania, bo jakoś nikt inny facet czy kobieta w ten sposób się do mnie nie zachowuje w pracy.
I nie potrzebuje specjalisty, bo nie takie tragedie w życiu przeżywałem.

Dla Ciebie niemiarodajne, ale ja już taki jestem wrażliwy od najmłodszych lat, sentymentalny i uczuciowy. Nic na to nie poradzę
Może brak mi miłości, akceptacji i dlatego tak się zachowuje.
Czuje też zawód, bo jeśli ktoś jest w związku i nie ma zamiaru go zakończyć to powinien się zachowywać a przynajmniej starać neutralnie. A nie kobieta usłyszy że się podoba a potem to wykorzystuje dla pompowania ego, bo są takie.

Wrażliwość wrażliwością, ale Ty rozpaczasz nad kobietą, z którą nigdy się nie spotkałeś poza pracą. Serio uważasz, że wrażliwość to usprawiedliwia?
Nie chodzi o to, żeby wszyscy mieli twarde tyłki i nie pozwalali sobie na emocje, ale Ty wbijasz w skrajność i ta skrajność obecnie przeszkadza Ci w funkcjonowaniu. Może jednak pomyśl o przegadaniu tego u specjalisty?

Ale ona się zachowywała neutralnie. Nie dała Ci żadnego sygnału, że jest Tobą zainteresowana. Nawet jeżeli odbierałeś tak jej spojrzenia, to potem powiedziała Ci, że nie chce się z Tobą spotkać. Więc dała Ci wprost sygnał, że nie. To Ty to rozdmuchałeś w swojej głowie do niebotycznych rozmiarów zamiast zaakceptować oczywistość.

edit.
Ile masz lat?

Tak myślę, że Ty po prostu stworzyłeś sobie jej obraz w głowie i bardziej przeżywasz rozbite marzenia niż realną sytuację.
Bo jak możesz powiedzieć, że Ci zależy na kimś, kogo nie znasz. Wiesz coś o jej rodzinie? Czy ma rodzeństwo? Jakie lubi jedzenie? Jaki jest jej ulubiony kolor? Gdzie mieszka? Czy ma zwierzęta? Jakie lubi filmy? Jaką lubi muzykę?
Patrząc na Twoje wpisy zastanawiam się czy wiesz jak ona ma na imię i nazwisko i ile ma lat.

Nakręciłeś się na nią nie wiedząc o niej nic poza tym jak wygląda. I dalej uważasz, że stopień Twojej rozpaczy jest odpowiedni do sytuacji? Bo to można porównać do płaczu za kasjerką, która codziennie uśmiecha się do Ciebie w sklepie.

Może tak, może nie za samą osobą rozpaczam a za tym stanem który ona we mnie powodowała. Nie chodzi o sam wygląd, bo jest wiele atrakcyjnych kobiet i nie powoduje to we mnie absolutnie nic. Po prostu gdy była w pobliżu w środku mi się coś działo, że czułem się wspaniale, czy jak spojrzała na mnie. Czy to jest takie rzadkie, że nikt tego nie rozumie?

Kilka rzeczy o niej wiem, ale nie sądzę by większa wiedzą wpłynęła właśnie na to jak się przy niej czuje.
Jeśli nja wkrecilem sobie film niewykluczone, że ona też, bo czasami zachowywała się jak obrażona, podczas gdy byłem dla niej obcym człowiekiem i może w końcu zaczęła myśleć trzeźwo.
Wiekowo jestem przed 30 - stką.

Wyciągałem takie wnioski na podstawie tego, że coś źle zrobiłem względem niej (nie chce opisywać szczegółów) i następowała reakcja np. brak  przywitanie z jej strony, podczas gdy zawsze (często) pierwsza się witała. To taki pierwszy z brzegu przykład. Nie chcę tutaj szczegółów i opowieści wysnuwać, bo tak naprawdę wszystko można podciągnąć pod "wydaje mi się" ale myślę, że jako istoty empatyczne jesteśmy w stanie na podstawie obserwacji innych, nawet mimiki twarzy wywnioskować czy ktoś jest zadowolony czy nie w sosie. To jest cecha wrodzona jak już ktoś wyżej pisał.
Porównania do gwalcicieli całkowicie nie rozumiem i jest nie na miejscu, bo ja nikomu krzywdy nie wyrzadzilem, może jedynie sobie.
Bylem w związku, ale raczej bez jakichś fajerwerków.
Co do odpowiedzialności za swoje emocje również się nie zgodzę. Gdy ktoś Cię obrazi poczujesz się z tym źle to jest emocja wywołana przez tą osobę, czy Twoja wina, że tak się czujesz i nie potrafisz nad tym zapanować?

Rozmawialiśmy, niewiele, takich dłuższych rozmów było niewiele. Ale jakiś szczątkowy kontakt był, nie tylko spojrzenia. Ale też specyfika pracy nie była do tego dogodna. Dlatego wolałem się umówić co nigdy nie doszło do skutku.

Ale tutaj nawet nie o to chodzi co robisz, ale o to co siedzi w Twojej głowie.

Owszem, uczucia i emocje powstają poza naszą wolą, ale już to w jaki sposób sobie z nimi radzimy w ogromnym stopniu zależne jest od nas samych. To ma między innymi związek z samoświadomością i emocjonalną dojrzałością.

Nie potrafię o niej nie myśleć a wiem że muszę zapomnieć. Jak to zrobić?

To jest niesamowite, jak niektóre osoby mogą sobie uroić czy dopowiadać nieistniejące teorie czy fakty, kiedy rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Zwykłe sygnały uprzejmości, życzliwości czy może i nawet flirtu nie mogą decydować o tym, że ktoś czuje do nas coś poważniejszego. Czyż wystarczającym faktem nie jest, że kobieta WYCHODZI ZA MĄŻ ZA INNEGO FACETA, aby zwyczajnie odpuścić, zejść na ziemię i przestać żyć w iluzji?

Ja dalej upieram się przy swoim, że czuję, ale wybrać mogła tylko 1.
Na razie jakoś się trzymam

I zwyczajnie miło obserwowałaś go z daleka, z bliska, maślanymi oczyma ilekroć pojawił się w zasięgu Twojego wzroku, tak?
Może ja coś źle interpretuje l, ale sam tak robię, że częściej niż przypadkiem patrzę tylko na osoby, którymi jestem zainteresowany. Innych wzrok mnie drażni i staram się go unikać.

Nie odpowiada się pytaniem na pytanie. Odpowiedz.

Jak to co? Napisałem nie zrozumiale?
Zapytałem czy patrzyłaś się na niego, z daleka, w tłumie innych ludzi, patrzyłaś tylko na niego, czy Twoje spojrzenia trwały dłużej niż sekundę i były z tych głębszych? Czy po prostu byłaś miła? Czy chodziłaś dookoła niego 20 razy dziennie by mieć okazję się pogapić w jego stronę?
Gdzie ja napisałem, że była dla mnie miła i uśmiechnięta i dlatego sobie coś takiego pomyślałem? Wiesz ilu ludzi jest dla mnie miłych?

Ty jej spojrzenie odebrałeś jako maślane oczy. To nie były maślane oczy. Ty masz problem, który powinieneś leczyć. Jak coś takiego mówi jedna osoba, to można olać, ale jeśli mówią 2 osoby lub więcej, to ja bym się na Twoim miejscu dobrze zastanowiła.

Ale co te osoby mogą wiedzieć skoro ich tam nie było i nie widziały. Śmieszne są Wasze argumenty, a właściwie ich brak. Naprawdę zabawne..

Mogę to samo napisać o Tobie i będę miał tyle samo racji. Za obrazę chyba powinien być ban.
Ale jestem wyrozumiały, nie mieści wam się w głowie jak można wyjść za innego i myśleć o innym. Mi też się nie mieści ale to już problem nie mój.

Widzę, że z tymi wariatami masz jakieś zboczenie, bo większość Twoich wypowiedzi to wariaci, świry dookoła. Bać się nie musi bo w 5 minut mogłaby mi załatwić out z roboty, ma znajomości. Więc chyba sama rozumiesz..
Może ogranicz oglądanie thrillerów. Bo moim zdaniem patrzenie na kogoś co nic dziwnego nie zrobił przez dwa lata nie jest oznaką strachu.

Raczej masz paranoje albo nawet schizofrenię. Ty się pokusiłaś o moją diagnozę to i ja się pokuszę
Jestem normalnym, milym i grzecznym w obejsciu człowiekiem. Jedna kobieta mnie kantem puściła i nie mściłem się, przyjąłem to honorowo. Nie znasz to nie oceniaj.

Tak byłem i nic nie stwierdził. Pewnie się pomylił, bo ekspertka z forum twierdzi inaczej
Przekomiczna jesteś.

Widzę, że niezłe filmy masz w tej głowie. Jak ktoś jest w tej znajomości prześladowany to tylko ja.

Salomonko, bardzo Cię proszę,
byś sobie darowała nazywanie Autora wątku świrem, bo jak dobrze wiesz, jest to niegrzeczne, a dodatkowo łamie nasz Regulamin.

Pozostałym również przypominam, że nieprzestrzeganie zasad na Netkobietach może się skończyć ostrzeżeniem, a w ostateczności banem. Postać Autora budzi kontrowersje,
ale to nie znaczy, że można sobie folgować bez żadnych konsekwencji.

Ponieważ poza tym, iż totalnie nie przyjmujesz do wiadomości, że Twoje zachowanie jest, delikatnie mówiąc, niepokojące, wykazujesz dodatkowo braki kultury, czuję się zobligowana przypomnieć Ci, że sam na Forum przyszedłeś, sam założyłeś wątek i sam poprosiłeś o opinie innych Forumowiczów.

Twoje posty są nie na miejscu. Nie jesteś gotowy na opinie innych, to o nie nie proś. I przy okazji nie obrażaj osób, które przyszły tutaj zaoferować Ci pomoc.

Nie nazwałam autora  świrem, to  zdanie gdzie  padło to określenie było ogólnikowe i bezosobowe. Ale przyjmuję ostrzeżenie i pozdrawiam Cyngli.

Nawet jeśli dziewczyna wyraźnie mówi,  ze nie jest zainteresowana? Nawet jeśli ma ustalony termin  slubu z innym? Gdzie ty widzisz to zielone światło? W urojeniach?

Mogło, ale nie było. Jej odpowiedź to „nie”.
Pogódź się z tym i przestań za nią wodzić wzrokiem. Sam robisz sobie tym ała.

Ciekawe jak taka szansa nieproszona miałaby wyglądać. Rozumiem, że w Twoim świecie (skoro uważasz, że każda kobieta jest taka sama) podchodzi do praktycznie obcego kolegi i proponuje mu spotkanie?
Skąd Ci takie rzeczy przychodzą do głowy? Niezłe science - fiction.
Nie zgodziła się a dlaczego to wie tylko ona,  czy nie wahała się by zmienić zdanie też wie tylko ona. Więc nie wypowiadaj się za osobę której nie znasz i nie widziałaś na oczy.
Probuje Ci uświadomić, że Twoje pomówienia o psycchozie są niesłuszne, bo tutaj jest wiele możliwych scenariuszy, a Ty założyłaś sobie najbardziej wygodny dla siebie i uparcie twierdzisz, że jestem wariatem.

Obrażanie kogoś nie wprost, ale pośrednio jest nadal obrazą, jak Twój co drugi post.

Tu się zgadzamy. Również jej współczuję.

Nieszcześliwy00, wydaje mi się mało prawdopodobne, żeby na ślub decydowała się kobieta, która nie jest desperatką, czyli osobą, która koniecznie chce wyjść za mąż i panicznie boi się, że nikt inny jej nie zechce. Jednym słowem tam niewątpliwie jest uczucie. Nie wydaje mi się także, żeby za mąż wychodziła kobieta, której myśli krążą wokół innego, a przy tym żeby dostając taką możliwość przynajmniej nie sprawdziła co wyniknie ze spotkania, które jej zaproponował. Odmawiając ona wyraźnie dała Ci do zrozumienia, że nie jest zainteresowana, bo podjęła określoną decyzję i na tym etapie jest jej już pewna.
Z drugiej strony nie jest wykluczone, że gdybyś wcześniej się postarał, to dziś nie byłbyś na miejscu jej przyszłego męża. To już jednak przepadło i rzeczywiście wyznawanie jej uczuć byłoby czymś bardzo nie na miejscu.

Myślę, że czasami wszelkie argumenty zawodzą, żeby cokolwiek mogło do kogoś dotrzeć..

Autorze, jeśli bierzesz pod uwagę opcję, że jest Tobą zainteresowana( co jest mało prawdopodobne, bo WYCHODZI ZA MĄŻ), to czy również rozważasz opcję nr 2 -tzn, żę to jedynie oznaki sympatii i życzliwości, może niewinnego flirtu? Rozumiem, że można być kimś zauroczonym, ale wszystko by inaczej wyglądało, gdybyś NIE WIEDZIAŁ, że ona właśnie bierze ślub( czy w ogóle jest w związku), ale masz czarno na białym: wesele i ślub tuż tuż, to jak myślisz, z jakiego powodu ona wchodzi w związek małżeński? Raczej zdecydowana większość ludzi( w tym czytelnicy tego wątku) zakładają, że dwoje ludzi pobiera się, bo się kochają i chcą być razem, dzieląc wspólnie swoje życie ze sobą. Zatem skoro ma coś takiego miejsce, NIEWAŻNE co ja czuję do tej osoby i co on ado mnie czuje - wybrała kogoś innego i tylko to się liczy!
Naprawdę nie bierzesz pod uwagę innych możliwości niż Twoje przypuszczenia, iluzje i przeczucia? Czujesz coś do niej, DLATEGO możesz to odbierać zupełnie inaczej, niż ma to miejsce w rzeczywistości. To jest coś, co próbuje Ci tutaj chyba każdy uświadomić..
Osobiście wolę zawsze brać pod uwagę najpierw najprostsze wytłumaczenie danej sytuacji, zatem JEŚLI ona wychodzi za mąż => w żadnym wypadku nie czuje do Cibie niczego poza zwykłą sympatią i życzliwością. Uważasz, że ludzie będący w związkach czy nieczujący do siebie nic, nie mogą się neutralnie spotkać czy porozmawiać? Czy musza się odnosić do siebie w sposób gburowaty i chamski, żeby ktoś z zewnątrz uznał, że nie pałają do siebie sympatią czy wręcz się nie kochają?

Bagiennik, wyobraź sobie, że z niektórymi facetami tak jest. Jeden uśmiech, albo spojrzenie biorą za flirt, za zainteresowanie i budują dookoła tego całą historię. I czasem trzeba się posłużyć chamstwem, by się odczepili. Do tego zawsze wina kobiety, bo dlaczego jest miła skoro niczego od nich nie chce... Szkoda, że nie da się ich rozpoznać po wyglądzie, możnaby od razu odpowiednio reagować.