Czuję z Tobą "połączenie" - Netkobiety.pl

No tak, słyszy się o ktosiach czasem, że "już od pierwszej chwili czuli to flow i wiedzieli, że to to, na zawsze" i rzeczywiście - jest to na zawsze. Jednak, wg mnie, to "na zawsze" wynika też z tego, że późniejsze fazy związku nie przyniosły rozczarowania, a z ktosiów nie wylazły jakieś negatywne cechy, które okazałyby się dla drugiej osoby nie do przeskoczenia.

Nie, to niekoniecznie intuicja, wg mnie raczej wszystko - całokształt. A jednak, tak, intuicja - jako podsumowywanie.
Ja widzę to tak, że spotykam faceta, który:
-podoba mi się z wyglądu (wygląd jest składową, bo np. w karle nie dałabym rady bez względu na jego wszelkie inne pozytywy), nawet styl ubioru też poniekąd może grać rolę czy ogólnie gusta,
-podoba mi się jego sposób bycia - jak mówi, co mówi, całe zachowanie, ogłada, itp.,
-praca faceta - o ile spotykam go w takim kontekście lub mi dsoć szybko o tym mówi, to mogę przypuszczać, że jest co najmniej jako tako satysfakcjonująca - więc też mi się podoba,
-charakter, osobowość, spojrzenie na świat - na ile można to zauważyć w początku/ach - też mi się podoba,
-i w końcu oraz przede wszyt -skim zauważam, że ma podobną mentalność i wrażliwość, a oczach ma porozumiewawczy błysk - to tu już w ogóle sobie stwierdzę, że tak, tu chyba tkwi zespolenie na poziomie duszy,
- i w jeszcze dalszym końcu - pasuje mi bardzo jego zapach (feromony).
Taki miszmasz.

Więc z tej "energii" nie robiłabym szczególnej "afery", bo wg mnie to nic innego jak właśnie podobna wrażliwość, mentalność i patrzenie na świat, feromony i podobne nosy (podobieństwo genetyczne).
Zresztą to nie tylko dotyczy miłości, ale i innych związków - gdy kogoś poznaję, to dość szybko jestem w stanie ocenić, czy chciałabym wejść z tą osobą w jakieś bliższe koleżeństwo lub przyjaźń czy nie. Jeśli nie będzie między ludźmi pewnych podobieństw (jakoś trudno mi wyobrazić sobie taką przyjaźń: ktoś wrażliwy+ktoś gruboskórny i prostacki), to szybciej się znienawidzą, niż polubią.

Myślę, że ludzie do związków podchodzą często bardzo powierzchownie czy też interesownie, dlatego tak się dzieje. Ciężko jest zbudować z kimś głęboką relację, bo ludzie zwyczajnie nie chcą albo boją się zaangażować. Sama fizyczność to tylko pozory bliskości. Nie każdy jednak chce i potrafi wejść głębiej w drugą osobę, jej myśli, uczucia itd. Ludzie bywają nieszczerzy, manipulują, dlatego czasem ciężko odczytać prawdziwe intencje bo dostajemy tzw. "sprzeczne sygnały". Zakochujemy się w wyobrażeniu, stworzonej kreacji a nie w prawdziwym człowieku. Kiedy pojawiają się uczucia, instynkt zawodzi. Dlatego tacy ludzie są bardziej podatni na manipulacje, twierdzą że czarne jest białe itd.  Myślę, że gdyby ludzie byli wobec siebie szczerzy i uczciwi, nie byłoby tyle takich sytuacji. Ale nie jesteśmy idealni i nie żyjemy w świecie idealnym, każdy ma w sobie trochę egoizmu, a niektórzy potrafią też świetnie "grać" dla osiągnięcia własnych korzyści. Nie każdego da się łatwo przejrzeć. A ludzie z natury bywają naiwni. Z czasem jednak nabieramy gruboskórności i sami zaczynamy "kalkulować", oceniać ryzyko potencjalnego związku, odbierać niepokojące sygnały, reagować itd. bo chyba nikt nie chce być okłamywany czy wykorzystywany.

Może to jest właśnie ten klucz - coraz więcej kieruję się rozumem, wcześniejszymi doświadczeniami i wybiera partnera na podstawie swoich z góry ustalonych wymagań. Nie ma tam miejsca na właśnie te połączenia o których piszemy. Ludzie wypierają je, bo nie raz to ich zwiodło na manowce. Znam wiele takich par - kobieta jest z kimś, bo już zegar biologiczny tykał a on się "nadawał". Mężczyzna wybiera ustatkowaną "panią architekt", bo jego wcześniejsze okazały się damami lekkich obyczajów (nie z zawodu, tylko usposobienia ). Między nimi nie ma tego o czym tu piszemy, ale są jako-tako zadowoleni ze związku, bo od niej w końcu rodzina się odczepiła "kiedy znajdziesz męża", a on ma w końcu "normalną kobietę". Jest dobrze. Jest seks, jest porozumienie, jakaś forma miłości pewnie też. Ale nie ma tego o czym tu piszemy.

Może dlatego są później te "pomyłki". Bo jedna osoba kieruje się intuicją, a druga faktami, ocenia czy ta osoba "nadaje się".

Uważam ,że te "połączenie" w związku to swego rodzaju luksus. Mało kto to ma.

W swoim przemyśleniach pójdę jeszcze dalej... wydaje mi się też, że osoba ogólnie zakochana, nawet w eks, emanuje swego rodzaju energią miłości i przyszły partner może to błędnie zinterpretować jako energię skierowaną do niego. Stąd też są pomyłki. To taka hipoteza.

To też prawda. Kiedy jesteśmy zakochani, inaczej się zachowujemy, jesteśmy radośniejsi, wręcz promieniejemy, co oczywiście nie umyka uwadze innych i może być błędnie zinterpretowane.
My kobiety podobno nawet w połowie cyklu emanujemy inną energią
Ale tu znowu wracamy do tego o czym ja pisałam wyżej - szczerości. Jeżeli dana osoba widzi, że druga osoba źle odbiera sygnały, powinna od razu zareagować, a nie ten fakt wykorzystywać.
W czasach szkolnych wiele razy zdarzyło mi się, że wyznawał mi miłość najlepszy kumpel chłopaka, w którym ja się podkochiwałam. Przypadek? Nie sądzę. Po prostu chłopak który mi się podobał zwyczajnie mnie onieśmielał, dlatego swobodniej mi się rozmawiało z jego kumplem co było niestety błędnie odbierane Jednak nie robiłam tego celowo, po prostu dopiero po pewnym czasie wpadłam na to w czym problem.

Szczerość. Właśnie. Och, chyba wymagamy za dużo... Mało kto zrezygnuje z przydupasa (sorki, ja tak to określam ).

Co do "kolegi" - miałam ten sam problem . Ten, który mi się podobał miał dwóch bardzo bliskich kumpli. Najpierw jednego - temu spodobałam się. Później "zamienił go" na drugiego - i temu też spodobałam się. Miałam wrażenie, że jest zły, że "odbijam mu" kumpli. A główny zainteresowany jaki miał do mnie stosunek? Trudno powiedzieć. Ale cokolwiek mówiłam na lekcji, musiał skomentować często dopiekając mi. Ale to tak czasami dotkliwie.

Faceci raczej rzadko tak robią, a w drugą stronę wystarczy chyba dowiedzieć się kiedy został zakończony długi związek. Jeżeli ktoś był z kimś 3 lata i po kilku miesiącach wchodzi już 2 następny układ, to raczej wiadomo że to plasterek.

Łatwo taka osoba manipulować, ponieważ ta wyszukuje tylko tych pozytywnych sygnalow - " chce się ze mną spotkać, to oznacza, że jej zalezy", a kobieta po prostu akurat ma wolne popołudnie i ma ochotę wyjść z kimś na spacer. Dlatego tak ważne są jasne komunikaty - dopóki ich nie ma lepiej się nie nakręcać.
Zdarzają się sytuacje, że kobieta mówi "możemy być tylko przyjaciólmi" a ten nadal taki w tym. Jego wybor.

Haha nie pozwól by narzędzia zburzyły Wasze kosmiczne połączenie

Myślę, że to właśnie doświadczenie i przeżyte "burze" wypracowują ten system obronny. Dlatego kolejne nie są już takie straszne bo też nie popełniamy, a przynajmniej staramy się nie popełniać, podobnych błędów.
U mnie na osiedlu mieszka para, małżeństwo, które jest po prostu nierozłączne. Chyba ani razu nie widziałam ich osobno. W ogóle ja się na nich patrzy, to ma się wrażenie, że dla nich inni ludzie, cały świat dokoła, może w ogóle nie istnieć - są absolutnie samowystarczalni
Z jednej strony to urocze, ale z drugiej wręcz przerażające.

A myślałaś czasem na temat połączeń karmicznych?

Ja bym to raczej przepisał na:  intuicja jest wynikiem wiedzy i doświadczenia (bo trzeba mieć z czym porównać nowe dane), ALE wynikających głównie z NIEŚWIADOMYCH mechanizmów analizy nieuświadomionych bodźców. Po prostu nie wszystko, co do nas dociera wzrok/słuch/informacje przetwarzamy w pełni świadomie.

To tak, jak wchodzisz do pokoju i wiesz, że coś jest nie tak.. ale musisz się 30 sekund rozglądać, żeby się zorientować OCB.

To, co właśnie napisałeś pasławku, uważam za kwintesencję tego, żeby ludzie w związkach po wielu latach wciąż byli dla siebie i siebie ciekawi. Zobacz na wątki obok, wszędzie tylko oczekiwania, pretensje, próby zmiany, techniki wpływu ZAMIAST ciekawości i „ciekawstwa”. U mnie leje od rana, stąd chyba te pochmurne myśli ;-)