nie potrafię sobie poradzić z przeszłością mojego męża - Netkobiety.pl

Gilotyna1988 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

No ale wiecie, on przecież ją KOCHA.
i z tej miłości wielkiej tak ją traktuje.
Ona też go KOCHA.
I z tej miłości wielkiej robi mu codzienne wypominki.

Nie ma to jak miłość

Loka, przykładasz dużą wagę do tych jej ,,wypominek,, dupek ja oklamal. Jakby ją oklamal, że w przeszłości zaciągnął kredyt na pół banki i ona by mu te wypominki robiła to byłyby ok bo nie chodzi o sprawy byłych partnerek o czym zwykle się nie mówi,nie roztrząsa ,było.
Oklamal ja, nienawidzę kłamstw w związku ,w życiu w ogóle.
I też by mnie irytowało że ktoś w sprawie ważnej dla mnie ciał mnie w bambuko.

Zatem, Autorko. Zajmij się sobą bo jesteś duża kobieta i zadbaj o swoją przyszłość.

Ale co to za różnica ile on tych partnerek miał? Gdybym już raz była zaręczona, to też pewnie nikomu bym o tym nie mówiłą, bo by to dla mnie było bolesne. Też mam książki z dedykacjami na szafce. No i co mam zrobić? Wywalić i kupić nowe? Bez jaj.
Facet traktuje ją jak służącą i to tutaj jest problem a nie w tym, że miał ileś tam partnerek.

A Autorka nie ma problemu z tym, że wydaje kasę, że płaci za całe zakupy, że ona musi wszystko sprzątać.
Ona ma problem, bo może im kupował piżamy, a jej nie kupił! Ona nawet NIE WIE, co on tamtym kobietom kupował, ale i tak musi mu rzucić takim tekstem, bo przecież nie byłaby sobą, jakby mu codziennie tego nie wypomniała.

Gilotyno, w takiej sytuacji, jak ona nie akceptuje kłamstwa na temat przeszłości i tak ją to boli, że nie potrafi z tym facetem żyć, to się człowiek rozwodzi w trybie natychmiastowym, a nie narzeka, że ma za mało seksu. Seksu z tym facetem, który tak ją okłamał? Ja nie wiem, ale gdybym miała takie podejście do kogoś jak ma autorka i gdyby tak mnie ktoś zranił, to seks z nim byłby ostatnią rzeczą, na którą miałabym ochotę. Tymczasem Autorka ma całkowicie odwrotnie i brak seksu na jej żądanie nakręca ją w tym wypominaniu mu, że przecież z tymi poprzednimi na pewno mógł, a z nią nie może, jak to tak może być!

Facet potrzebuje partnerki, a nie matki. Niech Autorka zacznie wymagać dzielenia się zakupami na pół, a nie dopiero wtedy jak jej się kasa skończy. Niech zacznie wymagać sprzątania, gotowania, prania itd. Niech facet zacznie robić koło siebie, ona nie jest jego darmową służącą.

A poza tym niech się dziewczyna zastanowi, czego tak naprawdę chce od życia. Czy chodzi o seks i z braku seksu wynikają jej bulwersy, czy chodzi jej tak naprawdę faktycznie o te kobiety i może trzeba się jednak zastanowić nad rozwodem.

czekoladazfigami napisał/a:

Od początku tak myślałam, ale i tak dobrze się bawię. Swoją drogą, smsy na komputerze? Ja jakaś zacofana technicznie jestem?

Nie no on robi kopie zapasowe z telefonu. W zasiadzie na tym koputerze mozna znaleźć takie cuda z przeszłości, że głowa boli....

agazaga napisał/a:

Ale on mówi ze nie kochał, że się tak zaręczał, w sposób nieprzemyślany

albo ten wątek to jaja, albo zaliczasz maksima indolencji. jedno czy drugie, ja wysiadam.

Hehe To są kłamczuchy, eh faceci... Ja tam żadnemu nie wierzę jak mi za fajne rzeczy mówi. Jak mi mówi, że miał 10 dziewczyn i nie pamięta ile przygód jednonocnych, że czuje coś do mnie ale i do takiej tam jednej też, i w sumie trochę do takiej innej, ale dzisiaj możemy sobie coś fajnego dać... to w sumie wtedy wierzę. Takie to bardziej wiarygodne jest.

Zapytałam cię na trzeciej stronie, co tak naprawdę dzieje się w twoim domu, skoro specjalnie stoisz godzinami na przystankach autobusowych, tylko po to, by opóźnić powrót do domu.
Odpowiesz szczerze?

Każdy z nas ma jakąś przeszłość i jakieś pamiątki, ale wydaje mi się, że on bardzo świadomie poupychał je w takich miejscach, żebyś na nie trafiała. Można przecież wszystko zebrać i schować do pudełka, a pudełko do szuflady czy na półkę w szafie. Można, ale on z jakiegoś powodu tego nie zrobił. Dziwi mnie jeszcze bardziej, że Tobie sprzedał jakąś wygodną dla siebie wersję swojej przeszłości, ale zupełnie nie zadbał o to, by była ona spójna z tym, co znajdujesz w mieszkaniu. Moim zdaniem opcje są dwie: albo jest kompletnym idiotą, albo - tu powtarzam - zrobił to z premedytacją.

Oczywiście zgadzam się z poprzednikami, że sama jego związkowa przeszłość jest Twoim najmniejszym problemem.

Hehe To są kłamczuchy, eh faceci... Ja tam żadnemu nie wierzę jak mi za fajne rzeczy mówi. Jak mi mówi, że miał 10 dziewczyn i nie pamięta ile przygód jednonocnych, że czuje coś do mnie ale i do takiej tam jednej też, i w sumie trochę do takiej innej, ale dzisiaj możemy sobie coś fajnego dać... to w sumie wtedy wierzę. Takie to bardziej wiarygodne jest. Dlatego dużo się śmieję jak gadam z facetami. Są zabawni.
Co do tematu... przypomniał mi się hit dyskotek Shakira plus Beyonce „beautiful liar”.
Na czym bym się skupiła to:
1. Czy dobrze mi się z tym mężem żyje? Jak nie to ewakuacja.
2. Jak mogłabym wpłynąć na to aby facet robił sobie sam śniadania i mi czasami przy okazji, żeby było partnersko. Samej robić? O, nie!
3. Pilnować! Pilnować swoich dóbr jak mieszkanie czy dochody. Mężowi nic do tego, że żona coś ma. Nie dałabym się wmanewrować w jego głupie pomysły. Trzeba mieć łeb na karku.

zajmie się zmywarką

Czekolada z figami- faceci, mężczyźni, środowisko... chodzi mi o tych różnych ludzi z penisem między udami, wiesz o co chodzi Jeśli miałaś do czynienia z innymi... pewnie tak, bo mieszkamy gdzie indziej... to... to co? W Twoim regionie są inni niż na całej kuli ziemskiej? Pewnie tak... pewnie są wywyższeni, nie takie pospolite ludki z jakimi ja miałam przyjemność i z którymi się śmiałam do rozpuku nad wadami całego rodzaju ludzkiego... z  różnych środowisk... tacy sami [moderatorska edycja]. Ty spotkałaś mężczyzn a ja wychowałam się wśród nich i wiem, świat byłby ubogi bez ich wad. Są tacy wadliwi... w sumie tak samo jak my kobiety Ale na inny NIECO sposób.
Współczuć nie musisz, bo po co? Znajdź drugą, która ma tyle radości wśród nieradości i z uśmiechem na ryju bez tabletek i psychoterapii idzie przez najczarniejsze gówno życia... [treść obraźliwa - moderatorska edycja], tak w skrócie Nie imponują mi ułożeni ludzie... co to w ogóle znaczy? Wytresowani? Nudni jak flaki z olejem? Przewidywalni? Taki towar do wzięcia z atestem? A idź panna... nie po to żyję.

Nie rozumiem jednego... po co Ty za niego wyszłaś, jak on Ci nie odpowiada w żadnej dziedzinie?

Masakra.

Nie gniewaj się, ale masz fanatyczne podejście do religii, związku i seksu w związku. Moim zdaniem powinnaś skorzystać z pomocy terapeuty.

Od kilku miesięcy mam życiowy problem.

Wyszłam za mąż i wtedy rozpoczął sie największy problem mojego życia. Związałam się z facetem kilkanaście lat ode mnie starszym. On jest już grubo po czterdziestce.

Co nieco dopytywałam o jego przeszłość, ale generalnie był bardzo małomówny w odniesieniu do tych spraw. Dla mnie jednak to było naprawdę szalenie istotne. Jak to jest że taki facet nie ożenił się wcześniej skoro jak mówił tak bardzo chciał mieć żone. Powiedział mi kiedyś, że dwa razy był bardzo blisko małżeństwa, ale się nie zdecydował. Po tym jak mnie się oświadczył zapytałam czy wczesniej miał narzeczone, zapytałam go czy dwie, i on to potwierdził. To był dla mnie jasny sygnał, że ma poważna przeszłość za sobą i nie chciałam za bardzo w takie układy wchodzić. Ale to był naprawdę super facet i trudno było tak po prostu się rozstać. Tym bardziej ze on nie naruszał za bardzo mojej przestrzeni także tej intymnej. U mnie wchodziły też sprawy światopoglądowe, jestem chrześcijanką i ważna była dla mnie kwestia niekochania się przed ślubem. On też tak deklarował, ale jak sam twierdził nawrócił się kilka lat wcześniej, a przedtem miał problemy z dziedzinie "czystości". Ok kto tam nie miał problemów. Tym bardziej, że ja będąc na studiach też byłam z jednym chłopakiem i poszliśmy na całość. Ale generalnie taki układ mi nie pasował, bardzo zbliżyłam się potem do kościoła i w zasadzie to jeden psycholog chrześcijański wyciągnął mnie z dna depresji i znalazłam swój pokój i Bogu i tak chciałam żyć. On też to deklarował.

No ale pozostaje przeszłość. Ja chciałam być transparentna i powiedziałam mu o mojej "przygodzie" On stwierdził, że raz z jedną osobą tez popełnił ten błąd. Raz to raz, w końcu kto nie popełnia błędów. Ale generalnie coś mi tu nie pasowało, że jak raz, a był w tylu związkach. Ale zapewniał mnie, że tak własnie było, że owszem była w jego życiu nieczystość, ale tak bardzo w życiu nie nagrzeszył. Co się robi z takimi słowami od człowieka, którego sie kocha i który własnie poprosił cie o rękę, ja uwierzyłam. Przed ślubem też pytałam czy z kimś mieszkał - nie mieszkał, dawno w innymi mieszkaniu ktoś zostawał na noc, ale w tym nigdy nikt.

Po ślubie wprowadziłam się do jego mieszkania. Pierwszej nocy zapytałam czy z kimś spał w tym łóżku, zapewniał, że nie. Miałam się tam czuć jak u siebie, ale... w kuchni w szafce było pudełeczko po pierścionku zaręczynowym. Między książkami były zdjęcia z byłymi. W książkach były dedykacje i karteczki od ukochanych, kubki dla Ukochanego, w innym miejscu znowu pudełeczko na pierścionek, tym razem z zawartością. Na jakiejś szafce na wierzchu były karty pokładowe z wyjazdów wakacyjnych z innymi, karteczki - pomoce w kursie przedmałżeńskim. To było tak po prostu nie schowane, można było to dostrzec zwyczajnie w bez żadnej uwagi. Skoro tak wszystko leżało to co by było gdybym otworzyła szufladę - znowu jakieś pamiątki, zdjęcia, karty pokładowe z wyjazdów wakacyjnych, wiele nazwisk się powtarzało, a kilka było pojedynczych. Naliczyłam ok 10 rożnych nazwisk. Zacząłem podpytywać. Co chwile wychodziły nowe rzeczy. Na początku, że narzeczonych było więcej, tylko ja przekręciłam, że chodził wiele lat na terapie, że wozi ze sobą jakieś historie choroby nerek, o której nie wiedziałam (podobno jest już zdrowy dlatego nie powiedział).

To mnie całkowicie zaczęło rozwalać. Wprowadziłam się do innego mieszkania, miałam rozpakowywać swoje rzeczy, a tu co chwile wychodzą nowe kwiatki. Pracowałam zazwyczaj zdalnie, bo przeprowadziłam się na jakieś obrzeża wielkiego miasta prawie z centrum, nagle dojazd gdziekolwiek zajmował mi ponad godzinę. Prawie każdego dnia byłam w domu niemal całkowicie sparaliżowana, tym bardziej, że mój mąż traktował mnie wtedy jakbym miała być  jego służąca, a nie żoną. Wieczorami jak on wracał z pracy to ja wychodziłam na spacer i godzinami  siedziałam na przystankach, żeby tylko z nim nie być. Ja się chciałam kochać, a on był cały czas zmęczony. Mówił, że ubieram się nieseksownie i on jest na mnie zły i nie może. To budziło coraz większą moją frustrację tym bardziej ze co chwile znajdowałam jakieś pamiątki po ex. Zaczęłam kopać w mieszkaniu. Znalazłam w jego komputerze smsy z 10 lat. Jasno z nich wynikało, że przynajmniej przez kilka lat kochał się z tymi kobietami na całego, że z każdą planował ślub i dzieci, co chwile wyjeżdżał na egzotyczne wakacje. Każda byla kobietą jego marzeń.

Tak dopytywałam, że się do wszystkiego przyznał, sam wszystko opowiedział. Tylko twierdzi, że sex z zabezpieczaniem, to nie sex, że poza tym on z prezerwatywą nie mógł bo od razu mu więdł, a poza tym ich było tylko 3. Dlatego niby powiedział prawdę, ze z jedną bo z jedną się w ogole nie zabezpieczał, a ten raz to jeden przypadek, Teraz okazało się, że jednak ich było 5.

On jednak twierdzi, że to wszystko robił z samotności, że sex traktował jak sport, że niby się oświadczał, a to wszystko było nieprzemyślane, że tylko mnie kocha. Że się nawrócił i czuje obrzydzenie do tego bo było.  Ale ja totalnie ześwirowałam, to że nie powiedział mi prawdy cholernie boli, a wiem że nie związałabym się z nim jakbym wiedziała to wszystko, dlatego dopytywałam na początku zebym miała jasność w co wchodzę. I niby to teraz akceptuje niby z tym zyje, ale przy byle okazji wymiękam i rzucam w niego tym, że miał tyle kobiet, a ja nie potrafie z tym życ. Kilka razy juz podejmowaliśmy decyzje o rozstaniu, ale jakoś tak nas do siebie ciągnie jednak, ale ta przeszłość mnie prześladuje i znowu wyciągam. Tym bardziej, ze on mi nic nie pomaga, ja mam wszystko zrobić łacznie z przygotowaniem mu śniadania zanim wyjdę do pracy, bo jak nie to potem jest awantura, mam przynosić zakupy do domu jadąc autobusem, bo on nie ma jak zaparkować jak jedzie samochodem itd. Ja mam wszystko wysprzątać w domu, a on może nic nie robić, bo on zarabia na dom. I zarabia 5 razy wiecej ode mnie, ale często jak trzeba zapłacić za zakupy, to on mówi mi przy kasie żebym ja zapłaciła, bo on coś tam. Utrzymuje nas zeby nie było i często płaci, ale najpierw chce u mnie wyzerowac konto a potem dopiero od siebie. Kupił mi samochód i zapłacił ileś tam tysięcy za niego, ale to ja miałam zatankować bo on nie ma.

Kocham go ale nie mam siły z nim zyć. Co chwile maniakalnie dobijam siebie jego przeszłością, a potem dobijam też jego bo nie mogę sobie z tym poradzić.

--

agazaga napisał/a:

Od kilku miesięcy mam życiowy problem.

Wyszłam za mąż i wtedy rozpoczął sie największy problem mojego życia. Związałam się z facetem kilkanaście lat ode mnie starszym. On jest już grubo po czterdziestce.

Co nieco dopytywałam o jego przeszłość, ale generalnie był bardzo małomówny w odniesieniu do tych spraw. Dla mnie jednak to było naprawdę szalenie istotne. Jak to jest że taki facet nie ożenił się wcześniej skoro jak mówił tak bardzo chciał mieć żone. Powiedział mi kiedyś, że dwa razy był bardzo blisko małżeństwa, ale się nie zdecydował. Po tym jak mnie się oświadczył zapytałam czy wczesniej miał narzeczone, zapytałam go czy dwie, i on to potwierdził. To był dla mnie jasny sygnał, że ma poważna przeszłość za sobą i nie chciałam za bardzo w takie układy wchodzić. Ale to był naprawdę super facet i trudno było tak po prostu się rozstać. Tym bardziej ze on nie naruszał za bardzo mojej przestrzeni także tej intymnej. U mnie wchodziły też sprawy światopoglądowe, jestem chrześcijanką i ważna była dla mnie kwestia niekochania się przed ślubem. On też tak deklarował, ale jak sam twierdził nawrócił się kilka lat wcześniej, a przedtem miał problemy z dziedzinie "czystości". Ok kto tam nie miał problemów. Tym bardziej, że ja będąc na studiach też byłam z jednym chłopakiem i poszliśmy na całość. Ale generalnie taki układ mi nie pasował, bardzo zbliżyłam się potem do kościoła i w zasadzie to jeden psycholog chrześcijański wyciągnął mnie z dna depresji i znalazłam swój pokój i Bogu i tak chciałam żyć. On też to deklarował.

No ale pozostaje przeszłość. Ja chciałam być transparentna i powiedziałam mu o mojej "przygodzie" On stwierdził, że raz z jedną osobą tez popełnił ten błąd. Raz to raz, w końcu kto nie popełnia błędów. Ale generalnie coś mi tu nie pasowało, że jak raz, a był w tylu związkach. Ale zapewniał mnie, że tak własnie było, że owszem była w jego życiu nieczystość, ale tak bardzo w życiu nie nagrzeszył. Co się robi z takimi słowami od człowieka, którego sie kocha i który własnie poprosił cie o rękę, ja uwierzyłam. Przed ślubem też pytałam czy z kimś mieszkał - nie mieszkał, dawno w innymi mieszkaniu ktoś zostawał na noc, ale w tym nigdy nikt.

Po ślubie wprowadziłam się do jego mieszkania. Pierwszej nocy zapytałam czy z kimś spał w tym łóżku, zapewniał, że nie. Miałam się tam czuć jak u siebie, ale... w kuchni w szafce było pudełeczko po pierścionku zaręczynowym. Między książkami były zdjęcia z byłymi. W książkach były dedykacje i karteczki od ukochanych, kubki dla Ukochanego, w innym miejscu znowu pudełeczko na pierścionek, tym razem z zawartością. Na jakiejś szafce na wierzchu były karty pokładowe z wyjazdów wakacyjnych z innymi, karteczki - pomoce w kursie przedmałżeńskim. To było tak po prostu nie schowane, można było to dostrzec zwyczajnie w bez żadnej uwagi. Skoro tak wszystko leżało to co by było gdybym otworzyła szufladę - znowu jakieś pamiątki, zdjęcia, karty pokładowe z wyjazdów wakacyjnych, wiele nazwisk się powtarzało, a kilka było pojedynczych. Naliczyłam ok 10 rożnych nazwisk. Zacząłem podpytywać. Co chwile wychodziły nowe rzeczy. Na początku, że narzeczonych było więcej, tylko ja przekręciłam, że chodził wiele lat na terapie, że wozi ze sobą jakieś historie choroby nerek, o której nie wiedziałam (podobno jest już zdrowy dlatego nie powiedział).

To mnie całkowicie zaczęło rozwalać. Wprowadziłam się do innego mieszkania, miałam rozpakowywać swoje rzeczy, a tu co chwile wychodzą nowe kwiatki. Pracowałam zazwyczaj zdalnie, bo przeprowadziłam się na jakieś obrzeża wielkiego miasta prawie z centrum, nagle dojazd gdziekolwiek zajmował mi ponad godzinę. Prawie każdego dnia byłam w domu niemal całkowicie sparaliżowana, tym bardziej, że mój mąż traktował mnie wtedy jakbym miała być  jego służąca, a nie żoną. Wieczorami jak on wracał z pracy to ja wychodziłam na spacer i godzinami  siedziałam na przystankach, żeby tylko z nim nie być. Ja się chciałam kochać, a on był cały czas zmęczony. Mówił, że ubieram się nieseksownie i on jest na mnie zły i nie może. To budziło coraz większą moją frustrację tym bardziej ze co chwile znajdowałam jakieś pamiątki po ex. Zaczęłam kopać w mieszkaniu. Znalazłam w jego komputerze smsy z 10 lat. Jasno z nich wynikało, że przynajmniej przez kilka lat kochał się z tymi kobietami na całego, że z każdą planował ślub i dzieci, co chwile wyjeżdżał na egzotyczne wakacje. Każda byla kobietą jego marzeń.

Tak dopytywałam, że się do wszystkiego przyznał, sam wszystko opowiedział. Tylko twierdzi, że sex z zabezpieczaniem, to nie sex, że poza tym on z prezerwatywą nie mógł bo od razu mu więdł, a poza tym ich było tylko 3. Dlatego niby powiedział prawdę, ze z jedną bo z jedną się w ogole nie zabezpieczał, a ten raz to jeden przypadek, Teraz okazało się, że jednak ich było 5.

On jednak twierdzi, że to wszystko robił z samotności, że sex traktował jak sport, że niby się oświadczał, a to wszystko było nieprzemyślane, że tylko mnie kocha. Że się nawrócił i czuje obrzydzenie do tego bo było.  Ale ja totalnie ześwirowałam, to że nie powiedział mi prawdy cholernie boli, a wiem że nie związałabym się z nim jakbym wiedziała to wszystko, dlatego dopytywałam na początku zebym miała jasność w co wchodzę. I niby to teraz akceptuje niby z tym zyje, ale przy byle okazji wymiękam i rzucam w niego tym, że miał tyle kobiet, a ja nie potrafie z tym życ. Kilka razy juz podejmowaliśmy decyzje o rozstaniu, ale jakoś tak nas do siebie ciągnie jednak, ale ta przeszłość mnie prześladuje i znowu wyciągam. Tym bardziej, ze on mi nic nie pomaga, ja mam wszystko zrobić łacznie z przygotowaniem mu śniadania zanim wyjdę do pracy, bo jak nie to potem jest awantura, mam przynosić zakupy do domu jadąc autobusem, bo on nie ma jak zaparkować jak jedzie samochodem itd. Ja mam wszystko wysprzątać w domu, a on może nic nie robić, bo on zarabia na dom. I zarabia 5 razy wiecej ode mnie, ale często jak trzeba zapłacić za zakupy, to on mówi mi przy kasie żebym ja zapłaciła, bo on coś tam. Utrzymuje nas zeby nie było i często płaci, ale najpierw chce u mnie wyzerowac konto a potem dopiero od siebie. Kupił mi samochód i zapłacił ileś tam tysięcy za niego, ale to ja miałam zatankować bo on nie ma.

Kocham go ale nie mam siły z nim zyć. Co chwile maniakalnie dobijam siebie jego przeszłością, a potem dobijam też jego bo nie mogę sobie z tym poradzić.

--

Kawaler po 40-tce zawsze był, jest i będzie "dziwolągiem" ponieważ : ma swoje przyzwyczajenia, nawyki, nie umie żyć w gronie bo ciągle czuje się wolnym człowiekiem,nikt go nie nauczył inaczej żyć.  Teraz masz pretensje i to do niego ,no nie wiem czy nie powinnaś mieć do siebie, bo zanim zdecydowałaś się za niego wyjść za mąż należało dowiedzieć się o nim wszystkiego przed ślubem,a nie już po.Jest takie powiedzenie : " widziały gały co brały " i jest jeszcze jedno powiedzenie dosyć istotne  "co było,a nie jest nie pisze się w rejestr"  to, że on kiedyś miał wiele kobiet,to było kiedyś,teraz jesteś Ty i to poślubiona.Jeśli chcesz z nim być musisz szczerze porozmawiać, a przede wszystkim wyrzucić z siebie to co leży Tobie na wątrobie .Jeszcze nigdy nic samo się nie rozwiązało,żaden problem.Szczera rozmowa załatwi tę sprawę albo w jedną, albo w drugą stronę.Nie ma co się szarpać i niszczyć własnego zdrowia. Powodzenia.

No szczerze mówiąc nie wiem które kłamstwo jest gorsze
- to kiedy facet przed ślubem mowi , że miał tylko jedna dziewczynę a po ślubie okazuje się, że miał ich pięć razy więcej,
- czy to kiedy facet przed ślubem mówi np. że ma doktorat i jest miłośnikiem zwierzątek futerkowych a po ślubie okazuje się , że zajmuje się deratyzacja a doktorat to ma jego kuzyn

A może po prostu, kłamstwo jest kłamstwem. Zapodanym w celu zmanipulowania Ciebie do roli osobistej sluzacej.

Jak tam jego deklarowane chrześcijańskie zamiłowanie do miłości bliźniego.  ?

Z Twojego opisu wynika, że pozostał na etapie „jak się siebie samego”....

Od kilku miesięcy mam życiowy problem.

Wyszłam za mąż i wtedy rozpoczął sie największy problem mojego życia. Związałam się z facetem kilkanaście lat ode mnie starszym. On jest już grubo po czterdziestce.

Co nieco dopytywałam o jego przeszłość, ale generalnie był bardzo małomówny w odniesieniu do tych spraw. Dla mnie jednak to było naprawdę szalenie istotne. Jak to jest że taki facet nie ożenił się wcześniej skoro jak mówił tak bardzo chciał mieć żone. Powiedział mi kiedyś, że dwa razy był bardzo blisko małżeństwa, ale się nie zdecydował. Po tym jak mnie się oświadczył zapytałam czy wczesniej miał narzeczone, zapytałam go czy dwie, i on to potwierdził. To był dla mnie jasny sygnał, że ma poważna przeszłość za sobą i nie chciałam za bardzo w takie układy wchodzić. Ale to był naprawdę super facet i trudno było tak po prostu się rozstać. Tym bardziej ze on nie naruszał za bardzo mojej przestrzeni także tej intymnej. U mnie wchodziły też sprawy światopoglądowe, jestem chrześcijanką i ważna była dla mnie kwestia niekochania się przed ślubem. On też tak deklarował, ale jak sam twierdził nawrócił się kilka lat wcześniej, a przedtem miał problemy z dziedzinie "czystości". Ok kto tam nie miał problemów. Tym bardziej, że ja będąc na studiach też byłam z jednym chłopakiem i poszliśmy na całość. Ale generalnie taki układ mi nie pasował, bardzo zbliżyłam się potem do kościoła i w zasadzie to jeden psycholog chrześcijański wyciągnął mnie z dna depresji i znalazłam swój pokój i Bogu i tak chciałam żyć. On też to deklarował.

No ale pozostaje przeszłość. Ja chciałam być transparentna i powiedziałam mu o mojej "przygodzie" On stwierdził, że raz z jedną osobą tez popełnił ten błąd. Raz to raz, w końcu kto nie popełnia błędów. Ale generalnie coś mi tu nie pasowało, że jak raz, a był w tylu związkach. Ale zapewniał mnie, że tak własnie było, że owszem była w jego życiu nieczystość, ale tak bardzo w życiu nie nagrzeszył. Co się robi z takimi słowami od człowieka, którego sie kocha i który własnie poprosił cie o rękę, ja uwierzyłam. Przed ślubem też pytałam czy z kimś mieszkał - nie mieszkał, dawno w innymi mieszkaniu ktoś zostawał na noc, ale w tym nigdy nikt.

Po ślubie wprowadziłam się do jego mieszkania. Pierwszej nocy zapytałam czy z kimś spał w tym łóżku, zapewniał, że nie. Miałam się tam czuć jak u siebie, ale... w kuchni w szafce było pudełeczko po pierścionku zaręczynowym. Między książkami były zdjęcia z byłymi. W książkach były dedykacje i karteczki od ukochanych, kubki dla Ukochanego, w innym miejscu znowu pudełeczko na pierścionek, tym razem z zawartością. Na jakiejś szafce na wierzchu były karty pokładowe z wyjazdów wakacyjnych z innymi, karteczki - pomoce w kursie przedmałżeńskim. To było tak po prostu nie schowane, można było to dostrzec zwyczajnie w bez żadnej uwagi. Skoro tak wszystko leżało to co by było gdybym otworzyła szufladę - znowu jakieś pamiątki, zdjęcia, karty pokładowe z wyjazdów wakacyjnych, wiele nazwisk się powtarzało, a kilka było pojedynczych. Naliczyłam ok 10 rożnych nazwisk. Zacząłem podpytywać. Co chwile wychodziły nowe rzeczy. Na początku, że narzeczonych było więcej, tylko ja przekręciłam, że chodził wiele lat na terapie, że wozi ze sobą jakieś historie choroby nerek, o której nie wiedziałam (podobno jest już zdrowy dlatego nie powiedział).

To mnie całkowicie zaczęło rozwalać. Wprowadziłam się do innego mieszkania, miałam rozpakowywać swoje rzeczy, a tu co chwile wychodzą nowe kwiatki. Pracowałam zazwyczaj zdalnie, bo przeprowadziłam się na jakieś obrzeża wielkiego miasta prawie z centrum, nagle dojazd gdziekolwiek zajmował mi ponad godzinę. Prawie każdego dnia byłam w domu niemal całkowicie sparaliżowana, tym bardziej, że mój mąż traktował mnie wtedy jakbym miała być  jego służąca, a nie żoną. Wieczorami jak on wracał z pracy to ja wychodziłam na spacer i godzinami  siedziałam na przystankach, żeby tylko z nim nie być. Ja się chciałam kochać, a on był cały czas zmęczony. Mówił, że ubieram się nieseksownie i on jest na mnie zły i nie może. To budziło coraz większą moją frustrację tym bardziej ze co chwile znajdowałam jakieś pamiątki po ex. Zaczęłam kopać w mieszkaniu. Znalazłam w jego komputerze smsy z 10 lat. Jasno z nich wynikało, że przynajmniej przez kilka lat kochał się z tymi kobietami na całego, że z każdą planował ślub i dzieci, co chwile wyjeżdżał na egzotyczne wakacje. Każda byla kobietą jego marzeń.

Tak dopytywałam, że się do wszystkiego przyznał, sam wszystko opowiedział. Tylko twierdzi, że sex z zabezpieczaniem, to nie sex, że poza tym on z prezerwatywą nie mógł bo od razu mu więdł, a poza tym ich było tylko 3. Dlatego niby powiedział prawdę, ze z jedną bo z jedną się w ogole nie zabezpieczał, a ten raz to jeden przypadek, Teraz okazało się, że jednak ich było 5.

On jednak twierdzi, że to wszystko robił z samotności, że sex traktował jak sport, że niby się oświadczał, a to wszystko było nieprzemyślane, że tylko mnie kocha. Że się nawrócił i czuje obrzydzenie do tego bo było.  Ale ja totalnie ześwirowałam, to że nie powiedział mi prawdy cholernie boli, a wiem że nie związałabym się z nim jakbym wiedziała to wszystko, dlatego dopytywałam na początku zebym miała jasność w co wchodzę. I niby to teraz akceptuje niby z tym zyje, ale przy byle okazji wymiękam i rzucam w niego tym, że miał tyle kobiet, a ja nie potrafie z tym życ. Kilka razy juz podejmowaliśmy decyzje o rozstaniu, ale jakoś tak nas do siebie ciągnie jednak, ale ta przeszłość mnie prześladuje i znowu wyciągam. Tym bardziej, ze on mi nic nie pomaga, ja mam wszystko zrobić łacznie z przygotowaniem mu śniadania zanim wyjdę do pracy, bo jak nie to potem jest awantura, mam przynosić zakupy do domu jadąc autobusem, bo on nie ma jak zaparkować jak jedzie samochodem itd. Ja mam wszystko wysprzątać w domu, a on może nic nie robić, bo on zarabia na dom. I zarabia 5 razy wiecej ode mnie, ale często jak trzeba zapłacić za zakupy, to on mówi mi przy kasie żebym ja zapłaciła, bo on coś tam. Utrzymuje nas zeby nie było i często płaci, ale najpierw chce u mnie wyzerowac konto a potem dopiero od siebie. Kupił mi samochód i zapłacił ileś tam tysięcy za niego, ale to ja miałam zatankować bo on nie ma.

Kocham go ale nie mam siły z nim zyć. Co chwile maniakalnie dobijam siebie jego przeszłością, a potem dobijam też jego bo nie mogę sobie z tym poradzić.

--