Dziwne zachowanie Ex po rozstaniu - Netkobiety.pl

Może jednak doczytaj, bo już farmazonisz na potęgę. Nikt mnie na żaden koncert nigdzie nie zabrał.
No chyba że to byłem jakiś inny ja, może któreś z moich forumowych wcieleń...

Nie sądzisz... za to ja sądzę, że zwyczajnie wypstrykałaś się z argumentów i czekasz na wsparcie, aby korzystając z zamieszania
po raz kolejny wtrącić mimochodem jakiś kąśliwy komentarz odnośnie faktów, które sama sobie wymyślasz, a w tak zwanym międzyczasie
moją uwagę mają zająć posty pasławka z którym uderzę w polemikę dając Ci czas na ogarnięcie tematu jak mi znowu dokopać.
Nie wyszło z honorowym Ruselem (przy którym ja jestem frajerem) nie wyszło z moimi byłymi żonami (coś nie chwyciło a już prawie miało)
nie wyszło z jakimiś bzdurnymi oskarżeniami o posiadanie multikont na forum (to akurat można łatwo sprawdzić, więc nagle zapadła cisza)
nie wyszło też z koncertem na którym byłem (to niestety również można sprawdzić i znów strzał w kolano) no to teraz mamy łabędzi śpiew

- Sorry ja już nie mam ani ochoty ani cierpliwości…

Jeszcze dwie godziny temu, patrząc na godziny twoich ostatnich wpisów w tym wątku, miałaś całkiem wyraźną ochotę oraz dość cierpliwości,
ale w porządku, oczywiście rozumiem i cóż, trzymam za słowo.

Nie? A mi wręcz przeciwnie, ale zrobię to dla dobra ogółu i tym razem jednak się powstrzymam

Zapewne też. Nie o wszystkim jest tak łatwo opowiadać i nie o wszystkim trzeba opowiadać, żeby koniecznie wyjść od razu na idealnego.Są chyba pewne kwestie, które są neutralne z punktu widzenia związku, albo przynajmniej nie tak istotne, żeby od razu kogoś definitywnie przekreślić. Jeśli tylko nie czuję obaw i jestem w stanie naturalnie, sam z siebie opowiedzieć historie ze swojego życia, to nie będę miał z tym problemu.
Natomiast jeśli jesteś w stanie, choćby po przykładzie tej fryzjerki, tak od razu błyskawicznie ją ocenić i wiesz już o niej wszystko, na tyle dobrze, że już widzisz w niej idealnego kandydata - jesteś chyba jednym z nielicznych   Żeby tylko ta druga strona też chciała...

E tam, kwestia wprawy
Nie wiem o niej wszystkiego, a właściwie to tyle co nic, ale na podstawie tego co wiem, mogę już ocenić czy chcę spróbować czy nie chcę próbować.
Oczywiście nikt nie może wiedzieć co będzie dalej, jednak ja nie mówię o żadnym co będzie dalej, tylko mówię o momencie w którym ja już wiem
czy chcę znajomość kontynuować i rozwijać, czy chcę znajomość przerwać i zakończyć.

Jeśli chodzi o Praczkę wiem wszystko co muszę wiedzieć, żeby ją pożegnać i już więcej do tematu nie wracać. Czy będę tego żałował? Nie sądzę.
Za to z dość wysokim prawdopodobieństwem mogę założyć, że pożałowałbym bardzo szybko, gdybym jednak dalej chciał się z nią spotykać. 
Czy tak by się stało? No przecież nie wiem, ale zdążyłem ją poznać na tyle, żeby móc ocenić ryzyko w skali od 1 do 10 na powiedzmy 8-9

Jeśli chodzi o Fryzjerkę, to w jej przypadku sytuacja była dokładnie odwrotna, ale też jej zachowanie, podejście do faceta czy do mnie konkretnie
było odwrócone o 180 stopni, jeśli porównać je do Praczki i na tyle przekonujące, że do dziś nie mam pewności czy gdybym był cały czas na miejscu,
to być może wszystko potoczyłoby się inaczej i dzisiaj byśmy tutaj nawet nie rozmawiali, bo byłbym zajęty innymi sprawami. Nie wiem.

Wyszło jak wyszło, nie ma co się mazać i trzeba szukać dalej, kiedyś w końcu się znajdzie pasująca do anderstuda jakaś inna Fryzjerka

mieszkających na stałe w zachodniopomorskim?

Tylko że wiele tych 40, 50 latek to nie są singielki od zarania dziejów, tylko kobiety po przejściach życiowych i często samodzielnie. Niekoniecznie chcą mieć przy sobie kogoś byle był. Niekoniecznie kogoś w domu.
I trochę też nie rozumiem takiej sytuacji gdy ktoś bierze sobie kogoś za absztyfikanta a uważa go za stojącego niżej, kto ma zasłużyć..
Po co komuś "niegodnemu" zawracać głowę ?
Gdy ktoś jest już wybrany, temat mezaliansu nie powinien istnieć.

Wszystko bez sensu. A. jest na przymusowej kwarantannie bo jeden z jego pracowników ma zdiagnozowanego koronawirusa.
Ja będąc na przymusowej pracy zdalnej unikałam kontaktów z ludźmi poza tymi koniecznymi, no i z A.
To oznacza że też mogę być zarażona albo trafić na przymusową kwarantannę bez możliwości wyjścia z domu.
Juz nie mówiąc o tym, że nie możemy spotkać z A.
Płakać mi się chce

Ciężki to czas próby dla wszystkich..

anderstud Wiadomo, że Praczka to nie Fryzjerka - kobieta kobicie nierówna Ale czy tak do końca da się powiedzieć, że to to..? Zawsze się może wszystko odwrócić..Poza tym ta druga strona, niby taka idealna, może właśnie się odwrócić i wybrać innego..Nie masz pewności..
No cóż, skoro masz takie zdolności - to pozostaje uwierzyć na słowo

Spoko, zatem selekcja negatywna..? Hmm, tu może prędzej rzeczywiście widać szybciej coś, co od razu kogoś przekreśla. Zupełnie inaczej, niż w przeciwną stronę, gdzie przez dłuższy okres wszystko układa się pozytywnie. Chyba najwięcej było Ci zarzucane jednak przy Praczce, że jednak "nie dałeś jej szansy", "bo mogła się okazać zupełnie inna". W takim układzie zatem, można uznać, że większość kobiet odrzucających facetów na samym początku, nie wiedzących o swoich wybrankach zbyt dużo, już wiedzących, że to nie ten, bo coś tam im nie pasuje, stosuje podwójne standardy. Kobiety mają niby wybitną zdolność do wyczuwania takich przypadków, to dlaczego faceci nie mogliby mieć? Ale OK, skoro Praczka Ci nie spasiła to nie ma o czym mówić. Pewnie nawet nie chodzi o to, że "nie zaiskrzyło". Bardziej o coś, co powoduje, że od razu prawie się odwracasz na pięcie i idziesz w drugą stronę. Tylko Ty miałeś taką pewność co do praczki a powiedzmy cała rzesza innych dalej tkwiłaby w tym, nie widząc w jej zachowaniu niczego, co uznaliby za niewłaściwe. Ty to wyczułeś, i chyba dobrze na tym wyszedłeś, jeśli jesteś tego pewien.
Tylko w wypadku takiej Fryzjerki, może się coś potem wydarzyć, co pokaże, że sytuacja już tak różowo nie wygląda. Pewne sprawy mogą wyjść na wierzch i uznasz, że już ni jest taka cudowna i wspaniała.Ona może to samo o Tobie pomyśleć. Nie bierzesz tego pod uwagę? 3 miesiące to nie to samo, co 3 tygodnie, choć dla niektórych i tak za mało..

W każdym razie nie jest chyba, aż tak źle, jak sądzą dziewczyny, bo ileś tam z tych kobiet dłużej z Tobą wytrzymało

Andresrtud, piszesz teraz o fryzjerce, że przy niej czułeś się komfortowo, że byliście razem w różnych miejscach i nic nie wzbudziło Twoich zastrzeżeń... tyle że zaraz potem okazało się, że ona wróciła do byłego.
Jaki z tego wniosek?
Wciąż go kochała a z Tobą spotykała się tylko po to by tamten poczuł zazdrosny i/albo miałeś być po prostu klinem.
Nie wiem jak to napisać, żebyś zrozumiał... jeśli kobiecie nie zależy tylko z jakiegoś powodu potrzebuje towarzystwa, to właśnie tak się będzie zachowywać - bez fochów, wymagań, ot zwykła codzienność. Tak wyglądają relacje w friendzone (to, że pewnie spaliście ze sobą niewiele zmienia).
Od partnera oczekuje się czegoś więcej.

Nie wiem. Jaki? Wniosek, że nikogo nie można być pewnym? To żaden wniosek, tylko fakt powszechnie znany od początków dziejów ludzkości.
Równie dobrze Ty możesz czekać na koniec kwarantanny, a twój Romeo w tym czasie ogarniać sobie powrót do żony czy matki tego małego dziecka.
Teraz pukasz się pewnie w czoło - co ten anderstud znowu pie*doli od rzeczy - ale przecież nie siedzisz w jego głowie i nie wiesz o czym myśli.
Załóżmy na jedną chwilę czysto hipotetycznie, że mogłoby się tak stać. I jaki z tego będzie wniosek?
Bo ja cały czas mówię o czymś innym. Fryzjerka była fajna, Praczka nie była fajna. A co która sobie myślała i planowała...
to przecież tego nikt nie może wiedzieć, dopóki to się nie wydarzy, a wtedy to jest już musztarda po obiedzie. Taki z tego wniosek.

Ocho, pojawiła się nowa ofiara, tym razem Fryzjerka i nagle wróciła Ci chęć do ciągnięcia dyskusji o niczym
Czepiasz się już takich bzdur na siłę, że aż zaczyna mi się Ciebie szkoda robić, więc dobrze, ciągnijmy zatem...

No była. Dopóki nie zaczęła odstawiać swoich scen. Raz, drugi, trzeci i ariwederczi.
Nie wiem, gdzie Ty tu widzisz jakieś niespójności, kręcenie i gubienie się w zeznaniach.

No popatrz tylko jak szybko Ci poszło odnalezienie chyba jedynego fragmentu mojej wypowiedzi na jej temat,
do którego można będzie się przyspawać i znowu drążyć czy super czy bez szału (moim zdaniem jedno nie wyklucza drugiego)
a jakoś nie możesz dotrzeć do wpisów o Praczce i koncercie (na który mnie rzekomo zabrała) choć tych było przynajmniej 10 razy więcej...
Bardzo wybiórcza coś ta twoja pamięć, więc Ci odświeżę - ani razu nie użyłem sformułowania "super" odnośnie Fryzjerki,
a wspomniałem jedynie, że na podstawie obserwacji jej zachowania podczas naszych spotkań uznałem, że ta znajomość rokuje.

Pomyliłem się, przyznaję, jednak to w niczym nie zmienia mojej oceny. Całkiem możliwe, że ja na jej miejscu zrobiłbym tak samo,
gdybym dostał taką szansę, ale jej nie dostałem, więc trudno mi się wypowiedzieć obiektywnie na ten akurat temat. Nieważne.
Tak czy siak czas spędzony z Fryzjerką zostawił u mnie miłe wspomnienia i można chyba powiedzieć, że żałuję takiego zakończenia.
Jeśli zaś chodzi o Praczkę, to żałuję tylko tego, że nie zasadziłem jej kopa dużo wcześniej, bawiąc się w jakieś dziecinne podchody.

Takie teksty to słyszy się chyba na samym końcu a nie na początku, kiedy niby jest tak świetnie

Wiem ale nie powiem

BTW ciekawe, że dla Ciebie jakieś nic nie znaczące rozmowy przepełnione niby żartem, cynizmem, gdzie łatwo o nieporozumienia to wyrocznia, a rozmowy o przyszłości, wspólnym gniazdku, poddziale ról w związku to zwykła rozmowa o "w sumie niczym".

Czepiacie sie anderstuda  bo on dużo pisze o sobie. Więc zawsze można wyciągnąć coś z wcześniejszych wpisów, by udowodnić ... cokolwiek.
Jaki to ma sens?
Jeśli ktoś pisze, że coś jest tak a tak to ja zakładam, że autor wie co pisze. Jak coś mi nie styka to zapytam co autor miał na myśli. Natomiast nie udowadniam autorowi, że myślał... robił... a powinien...
Bo kim ja jestem, by wmawiać komuś... dziecko w brzuch...
Moźna zadać pytanie, coś zasugerować, ale nie można stawiać się ponad autorem...
Bo po co?
Tym bardziej, że anderstud  coś tam w życiu przeżył, zakłada że wie czego chce i  tego szuka.
A że komuś to nie pasuje to jego problem.

No i jak poszło?

No to raczej poszło idealnie - szybko i bezproblemowo.

Poszło idealnie wręcz, jak typowa (prawie) handlowa transakcja

Nie zdążyłem przeczytać treści postu, ale chyba "pił" bezpośrednio do mnie w innym wątku..

Możesz sobie zerknąć
https://www.netkobiety.pl/viewtopic.php … 18&p=2

O jakim wujkowaniu mówisz?

Nooo, czyżby w tym całym wirusowym szaleństwie, w końcu pojawiła się jakaś pozytywna wiadomość? No, no robi się ciekawie

Weź Becketta może na wujka..

Jednak dał się namówić?

"Uprawniona" i tak nie będę bo przecież nie sam fakt tylko staż się liczy
Z Anderstudem nie ma co polemizować bo on i tak wie lepiej. Zabunkrował się w swoich przekonaniach i nawet wytykanie mu sprzeczności 'czarno na białym' nic nie da.
Kiedyś pisał, że ja i A. jesteśmy siebie warci czy też podobni do siebie... i się z tym zgodzę choć wydźwięk jego wypowiedzi był zapewne nie taki jak ja to odbieram. Doświadczenia kształtują charakter i łączą ludzi.
W ogóle zabawne dla mnie w tym wszystkim jest to, że on tak a nie inaczej wypowiada o A., podczas gdy sam po rozwodzie/rozstaniu wpadł w wir niezobowiązujących znajomości i sam zaczął w tym wszystkim gubić. Niby szuka tej zdecydowanej ale pani od remontu skreślił, niby nie szuka niezależnej panny bez dzieci a praczką zainteresował itd., itd.
Też tak prześmiewczo mówił o A., że wpadł... ale przecież on też wpadł, tyle że tamta kobieta pomimo, że wcześniej z nim zerwała to wróciła jak się okazało, że jest w ciąży. Super, że przyjął to na klatę ale co gdyby ona nie chciała z nim być albo gdyby on w tym czasie poznał inną? Inna kwestia, że nie robił badań DNA więc nie ma 100% pewności, że to jego dziecko.
Przecież wcześniej nie byli w stabilnym związku a rozstali (z tego co pisał) bo niby nie mogli dogadać ad kwestii zamieszkania razem do którego dążyła tamta kobieta, co wydaje się groteskowe w sytuacji kiedy teraz tak do tego dąży i dla niego to wyznacznik zaangażowania i intencji.
Ale zostawmy to...
A. powiedział, że chciałby abym skontaktowała się z matką jego syna, że nie chce naciskać ale widzi jak ta sytuacja mnie gryzie i być może mu do końca nie wierzę. Wahałam się. W końcu doszłam do wniosku, że wiążąc się z nim i ja jestem w to wplątana dlatego zdecydowałam się i napisałam do niej tak ogólnie. Przedstawiłam się, napisałam jak wygląda sytuacja i dlaczego piszę. Po ok 2 dniach dostałam odpowiedź, że ona układa życie z innym, że to dziecko mówi do niego "tata" i nie chce burzyć jego dzieciństwa i że A. nie znała i nie zna, że to był błąd, jedna noc po alkoholu (czyli potwierdziła to co A. mówił). Napisała też, że gdyby była wtedy w lepszej sytuacji finansowej to by w ogóle nie kontaktowała z A., ale bała się że sobie sama z dzieckiem nie poradzi i że nie chciała od początku by z nią był (złapać na dziecko) tylko by jej pomógł finansowo.
Nie wiem jak to teraz będzie...tym bardziej, że ona temu swojemu powiedziała, że ojciec dziecka ich zostawił nie wdając w szczegóły i bardzo boi konfrontacji.

Kiedyś poszedłem na taki trening kumpel mnie namówił ,sam nie chciał iść nieśmiały taki.........z tymi królami na tronie
niezły ubaw ale jak to do kogoś trafia to spoko nie ma co wybrzydzać.

Takie sprawy jak u Roxann i A są do rozwiązania również z matką dziecka,ale rozmowa A i matki uzgodnienie wspólnego działania będzie konieczne dla dobra dziecka czas jest kluczowy ,jeżeli mały uważa tamtego mężczyznę za tatę to najlepiej niech tak zostanie
z drugiej strony jak będzie mieć świadomość że jest jeszcze ktoś w jego życiu komu na nim zależy to moim zdaniem nic w tym złego wszystko na spokojnie można przeprowadzić byle nie pod naciskiem o "świntom racje" i jakieś super doskonałe  rozstrzygnięcia w imię idei za wszelką cenę.Najistotniejsze co sąd postanowi w sprawie widzeń z uwzględnieniem dobra tego chłopca.
Tamta kobita nagadała facetowi głupot to się boi o swoje - normalka ale to też można załatwić w miarę normalnie bez brnięcia w jeszcze większe komplikacje .Może rozmowa tych dwóch panów być konieczna jeżeli sprawy się rozwiną w niedalekiej przyszłości.
Nie ma co się nakręcać na zapas to zawsze przeszkadza i powoduje uprzedzenia.

A. znając mnie uznał, że to będzie najlepsze rozwiązanie jeżeli z nią skontaktuję. Jakiś 'mediator' przed sprawą sądową był potrzebny bo jej wrogość/brak chęci jakiejkolwiek rozmowy/porozumienia przy tym, że płaci na dziecko regularnie i chce kontaktu wydawało się co najmniej dziwne. Mi też to nie grało do końca. A okazało się, że i ona się boi o swój obecny związek, że nie do końca była szczera ze swoim partnerem. Może to zabrzmi kuriozalnie ale potem gadałyśmy jak 'psiapsie'. Ja się przed nią też otworzyłam. Powiedziałam, że A. dopiero po czasie mi o tym powiedział i było blisko od rozstania. Może to głupie ale jestem za 'solidarnością jajników' i nie chcę mieszać jej w związku. Chyba zdobyłam jej zaufanie i uznałyśmy, że poszukamy najlepszego rozwiązania by ani dziecko ani nasze związki nie ucierpiały. Nie wiem jak to wyjdzie w praktyce ale cieszę się, że ta kobieta otworzyła przede mną. Z A. w ogóle nie chciała rozmawiać.

EDIT: Ta kobieta jest kilka l ode mnie starsza. Też była tuż po rozwodzie. Z A. spotkali na konferencji, potem była kolacja oboje wypili i wylądowali w pokoju hotelowym. I tyle. Nie znali wcześniej ani potem. Ona go odszukała jak dowiedziała, że jest w ciąży. On tak to przedstawiał, ona teraz to potwierdziła.

To na pewno. Ja zawsze byłam ta od słuchania i doradzania, zawsze w towarzystwie czułam się bardziej dorosła/dojrzała. Wzbudzam zaufanie bo mam duży margines tolerancji. W odwrotną stronę to niestety nie działa, stąd z moim problem znalazłam na forum.
Ludzie, którzy więcej przeżyli/doświadczyli są bardziej empatyczni i mają przesuniętą granicę tolerancji.
Szkoła w domu to był koszmar. Ja sama przestałam wierzyć, że mogę stworzyć trwały związek będąc szczerą.
I dalej uważam, że nie w 99% przypadków bo każdy (tym bardziej w Wawie) się ulotni poznając moje problemy. A. się nie ulotnił bo te problemy też ma.
Ja już byłam w ciąży, ale ją straciłam po tym jak zabrałam swojego ówczesnego faceta do Rodziców. To była totalna porażka, chciałam zapaść pod ziemię. Widocznie tak miało być bo jak tylko straciłam dziecko to i facet ulotnił.
Dlatego tak wiele dla mnie znaczy, że A. akceptuje też moją rodzinę i mnie wspiera. To jest bezcenne...

Chyba dobrze, że to Wasze przerzucanie się nawzajem argumentami , trochę ustało, bo zwyczajnie mówiliście chyba innymi językami ; ) Każde ma swoją wizję wspólnego życia i raczej nie trafi jedno do drugiego. Wydaje mi się po prostu, że to wszystko, co Wy podkreślałyście jako niezbędne dla stworzenia stabilnej relacji, dla Kolegi pozostaje przereklamowane, ot co Mimo to, skoro tak bardzo pragnie tej jedynej kobiety, to może mu się poszczęści
Co do Kolegi A. to szacun, że jednak miał odwagę na taki krok, nie wiedząc właściwie jakie mogą być tego konsekwencje, tym bardziej że tamta kobieta nie chce go w ogóle widzieć. Skoro odcięła się od niego definitywnie, to prawdopodobnie on i tak by dużo nie ugrał w związku z dzieckiem, gdyby nawet bardzo chciał..? Dobrze, że zdecydowałaś się z tą kobietą skontaktować, bo na początku było to z pewnością trudniejsze. Pomimo, że ta kobieta okazuje tą niechęć, to i tak dobrze, żę nie prowadzi jakiejś podwójnej gry czy nie planuje się odegrać na Koledze A.
Ogólnie fajnie, że się układa
Natomiast problemy życiowe czy przeżycia z dawnych lat zwykle na samym początku tak mogą innych odstraszać. Jednak w wypadku, kiedy ludzie sobie potrafią zaufać i zawalczyć o drugiego człowieka, to te problemy stają się nagle malutkie. Dlatego też Twój partner wydaje się być spoko gościem, choćby przez to, że odważył się zapoznać z Twoimi rodzicami w krytycznym momencie.

Matka dziecka Kolegi A. to się okazuje niezłe ziółko..

Ja kiedyś byłam taka ufna jak Roxann i wszystkich uważałam za przyjaciół
A jednak ludzie potrafią grać pod siebie, więc po co im dostarczać amunicji..

Jeśli naprawdę ktokolwiek uważa, że matce bombelka przyświecają szczere intencje, to gratuluję dobrego samopoczucia,
a tak swoją drogą ja na przykład nie bardzo rozumiem na czym rola Roxann miałaby w ogóle polegać.
Moja druga żona jest w niemal identycznej sytuacji z tą tylko różnicą, że jej Alvaro (mój następca) do końca szedł w zaparte,
że o żadnym dziecku nic nie wiedział, nawet jak już się urodziło, to nikt mu o niczym nie powiedział i żył biedak w niewiedzy...
ale dziwnym trafem tak się jakoś złożyło, że jak już się do niej wprowadził i rozłożył wygodnie NA MOJEJ KANAPIE
to wtedy rzekomo go odnalazła matka bombelka i przekazała radosną nowinę, że z okazji bycia tatą musi jej hajs wysyłać.
No i moja była żona też się poczuwała do poznania owej damy oraz wyjaśnienia okoliczności towarzyszących zwykle narodzinom dziecka,
na co usłyszała krótko i zwięźle, aby się nie wp*****lała w cudze sprawy, po czym kontakt między paniami na tym się zakończył.

Moim zdaniem to jest naturalna reakcja matek z dziećmi posianymi przez lowelasów, których nowe partnerki poczuwają się do roli...
jakiej właściwie, bo ja nadal nie wiem. Jeśli dwoje dorosłych ludzi decyduje się iść razem do łóżka (tak wiem, raz po pijaku to się nie liczy)
to niech potem jak dorośli załatwiają między sobą sprawy, nie potrzebują do tego zewnętrznych doradców, adwokatów ani negocjatorów.
Jakby do mnie zaczął wydzwaniać jakiś fagas mojej byłej laski, żeby udawać mojego kolegę i wyciągnąć ode mnie jakieś informacje,
to bym go śmiechem przez telefon zabił, a potem jeszcze bym zadzwonił do tej gwiazdy i jej też wyjaśnił kilka kwestii tak na przyszłość,
dlatego ja osobiście nie wierzę ani w szczere intencje Roxann (moim zdaniem skontaktowałaś się z nią w całkiem innym celu)
ani tym bardziej szczere intencje tej kobiety (moim zdaniem, jeśli faktycznie kogoś ma, to nie chce robić sobie smrodu, przynajmniej na razie)

P.S.
Nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić, żeby mój syn powiedział do obcego "tata" no ale w pewnych kręgach widzę to jest cool i trendy...