Dziwne zachowanie Ex po rozstaniu - Netkobiety.pl

Po pierwsze nie ja dokonalam porownania z filmem Titanic wiec nie wiem o co kaman z nagminnym przytaczaniem tego.
Po drugie naprawde rozmowa z Toba Bagienniku o uczuciach to jak rozmowa ze slepym o kolorach. Co Ty wiesz o kobietach zeby pisac "wy wszystkie tak i siak"? Z ksiazek? Z internetu? Z tego co pisze tu anderstud? Swoja droga zachowujesz sie jak jego adwokat, ktory uwaza ze klient jest niepelnosprytny i trzeba mu pomoc i go bronic. Ja owszem wypowiadam sie "w imieniu" Praczki ale dlatego ze jej tu nie ma i nie moze sie sama "bronic" a ja jako kobieta probuje zrozumiec jej motywy dzialania. Nie, nie twierdze ze jest bez winy i wspaniala, predzej sklaniam sie ku pogladowi ze oboje nie sa "normalni". Ja bowiem juz dawno dalabym sobie luzu z ta znajomoscia widzac ze my sie wogole nie rozumiemy i ja o niebie on o chlebie. Tymczasem ona jeszcze probuje szarpac i reanimowac tego trupa dziwnymi tekstami, z desperacji chyba..
Co do potrzeb emocjonalnych kobiety to nie wiem skad Ci bagienniku przyszlo do glowy ze tu chodzi o jakies romantyczne frazesy??Tzn wiem skad, z teorii zapewne bo w praktyce nie masz o tym pojecia. Tu nie chodzi o zadne frazesy ani wyznania, chodzi o zwykla empatie, ktora kaze widziec ze cos jest wazne dla drugiej osoby i chociaz moze sam tego nie rozumiem to to uszanuje, a nie wysmieje, obroce w cyniczny zart. Ja poznajac meza, no wlasnie poznajac widzialam jego uwaznosc na moje uczucia (nie klepanie kocham cie i bieganie z roza w zebach) i dla mnie to byla gwarancja ze my mamy przed soba przyszlosc bo niezaleznie od roznych zawirowan bedziemy sie wspierac i szanowac (oboje nie tylko on mnie!). I to sie sprawdzilo kiedy poronilam raz i drugi, kiedy chorowalam, kiedy on mial ciezki czas w pracy i problemy ze zdrowiem.
Andertud za pewnosc ze relacja rokuje na przyszlosc bierze gotowosc do szybkiego zamieszkania razem, pojscia do lozka i wspolnego wychowywania dzieci  a nie sprawdza najpierw czy wogole oni maja szanse w tej przyszlosci sie dogadac, zrozumiec, pokochac i wspierac. Tak jakby z chaty nie mozna bylo wywalic amanta nawet jak ma klucze, seksu samej traktowac jako cos niezobowiazujacego a dziecku najwyzej wyjasnic ze "wujek" wyjechal i nie wroci. Gdzie go zaprowadzily te "konkrety" bez calej tej "emocjonalnej otoczki" ktora tak cynicznie wzgardza jako czyms co sie sprawdzi pozniej?? Bo ja widze ze poki co to do pukntu wyjscia.

To Ty byś chciał żeby ona z Tobą zamieszkała itd. nawet, gdy nie czuje, że jest między wami więź emocjonalna (czyli te wszystkie - według Ciebie - bzdety)? To Ty podchodzisz do związku jak do transakcji. W takiej sytuacji jak opowiedziała Feniks - choroby, gdzie musialabys jej pomagać to już w ogóle związek nie miałby sensu. Byłbyś dawca totalnym.

Przytoczyłam scene z Titanica nie dlatego, że uważam, że takie wygląda życie tylko chciałam ukazać jak łatwo można (takim podejściem jak Ty masz) popsuć każda relacje i odwrotnie co może "wyrosnac" ze związku opartym na tych wartościach o których mówi praczka. Titanic to kwintensencja tego romantyzmu 100%, normalnie w życiu nie ma 100%, może jest to 30%, ale na pewno nie 0.
Według mnie, to emocje i uczucia są sila napędowa związku. Chyba, że szukasz takiej prawdziwej pijawki, która chce jedynie bogatego męża, ojca dla swoich dzieci, darmowej pomocy domowej itd. One wtedy nie będą mówić Ci o tych "bzdetach" (uczuciach), bo zwyczajnie nie będą ich do Ciebie mieć, nie po to z Tobą sa. Tylko później się nie dziw jeśli bez skrupułów pójdą w romans z takim, które im te uczucia zapewni. Możliwe, że właśnie tego brakowało Twojej ex-zonie.

Poznajesz te kobiety często na portalach, gdzie jak wiadomo opcji jest dużo. Może dlatego one nie chcą się tak angażować i "ograniczać" tylko do Ciebie? Może powinienes poszukać gdzie indziej. Może też czuja, że nie zapewnisz im tego czego szukaja, ale fajnie się z Tobą rozmawia, miło spędza czas więc nie warto rezygnować z tej znajomości, ale....to nie do końca jest "to".

Również się pod tym podpisuję obiema rękoma.
Poza tym kolejny raz Andertud przeczy sam sobie. Niby chce kobietę konkretną, która od razu się określi, przyjmie go pod swój dach i da miejsce w swoim łożu, to jak mu się taka trafia (pani od remontu), kombinuje jak tu jej się delikatnie pozbyć. A wydawałoby się, że dla niego ideał - nie owija w bawełnę, miałby u niej michę, seks itd. I dalej źle.
Poza tym zamieszkanie razem nie daje żadnej gwarancji, co doskonale on sam wie bo już został delikatnie mówiąc wyproszony i posiadanie kluczy nic tu nie dało.
Przyznam szczerze, że ja na pytanie czego oczekuję od faceta pewnie odpowiedziałabym jak Praczka - troski, zainteresowania i spokoju czyli tego co się wiąże z emocjonalną sferą - poczucia bezpieczeństwa, tego, że mogę na daną osobę liczyć i jej zaufać.  O wszystko inne też mogę zadbać sama. Nie potrzebuję by facet był dla mnie bankomatem ani sługą, tylko partnerem - bym mogła z nim np. wyjechać na wakacje, spędzić miło czas, ale też bym miała w nim wsparcie w trudnych chwilach.
To jego "nie ma nic za darmo" też by mnie wybiło z tropu, tym bardziej, że Anderstud nie potrafi tego rozwinąć poza ogólnikami typu "nie dam nic poza tyle ile otrzymam", ale już co dokładnie chciałby otrzymywać to się nie idzie dowiedzieć poza już kultową michą i seksem, no i teraz dachem nad głową. Ja się wcale nie dziwię, że Praczka nie wiedziała o co mu chodzi, czy może mieliby słowa liczyć, kroki by był balans. Może jakaś instrukcja z punktami? Tyle, że z tym też byłoby ciężko bo Anderstud zwykłe czynności, jak kupienie kurczaka czy zerwanie kilku kwiatków po drodze, sprowadza do rangi czynów wręcz heroicznych.
Także cofam to co powiedziałam wcześniej, że moglibyście z Praczką stworzyć fajny związek. Nie! Nie pasujecie do siebie i dlatego od samego początku są same nieporozumienia. Popatrz, my rozmawiamy ze sobą już x czasu a dalej "ja o niebie, Ty o chlebie" - niby o jednym dla nas oczywistym a jakby w innych językach. I dalej ja Ciebie nie rozumiem a Ty mnie, mimo, że wydaje Ci się, że jest inaczej. Tak, wydaje Ci się ;)

Masz całkowitą rację, raczej nie znam zbyt dużo kobiet. Może moja (zapewne fałszywa) ocena opiera się częściowo na tym, co tutaj na forum nieraz przeczytałem, gdzie ta właśnie emocjonalna sfera czy też wszystko co się kryje pod tym, czego Kolega wyżej stara się unikać jest dla Was najistotniejsza, stoi niejako ponad wszystkim. Kiedy łaknienie tychże emocji nieraz prowadzi do zdrady. Ale zostawmy to na razie, bo to nie jest ważne. Dokładnie chodzi mi o ten akapit:

Rozumiem te Wasze potrzeby w kwestii niematerialnej, ale czy częściowo nie pokrywają się one z tymi przyziemnymi? Czy "poczucie bezpieczeństwa" to coś więcej, poza przytuleniem się i usłyszeniem: "dziękuję że jesteś!"? Wydaje się, ze przynajmniej powinno. Wysłuchanie drugiej osoby, wsparcie próba zrozumienia, pocieszenie, zaufanie - to wszystko chyba da się osiągnąć, tylko trzeba wiedzieć czy warto. Czy ta osoba może również mi coś ofiarować? Tak to widzę. Jedni widocznie potrzebują więcej czasu, żeby się upewnić, inni widza to od razu( chociaż do końca nie wiem jak ). Może Kolega ma tutaj jakiś specjalny dar? Być może cała reszta populacji potrzebuje tego etapu zaangażowania i zabiegania, żeby drugą stronę poznać, dotrzeć się czy odkrywać siebie nawzajem a Kolega od razu widzi wszystko?

Nie występuje w roli jego adwokata, bo chyba jest jedną z ostatnich osób na tym forum, które potrzebują obrońcy. Zwyczajnie rozumiem go w tej kwestii, że ktoś może nie mieć ochoty i czasu na te podchody, niepewności czy zbytnie angażowanie( czyt dawanie za dużo od siebie) na coś, co może potem się nie udać. W całym tym wątku omawiane są chyba dwie rozdzielne kwestie: problem "ogólny" i problem tej konkretnej kobiety. Uważam, że prawie każdy człowiek jest zdolny do chociaż podstawowych odruchów empatii, współczucia, wsparcia i zrozumienia czyichś uczuć. Chyba, ze Kolega jest emocjonalnym głazem, w co wątpię Chodzi w tym wszystkim chyba o to, żeby wiedzieć czy WARTO to okazać tej konkretnej osobie? Czy warto inwestować ileś tam zachodu dla tej konkretnej kobiety? Skoro Kolega sam stwierdził, że raczej chyba nie, wynika, że najlepiej zna sprawę. Być może mógłby to jej wszystko dać, czego ona( i każda kobieta) potrzebuje, ale coś mu podpowiada, że nie warto. Może ma swój szósty zmysł ,swoistą intuicję, mówiącą o tym, że coś mu w tej kobiecie nie pasuje. Dokładnie tak, jak Wy to niby potraficie ocenić, czasami od razu po kilku spotkaniach, kiedy coś jest nie tak, to się wycofujecie. I słusznie przecież. Może to jakiś odwrócony system działania, gdzie najpierw potrafi prześwietlić daną osobę a potem upewniwszy się, że warto, zacznie się angażować?
Jedyne, co kobiety od niego odstrasza to cięty język, mnóstwo sarkazmu, cynizm i wpadająca od czasu do czasu łacina. Akurat w moim odczuciu jest mi to generalnie obce w kontaktach z ludźmi. Rozumiem Kolegę jakie ma potrzeby i co chce osiągnąć, tylko wyraża to może w nieodpowiedni sposób, zaś one odczytują to od razu, jako antyreklamę i brak zrozumienia ich potrzeb czy uważności na ich uczucia? Tak się to ciągnie i ciągnie a jednak wcześniej dał radę trwać w swoich dłuższych związkach i jakoś się w nich dogadywał..

A ta dziewczyna po co właściwie chce to na siłę dalej ciągnąć, kiedy za każdym kolejnym razem jeszcze Kolegę do siebie zraża swoimi podchodami..

No nic, zobaczymy co z tego wyniknie...Może rzeczywiście poszukaj kandydatki gdzieś poza portalem?

To mnie też zastanowiło, bo to kolejny powtarzający się schemat.
A. przecież jest niewiele starszy od Anderstuda, a od razu powiedział, że dla niego przeprowadzenie się do kobiety byłoby niehonorowe - zwykle facet ma poczucie swego terytorium (nie tylko jeśli chodzi o kobietę).
A tu Anderstud chce wprowadzać do ledwo co poznanej kobiety, bo to dla niego wyznacznik poważnego traktowania "na zawsze", "naprawdę", a potem się dziwi, że musi dostosować, czuje jak intruz, a w końcu, że jego walizki lądują za drzwiami. 
Ja oczywiście jestem "nienormalna" i co ja wiem o życiu i związkach ale jest zasadnicza różnica jak ja się czuję  kiedy A. jest u mnie, a kiedy ja jestem u niego.

Ela, właśnie cały dramat Titanica polegał na tym, że zginęło tam prawie 2 tys osób.Tak, jak mówisz, tragedie ludzkie bywają dużo bardziej skomplikowane i złożone, niż jeden drobny mezalians..

Może kluczem będzie zmiana miejsca poszukiwań? Biuro matrymonialne?

Ależ Anderstud, Ty sam już zaczynasz się plątać Najpierw mówisz, że jedną z głównych rzeczy, które świadczą o tym, że laska nie traktuje Cię poważnie, jest brak chęci wspólnego zamieszkania. Potem, że nie masz czasu i chęci na randkowanie jak nie padają konkrety by na sam koniec uznać, że z tym zamieszkaniem razem to rok w zasadzie mógłbyś poczekać i byłoby to dla Ciebie ok.
Gdzie tu logika?

No jak gdzie? Której części nie rozumiesz? Dla mnie wszystko jest jak najbardziej logiczne. Cały problem z brakiem logiki sprowadza się do tego, że laski niby chcą inteligentów po szkołach do nie wiadomo w sumie, bo jak pacjent za dużo kuma, to też niedobrze, a już nie daj boże jak taki potrafi odróżniać prawdziwe zaangażowanie od udawanego i nie pomaga nawet latanie przed nim na golasa uuuuu....

Jakie huzia na Jozia? Bezinteresowna pomoc, nie ma sensu przyklaskiwac skoro jak widać Anderstud kręci się w kółko.
Po prostu etap w którym On ocenia zdolność takiej Pani do zaangażowania jest źle wybrany. Bo za wcześnie tej oceny dokonuje, na etapie kompletnie początkowym.
Więc sorry nie przyklaskujemy.
Co do tego że w czasach epidemii kogoś bierze na sentymenty nic dziwnego, John.

Choćby prośba o określenie co Tobie kobieta powinna dać, byś czuł się usatysfakcjonowany i nie miał poczucia, że dostajesz "NIC". Co świadczy, że relację traktuje poważnie (bo tu już całkiem się zamotałeś).
Też coś kojarzę, że pisałeś kiedyś o wsparciu, ale teraz się z tego wycofałeś, z zamieszkania razem też szybko się wycofałeś, choć jeszcze nie tak dawno twierdziłeś, że to podstawa byś czuł się komfortowo bo nie zamierzasz jeździć na chwilę i wracać do siebie. Seks zdaje się też już zszedł na dalszy plan bo przecież naga kobieta nie zrobi na Tobie wrażenia (choć chyba tą nagłą 'niedostępnością' Praczka Cię wkurzyła bo ewidentnie na to liczyłeś ).
Poza tym pani od remontu zaoferowała wszystko czego Ci podobno trzeba, dlaczego więc chciałeś jej się delikatnie pozbyć? Tylko proszę Cię nie mów, że przez jej syna... przecież podobno dzieci z poprzednich związków nie są dla Ciebie problemem (kolejna nieścisłość).

Ja się już zaczynam teraz gubić w tym wszystkim. Co do tej konkretnej kobiety, czyli Praczki, jedno jest chyba pewne: nie dogadają się, bo ich potrzeby się rozmijają. Nie wiadomo, czy każde z nich jest w stanie drugiemu cokolwiek dać i tą drugą stronę zrozumieć. Zanim cokolwiek się zacznie, to już się kończy...

A może cały problem tkwi w tym:

Sam chciałbym mieć takie zdolności do oceniania czy prześwietlania drugiej osoby, nie tylko pod kątem potencjalnej "opłacalności" moich starań, co do sensu zawierania związku z daną kobietą. Z drugiej w pewnym wieku może już niektórzy mają ten specjalny dar wyczuwania, czy dana osoba rokuje i czy może mi dać równie wiele, co ja mogę ofiarować jej.

Może zatem warto porzucić w końcu te portale? Patrząc na to, jaki ogólnie procent ludzi szuka tam stałego związku a jaki po prostu chce się dowartościować, wyjściem będzie zmiana miejsca poszukiwań?

Odpowiadałem na to pytanie 326 razy w przeciwieństwie do Was klepiących nieustannie w kółko jedno i to samo,
że dajecie nam tyle a wręcz nawet więcej, enigmatyczne pojęcie niczego, bo "tyle" a nawet "więcej" z NIC to jest dalej NIC.
Kobieta powinna mi dawać mniej więcej tyle samo, ile ona sama ode mnie bierze. NIC to nie jest ani tyle samo, ani mniej więcej.
Jeśli robię coś dla niej lub dla nas, to ona też robi coś dla mnie lub dla nas. A nie że ja robię dla niej, dla nas i dla siebie, a ona nie robi NIC
Nie Roxann, obecność, rozmowa i cała reszta jak wsparcie, troska i tak dalej, to nie jest żadne robienie, tylko zwykłe walenie ściemy.
Wyśmiewasz moje "poświęcenie" że zrobiłem to czy tamto, ha ha ale zabawne no boki zrywać, a sama w rubryce co daję od siebie
masz wpisane co, rozmowa i wsparcie? Kpisz czy o drogę pytasz? Rozmowę i wsparcie, to masz u mnie gratis, do oporu ile tylko chcesz.
Czyli rozumiem, że w kwestii dawania i brania jest remis i nie muszę już nic więcej robić, tak? No i gitara, to właśnie chciałem wiedzieć.

Nic takiego nie pisałem, ponieważ uważam to za bzdury. Jakie wsparcie? Na czym ono konkretnie ma polegać? Na rozmowie?
Czy klepaniu po ramieniu i powtarzaniu, że wszystko będzie dobrze? To jest to wsparcie? Nie. To symulowanie działań pozorowanych.
Ale jak chcesz, to mogę Cię poklepać, to wtedy rozumiem mam już jedną czynność zaliczoną i resztę wieczoru mogę leżeć, tak? Super.

Nieprawda. Zamieszkanie razem jest absolutnym priorytetem i bez tego nie widzę możliwości dalszego rozwoju relacji,
a że jedna z drugą wykręciła to na swoją modłę, żeby wyszło, że ja chcę się do kogoś wprowadzać po dwóch tygodniach znajomości,
to za każdym razem muszę to prostować, żebyś mogła sobie znaleźć nowy punkt zaczepienia - z mieszkania razem też szybko się wycofałeś.
Z Tobą Roxann mogę zamieszkać nawet od dziś. Ale rozumiem, że to za szybko... No to może później. To teraz będzie, że się wycofałem...
Tak źle i tak niedobrze, a jeśli zapytam kiedy na przykład, to pewnie usłyszę, że "z różnych względów" nie możesz teraz odpowiedzieć...

Seks znajduje się cały czas w tym samym miejscu, gdzie był, a nagie kobiety już widywałem, więc niby co ma na mnie robić wrażenie...
Pierwszy na tym forum stwierdzenia "micha i seks" użył założyciel niniejszego tematu John. Oczywiście natychmiast to podchwyciłaś,
a zaraz potem twoje koleżanki klepiące z uporem maniaka "micha i seks" w niemal każdym poście dotyczącym mojej skromnej osoby.
Po 2856 razie to określenie do mnie przylgnęło i szczerze powiedziawszy nie mam nic przeciwko temu, to tylko wygłupy na jakimś forum,
tym bardziej więc nie oczekuj, że będę się teraz z tego tłumaczył. Absolutnie. Seks miewa się dobrze i razem z michą, kanapą oraz kiełbasą,
zajmują czołowe lokaty na liście mych pragnień tudzież oczekiwań od związku z kobietą. Zadowolona? Nie ma za co.

A dlaczego mam nie mówić, że przez jej syna? Bo tym zrujnuję twoją błyskotliwą prezentację, której poświęciłaś tyle czasu i energii?
Dopiero co sama planowałaś pozbyć się boskiego Russela na samą myśl o jego dzieciaku, którego nawet nie widziałaś na oczy
i nie spędziłaś z nim nawet minuty, uspokoiły Cię dopiero zapewnienia, że nie będziesz musiała w dającej przewidzieć się przyszłości.
To nie rozumiem co tak Cię dziwi, a może wręcz oburza, że ja uciąłem znajomość od razu, gdy tylko poznałem tego jej syna.
Może to nas od siebie różni Roxann, ja przewiduję co będzie i na tej podstawie podejmuję decyzje. Ty żyjesz dniem dzisiejszym
i masz wszystko gdzieś, bo w każdej chwili możesz wyskoczyć suchą nogą, a dopóki jest tylko zabawa w związek i wspólne życie...

P.S.

Och, doprawdy? Tak powiedział? To ten sam A. który jedną pannę zapłodnił i zostawił w ciąży samą sobie, a przed drugą ten fakt zataił i mataczył?
Chciałbym kiedyś go poznać. Tyle mógłbym się jeszcze dowiedzieć i nauczyć. Na przykład o byciu honorowym czy coś...

Cisza zaległa, temperatura opadła, przeciwny szykują się do starcia

Aleś porównanie zasadziła, przez cały dzień i noc tylko tyle? Nie oczekujesz chyba, że w ogóle będę komentował kolejne jakieś fantazje.
Byłaś przy tej rozmowie, że słyszałaś tam jakieś moje "opowiadanie pani od remontu o wspólnym życiu we dwoje pod jednym dachem"?
Ale nawet, załóżmy że takie rozmowy się odbyły (nie nie odbyły się, ale załóżmy) to uważasz, że to jest ta belka, a tamto ledwie źdźbło?
Dobrze, tym razem możemy złożyć to na karb kwarantanny i ogólnego spadku formy, ale następnym proszę już bardziej się przyłożyć

Widzę, że i Tobie ta kwarantanna odbija się na zanikach pamięci. To przypominam:

Poza tym pisałeś, że po akcji z tel był kwas bo laska myślała, że coś 'poważnego' jest między Wami.
Inna rzecz, że to Ty mi cały czas wmawiasz, że się wymiksuję z relacji z A., jak tylko jego dziecko pojawi w naszym życiu. Myślisz, że tak jak Ty się wystraszę i zwieję?
Nie ma tak, że ktoś jest tylko dobry albo tylko zły. To, że Ty akurat związałeś się z kobietą w ciąży pomimo, że z Tobą wcześniej zerwała, szlachetne nie powiem... ale w końcu i tak Ciebie zostawiła dla innego. Możemy tu jeszcze kilkadziesiąt stron dyskutować, czy takie małżeństwa, gdzie nie ma uczucia są na pewno najlepszym rozwiązaniem.
Nie wiem czy kojarzysz wątek Nathana, którego żona na jakimś wyjeździe służbowym zaciążyła z przypadkowym gościem. Ona akurat zdecydowała usunąć, matka dziecka A. podjęła inna decyzję i to dziecko urodziła, ale z różnych powodów nie chcieli być razem.
Myślisz, że żona Nathana mając świadomość okoliczności zajścia w ciążę dążyłaby do tego by być z tamtym facetem, którego podobno raz na oczy widziała?
A. pokazywał mi wiadomości od niej także mam ogląd i swoją 'ocenę' tej sytuacji - nic na siłę. A alimenty przecież od początku płaci.
Możliwe, że tego dziecka nie będzie w naszym życiu póki nie podrośnie i samo nie zdecyduje, że chce poznać biologicznego ojca. Widzenia raz na 2 tyg. czy rzadziej i tak nie spowodują, że więź się jakaś narodzi a przepychanki z matką nikomu na dobre nie wyjdą. On tego dziecka nawet nie widział a był tam kilka razy. Z jej strony jest totalny mur, a w sądzie i tak nie ma szans na cos więcej niż te rzadkie wizyty u niej, tym bardziej że dziecko jest małe, nie zna go i mieszkają daleko.

Anderstud, ale Ty przecież opisujesz swoje zachowanie:
"Wymysły i dopowiedzenia, na bazie których budujesz jakiś pokraczne teorie, które nawet kupy nie chcą się trzymać,
a na samym końcu zadowolony z siebie z dumą ogłaszasz, że na pewno tak było" czy będzie
Tylko, że ja w przeciwieństwie do Ciebie staram się wyjaśnić, wysłuchać zanim kogoś osądzę czy skreślę, tak też było z A. I tak, pewnie gdybym po otrzymaniu tej widomości miała gdzieś co ma do powiedzenia czy też na swoją obronę, to nasza znajomość pewnie by się wtedy skończyła.
Poza tym wyobraź sobie, że dla niego bardzo ważne jest wsparcie, bo tak naprawdę płeć czy wiek nie ma znaczenia, bo chyba każdy z nas (prócz Ciebie rzecz jasna) potrzebuje kogoś bliskiego z kim może szczerze porozmawiać o swoich uczuciach, problemach itd. Niekoniecznie tylko po to by ktoś poklepał po ramieniu i powiedział, że wszystko będzie dobrze.
Dla Ciebie to abstrakcja, cóż.. każdy z nas jest inny, dlatego też z A. mimo jego przeszłości bez problemu się dogaduję, a z Tobą mimo Twojej szlachetności, zajeb*stości i wszechwiedzy, nie potrafię

Ja wiem - miłość
Ale Ty masz zapewne inną własną "pokraczną teorię"

Heeh, Rox nie ma to jak cięta riposta

Odnośnie Twojego związku to chyba ciężko niektórym zaakceptować to, że czasami może się miedzy dwojgiem ludzi świetnie ułożyć, nawet jak trwa to (jeszcze) stosunkowo niedługo.. Ten wątek Nathan a w sumie rzeczywiście podobny, pamiętam go dobrze i sytuacja była mocno zbliżona do Twojej.
Poza tym nie wyobrażam sobie, że kobieta na miejscu matki dziecka Kolegi A. tak łatwo pozwoliłaby mu wywalczyć prawo do częstszych widzeń z synem. Nawet jeżeli by bardzo chciał, to w sądzie musiałby się nieźle napocić, żeby takie pozwolenie uzyskać. Przy tak rzadkim kontakcie to raczej nawet logistycznie nie powinno wpłynąć na rytm Waszego życia.

No, nie da się ukryć, że rozmowa jest nie tyle ważna, co wręcz niezbędna
Bez rozmowy człowiek nie da rady funkcjonować. Ewolucja po coś nam dała ten dar mowy, że wyrażać swoje potrzeby, oczekiwania czy uczucia, jak radzić sobie z problemami. Z drugiej strony trochę go rozumiem, że na pewnym etapie człowiek może mieć dość pewnych rzeczy. Tego, co dla wielu jest niezbędne w nawiązaniu czy budowaniu relacji chciałby pewnie ominąć, bo najważniejsze jest to, co będzie potem. Dlatego trochę przekornie stwierdziłem, że musi chyba mieć dar do prześwietlania ludzkich dusz, skoro od razu jest w stanie aż tyle rzeczy wychwycić i ocenić, pod kątem tego, czy jest sens pakować się w dany związek. Przypomina to trochę taką transakcję, zawieraną między partnerami biznesowymi, ale jestem w stanie zrozumieć przyczynę takiego podejścia. Skoro ktoś był w stanie przez kilka lub kilkanaście lata przeżyć z jednym partnerem, to potencjał ma, tylko za szybko chce osiągnąć swój cel. Kto wie..

Może dlatego anderstudowi tak trudno uznać, że związek może się udać na takich zasadach, o jakich wspominasz. Intuicyjnie wydaje się oczywiste, że tak właśnie musi być. Dopiero jak ktoś sporo w życiu przeszedł i być może ma trochę specyficzny charakter, może mieć wątpliwości co do takiego scenariusza. Zastanawiające jedynie, że osoba taka wydaje się niby wiedzieć więcej i lepiej o samej zainteresowanej, jak wygląda czy jak się potoczy czyjś związek. Do końca nie wiemy tego nigdy. Właśnie można żyć w długim małżeństwie i nagle stanąć przed faktem , że coś się skończyło, skoro druga strona odeszła.
Mimo wszystko przez te 20 lat Kolega A. chyba był szczęśliwy, choć przez pewien okres?

Liśmy? A co tu jakaś loża ekspertów się zawiązała co z fusów sobie wróży kto z kim jakie więzi buduje?
Ta komedia już zaczyna być parodią samej siebie, myśmy liśmy wiele razy zwracaliśmy uwagę, ha ha
To może ja też bym nieśmiało zwrócił uwagę na fakt, że najwięcej o emocjonalnej więzi w wieloletnich związkach małżeńskich
mają do powiedzenia akurat ci, którzy jeszcze w ani jednym takim nie byli, ani wieloletnim, ani tym bardziej małżeńskim,
więc może im się jeszcze mylić naturalna emocjonalna więź z pierdzieleniem głodnych kawałków o dupie maryni przy kawce
i nazywaniem tego wsparciem LOL

To jest właśnie zadziwiajace, anderstud, że byłeś w wieloletnich związkach małżeńskich a w ogóle nie rozumiesz kobiet. Stąd wniosek, że  te związki były pozbawione więzi emocjonalnej. Potwierdzeniem wydaje się być to, że ex-zona zaszla dwa razy w ciążę z kimś innym, a Ty nawet nie zauwazyles, że coś jest nie tak.

Anderstud, nie chcę być niemiła bo ogólnie Cię lubie, poza tym to tylko forum więc możemy mówić o typach/schematach a nie konkretnych osobach. Niemniej jednak zdaje się, że uważasz się za eksperta w związkach … zatem wytłumacz mi, laiczce (według Ciebie), jak to możliwe, że w pierwszym małżeństwie nie zauważyłeś jak rośnie Ci poroże i wychowujesz nie swoje dzieci? O jakiej Ty więzi mówisz? Wspólnym adresie?
Drugie małżeństwo też zdaje się zaczęło z 'przymusu' bo ciąża... Tak, wiem co powiesz, że Ty przynajmniej zachowałeś honorowo, nie to co A. itd. Tylko jakie były okoliczności? Jakaś krótka znajomość, jej 'desperacja', że albo tak albo tak bo ona "nie ma czasu"... ostatecznie się rozstajecie i za miesiąc tadam - ona ogłasza ciążę. Masz 100% pewność, że to dziecko Twoje?
Ja jej nie chcę mieszać w te przepychanki słowne, bo to nie ma sensu, tylko pokazuję jak bardzo jesteś niekonsekwentny w swoich osądach i co rusz zaprzeczasz sam sobie.
Co gdyby ta laska w tym czasie znalazła innego 'jelenia' i nie chciała Cię w swoim życiu? To, że wróciła do Ciebie bo ciąża i że żyliście ze sobą kilka lat uważasz za miłość? Serio? Ciekawe dlaczego jak dzieciak podrósł zamieniła Cię na innego, nawet nie czekała jego dorosłości jak ex A.
Ja takich związków z przymusu czy bo 'nie dam sobie rady' nie chcę. Dlatego co innego jest dla mnie ważne. I facet tylko co poznany, który mi mówi, że od jutra już możemy zamieszkać razem "na zawsze", "naprawdę" mnie nie interesuje. Również taki, który na starcie mówi: "nie ma nic za darmo" bo skoro tak to niech se od razu 'kupi' seks i pomoc domową itd. a nie zawraca mi d.pę.

Piszemy tu o więzi emocjonalnej, ogólnie związkach a nie stażu. A po drugie - idąc Twoim tokiem myślenia to lekarz nie może wypowiadać się o chorobach, bo ich nie miał

Lekarz, zanim zacznie się wypowiadać o chorobach, najpierw się o nich uczy 5 lat w medyku i 5 lat na studiach. A i tak czasami się jeszcze pomyli.
Tutaj mamy za ekspertów od więzi emocjonalnej dwie laski, skaczące całe życie z kwiatka na kwiatek i kolegę do pomocy, o którym nic nie wiem,
ale chyba też jest jeszcze kawalerem o raczej wątłym dorobku związkowym z tego co zarejestrowałem. Wybitne grono znawców doprawdy.
Tak związków ogólnie, jak i więzi emocjonalnej w szczególności. Jeszcze o połączeniu dusz nic dzisiaj nie było i tym no, jak mu tam... wsparciu.

Anderstud, ja również uważam Cię za przyzwoitego faceta, pewnie umiesz się troszczyć o kobietę i dzieci i być oddanym partnerem.
Jednak przyznaj, że obrane przez Ciebie metody jak dotąd nie działają.
Pewnie pytanie Roxann wydaje Ci się obcesowe, ale powiedz sam, czy po tym jak wychowywałeś w pierwszym związku nie swoje w sensie genetycznym dzieci nie przyszło Ci do głowy sprawdzić wszystko w przypadku drugiej żony?
Mi by przyszło.

Licytować nie zamierzam, romans to romans trwał dużo krócej i nie przełożony... ale Ty lubisz wpychać ludzi w schematy.
Sorry Andrstud, ale związek związkowi nie równy... Ty trzymasz kurczowo stażu, ale co z tego? Skoro kobieta pod Twoim bokiem i okiem Cię zdradzała i z inną ożeniłeś i spędziłeś kolejne kilka lat bo była w ciąży.
Serio chcesz dalej licytować? Czy o zgrozo twierdzić, że jesteś ekspertem od związków?

Ma pewien związek.dotyczy on przyjmowania jakiś założeń życiowych, bez wgłębiania się w szczegóły, które uważasz za zbędne.
Gdy urodziłam drugie dziecko i było ono niepodobne do mnie ani do męża, ani wtedy kompletnie do nikogo z rodziny i z innymi recesywnym cechami oczu i włosów i mąż w pytaniu do lekarza wyraził wątpliwość dodatkowo co do grupy krwi, moją reakcją nie było oburzenie, tylko stwierdzenie- zrób badania. Bo uważam że mężczyzna ma do tego prawo, zwłaszcza po złych doświadczeniach.

Serio chcesz blefować z parą dziewiątek na ręku? W porządku, zatem sprawdzam.

Sprawdzam bo mam asa

Można powiedzieć że moje małżeństwo się rozpadło i był to jedyny długi związek, więc też żaden ze mnie ekspert.:)
Jednak po wielu analizach stwierdziłam że znam wiele gorszych związków trwają i z wielkanocnym koszyczkiem pod rękę pójdą:)
Nie mogę też uznać za eksperta od związków kogoś kto uważa po 20 letnim np małżeństwie gdzie nie było zdrady itd, że jest eskpertem, bo jak mieliśmy taki staż, uważałam, że wiem o związkach i mężczyznach wszystko )) a po 22 latach okazało się że wiem niewiele:)
Mija prawie 4 łata i teraz jestem bardziej świadoma. Tak więc może byc na forum nieoświecona 45 i  30 na poziomie master.:)

Doświadczenie nie może usztywniać w poszukiwaniach.