Dziwne zachowanie Ex po rozstaniu - Netkobiety.pl

Drogi Andersrudzie, ja ogólnie zgadzam się z całym Twoim postem, ale... w tym przypadku nie byłabym aż taka zasadnicza w ocenie. Owszem, John może czuć się wkurzony i nie chcieć być tylko czasoumilaczem i facetem na posyłki, niemniej jednak sam jest sobie winien. Panna nie musi być aż taka perfidna, tylko naprawdę może mieć wątpliwości i woli sprawę postawić jasno by nie robić i jemu i sobie złudnych nadziei tylko zobaczyć co czas przyniesie. I nie przesadzajmy z tym wykorzystywaniem. W końcu w przyjaźni też się ze sobą spędza czas, a jak jest potrzeba to się pomaga. Spójrz na to z drugiej strony: byli parą, coś ich łączyło skoro nawet zdecydowali się zamieszkać razem, ale nie wyszło... cóż bywa... niemniej nadal darzą siebie sympatią, zależy jednemu na drugim i w jakimś tam stopniu za sobą tęsknią. Teraz oboje są wolni, więc skoro dobrze się ze sobą czują w tym momencie, dlaczego nie mieliby razem gdzieś nawet wyjechać, skoro teoretycznie nie mają innej/lepszej opcji? Piszesz, że John jasno określił czego oczekuje i jak to widzi ale ona przecież też jasno to określiła. Które uczucia i wymagania są ważniejsze? Rozumiem, że to wątek Johna, ale dlaczego ona ma nagiąć swoje by zadowolić go, albo jako pierwsza wycofać? Zakładając, że naprawdę nie wyklucza związku ale za wcześnie dla niej by o tym mówić.
Oboje mają wobec siebie zarzuty, że drugie nic nie rozumie i patrzy tylko ze swojej perspektywy, na swoje potrzeby. Niby oboje na początku uzgodnili, że teraz jest przyjaźń ale bez spotykania z innymi i zobaczymy, ale John już by chciał deklaracji. Nie za wcześnie? Podejrzewam, że oboje planowali te wyjazdy, że oboje się do nich dorzucają, a nie że John ma być sponsorem, więc w czym problem? Ano w tym, że John chce widzieć zaangażowanie i czuje, że znów się w niej zakochuje. Także się powtórzę, ale niech tam - obiektywnym problemem jest tu nie postawa panny, ale Johna, któremu bardziej zależy na czymś więcej. Po co więc w to wchodził, skoro panna od razu powiedziała, że niczego nie może obiecać. Chciał udawać niedostępnego, czy też zdystansowanego by panna zaczęła starać, ale przy pierwszej okazji, kiedy poczuł się zlekceważony wybuchnął i wycofał.  I jakież oburzenie, że laska śmie pytać, czy wszystko odwołują? Jak dzieci

Nie, to Ty testujesz, ile ona jest w stanie zaoferować więcej przy kolejnej próbie. Dajesz szansę i obserwujesz... chcesz wpłynąć na nią zapewniając, że jeżeli się nie postara, to już więcej Ciebie nie zobaczy itd. Coś na zasadzie - nie będziesz grzeczna, nie dostaniesz cukierka.
Przecież podobno skończyliście, to co ona jeszcze robi na Twoim portalu? Już dawno powinna być zablokowana! A Ty niby zgrywając twardziela dalej się jarasz jej lajkami i będziesz z wypiekami czekał aż kolejny raz Cię zaczepi i wtedy pokaże jak bardzo jej zależy.. oh Jogn.. taki "stary", a taki....

Długo to już ciągniesz. Za długo.
Dlaczego nie chcesz się odciąć?

Tak, tylko ta cała sytuacja Ci wybitnie nie służy. W miłości masz się czuć dobrze, bezpiecznie, być zadowolony. Czujesz się tak?

Mnie to rozbraja jak widzę obok siebie dwa wątki, gdzie dochodzi do rozstania ludzi, którzy byli blisko i dwie tak skrajne postawy.
Zaglądasz john czasami do wątku cslady? Widzisz róźnicę?
Tam brak trzeźwej oceny na rzecz skrajnych emocji osoby, która nie może poradzić sobie z utratą miłości, u Ciebie chłodna analiza i jakiś foch, bo panna nie tryska entuzjazmem, na którym tak Tobie zależy.
A może by tak coś wyśrodkować?
Nie możesz zaryzykować i cierpliwie poczekać aż ona coś ostatecznie zdecyduje? Korona spadnie Ci z głowy, jak dasz jej czas i przestrzeń? Tak bardzo się boisz, że nie pójdzie po Twojej myśli, że wolisz to skreślić sam wcześniej? Zobacz jak Twoje lęki są silniejsze niż Twoja miłość.

Ja zdjąłem swoją koronę mówiąc co czuję, te kilka ostatnich tygodni upewniło mnie tylko, że jej się podoba takie status quo i jeśli ja czegoś nie zrobię to ten stan jest dla niej tak wygodny (bo nie musi się starać o związek), że będzie trwał do czasu aż pojawi się w jej życiu ktoś nowy i wtedy w kolejnym tygodniu już nie poprosi mnie o poprowadzenie jej treningu, a na moją prośbę o pomoc odpowie nie mam czasu. Wtedy będę miał do siebie żal, że przespałem właściwy timing to tego żeby się określiła. Można dyskutować czy teraz to właściwy moment, czy może po cudownym maju... ale szczerze czy chce mi się tracić czas na wspólne wyjazdy z dziewczyną która da mi policzek do pocałowania - no bo przecież po co ma się starać. Mam wylądować z nią w jednym pokoju może w jednym łóżku i będziemy spać jak "przyjaciele"? Oj za dużo tego, nigdy nie organizowałem weekendowych wyjazdów koleżanką i nie mam zamiaru w tym wieku. Tak jak powiedział Anderstud, wolę zabrać tam "koleżankę" której nie będę kochał, ale przynajmniej będę czół się jak facet.

Podsumowując po kilku naprawdę super tygodniach, Ona gadała swoją zdartą płytę planując nam kolejne miłe spotkania dzień po dniu, a ja mam alergię na bullshit. Więc albo - albo.
Pytanie czy timing był właściwy, jeśli nie to sosenek napisała co się stało.

Pewnie tak i pewnie dlatego że jej nie zależy, wie kogo traci. Wszyscy wiemy, że wystarczyłoby się tylko trochę postarać i by się udało, ale jeśli nie to nie.

P.S.
Przypomnę wam tylko, że Ona nie jest ulotną delikatną kobietką, o wrażliwej psychice - to jest kobieta która uwiodła mnie na siłce mając faceta. Z niej jest cwana gapa.

Nie rozumiesz, bo musisz ochłonąć i przede wszystkim się od niej odciąć, ale naprawdę a nie na niby, a kiedy emocje trochę opadną
i będziesz już w stanie spojrzeć chłodnym okiem z pewnej perspektywy na wydarzenia z ostatnich tygodni czy kilku miesięcy,
to wtedy zrozumiesz i wszystko nagle stanie się jasne. Ewentualnie jak masz czas i ci się chce, to chyba nawet w tym wątku
możesz poszukać moich wpisów sprzed miesiąca, gdzie krok po kroku opisuję ze szczegółami całą drogę ewolucji "starania się"
od kompletnego olewania zimnym moczem przed zerwaniem, poprzez podniecenie towarzyszące odnowieniu kontaktu,
aż po niemal szaleńczą euforię wynikającą z faktu, że ostatecznie każdy dopiął swego (choć niekoniecznie obojgu o to samo chodziło)
ile mniej więcej czasu ten stan się utrzymuje i co za każdym razem jest na samym końcu. No więc na samym końcu jest właśnie to:

- Nie uważam, aby do moich zadań w ramach pomocy należało dostarczanie na plac budowy materiałów twojej ekipie.
- Tak? To co należy?
- No na pewno nie robienie za tragarza i wożenie im drzwi albo noszenie płytek...
- Przecież jesteś facetem, to co, ja mam to robić?
- Oni mają to robić, bo za to między innymi biorą od ciebie pieniądze. To jest ich praca, nie moja. Ja mam swoją i mi nikt niczego nie nosi.
- Och jej, biedactwo.
- Nie mam zamiaru dłużej na ten temat dyskutować, skoro nie chce do ciebie dotrzeć, że już samo proszenie mnie o to było nie na miejscu.
- Słucham?
- Wszyscy robimy w tej samej branży i jakby nie patrzeć to jest moja konkurencja, a ty chcesz mnie zmusić do darmowej pracy dla nich...
- Nie dla nich, tylko dla mnie.
- Nie dla ciebie, tylko dla nich. To jest ich robota i za to im płacisz. Ciebie nie powinno nawet być w tym sklepie, a już mnie tym bardziej...
- Tak, tak, bo jeszcze się przemęczysz, to może wiesz co, dajmy sobie spokój, skoro tak cię męczy wszystko o co tylko cię poproszę.
- Skoro już tak stawiasz sprawę, to jest chyba dobry moment na to, żeby o tym porozmawiać.
- O czym niby...
- No na przykład o tym, że przez ostatni miesiąc odkąd znów jesteśmy razem, uważnie obserwuję twoje zachowanie.
- Ocho, zaczyna się...
- Od czterech tygodni nie robię nic innego, tylko latam jak głupi po sklepach i jeżdżę na twoją budowę.
- To chyba normalne skoro jesteśmy razem?
- Jesteśmy razem? A od kiedy, bo jakoś nie zauważyłem. Nie mogę do was przychodzić, ukrywasz "nas" przed całym światem,
nawet twoje dzieci nie wiedzą, że znów JESTEŚMY RAZEM, bo przez ten miesiąc jak JESTEŚMY RAZEM ani razu nas razem nie widziały.
- Może nie chcę im robić niepotrzebnych nadziei.
- Acha, nadziei. Dlatego odmawiasz i się wykręcasz za każdym razem, gdy zaproponuję cokolwiek, co moglibyśmy porobić wszyscy razem?
- Może jestem zajęta.
- Może mieszkaliśmy razem przez pół roku i zdążyłem się się zorientować jak wygląda twój plan zajęć w dni wolne od pracy?
- Może mi coś doszło.
- Doszło... No więc podsumowując, na przestrzeni ostatniego miesiąca od kiedy to JESTEŚMY RAZEM widuję cię tylko wtedy...
- Kiedy czegoś od ciebie chcę, tak wiem, już to słyszałam.
- No. To skoro już wiesz co chcę powiedzieć, możemy chyba uznać, że nasza konwersacja dobiegła końca.
- I znajomość również. Nie pisz do mnie, nie dzwoń, nie próbuj się do mnie zbliżać. Szukaj dalej. Powodzenia.

Koniec 

Mogłabyś napisać coś więcej na ten temat, zawsze to jakaś cenna nauka. Jak długo trwał związek do chwili rozstania?
Kto był stroną inicjującą powrót i bardziej "starającą się"? Jak przebiegały rozmowy na ten temat?
Ile czasu już upłynęło od podjęcia ostatecznej decyzji o podjęciu działań naprawczych i jak na dzień dzisiejszy to wszystko wygląda?
Zdefiniuj proszę - dzięki cierpliwości i zachowaniu zimnej krwi - bo ten fragment jest szczególnie interesujący

john, skoro nie masz zaufania do niej i podejrzewasz ją o nieczystą grę i żerowanie na Twoim zaangażowaniu dopóki nie spotka kogoś bardziej odpowiedniego, to po co Ty to ciągniesz?
Postaw sprawę jasno, że ALBO związek z wszystkimi prawami i konsekwencjami, ALBO niech idzie w świat i wróci do Ciebie, jak będzie zdecydowana, może będziesz jeszcze czekał.
Bo ja doprawdy nie widzę sensu fundowania sobie z jednej strony nadziei, z drugiej strony straszenia się najgorszymi scenariuszami, w których jesteś ofiarą jej przebiegłości.

A propos przewidywania intencji, to mi się skojarzyła sytuacja sprzed kilku tygodni, kiedy to rodzice podczas swojego wyjazdu poprosili mnie o załatwienie pewnej sprawy za nich. Pojechałam ich autem, zaparkowałem na uboczu trochę dalej niż miejsce spotkania, bo nie było bliżej wolnych miejsc a ponieważ było jeszcze trochę czasu, to sobie grzebałam w telefonie. Nagle zauważyłam ruch obok auta i gdy podniosłam głowę, to zobaczyłam, że idzie do mnie facet, gestykulując rękami i mówiąc coś do mnie, ale ja go nie słyszałam. Nagle zorientowałam się, że on patrzy na klamkę od drzwi mojego auta i wyciąga dłoń w jej kierunku zbliżając się coraz bardziej. Zaczęłam w panice rozgldać się w poszukiwaniu przycisku blokującego wszystkie drzwi, bo jak wyłączyłam silnik, to drzwi się odblokowały. Ale auto nie moje, więc nie zdążyłam zanim facet je otworzył. Siedzę więc przestraszona, patrzę na niego i przez głowę przechodzi mi mnóstwo myśli dotyczących INTENCJI faceta: czy zaraz zażąda dokumentów i kluczyka, wyrzuci mnie z auta i odjedzie w siną dal, czy mi chce zrobić krzywdę, czy źle zaparkowałem i zaraz zacznie się narzekanie na blondynki,...?
A facet ... pokazuje ręką, że tam stoi jego auto, takie samo jak moje, tylko starszy model, a on nie miał okazji zobaczyć nowej wersji, więc czy mógłby pooglądać :-D
Tak to bywa z tym straszeniem siebie...

Też jestem tego zdania. Byli razem i to dość długo, facet jasno się określił o co mu chodzi, odpowiedź powinna być krótka:

- Dobrze John, myślę że warto spróbować jeszcze raz i zobaczymy co nam z tego wyjdzie, no bo co mamy do stracenia...

Ewentualnie:

- Sorry John, ale ja tego nie czuję, myślę że najlepiej będzie dla nas obojga, jeśli teraz każde z nas pójdzie w swoją stronę...

I dziękuję, do widzenia, powodzenia ślepa Gienia.

A tu zamiast tego są jakieś gimbazjalne gierki i próby sfrjendzonowania chytrego lisa, który jest na to za stary i za sprytny,
no więc nie pozostaje nic innego jak lawirować teraz pomiędzy "nie wiem" a "być może" bazując na niedopowiedzeniach i wyobraźni,
która czego nie usłyszy to sobie dopowie, bo ciągle są silne emocje, wciąż nie wygasły uczucia, cały czas tli się jeszcze nadzieja...
Przecież to nie jest jakaś małolata z pierwszej łapanki czy głupia gęś z dziury zabitej dechami, na pewno doskonale zdaje sobie sprawę
jak działa na facetów, co na nich działa oraz jak należy z nimi postępować, żeby dostać to czego się chce i rozgrywa to wręcz podręcznikowo
tak dobierając słowa, żeby w zasadzie nic konkretnego nie powiedzieć, ale też nie rozwiewać do końca złudzeń, klasyka kobiecych manipulacji.   

Chociaż jak tak chodzę sobie po forum trzeci już chyba rok, to my faceci wcale nie jesteśmy na tym akurat polu jakoś szczególnie od Was lepsi...

Nie nastawiaj się, bo znów się możesz ciężko zdziwić.
Wszystko jest uzależnione od tego czy w tak zwanym międzyczasie nie pojawi się na scenie trzeci aktor i nie skradnie całego szoł.
To będzie punkt zwrotny w tej historii, a do tego czasu myślę nic się nie zmieni. Teraz da ci trochę czasu, żebyś znów zatęsknił
a za tydzień, dwa tygodnie, miesiąc, znów spróbuje zbliżyć się na tyle, abyś mógł poczuć to co tak dobrze znasz i czego pragniesz,
żeby ponownie przetestować twoją odporność na gierki, sprawdzając jak szybko i na ile ulegniesz tym razem, a wtedy obawiam się tego,
że wpadniesz, o ile już nie wpadłeś, na genialny pomysł zmiany strategii, która tym razem będzie polegała na udawaniu że ci nie zależy
ani na związku, ani na niczym i w zasadzie godzisz się na pełnienie w jej życiu jedynie roli czasoumilacza, bo w sumie fajna z niej kumpela.

Oczywiście ani ty, ani ona, ani nikt na tym forum w ten tani blef nie uwierzy, więc to rozdanie również przegrasz zanim usiądziesz do stołu
licząc po cichu na to, że jak będziesz potulnie wysłuchiwał jej pierdów, nie będziesz naciskał i wymuszał na niej czegokolwiek, to z czasem...
Zapomnij. Nie ty pierwszy spróbujesz tak to rozegrać i nie ty pierwszy polegniesz z kretesem. Nie istnieją żadne racjonalne powody,
dla których każdy kolejny raz miałby się skończyć inaczej niż ten ostatni, bo jeśli niczego nie ukrywasz i napisałeś tutaj wszystko,
to nic strasznego między wami się nie wydarzyło, żeby ona musiała teraz jakieś wielkie fochy stroić i przeżywać jak arab kurs pilotażu
każdą twoją wzmiankę na temat ewentualnego powrotu, asekurując się od razu gotowym zestawem wykutych na blachę formułek
jak to ona nie wie, nie może, nie obiecuje... co to ma w ogóle być, jeśli nie oznaka tego, że po prostu i zwyczajnie przestałeś jej imponować
jako mężczyzna do stałego związku i nie wiąże z tobą żadnych poważniejszych planów w dającej się przewidzieć przyszłości, helloł?
A skoro tak, to logiczną konsekwencją w takim układzie jest zakończenie relacji, której nie możesz kontynuować ze względów oczywistych
i jej w tym momencie pozostaje przyjąć do wiadomości oraz uszanować twoją decyzję, ale no tak, wtedy skończą się przejażdżki Porsche,
lansowanie się na mieście, przesiadywanie w drogich knajpach i cała reszta korzyści płynących z podtrzymywania tej znajomości, no tak to nie...

Wiesz co John, czekasz, że ktoś,  czyli ona zadecyduje. A niby dlaczego ona ma zadecydować? Równie dobrze może to ciągnąć jeszcze pół roku. I co zrobisz? To do Ciebie należy ruch. Albo to kończysz,  albo bawisz się dalej, tylko pytanie w jakim celu. Nie możesz soboe poszukać bardziej stabilnej partnerki? Jesteś jeszcze nie stary, poznasz kogoś w swoim wieku, albo trochę młodszego,  albo dużo młodszego,  doceń  to, że jesteś facetem,  więc masz łatwiej.  Poznasz inną, zamieszkacie razem, zdążysz mieć jeszcze piątkę dzieci (jeśli chcesz), psa, kota, wczasy w Bułgarii. ...
Zamiast tego ciągniesz  tu brazylijską nowele, odcinek324. A potem od nowa.  Chyba, że to lubisz, ale mnie zmęczyło już samo czytanie o tych akcjach. Nie chce myśleć,  jaki Ty jesteś zmęczony.  Albo Tobie się to podoba, skoro to jeszcze ciągniesz. Co Cię  pociąga tak w tej kobiecie, że zgadzasz się na te wszystkie zawirowania?

Cały czas mam wrażenie, że Ona jest jak nieoszlifowany diament. Na forum opisałem dużo negatywnych jej cech, ale tyle co ma złych to i dobrych. Przestając się do niej odzywać dwa miesiące temu byłem przekonany, że na tym się to zakończy. Teraz kiedy wiem, że może być fajnie między nami, a Ona wie że taki ze mnie przyjaciel jak z koziej dupy trąba to idealny koniec całej tej historii. A czas płynie, przynosi nam nowe znajomości, jej pewnie więcej niż mnie, więc może jeśli wciąż gdzieś tam jestem w jej głowie coś to znaczy, a może po prostu jej się nudzi bo nowi panowie są naprawdę słabi. Tak czy inaczej nie mam ciśnienia na nią, może przez te 20 min jak piszę na forum odreagowując co zrobiła lub napisała.

Masz znaleźć prawdziwy dla siebie diament. A nie taki, do oszlifowania.
Co Cię trzyma przy tej znajomości?

1) Nie wiem, jakie kobiety spotykasz, jeśli tylko tego typu, to może problem w tym, że tylko takie mają coś, co zwraca Twoją uwagę, a innych nawet nie analizujesz?
Mnie nigdy nie ciągnęło do "facetów otaczających się kobietami". Wiadomo, że mężczyzna też ma prawo mieć jakieś koleżanki, normalne ludzkie kontakty, i nie jest to nic złego, ale to co innego, niż sytuacja, gdy facet otacza się wianuszkiem adoratorek, które utrzymuje w słynnej "friendzone" i może potem coś se z tego towaru wybierze... Naprawdę nie jest to trudne do rozróżnienia.

2) Nie wiem, jakie kobiety spotykasz...drugą część zdania można powtórzyć : )
To dziwne, bo znam i w młodszym wieku też znałam dużo dziewczyn, które były same. I naprawdę, nie tylko nieatrakcyjnych.
"Niemal zawsze wchodzisz na trzeciego" - ja bym nie wchodziła, ale to Twój wybór.
Jeśli już trafiasz tylko w takie okoliczności, to myślę, że warto odróżnić dwie sprawy. Przypuśćmy, że kobieta Ci się podoba, ale jest zajęta i nie zainteresowana Tobą. W takiej sytuacji trochę inną sprawą jest cierpliwe czekanie gdzieś obok, gdy wiesz, że w jej związku się dobrze nie dzieje - bo może kiedyś będzie szansa (dla mnie bez sensu, ale jeśli ktoś lubi tak czekać, to wolna decyzja...) i to można nazwać "nie skreślaniem zajętych";  a inną - próba rozbicia tego związku "z zewnątrz". Bo nawet jeśli się uda go rozwalić, to o czym to będzie świadczyło? Jeżeli tak łatwo poszło, to najpewniej będziesz następny przy pierwszym kryzysie między Wami, gdy w pobliżu pojawi się atrakcyjny samiec (albo nawet bez kryzysu). Nie należy się łudzić. Ludzie, którzy byli naprawdę zaangażowani w relację, przechodzą długą żałobę po rozstaniu, nim w ogóle będą zdolni do czegoś nowego. A nie przeskakują ze związku w związek bez żadnych problemów i sentymentów.
Ale sytuacja Johna była jeszcze inna. Tam zajęta kobieta sama go uwodziła. To jeszcze gorzej rokuje, bo pokazuje wyrachowanie, nieuczciwość i brak lojalności wobec obecnego partnera. I, nazwijmy to, lekkie i rozrywkowe podejście do relacji w ogóle... Nie miała żadnych oporów, żeby grać na dwa fronty. Nie wiem, jak można się spodziewać, że w nowym związku ktoś taki będzie się zachowywać inaczej albo że akurat MNIE będzie inaczej traktował.
Zachowanie Johna też trudno nazwać dojrzałym, nie tylko dlatego, że się na to nabrał, ale to inny problem.

John już w którymś miejscu odpowiedział na to pytanie. Pisał o schemacie swojego wyboru partnerek; gdy jest atrakcyjna fizycznie, to przekonuje siebie, że jest dla niego, dopisując sobie do jej wyglądu zestaw cech charakteru, które "powinna" mieć, i zaczyna wierzyć, że to prawda.

Obstawiam, że Burzowy z jakiegoś powodu nie interesuje się kobietami, które nie postępują według takiego schematu. Ignoruje je więc też w swoich analizach.

Po rozsypanych związkach byłam sama długo, wierz mi...

Których UNIKAJĄ - raczej nie; ale to przeważnie jest tak, że po jakimś czasie znajomości (nie związkowej wcale) wie się, dlaczego kobiety kogoś unikają, prawda?
Tymczasem można być samym nie tylko dlatego, że nie ma się możliwości bycia z kimś, bo one/oni unikają.
Nie wyrabiam sobie zdania o facecie, o którym jeszcze nic nie wiem, nie znam go,  na podstawie tego, czy kręcą się wokół niego kobiety. No chyba, że tych kobiet jest dużo a postawa gościa jest tym, co opisałam w odpowiedzi Burzowemu - wtedy wyrabiam sobie negatywne.

NIe o to pytałąm- dałaś wymijającą odpowiedż- czy w tym czasie, gdy byłaś sama- ktoś był w głowie albo kręcił się obok?- napisałam że nie chodzi o związki.

"Wyrabiam sobie zdanie" - to działanie rozumowe- a tu nie o to chodzi- podświadomie mężczyzna którego akceptują inne kobiety jest bezpieczny- sprawdzony- tak to działa- nie tylko rozumowo.

Anderstud- otoczenie płci przeciwnej a związanie się z kimś na stałe to 2 różne rzeczy.
U kobiety zwłaszcza- w naturze mamy selekcję i przebieranie- bo nosimy owoce zbliżania się- mimo antykoncepcji i świadomości- działa nadal.
A mężczyzna otoczony kobietami może być też różną osobą- zależy czy płaczą po tej znajomości czy nie

W głowie był były, jeszcze bardzo długo.
Co znaczy: kręcił się obok? Że ktoś był mną zainteresowany jako kobietą? Tak, był.

Mylisz akceptację przez kobiety z konkretną postawą MĘŻCZYZNY, o której pisałam.

To ja juz niemal 7 lat.
Albo brzydka albo ze zwichrowaną psychiką a moze to i to kto wie

To już jesteśmy dwie : D
Co prawda ja jestem sama "tylko" 3 lata, ale to dłużej niż rok, więc bez znaczenia...
Nie trzeba dodawać, że to dlatego, że nikt nas nie chce, bo jakby kto kobietę chciał, to by się złapała pierwszych gaci.

Nie chcę robić offtopu rozbijaniem na atomy powodów i przyczyn tego stanu rzeczy (że ktoś przez długi okres czasu jest sam)
Wystarczy mi wiedza, że taki powód istnieje, żeby nie pakować się w znajomość, po prostu.
Jeśli dziewczyna miesiącami czy latami np. wzdycha po byłym, to moja obecność w jej życiu jest całkowicie zbędna.
Jeśli inna dziewczyna miesiącami czy latami np. zadowala się płytkimi relacjami opartymi głównie o fajny seks,
to też nie będę analizował dlaczego tak jest, ani próbował jej naprawiać dla siebie, tylko dziękuję i idę dalej.
Jeśli, jeśli, jeśli... każde inne "jeśli" a może być ich tysiąc co najmniej, oznacza według mnie tylko bezpowrotne marnowanie czasu
na próby budowania trwałej relacji z kimś, kto tego nie chce i nie potrzebuje, a więc działanie zupełnie pozbawione sensu.

Co to jest 3 lata, mam na koncie 2xtyle. I co z tego- ostatnio pomyslalam. W sumie pomalu kłade na to lagę, bede starą panną w rodzinie. Kazda rodzina ma kogos takiego. Przynajmniej bede mogla dziwaczyc do woli. Co ma swoje plusy.

Nie wydaje mi się. Moim zdaniem tu nie ma żadnej reguły.
Jak ktoś jest ogólnie atrakcyjny towarzysko, to niezależnie od płci, na pustkę wokół własnej osoby narzekać raczej nie może.

A jak sie poznaliscie?Jesli to nie tajemnica?

John-tez sadze, ze czerpiesz cos z tej calej sytuacji. Moze boisz sie calkiem odciac i byc sam? Moze kolejna kobieta wyrwalaby Cię z tego stanu, chociaz to troche tak jak w przyslowiu o małpie, ktora skacze z jednej galezi na druga. 5 miesiecy sam, to znaczy, ze cale dorosle zycie byles z kims?

A jak sie poznaliscie?Jesli to nie tajemnica?

John-tez sadze, ze czerpiesz cos z tej calej sytuacji. Moze boisz sie calkiem odciac i byc sam? Moze kolejna kobieta wyrwalaby Cię z tego stanu, chociaz to troche tak jak w przyslowiu o małpie, ktora skacze z jednej galezi na druga. 5 miesiecy sam, to znaczy, ze cale dorosle zycie byles z kims?

Jak na filmie

końcówka mojego małżeństwa to był istny horror więc równowaga musi być. Sorki za off top ale wracając do tematu może warto puścić/odpuścić (nie się ) I wtedy to co dobre do nas przyjdzie?

Wiesz, nie oczekiwałam, że będziesz analizować możliwe przyczyny tego, że ktoś jest dłużej sam, ja tylko pytałam, kogo wybierzesz " z dwojga złego" - kobietę zajętą, czy taką, która jest sama dłużej niż rok (co w twoim przekonaniu dowodzi, że coś z nią nie w porządku). Z twojej wypowiedzi mi wynikało, że raczej tę pierwszą.

Z tego, że jakaś dziewczyna jest dość długo sama po ostatnim związku, wyciągasz wniosek, że nie potrzebuje trwałej relacji. To bardzo dziwne. A nie pomyślałeś, że może właśnie dlatego, że takiej potrzebuje, jest do tej pory sama? - Nie pakuje się w byle co, w relacje, które jej zdaniem nie rokują, nie dają szansy na bycie czymś trwałym i wartościowym. No i nie zadowala się wspomnianymi przez Ciebie płytkimi znajomościami opartymi głównie o fajny seks - nie jest jej to potrzebne, woli poczekać albo być sama.

A załóżmy... Że nie byłaby sama przez cały rok po ostatnim rozstaniu, tylko np. po 8 miesiącach związałaby się z kimś na 3 miesiące i Ty ją spotykasz np. chwilę później, gdy już zdążyła się rozstać, albo jeszcze nie zdążyła, ale przecież może, bo teraz spotkała lepszą opcję  = to już by było OK?
Albo w ciągu tego roku miała na przykład trzy znajomości po trzy miesiące... każdą nastawioną na budowanie trwałej relacji, a jakże. Najważniejsze, że nie była sama, bo to by znaczyło, że jest nieatrakcyjna, nienormalna, albo....nie potrzebuje trwałych relacji.
Nie wydaje mi się to specjalnie logiczne. A Tobie?

"Miesiącami czy latami wzdycha po byłym" - a w jakim czasie, twoim zdaniem, powinna o tym byłym zapomnieć? W ciągu miesiąca, na przykład po kilku latach małżeństwa? To by Twoim zdaniem dobrze rokowało na kolejny związek?
Raczej na to, że po Tobie pocieszy się równie szybko i nie będzie żadnych sentymentów, a to coś mówi i o jakości tego, co się właśnie skończyło, i o jej podejściu do partnera.

Dziwne to wszystko.

Do tego, jak zauważyłam, masz kilka innych, sztywnych wymagań i kryteriów, na podstawie których oceniasz sens danej znajomości i czy jesteś skłonny w to wejść : musi mieszkać w odległości do 50 km, musi się określić po pierwszej randce na tak lub nie,  seks chyba też musi być od razu, musi chcieć natychmiast  z Tobą zamieszkać, musi.... co tam jeszcze musi?

Ale z tego, co piszesz, to miałeś dużo znajomości, a wszystkie kończą się podobnie, czyli coś w tym jednak nie działa; choć wybierasz kobiety wedle tych swoich kryteriów, nie osiągasz celu.

Moim zdaniem, jeśli naprawdę poszukujesz trwałej i głębszej relacji, to swoim sposobem myślenia i wyborami sabotujesz możliwość stworzenia takiej, zamiast to sobie ułatwiać. To oczywiście nie moja sprawa, ale dużo rzeczy się w tym "nie klei".

O co innego mi chodziło:
Np taki Andestud, "znany" nam tu z charakteru- bo wiele pisze i wywnioskować można że dąży do stałego związku- czy u siebie na prowincji ( wybacz nic złego na myśli nie mam) kobiety poznają się na nim i zaczepiają same czy nie?
Bo co innego John w swoim środowisku- jest jakoś tam pewnie znany i chcą się panny i panie lansować w porsche- jak sam pisał?

Bo w miarę atrakcyjna singielka na prowincji adoratorów- jak raczy ich zauważyć- to będzie miała- bo zawsze ktoś się kręci.

Ela, Burzowy,
Pusta wokół jest przeważnie kwestią wyboru. Zaniechanie to też wybór.
I nie mówmy, że wokół kobiet nie ma pustki tylko dlatego, że kręcą się wokół niej faceci, którymi nie jest zainteresowana :-P Odsyłam do postu niepodobnej, dlaczego kobiety czasami wybierają życie bez związku, dodałabym bez byle jakiego związku.