Dziwne zachowanie Ex po rozstaniu - Netkobiety.pl

Tylko postanowiłeś czy już napisałeś? Jak jeszcze nie, to nie pisz nic. Jak już odpisałeś - to będziesz do Ciebie wypisywała i dążyła być może do spotkania.

Nic jej nie pisz i nie reaguj. To czy będziesz odpowiadał na jej zaczepki, to już nie zależy on niej ale od Ciebie. I nie ma znaczenia, czy będzie ci lajkowała zdjęcia, wysyłała po 10 smsów czy coś jeszcze innego. Nie proś jej o to, żeby do Ciebie nie pisała i nie lajkowała postów - a niech to robi jak chce. Po prostu ignoruj i nie reaguj.
Chyba, że chcesz, ale to już inna sprawa.

Ehh, chciałbym pewien closure dla całego tego związku. Ostatnie spotkania pokazały, że ona nie chce się zmienić, ani pracować nad sobą i związkiem. Pomimo to ciężko mi być obojętnym, moje serce dalej o niej nie zapomniało, a głowa nie jest wstanie znaleźć choć jednego powodu dlaczego serce "krwawi", bo wszystko w tym związku było NIE TAK jakbym chciał. Cały logiczny ja nie chce być już z nią.

Pozwól, że ja tobie uprzejmie odpiszę - twoja prośba została skwitowana grymasem triumfu oraz utwierdziła ją tylko w przekonaniu,
że pomimo tego co ty tam sobie piszesz czy gadasz, to ona pociąga tutaj za sznurki i to ona zdecyduje o tym, kiedy nastąpi koniec.
Póki co bawi się sytuacją obserwując twoje nieporadne próby przekonującego symulowania bycia stanowczym i nieprzejednanym,
bo tak naprawdę (ja to wiem, ty to wiesz, ona też wie) nie chcesz tego kończyć, tylko chcesz na niej wymusić określone zachowania,
których ona nie zamierza podejmować, bo jest laską, a laski bardzo dobrze czują, kiedy trzymają w garści twoje jajca. Spróbuj zaprzeczyć

Słuchaj, moim zdaniem musisz najpierw sam ze sobą dojść do ładu czego chcesz, bo nie da się zjeść ciastka i wciąż mieć ciastka.
Jak chcesz to zakończyć, to ucinasz kontakt i nie odpisujesz na esemeski, nie odbierasz telefonu, nie spotykacie się "przypadkiem" na ulicy.
Jak nie chcesz tego kończyć, to przygotuj się na to, że prawdopodobnie nic się między wami nie zmieni, ona będzie dalej księżniczkować,
a ty będziesz dalej szykował kolacyjki, dzielnie znosił muchy w nosie i stojąc przy zlewie się zastanawiał "co tu się do ku*wy nędzy odwala".

Jeśli tego właśnie chcesz i uważasz, że tyle ci do szczęścia wystarczy, to po prostu jej odpuść, baw się dobrze i korzystaj, ale się nie angażuj,
bo przyszłości na tym nie zbudujesz, a taki układ nie będzie trwał wiecznie. Prędzej czy później ona się znudzi albo pozna kogoś innego,
albo zacznie się rozglądać za nową gałęzią, na którą przeskoczy, gdy tylko uzna że już wyczerpała się formuła waszej znajomości.
Jeśli jednak wierzysz w to, że cuda się zdarzają i że ją sobie wychowasz na żonę matkę twoich dzieci... to pozostaje tylko życzyć powodzenia.

P.S.
Ja już w tym momencie mogę ci opowiedzieć co będzie dalej.
Odpisując na wiadomość, wysłałeś jasny i czytelny sygnał, że dziewczyna nie jest ci obojętna i zostawiasz niedomkniętą furtkę.
Teraz to już jest tylko kwestia czasu, kiedy się zejdziecie z powrotem. Takim powrotom towarzyszy zwykle szał euforii z obu stron,
padają wielkie słowa, szumne deklaracje, wspólna przyszłość jawi się w zupełnie innych barwach bla bla bla... w skrócie wszystkim opier*ala.
O ile w początkowej fazie (pierwsze 2-3 tygodnie po zejściu) to wszystko wygląda autentycznie, a może nawet jest i szczere (nie mówię że nie)
o tyle kurz szybko opada, emocje gwałtownie gasną i nagle się okazuje... że w zasadzie to wszystko było bez sensu, bo syf jest dalej ten sam.

Prędzej czy później spotkamy się wszyscy w tym samym miejscu i będę mógł napisać "A nie mówiłem?" jeśli nie przerwiesz tego już teraz.

Autorze, ja bym radzila ci bardziej skupic się na sobie, i na tym co ty chcesz, a nie skupiać się na relacji, która sam zerwales.
To trochę..ee niedojrzale.
Piszesz, ze dziewczyna nie chce się zmieniac, ani pracować nad związkiem, czy cos takiego pisales.., ooglnie marudzisz. Tak naprawde to już cie teraz nie powinno obchodzić.
No i - odnośnie zmian - zmiane zawsze zaczynamy od siebie

Powodzenia.

To normalne, że głowa tak pracuje, by pamiętać dobre rzeczy. Związek w którym od początku ludzie nie idą w stronę by się zbliżać, poznawać swoje potrzeby, sam z siebie tylko dlatego że trwa taki się nie stanie- bo to nie kwestia czasu spędzanego razem. Teraz odczuwasz samotność po prostu..
Przykre, ale do przeżycia. A nie o to chodzi, by mieć obok osobę z którą nie da się zbliżyć.
Ludzie zbliżają się, jak człowiek sam się odkrywa- czyli nie ma lęku, że ktoś wykorzysta Twoje słabości.
Może ten najwyższy czas to po to, by nie skupiać się na opakowaniu ( nie wygląd tu mam na myśli, czyli cały ten blichtr) a na treści.
Kobieta z którą będziesz blisko nie będzie potrzebować lotu balonem, wystarczy jej kawa na tarasie.
Inaczej- dla tej, z którą na co dzień nie będziesz czuł się super, nie warto organizować niczego więcej- bo piękne opakowanie nie poprawi smaku produktu.

Bo to właśnie tylko obrazek, mrzonka, miraż...

No  i historia ma ciąg dalszy, ale zacznijmy od wczoraj. Poszedłem jak zawsze na siłkę w takich godzinach żeby się z nią nie spotkać, okazało się, że pomimo, że nie była wpisana w grafik to była w pracy. Unikałem jej cały czas, w końcu zobaczyłem, że siedzi w recepcji i jakby na kogoś czekała, zobaczyła mnie, ja udawałem że jej nie widzę i poszedłem sobie do szatni, sauna wyszedłem nie ma jej. Oczywiście uznałem, że prawdopodobieństwo akurat tego że zrobiła co zrobiła... wiedząc dokładnie kiedy przychodzę (ma dostęp do systemu) jest jakieś, ale napiłem się zimnej wody i olałem... przypadek, oczywiście tylko mi się wydaje jej celowe działanie. A jednak coś jest na rzeczy bo  dziś zaraz po tym jak wstawiłem, że chcę wziąć udział w zawodach. Napisała wiadomość czy nie miałbym nic przeciwko temu żeby przyszła mi dopingować, a co poza tym jak w życiu u Ciebie...

No i ... co teraz zrobić. nie wiem o co jej chodzi... normalna dziewczyna zaczyna tak jak chce się zejść, ale Ona ... mam złe przeczucia, że chce wrócić do gry...

gdyby chodziło tylko o zmianę w godzinach pracy, to uznałbym za przypadek, ale jeśli wysyła taką wiadomość to chyba ma jakiś powód. co masz na myśli pisząc wrócić do gry?

zastanawiające postępowanie, jeśli wcześniej związek jej nie odpowiadał, a teraz w taki niejednoznaczny sposób wraca do kontaktu. Później przeczytam tę historię dokładniej od pierwszej strony:)

Oj coś mi się wydaje, że nuda Cię dopadła i pozazdrościłeś chłopakom (Anderstudwi i Beckettowi) haju

No, to teraz już wiesz jak to jest i masz najlepszą odpowiedź na swoje pytania do mnie z wątku Becketta.
Oczywiście, że w to pójdziesz, oczywiście że będziesz skakał po ścianach ze szczęścia, bo teraz jest i będzie zupełnie inaczej.
Oczywiście, że będzie, tego to możesz być pewien. Tak samo jak tego, że najdalej za miesiąc będzie po wszystkim,
a ty wrócisz tutaj jeszcze bardziej poobijany i wkurwiony, że dałeś się podejść i przerobić jak amator kwaśnych śliwek.

Cały sekret i magia takich akcji polega tylko i wyłącznie na tym, że przez jakiś tam określony czas nie pojawił się w naszym życiu nikt
kto byłby w stanie wzbudzić w nas podobne emocje. U niej, u ciebie, u mnie czy u mojej byłej. U każdego z nas zachodzi ten sam mechanizm.
Moja królewna już kilka tygodni po tym jak wywaliła mnie z domu, poszła w tango z innym, podobno "tylko się spotkali" dwa razy i nie pykło,
więc szybciutko zaczęła kombinować jak ściągnąć mnie z powrotem. Dowiedziałem się tego wszystkiego już po tym jak się zeszliśmy
i nie przywiązywałem zbyt dużej wagi do jej słów, bo wiadomo, wyrzut hormonów zalewa mózg i pozbawia zdolności kojarzenia faktów.
Teraz wiem już z całą pewnością, że gdyby tylko z tamtym kolesiem pociągnęła temat, to dziś już nawet by nie pamiętała mojego imienia,
a jedynym powodem tego że się zeszliśmy na chwilę z powrotem była tylko potrzeba szybkiego wypełnienia pustki w jej planie zajęć.

Obaj wiemy o co tutaj chodzi i dokąd to zaprowadzi. Obaj znamy przebieg wypadków w najbliższym czasie i obaj znamy koniec historii.
W tamtym wątku pytałeś mnie "dlaczego?" to już wiesz dlaczego. Bo za każdym pieprzonym razem chcesz wierzyć. Dlatego.
   
P.S.
Poczytując forum (to czy "to drugie" zakazane) oraz patrząc wstecz na własne życie, coraz częściej nachodzi mnie pytanie...

- Czy naprawdę one wszystkie się od siebie różnią tylko ku*wa imionami?

No właśnie, nie mam zamiaru w to iść tak bez refleksji. Byłem grzeczny ale chłodny ... taki jedno słowny. Rozbawiła mnie pisząc, że w związku z tym, że nie odzywam się, nie odpowiadam na jej zaczepki, nie lajkuje jej postów, "spięła się w sobie i zaryzykowała pisząc do mnie", a drugi tekst to jeśli bym chciał się spotkać z jej zwierzyńcem to żebym do niej pisał.

Zastanawiam się na ile Ona jest narcystyczną osobowością i po prostu żywi się tymi akcjami... wcale nie mam przekonania, czy Ona zamiast powrotów, chce tylko przekonwertować mnie na swojego przyjaciela przydupasa... Naprawdę nie mam pojęcia po co to robi. Dziś znów jest cisza, więc schemat jest jak przed moim odcięciem się od niej, fajnie się rozmawia srutu tutu po czym cisza i zero interakcji. Jeśli zacznie dalej się starać to przyznam Ci rację, że wiem o co chodzi. Na razie NO CLUE.

I nikt nie wie co Ona ma myśli. Być może nawet ta dziewczyna sama tego nie wie. Nie nadużywałbym słowa "narcystyczny" - tak się zachowuje mnóstwo ludzi, zarówno kobiet jak i facetów. Nawet tych porzucających. Gdy porzucony stawia granice, kończy relację, odsuwa się, drugiej stronie może zacząć zależeć. Z różnych powodów. Może to być prawdziwa tęsknota i poczucie straty którego dopiero teraz doświadcza, może to być karmienie ego, często podświadome - mechanizm obronny.
Możesz w to iść, możesz sprawdzić co się dzieje. Spokojnie, z dystansem, stopniowo topniejąc w odpowiedzi na jej coraz większe zainteresowanie. W pewnym momencie powiesz "sprawdzam". I może być tak jak napisał anderstud, ale też nie musi.

Pytanie czy tego chcesz i czy ta relacja ma przyszłość.
Och...oczywiście że chcesz
Tak jak i ja mojej pani doktor. Bądźmy szczerzy sami z sobą

Stanę w jej obronie. To nie musi być wcale spryt ani wyrachowanie. To mogą być emocje, które wzbudziło w niej Twoje oddalenie się i stawianie granic.
Poczuła że Cię straciła naprawdę.
Co się za tym kryje? Uważam że sama tego nie wie.

To może być efemeryczne.
Nie pęknij za szybko. Nie odkryj się.
Podejmujesz grę...możesz przegrać i może boleć jeszcze raz.

Błędem wg mnie jest nie jechanie na zawody. Rób swoje, zajmuj się pasjami, nie pokazuj że to Cię rusza. Niech przyjdzie i dopinguje. Nie musisz jej wysyłać buziaków z podium.

Oczywiście nigdy nie wiadomo co naprawdę może stać za próbą nakłonienia byłego partnera do powrotu,
jednak najczęściej nie stoi za tym kompletnie nic poza zaspokojeniem egoistycznej potrzeby odczuwania dobrze znanych emocji.
Nawet nie chodzi o tego konkretnego człowieka, mnie, ciebie, jego czy innego, którego w naszym przypadku to kobieta chce odzyskać.
Chodzi tylko i wyłącznie o to, żeby znów odczuwać to co wtedy, kiedy była ze mną, z tobą czy z nim.

Nawet głupia kolacja w restauracji całkiem inaczej będzie smakować, jeśli pójdzie tam ze mną czy z tobą,
niż gdyby miała do tej samej restauracji iść z nowo poznanym typem, który całkiem inaczej się zachowuje,
całkiem inaczej pachnie, całkiem inaczej reaguje na jej żarty, całkiem inaczej mówi, całkiem inaczej dotyka lub nie dotyka wcale...
i jeszcze ze dwa tysiące innych drobiazgów towarzyszących tylko temu jednemu wyjściu do knajpy, żeby coś zjeść.
Pod tą kolację, tę, możesz sobie teraz podstawiać pierdyliard innych czynności, które robiliście razem
i pewnie sam po sobie wiesz, że robienie dokładnie tego samego w dokładnie ten sam sposób, ale już z kimś innym,
diametralnie zmienia odczuwanie i to za tym one tęsknią. Za odczuwaniem, a nie tam za nami, starymi ramolami

Druga sprawa, to naturalnie zaspokojenie głodu atencji, który po rozstaniu musi się pojawić, a jak już wszyscy wiemy,
znalezienie sobie ot tak kogoś równie zajebistego jak ja czy ty, to nie jest pierdnięcie w mąkę, że kolejka chętnych na nasze miejsce czeka.
To im się tylko tak wydaje w momencie podejmowania decyzji o odejściu, ale kiedy żaden książę jakoś długo nie pojawia się na horyzoncie,
no to trzeba zacząć coś działać, żeby kolejny miesiąc nie siedzieć samej w domu wieczorami przewijając myszką profile na badoo.

A jak jeszcze w międzyczasie bzyknie się z jednym czy drugim randomowym kolesiem złapanym gdzieś na baletach czy w internetach
i po wszystkim zacznie do niej docierać smutna wiadomość, że w gruncie rzeczy ani te penisy się tak znowu od siebie wiele nie różnią,
ani nie ma nic fajnego w robieniu za przechodni pojemnik do opróżniania jąder fagasów, którzy mają o takich laskach zdanie jakie mają,
no więc dalej nikt za nimi nie lata, nikt się nie stara zaskoczyć (jak ja mojej stokrotek na Dzień Kobiet nazbierałem na łące całe pudełko,
to się prawie zesikała w samochodzie) nikomu się nie chce, bo każdy idzie na łatwiznę i jedzie schematem, byle tylko zamoczyć...
nie ma tego wszystkiego co miała ze mną czy z tobą, nie odczuwa tych emocji, praktycznie nie odczuwa niczego, tylko ziewa z nudów.

Wtedy chce wracać i zrobi dużo, aby cię przekonać, że warto dać jej szansę. Pytanie na jak długo starczy jej zapału.
Pisałem już w innym wątku, a może i w tym, że z każdym kolejnym razem, tego zapału jest w nich coraz mniej,
bo jak my sami byle czym się zadowalmy, to i byle co dostajemy, bo po co mają się wysilać jak to i tak tylko na chwilę...

Gwarantuję Ci, że sekundę po tym jakbym powiedział jej "Kocham Cię, Tęsknię strasznie za Tobą, Tak czekałem aż się odezwiesz" - zblokowałaby się na dębowo.

Wczoraj pisała, dziś nie pisze, laikuje moje relacje... zobaczymy czy się odezwie dopiero przed zawodami (czyli za miesiąc) czy tak jak to wskazuje schemat, dziś wieczorem najpóźniej w poniedziałek rano i coś wymyśli na nawiązanie kontaktu. nudny.trudny moje odejście, awanturki przepychanie się, nie dziwię się, że zablokowała się... ja też byłem, teraz bardziej zastanawiam się czy Ona chce jakiejś gierki, czy po prostu sygnału o którym pisał anderstud pod tytułem, ochłonąłeś, nie chcesz awantur, dalej jesteś wesołym facetem w którym się zakochałam, spróbujmy pick up where we left off. Na etapie którym jestem mogę ją podejrzewać, że pojawi się na zawodach z gachem i będą się pukać przed moim nosem, aż tak nie czytam jej intencji.

Dam jej szansę, zamierzam być to co napisałeś, super fajnym miłym facetem w którym się zakochała, mam paralizator na jajach na tematy historii, przeszłości itp. itd.
Spotkania z nią są dla mnie fizycznie męczące (paralizator razi), dlatego jeśli nie starczy jej zapału, albo chęci do starania się to szerokiej drogi...

P.S.
Ona sporo zrobiła, żeby mnie w ciągu tego 1,5 miesiąca sprowokować do ataku na nią, dodanie do znajomych swojego Ex, fotka którą wstawił Ex itp... poprzednio bym się zdenerwował i byłaby gruba awantura, zawsze na komunikatorze coś wstawiła to była moja jakakolwiek reakcja, jak coś napisała i skasowała to było pytanie co skasowała. Ja wszystko ignorowałem.

Pisałeś na poprzedniej stronie, że za miesiąc/dwa zrobi Ci jakąś akcję, jak znasz życie. No i proszę, masz akcję.

Chodząc w miejsce, gdzie ona pracuje, nie ucinając z nią całkowicie kontaktu podświadomie zostawiałeś jej zaproszenie do kontaktu. Nawet ogarnąłeś jej zmiany w pracy, żeby jej unikać. Ile energii i myśli poświęciłeś jej przez ten czas, żeby jej unikać? I sam się nakręcałeś cały czas.

Co nią kieruje? Popatrz na to oczami osoby tak młodej, jak ona - pracuje w miejscu, gdzie chodzi cały tłum facetów mających kasę i dbających o siebie. Jej zachęcające zachowanie ma na celu tylko i wyłącznie podbudowanie jej ego. No nie lajkujesz jej relacji, nosz jakie to przykre, straciła jednego dzianego adoratora.  Ona teraz odzyskuje Twoje zainteresowanie. W jakim celu? Co nią kieruje? A po co się z Tobą związała?

Zapytałeś ją kiedykolwiek, czego ona oczekuje po związku z dużo starszym facetem?

Grasz w gierki i przegrywasz. To zostawianie jej szansy na powrót - niby przypadkiem chodzenie tam, gdzie ona pracuje, zostawienie jej w kontaktach na mediach społecznościowych. I teraz, po dwóch miesiącach zamiast przygotowywać się do zawodów, boisz na nie pojechać, bo ona tam może być. Złapałeś się we własne sieci.

John, a tak...przywalę z grubej rury.

Masz o ile pamiętam 44 lata. Jesteś wysportowany, przystojny. Bystry, masz dobrą pracę. Doktorat. W garażu m.in. świeże porsche 911 turbo. Nie masz zobowiązań, nie ciągniesz ogonów.
Jesteś dobrą partią. Bardzo dobrą. Możesz mieć inteligentną, mądrą, wykształconą kobietę na poziomie. Ładną, reprezentacyjną, dojrzałą.

Tymczasem latasz za 27-letnią trenerką personalną, która zdaje się ma lekko pstro w głowie, bywa infantylna, do zaoferowania ma głównie młodość i świetne ciało, co zwykle i tak powszednieje z czasem, a zaczynają się liczyć inne, ważniejsze cechy osobowości. Mieliście o czym rozmawiać głębiej? Spędzaliście wieczory na rozmowach? Czy stymulowała Cię jej osobowość? Inspirowała? Czy mogłaby być matką Twoich dzieci? Czy chciałbyś żeby twój hipotetyczny syn miał taką partnerkę?

Wiem że to emocje i ten cholerny narkotyk, ale weź spróbuj wyjść z siebie, stanąć obok i tak obiektywnie oceń sytuację.

No więc być może źródłem uzależnienia jesteś Ty sam (Twoje deficyty emocjonalne?), a nie Ona.

Chyba jeszcze nie wybrzmiały wszystkie dźwięki i podświadomie czekam na koniec "utworu". Mam wrażenie, że coś w tej naszej relacji nie wybrzmiało i oboje to czujemy. Dlatego oboje się gubimy. Ona nie umie się zrozumieć, określić i zapomnieć o mnie, a ja o niej zapomnieć. 

Właśnie jak ją znam to całkowicie nie ma tych przymiotów jakie wymieniłaś, że powinna mieć jako dorosła kobieta.

Z jakiegoś powodu, zachęca mnie do kontaktu ze sobą w celu spotkania się z jej zwierzyńcem, pisze że odzywa się ryzykują kontakt ze mną, chce dopingować mnie na zawodach ... z drugiej strony odzywa się a teraz drugi dzień milczy... brak w tym logiki

utworu, rozumiem że coś razem graliście? czemu miałaby ryzykować kontaktując się z Tobą? 1 dzień braku kontaktu jak dla mnie jeszcze nic nie znaczy. Nie reagowałbym na niejasne zachowania i raczej zaczekałbym czy będzie coś jednoznacznego

Coś w tym jest.
I często z wypowiedzi autora przebija przekonanie o swojej wyjątkowości i wspaniałości. Ogromna koncentracja na sobie. Nawet tę dziewczynę analizuje głównie z tej perspektywy.
Nie rozumie, że to, że jest wysportowany, dobrze zarabia i ma fajną brykę w garażu nie obliguje innych do uwielbienia.
Może nie mieć czegoś dużo istotniejszego, czego nawet nie poddaje refleksji.

Dlaczego Ty się do niej wprowadzałeś?
Facet po czterdziestce, który jest ustawiony ma chyba lepsze warunki lokalowe niż dwudzistokilkulatka.
Wyglądasz mi na podrywacza, który wykorzystuje kobiety a to co o sobie piszesz to bujdy na resorach.
Nie wierzę Ci

U mnie to było ze względów praktycznych. Mam mniejsze mieszkanie, które zresztą łatwiej było wynająć. Na dodatek moja eks ma od siebie bardzo blisko do pracy, kilka minut. Ja mam wolny zawód, biuro mam tam, gdzie mój laptop.

Raczej nie wykorzystuje tak wprost, on wierzy, że to są wielkie uczucia : )
Ale powiedzmy sobie prawdę, nie jest w ogóle zainteresowany tym, co te kobiety czują, myślą, jaki jest ich świat. Ważne są tylko sygnały, jakie wysyłają  w jego kierunku, czy te sygnały budują jego przekonanie o sobie jako kimś wyjątkowym, czy nie,  i to, co go "kręci". Patrzy na nie i na życie powierzchownie, a podobne przyciąga podobne, więc bardzo możliwe, że trafia na kobiety o takim samym podejściu. No ale mimo wszystko jakieś zainteresowanie, kim ktoś jest, a nie tylko kim ja jestem dla niego, byłoby nie od rzeczy. Może wtedy też byłoby mniej pomyłek. Tylko czy to by było dobrze? Bez tej emocjonalnej huśtawki, jakie panie mu fundują, wcale nie byłoby ciekawie : ) I mogłoby szybko się okazać, że w warunkach (s)pokoju miłość nagle gdzieś wyparowała...

Jeśli zdrowa atrakcyjna laska przez ostatnie lata całe nie rozpoczęła życia rodzinnego, to powinno być jasne jak ona sobie to wyobraża.
Niestety tego akurat nie uczą na zajęciach z przygotowania do życia w rodzinie i każdy musi przynajmniej raz w życiu po łbie oberwać,
żeby następnym razem już wiedzieć na co należy zwracać szczególną uwagę podczas zawierania nowych znajomości, także nie ma tego złego

Ok, zwracam honor
Ale ... skoro wspomniałeś wcześniej że ta twoja znajomość trwała 2 lata a teraz piszesz, że się wprowadziłeś do niej po 2 latach spotykania, to ile Ty u niej mieszkałeś? Zdążyłeś w ogóle wypakować walizki?

Ale ja nie mówię, że tak jest na pewno. Nie znam ani Johna ani jego ex. Prowadzimy tu dyskusję, wyciągamy jakieś wnioski też dla siebie itd.
Niemniej jednak coraz częściej obserwuję, że ludzie by podbudować ego, poczucie własnej wartości, wykorzystują innych. I nie ma to nic wspólnego z miłością. Raczej zaborczością i egoizmem.
Ile ludzi żyje na pokaz? Ile jest "idealnych" tylko na instagramie?
Też trochę już żyję na tym świecie i trochę w życiu ludzi spotkałam, w tym miałam faceta który był wręcz obsesyjnie skoncentrowany na własnym wyglądzie, siłce, diecie itd. Dla takiej osoby, druga staje się naprawdę tylko dodatkiem, najlepiej żeby była atrakcyjna i równie zafascynowana nim jak on sam, żeby mógł się pochwalić nie tylko klatą ale i super laską u boku. A jej uczucia? A kogo to...
Nie mówię, że John taki jest... ale naprawdę takich facetów jest coraz więcej, właśnie po 40-stce, czy 50-tce.