wiadomości na portalach randkowych - Netkobiety.pl

Porozumienie na poziomie niemożliwym z innymi oznacza moim zdaniem, że dana osoba jest do nas podobna po prostu. Oczywiście jest to dobry znak, ale chemią bym tego nie nazywał, bo to raczej trzeźwa ocena.

O trzeźwej ocenie po prostu - można mówić, kiedy to wszystko jest świadomie analizowane; odbiór tej "chemii" to też jakaś analiza, fakt, ale na tyle subtelna, że przynajmniej częściowo zachodzi bez udziału rozumowania świadomego. To nie jest taka intencjonalna obróbka punkt po punkcie... Trochę podobnym rodzajem analizy jest to, co nazywamy intuicją; to też przecież nie są żadne nadnaturalne odczucia, mózg sobie przetwarza docierające sygnały, ale tak szybko, że nie jesteśmy w stanie tego procesu uchwycić i wskazać, "skąd wiemy", nazwać pewnych spraw.

Nom, aż niesamowite jak bardzo się te przykłady powtarzają na zmianę. Nie ma tak, że spotykasz taką dziwaczkę i myślisz "a olać ją, dziwna", tylko "kurna, to już 6 taka sama w tym miesiącu". Normalnie jak fabryka pierników.

Nie do końca. To jak z tańcem. Z podobnym do siebie facetem nie zatańczysz, bo obaj będziecie chcieli prowadzić. Tu chodzi o dopełnianie, jedno napiera, drugie się opiera, jedno pyta, drugie odpowiada, yin i yang. Na pewnych polach musi być podobieństwo, np. w temperamencie, myślę że również w inteligencji. Ale na innych ma być właśnie przeciwieństwo.

Spróbuj, gdzieś gdzie skacze poziom stresu i adrenalina

Intuicja opiera się na doświadczeniu oraz zależnościach z poziomu niekoniecznie uświadomionego. Można powiedzieć, że są pewne schematy, szablony. Świadomość to tylko niewielka część różnych procesów zachodzących w mózgu. Czasami sprzecznych ze sobą.

Jeśli chodzi o potwierdzenie w nauce to nie masz racji.  Przeciwieństwa się nie przyciągają lecz podobieństwa.

Rzekła i w międzyczasie podrzucając kukułcze

Nie namieszałem tylko pokazałem mu jak to wszystko działa bez żadnego pieprzenia. Teraz będzie mu łatwiej obudzić się tego matrixa w którym wy jesteście. Będzie mógł zadbać o siebie i swoje zdrowie. Większość ludźmi ma przebodźcowane mózgi co może wpływać na relacje itp. No tak potrafiliście tyko wyciągnąć z kontesktu czekoladę. To tylko świadczy, że mój pobyt na tym forum mija się z celem i jest bezsensowny. Ech.

Jak widać niczego nie zrozumiałeś. Jak reszta. Skoro porównujesz zjedzenie czekolady do zakochania się to nie mamy o czym rozmawiać. Jasno pokazałem mechanizm upojenia narkotycznego wynikającego z dużych stężeń fenyloetyloaminy ( substancji zakochania). A czekolada czy euforia biegacza była tylko ciekawostką. Radzę nauczyć się czytać ze zrozumieniem. Wasza dyskusja a raczej bujanie w obłokach przypomina mi rozmowy ezoteryków czy innych nawiedzonych ludzi. Coś tam sobie pogadacie ale nic z tego nie wynika. W zakochaniu czy miłości nie ma żadnej magii czy mistycyzmu. To jest mit. Największy w dziejach ludzkości.

Zawsze jest chemia, nie ważne w jakim jesteś stanie psychicznym. Zawsze. Bez chemii nie istniałbyś.

Radzę więcej nauki i świadomości a mniej komedii romantycznych i bajek.

Z poważaniem.

Ps. Zażyj sobie MDMA albo halucygeny wtedy zobaczysz tę swoją "chemię". Substancja w mózgu będąc pod wpływem zewnętrznych bodźców zmieniają na jakiś czas świadomość człowieka. Podczas zakochania człowiek nie myśli racjonalnie i logiczne. Świat widzi w kolorowych barwach ale czy to jest prawdziwy stan rzeczy ? To już zależy od interpretacji. Tak samo jest z depresją. Jeśli chodzi o ten bełkot porozumienia dusz itp to przecież wiadomo, że wspólne cele, pasje, doświadczenia łączą ludzi. Spajają w szczególności te ze wczesnych lat życia. Ale czy to jest jakaś mityczna chemia ?

Łatwiej pisać czy mówić na forum. Czy Ty to znalazłaś w swoim życiu? Czy tylko tu ciągle głosisz banalne teorie?

Tak znam z doświadczenia. I Tobie życzę.

Lucyferze, mam 20 lat więcej od Ciebie i podstawy praktyczne  i teoretyczne by uznać to co napisał Mordimer za uproszczenie.
Haj.. na początku nie wyklucza tego o czym piszemy potem.
No wiesz..jeśli chodzi o mózg człowiek jest specjalnym przypadkiem.

jest na forum kilka tematów które zapamiętałem i których nie umiem wyjaśnić, np. ten https://www.netkobiety.pl/t117720.html

Mordimer hmm to jeśli zakochanie jest chemią, to co doradziłbyś osobom nieszczęśliwie zakochanym? powinna być możliwość przeprowadzenia jakichś reakcji chemicznych w celu zmniejszenia czyjegoś złego stanu psychicznego?:)

To zależy od wielu czynników tego zakochania. Przede wszystkim od złożoności. Czasami wystarczy tylko zająć czymś swój umysł - pasja, hobby, jakiś sport,poznawanie nowych ludzi. Jednak nie wszyscy są tacy niezależni emocjonalne i dlatego wtedy powinno się pójść do specjalisty po leki aby trochę wyrównać biochemię w mózgu. W najgorszych przypadkach zostaje terapia.

@Ela210 ja już swoje odkryłem i przeżyłem pomimo, że mam te 28 lat. I tak wiem, że nie traktujecie mnie poważnie. Przyzwyczaiłem się do tego.

A nie zgodzić się z Tobą Mordimer to niepoważne traktowanie?
Ja akurat nie należę na tym forum do osób które stawiają w prosty sposób wiek nad doświadczeniem.
Życzę Ci pozytywnych doświadczeń. Może są jeszcze jakieś do zdobycia

Z tego co tu napisałeś, to akurat kobieta zawsze szuka silnego mężczyzny, najlepiej bez własnych problemów. A połączenie wycofana osoba + dusza towarzystwa to proszenie się o kłopoty, to fascynacja a nie uzupelnienie.

Zarzucacie mi, że upraszczam. A czy przypadkiem właśnie nauka od tego nie jest ? Nauka jest chyba po to aby nam ułatwić zrozumienie samego siebie i uprościć postrzeganie rzeczywistości. Tak czy nie ? Po co sobie utrudniać życie jakimś mydleniem oczu nt. "chemii" ? Mam wrażenie, że to nie ja tutaj Lucyferowi robię mętlik w głowie.

Oczywiście, że każdy ma swoja definicję "chemii" ale ja Lucyferowi wyłożyłem podstawy od "kuchni". Skoro potrafiliście wyciągnąć tylko czekoladę to faktycznie nie ma sensu dalej dyskutować.

Można dalej argumentować, ale nie wiem czy nie będzie to dyskusja o istnieniu turkusowego, szmaragdowego czy petrolu.. bo to przecież zielony.
Nie wydaje mi się, by Niepodobna, Tycho czy ja piszemy o początkowej fazie całkowitego haju, który zawsze  się łagodzi po kilku lub kilkunastu tygodniach- jak nie ma chemii to nic z tego nie zostanie.

Nudny Trudny nie zauważyłeś, bo dopisałam potem

Nieprawda. Wielu mężczyzn, którym można zarzucić wiele, ale nie siłę, jest w związkach. Skrajne wycofanie + skrajna towarzyskość to faktycznie sugeruje kłopoty. Ale jeśli jesteśmy w umiarkowanej części spektrum to takie mieszanki się sprawdzają.

Z chemią niestety jest tak, że na proste pytania nie ma prostej odpowiedzi.

Nie ma co polemizować z tym, że jednym ze składowych naszego ego jest chemia, która stymulowana jest nie tylko przez nasze zmysły, ale także same procesy metaboliczne, do tego w związku z tym, że żyjemy w czterowymiarowej rzeczywistości ... czas i miejsce ma niebagatelne znaczenie. Innymi słowy zmieniając choćby jeden element układanki uzyskamy zupełnie inną sytuację. Zupełnie inaczej będzie smakować potrawa jeśli będziemy bardziej głodni, albo zjemy odrobinę czegoś wpływającego na smak... Do badania takich zawiłości można by użyć macierzy i kostki logicznej...

Nie traktuję bycia w związku zadaniowo, jako środka do osiągnięcia celu, czy też celu samego w sobie. Natomiast jako ukoronowanie więzi która mnie łączy z drugim człowiekiem, o ile jest na tyle silna, że chcę stać się częścią jego życia, z wzajemnością dla mnie. Nie ujmuję bycia w związku lub nie w kategoriach gorszy - lepszy sposób na życie.

Życie samemu jest po prostu inne. Można np. nic nie robić

Tak to się nikomu nie uda, chyba że oboje zginą jednocześnie .

Myslę tak samo.

Z tym też się zgadzam. Samemu jest być fajnie, można sobie poukładać w głowie wiele rzeczy. Odpocząć, rozwinąć się, wyciągnąć wnioski z przeszłości. Tylko, ze po długim czasie następuje przesyt.
Jednak zycie bywa takie, że nie zawsze jest to czego by się chciało.
A co sądzicie o związkach z rozsądku? Gdy pojawia się ktoś,  chemii zero, ojakimkolwiek kontakcie fizycznym - aż cierpnie skóra, jak się pomyśli. Ale w miarę się z kimś dogadujecie, macie nawet wspólne zainteresowania, poglądy religijne, polityczne, obydwoje lubicie mieszkać w małym miasteczku i wycieczki górskie itd. Na księcia z bajki przecież wiecznie nie można czekać.
Zgodzilibyście się na taki związek?

Kiedyś moja odpowiedź byłaby krótka i jednoznaczna: Nie.
W miarę upływu lat, nabierania doświadczeń życiowych, dałabym szansę takiemu związkowi. Nie skreślałabym od razu na początku. Wspólne zainteresowania, poglądy religijne, polityczne itp są bardzo ważne w związku.
Moim zdaniem miłość przemija, a przyjaźń pozostaje. To o czym piszesz, to fundamenty przyjaźni.

To zrozumiałe, o pierwszego spotkania trudno czasami coś powiedzieć (chyba, ze jest od początku totalna klapa). Ale mimo wspólnych poglądów, pojawienia się nawet zaczątka przyjaźni - mimo tego, jeśli mija wiele miesięcy, czy rok albo dłużej i nic poza koleżeństwem się jednak nie poczuje?

Tak, ale w pewnym momencie chemia nastąpiła jak rozumiem. A gdyby tak nie nastąpiła, to co?
\

Capricornus, dobre, oko, zgadza się
Właśnie coś takiego mi chodzi po głowie. Nie musi być od razu piorun z jasnego nieba, ale jak powiedzmy spotykasz się z kimś regularnie pół roku, rok, zansz go dłuzej i nic poza właśnie uczuciem jak do brata, kolegi do niego nie czujesz, to co?
Czy odrzucenie takiej osoby, to nie będzie księżniczkowanie, bo chłop dobry, nie pali, nie pije, nie bije, śniadanie zrobi i sprzątnie kuwetę - a Ty czekasz na Królewicza?

O właśnie, gdzie jest księżniczkowanie, a gdzie po prostu nie ma na tyle uczucia i przekonania do danej osoby jako do partnera?

Wiesz co by usłyszał jakby napisał tutaj na forum... że laska z braku laku wybrała jego itp. itd. i że powinien poszukać prawdziwej miłości a nie to i tamto ...

Przyjaźń, przyjaźni nie równa... przyjaźń która buduje się w trakcie związku jest tą o której mówimy.

Bulgurl wybacz jeśli Ty masz akurat problem z tym. ze ja nie mam problemów z nawiązywaniem relacji  to Twoj problem nie mój.
Nie moim tez problemem jest ze tak długo sklecasz zdania ze masz malo postów. Czasem tez masz przymusowy urlop od forum z powodu obsesji na punkcie użytkowników i widzę ze  idzie powtórka z rozrywki.
Ale to TWOjE problemy. Peace..

I o to sie rozchodzi. Sama  przyjaźn nie wystarczy, zobaczcie sobie ile tutaj na forum watków, gdzie on lub ona wylądowali we friendzone - znienawidzonej strefie, praktycznie nie do wyjścia.
Z resztą jeśli nie każdy, to większość osób pewnie kiedyś sama tego doświadczyła.

Czyja?

Od atrakcyjności, nie fizycznosci. Bo sama fizycznosc jest zbyt nieprzewidywalna. Raz podoba się mała blondynka a innym razem wysoka i ruda . Ciężko się określić i stwierdzić niekiedy na ile to fizycznosc, na ile nie. Chociaż swój ulubiony typ mam i nie zmienię. Na portalach same przeciwieństwa.

PS 150+ lajków, ale nie pisałem nic dalej.

Tak, ale zachwyt nad osobowością tez jest różny. Kobiety patrzą na facetów wybitnie seksualnie oceniając charakter. Zestawcie pożądane cechy u kobiet i facetów, a Wam to wyjdzie. Także to jest wybitnie atrakcyjnoś, bo np to że ktoś jest dobry, łagodny, wyrozumiały tym nie jest.

Ja też tu trafiłam w kryzysie. TCiebie Rossanko też na moim temacie pierwszy raz czytałam:)
Bardzo mi forum pomogło przerobić  rzeczy w głowie- bo są tu ludzie o naprawdę  zróżnicownym podejściu.
Ale 3 lata to długo- długo- jestem już w innym miejscu.
Na forum zostałam,nie po to by zgłębiać swój temat dalej, ale dla ludzi, których tu poznałam ( dużo postów to kafejka) i dla tych- co tu trafiają i jeest im ciężko- może mój głos im się przyda, tak jak mi kiedyś.
Nie sądzę, że ktokolwiek pisze tu z nudów. Chociaż są tacy "banici" co po prostu wyładowują swoje frustracje.
Ludzie znikają z forum jak ich real pochłania, albo jak przyszli tu tylko szukać rozwiązania. I wracają czasem.
Stwierdzenie że im mniej postów, tym mniej problemów nie ma podstaw.
jak kogoś czyjeś wpisy drażnią, niech nie czyta. Proste jak budowa cepa