Dlaczego walczę z wiarą? - Netkobiety.pl

A co jeśli się mylisz? Nie boisz się odpowiedzialności za innych, których pociągniesz za sobą?

Tylko pytam.

Percepcja człowieka jest ograniczona. Np. co innego uważałaś jak miałaś 10 lat, inaczej już myślałaś mając lat 20, inaczej zapewne mając lat 30, itd.  Przeświadczenie niewiary zapewne opierasz na swoim rozumie a tez przecież bywa i jest omylny, zwłaszcza z perspektywy czasu, stąd ten przykład z 10/20/30 lat. Jakie więc kryteria pozwalają uważać, że ja mam jedynie słuszną rację a inne rzeczy to bzdury i "pomagać na siłę" a w rzeczywistości odciągać nie oferując nic w zamian? Przecież własnie niewiara jest wiarą w niewiarę, taką właśnie bzdurą, zwłaszcza w kontekscie najnowszych odkryć nauki, że to umysł góruje na materią i może na nią wpływać.

Myślałem, że przytoczysz jakieś argumenty, że ta wypowiedź będzie zawierała treść, jakieś dowody, niestety. Zawiera za to własne doświadczenie. I kiedy patrzę na ludzi, to właśnie wydaje mi się, że ich doświadczenie ma tu znaczenie. Ktoś np. może nie wierzyć w miłość bo jej nigdy nie doświadczył, dla kogoś innego miłość jest oczywistą rzeczą. Można oczywiście opierać się jedynie na swoim doświadczeniu ale wtedy nasza wiedza staje się ograniczona. Nigdy bowiem sami nie zbadamy budowy komórki, nie obliczymy struktury wytrzymałościowej budynku, nie skonstrułujemy samolotu. A jednak ta zjawiska są badane, opisane i z nich korzystamy. Niesamowite wręcz.

Jeśli więc do rzeczywistości poza światem materialnym podejść badawczo to istnieje wiele źródeł i relacji ludzi o tym, że świat jest nie tylko materialny. Mówią o tym np. ludzie poddani hipnozie, gdzie przywołuje się ich wspomnienia z przed momentu urodzenia się, kiedy jako dusze wchodzili w ciało człowieka. Tak ich wszystkich pytano czy widzieli Boga w tamtym świecie (kilka tys. pacjentów badanych przez 30 lat przez dr Newtona w USA) to wszyscy mówili to samo. Bóg jest Wszechobecnością. To pewnie coś takiego jak powietrze, ziemia, słońce razem wzięte jakby porównać do tego co widzimy tutaj. A przecież rzeczowe, powtarzalne relacje wielu osób można już uznać za dowód.

Piszesz o sercu a przecież serce wg. najnowszych badań zawiera komórki pamięci, może więc być nośnikiem czy przekaźnikiem informacji. To właśnie serce ciągnie ludzi wierzących do Boga, dokładnie ten sam mechanizm, który opisujesz słowami: "żeby nie podchodzić racjonalnie, tylko z sercem.".

Pozostaje właśnie to pierwotne pytanie, skąd te krucjaty? Nie pozwalasz innym na to na co pozwalasz sobie. Na kierowanie się sercem. Na wolność wyboru. Dlaczego? Po drugie potwierdzasz moją tezę walki z czymś, z Kościołem bo to jest jakiś realny problem, odrzucenie i nie pogodzenie się z tym inaczej byłaby obojętność a jej nie ma.

Człowiek żyje często wiele lat. Są i tacy ludzie, którzy tracą wiarę w okolicy 70tki a są i tacy, którzy w tej samej okolicy ją odzyskują. Udzielają odpowiedzi w teście życia. Uważasz może, że na to samo pytanie można udzielić różnych odpowiedzi? Logika podpowiada, że nie da się udzielić sprzecznych odpowiedzi na to samo pytanie, że odpowiedź powinna być jedna.

uśmiechnęłam się. Nie mam na to odpowiedzi. Ba, nie muszę mieć. Mogę i zamierzam mówić TYLKO o moim doświadczeniu, bo nie prowadziłam badań. Nie mam też ochoty na indoktrynowanie i przekonywanie ludzi w jedną lub w drugą stronę, bo szkoda mi na to czasu. A jak ktoś pyta, to dzielę się swoim doświadczeniem.

Zgadzam się z Tobą, że percepcja JEST ograniczona, i że nie mam pewności. Wiem, że moje poglądy się zmieniały i się będą zmieniać. Faktem pozostaje to, co mam tu i teraz i to, co mogę oferować innym. Dlaczego? Bo mi to przyniosło ulgę. Odejście od kościoła, a przede wszystkim koniec wiary oznacza, że przestałam się bać, przestałam żyć wyrzutami sumienia, przestałam ciągle kwestionować własne uczucia i przekonania w imię idei, która nie była moim świadomym wyborem.

Mówisz, że nie pozwalam na wolność wyboru? Ależ właśnie to robię. Nikomu nie każę, nie straszę, nie proponuję nagród, nie obiecuję "zbawienia", nie opowiadam o karach. Mówię o swojej wolności, którą czuję, odkąd nie wierzę. Człowiek, który pozna wiele opcji, wiele stron, jest w stanie dokonać wyboru. A gdzie jakikolwiek wybór i wolna wola, jeśli z góry masz jedną jedyną słuszną ścieżkę?

Nie oferuję nic w zamian? Najwyraźniej nie czytałeś dokładnie. Dla Ciebie być może świat bez boga oznacza pustkę. Dla mnie nie, dla mnie jest tak samo kolorowy i pełny życia i miłości jak wtedy, kiedy wierzyłam. To co zyskałam w zamian to poczucie, że mogę decydować o sobie, że mogę sobie zaufać, że mogę sobie pozwolić na błędy, że mam prawo być człowiekiem, próbować różnych rzeczy, żę wolno mi być istotą cielesną i nie karać się za rzeczy, które nikomu nie robią krzywdy. Dla mnie ten świat to świat wolny. Takie jest moje odczucie. Nie możesz mi powiedzieć, że się "mylę" lub nie, po prostu to czuję.

Odciągam na siłę? Nie, wbrew pozorom nie znam nikogo z niewierzących, a jest ich większość wśród moich znajomych, kto wchodziłby na forum czy filmiki na YT i pisał do ludzi "przestańcie, wyjdzie stąd, to nie prowadzi do nikąd...".  A w drugą stronę niestety już tak, wierzący mają swoje krucjaty, mieli w przeszłości całkiem krwawe i dalej będą je mieli.

I wcale nie czuję, że mam monopol na prawdę. Mogę się mylić. Może robię błąd. Wątpię - jest mi dobrze z tą autentycznością, którą czuję teraz. Ale kto wie.

Lilka787
Nie, nie boję się, ponieważ nie jestem odpowiedzialna za decyzje, które podejmują inni dorośli, nawet jeśli podjęli je pod wpływem przeczytania moich doświadczeń. Tutaj wszyscy jesteśmy dorośli i sami kierujemy swoim życiem.

Ostatni temat w kwestii braku rozgrzeszenia został zamknięty decyzją moderacji a jego autor/autorka ponownie zbanowany, i dotyczył on nie tyle  wiary, lecz ideologii kościoła katolickiego i absolutnego podporządkowania się jego nakazom i zakazom, zarówno w sferze fizycznej jak i duchowej.

Odpowiadając na postawione powyżej pytanie pozwolę sobie zauważyć, że - wiara - niejeden ma wymiar.
Przede wszystkim nie zgadzam z dokonywaniem arbitralnego dychotomicznego podziału na osoby wierzące i niewierzące - niezależnie od tego w obrębie jakiej wiary się poruszamy. Podział taki jest tworzony przez osoby deklarujące wiarę, co z samego gruntu jest niedopuszczalne, bowiem narzuca wartościowanie człowieka w oparciu o kryterium wybitnie subiektywne - kryterium duchowej samoświadomości jednostki.

Nasuwa się podstawowe pytanie - jak rozpoznać czy ktoś wierzy, oraz w co, a także czy deklaracja wiary (czymkolwiek by ona nie była) sama w sobie stanowi wartość obiektywnie bezwzględną.

Cóż,może ci niewierzący są przekonani o tym,że oni właśnie odkryli tę cała mistyfikację-zajęło im to kilkadziesiąt godzin siedzenia w necie- i teraz chcą i innych oświecić by nie tkwili w jakimś takim spisku ukutym przez KK?
Podobnie jest i z wierzącymi-moja przyjaciółka na przykład potrafi mi powiedzieć,że ludzie wierzący muszą mieć wyobraźnię-której ja nie posiadam ,że jej umierający mąż wspominał o mnie,mówiąc,że on już wie jak jak okrutnie się mylę nie wierząc i trzeba z tą moją niewiarą zrobić porządek.
Tu nie jest kwestia dlaczego niewierzący walczą z wierzącymi-to raczej sprawa charakteru i chęci przełamywania tabu.
Dla mnie sprawa czyjejś wiary to takie tabu właśnie- i dopóki mnie ktoś do niego nie dopuści-raczej nie śmiem włazić mu i wmawiać,że skoro ja nie wierzę-to ja posiadam prawdę objawioną.
Mi niewiara ułatwia życie z pewnością a nie utrudnia bo mam świadomość,że za moje decyzje i czyny jestem odpowiedzialna tylko ja-nie obarczam boga za to.Utożsamianie faktu,że niewierzący uważają,że ich życie kończy się tutaj a ich jedyną wartością jest materia to moim zdaniem nadużycie.
Bliscy mi zmarli żyją i żyć będą w moich wspomnieniach,w mojej głowie zawsze. i ja tak samo chciałabym żyć w pamięci tych,którzy będą mnie wspominać.
Co do odrzucania faktów-religia na faktach się nie opiera,raczej na wierze i ufności.

Osoby niewierzące, zazwyczaj, były kiedyś osobami wierzącymi. Z tego tytułu, mogą posiadać odpowiednią wiedzę, aby udzielić odpowiedzi na pytanie. Nie rozumiem, co uważasz za "brak treści". Jeśli mówisz o komentarzach, mówiących o wyższości swoich przekonań, to analogicznie podobne zamieszczają osoby wierzące, w wątkach osób niewierzących. Prawdopodobnie wynika to z tego, że można poczuć się lepiej, czyimś kosztem.

Aleś palnął Czytaj chłopie ze zrozumieniem, a jak czegoś nie rozumiesz to napisz, że nie rozumiesz co jest napisane, a nie komentuj

Tak a propos jeszcze głównego wątku, to czytam sobie właśnie o tym, że "Senatorowie Komisji Praw Człowieka Praworządności i Petycji chcą wprowadzić nowy przepis do ustawy o diagnostyce laboratoryjnej. Przepis, który ustanawia klauzulę sumienia nie tylko dla lekarzy, położonych i pielęgniarzy, ale również dla tych, którzy przeprowadzają badania w laboratoriach." JPRDL No i religijny piewca dziwi się, że "niewierzący" (a raczej "inaczej wierzący") stawiają mu kontrę. W kraju w którym religia zaczyna nam włazić pod kołdry, a teraz nawet w badania laboratoryjne.

Balin, błagam nie odpowiadaj mi na tego posta Miej litość.

JPRDL Nie chcę się powtarzać. Czy ja napisałem, że TY jesteś fanatykiem religijnym ????? Dalsza część wypowiedzi odnosi się do głównego wątku. No czytajże ze zrozumieniem. Może powoli będzie Ci łatwiej ?

A co do oceniania... Naprawdę "rzuciłbyś kamieniem", że Ty nie oceniasz innych ???

Zwróć uwagę, że mówimy o "klauzuli sumienia" a nie "klauzuli wiary, religii czy wyznania". Sumienie mi nie pozwala, to nie to samo, co stwierdzenie, że religia mi nie pozwala.
Pomijam fakt, że niezależnie od źródła, do którego odwołuje się taki zapis, nie powinny one mieć miejsca w powszechnie obowiązującym prawie. Tak jak pisałam już wielokrotnie - jeśli sumienie komuś nie pozwala wykonywać określonego zawodu, niech wybierze inny zawód wymagający mniejszej odporności psychicznej.

To dlatego, że katolicy uważają się za jedynie prawdziwie wierzących

Przytoczyłem relacje ludzi z ich własnych wspomnien uzyskanych nietypowa metoda ale powtarzalnych. Natomiast to co dalej piszesz nie wiem jak to się łaczy z sama wiarą. Może po prostu w momencie odrzucania wiary jednoczesnie przeszlas jakas przemiane ale niepotrzebnie to laczysz. To czy i jak postrzegasz swiat, ludzi zalezy od Ciebie ale tu nie ma az takich polaczen jak sugerujesz. Przykładowo, jeżeli wierzysz, mozesz byc np członkiem KK to nadal jestes istotą cielesną i nie musisz się karac za bledy ale musisz na pewno odpowiadac, byc osoba odpowiedzialna, za to co robisz i czujesz, wyciagac wnioski, brac pod uwage innych w swoim zyciu, swoje otoczenie, itp. Nie jest to zadna uciazliwosc a razej jakas forma swiaomego zycia. Jednak wszystko to co obserwujemy, nawet materia, ma swoje źródło i ciągle jest ona podtrzymywana do "życia" przez Coś lub przez Kogoś. Np. ostatnia teoria o tzw. wrzechświecie blokowym, który tłumaczy możliwość przewidywania przyszłosci (widzenia zdarzeń) i opisuje sytuacje braku czasu, wymaga istnienia zewnętrznego obserwatora. Bardzo podobnie wspolczesna fizyka definiuje dzis istnienie czegos. Pewne rzeczy istnieja dopiero w momencie obserwacji. Nie ma wiec mozliwosci (prawdopodobnie) istnienia wrzeswiata bez obecnosci zewnetrznego obserwatora, czyli w naszym rozumieniu Boga.

A dlatego pisze o doswiadzeniu bo mysle ze ona ma kolosalny wplyw na postrzeganie przez nas swiata. Ale wiara w tym ujeciu bedzie nam "pozwalac" odstrzegac inne warstwy rzeczywistosci. Np. jesli bedziemy uznawac jakies zjawisko za zachodzace a bedzie to zjawisko niefizyczne, to zaczniemy je laczyc z efektami innych zdarzen i zjawisk, zaczniemy dostrzegac polaczenia. Jesli jednak taki obraz odrzucimy, automatycznie odrzucimy zrozumienie tych polaczen bo nie bedziemy ich obserwowac. Mysle ze glebszy wglad w rzeczywistosc pozwala nam zaobserowac wiecej, zrozumiec wiecej, dostrzec wiecej, nasze zrozumienie zycia staje sie poglebione.

Przykladowo, relacje miedzy ludzmi. Jesli np. dusza wchodzac w cialo zyla wczeniej to mogla miec ona relacji z innymi duszami (ludzmi potem). Takie cos moze tlumaczyc wiele zdarzen i interakcji miedzy ludzmi w zyciu. Itp.

Dla mnie odrzucaja wiare dochodzi do ogromnego zuborzenia rzeczywistosci. Lacze to ze zrozumieniem calosci. Przyjmuje istnienie rzeczy niematerialnych bo jest to dla mnie oczywiste, a ich rozne aspekty i wytlumaczenia, nierozlacznie lacza sie z istnieniem Boga.

Jedynie materialnej czy tej szerszej niematerialnej również? Nauka przecież definiuje jednoznacznie, że materia stanowi mniej niż 5% energii, która ma wpływ na materię ale nie można jej namacalnie zbadać. Wyobraźmy sobie, że cały nasz materialny wrzechświat jest niezamieszkały. Miliardy galaktyk X miliardy gwiazd X po kilka planet na gwiazdę naprawdę jest niezamieszkała?! I teraz żeby zrozumieć tylko tę cześć niematerialną, która w jakiś sposób "dotyka materię", pomnóżmy to wszystko X 20. Też jest niezamieszkała? Wielkość widzialnego Wrzeświata X 20? A co jeśli dalej są części, które nie oddziaływują z materią wogóle?

Wg. mnie to dusze zamieszkują te "niematerialne wymiary". Niekoniecznie tylko ludzkie. I taki świat ma też swoje prawa i zasady.

Pytanie czy jeśli sam doświadczyłem tego, że osoba zmarła żyje nadal to czy to jest jakiś dowód dla kogoś (dla mnie to jest w tym momencie oczywiste) czy i jak, czy wogóle ma sens rozmowa z kimś kto niejako "z zasady" neguje możliwość życia po śmierci? Nie tylko nie doświadczył tego w żaden sposób ale "arbitralnie" przyjął taki pogląd na rzeczywistość? Co taka osoba chce udowodnić, czy przed sobą czy przed innymi, skoro to co twierdzi nijak się ma do mojego doświadczenia? Przez to co mówi zaprzecza jemu. Nie da się też przyjąć jej poglądu bo nie ma na to argumentów. Logicznie, doświadzenie czegoś nie może dowodzić nieistnienia czegoś ale niedoświadczenie czegoś już tak. Czyli jest to może kwestia własnie doświadczenia. Ale jeśli odrzuca się doświadczenia innych to jak to nazwać?

Powoli jednak słaniam się ku pewnemu poglądowi. Otóż jakiś czas temu w fizyce cząstek elementarnych pojawiło się stwierdzenie, że fizyka staje się filozofią ponieważ to co opisujemy jest obserwacją jakiś wtórnych efektów zdarzeń, których bezpośrednio nie możemy już obserwować (narzędziami fizycznymi). Jednak jest coraz więcej takich obserwacji zjawisk niematerialnych i coraz więcej stwierdzeń w kwestii nie tylko istnienia niematerialnej rzeczywistości ale jakie cechy ona posiada. Wydaje mi się, żę ludzie zaczynają się dzielić. Na tych co widzą i dostrzegają te zjawiska (mogą się nad nimi zastanawiać lub nie, analizować lub nie) i na tych co świadomie odrzucają niematerialną rzeczywistość (absurd?) bo tak.

O! I tu się całkowicie zgodzę, tylko po co od razu przyjmować, że jak zobaczysz pieniążek pod poduszką to znaczy, że przyniosła go "wróżka zębuszka" ? Chociaż jak komuś tak wygodnie. Tylko, że historia nauki pokazuje, że już wiele takich "wróżek zębuszek" zostało obalonych.

A ja mysle ze nikt z wiarą nie walczy; predzej walczy z kosciołem ktory jest tylko interpretacją nauki Jezusa. W ciągu 2000 lat chrzescjanstwa mamy teraz wiecej tradycji i interpretacji niz tego co nam Jezus przekazał. Jego nauka sprowadza sie do miłosci drugiego człowieka a nie kupczenia sakramentami, wzbudzaniem poczucia winy jesli seks w małzenstwie obejmuje lodzika i minete czy akceptacji hulaszczego trybu życia kleru. Antykoncepcja byla znana 2000 lat przed Chrystusem i On w swojej nauce nie poswiecił temu aspektowi zbyt wiele w przeciwienstwie do współczesnej nauki koscioła katolickiego.

Co to za antykoncepcja, gdy komórka jajowa u ssaków, została odkryta dopiero w 19 wieku już naszej ery.

W sumie to każdy wierzy według własnego sumienia i na własne konto, dotyczy to zarówno tego w co wierzy, jak i tego jak wierzy. 
Jedni wierzą Trójcę Świętą, w życie wieczne, w zmartwychwstanie, inni w reinkarnacją, jeszcze inni wyczekują wciąż swojego Mesjasza i wierzą, że on dopiero nadejdzie, a jeszcze inni z wiarą utożsamiają doczesne wytyczne instytucji, tworzone przez ludzi dla ludzi i... wierzą w antykoncepcję, masturbację, i co tam jeszcze zabroniono. W sumie to wolna wola człowieka.

Nie wolno wstawiać linków, ale jeśli ktoś jest zainteresowany to może sobie w przeglądarkę wpisać „ateizm a inteligencja” albo „religijność a inteligencja”, żeby się przekonać o pozytywnej zależności między ateizmem a inteligencją. Trzeba mieć „klapki na oczach”, „ograniczenia poznawcze” „zawężoną perspektywę”, żeby pozwolić sobie na „wiarę w cuda”.
Im bardziej ktoś jest inteligentny tym większe prawdopodobieństwo, że jest ateistą i odwrotnie im mniejsza inteligencja, tym większa religijność.

Dlatego Monoceros uważam, że postępujesz bardzo słusznie, gdy ograniczasz swoją interwencję tylko do osób, które myślą samodzielnie i szukają prawdy.

Ale przecież to nie ja wymyśliłam, tylko badacze zbadali. Bardzo wiele razy powtórzyli badania i za każdym razem wyszło tak samo.

Jakoś nie boję się ostracyzmu obcych ludzi na anonimowym forum :-P ale dzięki za troskę ;-)

Hehehe... Ja wiem, że to nie Ty wymyśliłaś, ale pamiętaj, że kiedyś ścinano posłańców, którzy przynosili złe wieści A co oni byli winni ??

Myślę, że uważają swoją wiarę za prawdziwą. Zwróć jednak uwagę, że to katolicy okazują wszem i wobec swoją wyższość w wierze, ekspansywność w nawracaniu i ogólny brak tolerancji.

Muzułmanie są fanatykami religijnymi w obrębie własnej religii. Katolicy są fanatykami wobec innych religii.

Może się trochę pozmieniało i dzisiaj już nie zabija się posłańców :-D No i musieliby mnie dorwać na żywo. Tymczasem mogę fanatykom religijnym burzyć ich porządek świata, zapisany w świętych księgach, które zwalniają ich z samodzielnego myślenia.

Nie mam nic przeciwko kościołowi katolickiemu, ale ubogiemu i ewangelickiemu, pozostającemu tam gdzie jego miejsce, czyli pomiędzy murami świątyń. Nie mam nic przeciwko innym religiom, na tych samych zasadach jak powyżej. I generalnie nie walczę z wiarą. Jeśli ktoś chce, niech wierzy. W co chce. Walczę, o ile tak można powiedzieć, z fanatyzmem religijnym. Islam sam w sobie nie jest wrogi. Katolicy również określają wyznawców innych wyznań jako niewierzących. A to co się współcześnie dzieje pod sztandarami wyznawców islamu nie ma akurat nic wspólnego z religią samą w sobie.

Ale to totalna bzdura. Znane jest chyba wszystkich historia o tym jak w pociągu jechał młody student z mężczyzną, który zaczął odmawiać różaniec. I ten młodzieniec, a było to we Francji  i tłumaczy temu mężczyźnie co za głupoty on robi, że traci czas, że boga nie ma, że dziś jest nauka, itd. cały czas. Mężczyzna nic nie mówi ale wysiadając wręcza mu swoją wizytówkę i mówi, że jeśli chce porozmawiać to może do odwiedzić, na wizytówce napisane jest: "Louis Pasteur, katedra ....".

To co napisałaś to kompletna bzdura, bo z jednej strony statystycznie biedniejsze społeczeństwa są bardziej wierzące (bo mniej narażone na pokusy dóbr materialnych, które "wypełniają" życie) a z drugiej strony jest wiele osób o wybitnej wręcz inteligecji a jednocześnie prawdziwej i żywej wierze, którym nie można zarzucić ani głupoty ani niewiedzy a raczej przeciwnie, ponad przeciętną wiedzę i intelignecję.

Traktowanie więc wiary w kwestii inteligencji to manipulacja oraz element tzw. liberalnej "pedagogiki wstydu" (sam próbowałem te metodę zastosować ale mi nie wychodzi, lepiej wychodzi obalanie tego) czyli samo KŁAMSTWO.

To jest w 100% nieprawda gdyż NACZELNĄ! czyli najważniejszą ideą i celem islamu jest eliminacji innych wierzeń bo "pokój" zapanuje tylko wtedy kiedy wszędzie będzie islam. Patrząc na kraje muzułmańskie i ich podziały wiemy, że to jest bzdura. W islamie odbywa się to poprzez FIZYCZNĄ ELIMINACJĘ: zabijanie, wojnę, zasiedlenie. I to cały czas obserwujemy.

Nie masz nic przeciwko religiom, tylko niech sobie pozostaną w swoich gettach. Przedziwny to sposób rozumowania i tolerancji.

Dokładnie tak, miejsce religii jest w murach świątyni i w sercu/sumieniu/światopoglądzie jej wyznawców, a nie w polityce, w ogólnym zyciu społecznym, w publicznych szkołach, w publicznych palcówkach opieki zdrowotnej itd. Nie mam nic przeciwko temu aby wyznawcy określonej religii skupiali się we własnym gronie, ich dzieci chodziły do religijnych szkół, ale w obrębie danej wspólnoty z funduszy jej wyznawców.
Nie mam nic przeciwko manifestowaniu uczuć religijnych, ale też nie mam zaufania do tych, dla których wiara jest na pokaz i traktują ją w sposób instrumentalny próbując jednocześnie wpływać i kształtować życie innych wytykając ich palcami jako niewierzących.
Wiara upolityczniona, traktowana jak oręż, przestaje być wiarą, a staja się tylko środkiem zaspokajania własnych potrzeb. I ja za taką wiarę - dziękuję.
Wiara - puste słowo dla wielu wierzących głośno o tym krzyczących ponad głowami innych.

Już Ci mówiłem, ja nie mam fanatycznego obrazu świata jak Ty. Błędnie przypisujesz ludziom swoje intencje i patrzenie na świat. Podział, który stosujesz jest fałszywy. Nawet nie zauważyłeś, że ktoś Ci go wdrukował do umysłu.

Takie coś jest skutkiem działania, oddziaływania konkretnej ideologii, która z różnych powodów każe uważać drugiego człowieka za coś gorszego albo za przedmiot, z którego można korzystać. Jest 5 takich totalitarnych ideologii:

-faszyzm (wrogiem są inni, inne narody, wywodzi się poprzez socjalizm z marksizmu, eliminacjia fizyczna)
-komunizm (wrogiem są przeciwnicy systemu, eliminacja fizyczna, wywodzi się z marksizmu)
-liberalizm (wrogiem są przeciwnicy polityczni, eliminacja społeczna i ekonomiczna, wywodzi się z marksizmu)
-islam (wrogiem są przeciwnicy religijni, eliminacja spoleczna i fizyczna, wywodzi sie z nauk Mahometa i ich interpretacji)
-judazim talmudzki (wrogiem są wszyscy nieżydzi, eliminacja społeczna i ekonomiczna, wywodzi sie z nauk Talmudu)

przeciwnikiem wszystkich powyższych jest chrześcijaństwo, dlatego tam mocno te ideologie atakują chrześciajaństwo, co widać na każdym kroku

co jednak oferują w zamian?

faszym oferuje życie pod jedną flagą w systemie dyktatury i kontroli państwa, można uzyskać karierę
komunizm oferuje życie pod jedną flagą systemu w systemie kontroli państwa i wszelkich aspektów życia, okazał się utopią, można zrobić karierę, zdobyć władzę
liberalizm oferuje życie w systemie ekonomicznego bogactwa czesto przez korupcjie, prace na siebie ale pod warunkiem przyjecia okreslonego (liberalnego) myslenia, można zdobyć władzę i pieniądze
islam oferuje zycie w systemie religijno-spolecznym islamu, wieksze prawa daje mezczyznom kosztem kobiet, wymaga praktykowania religii i ich tradycji, można zdobyć pozycję, kobiety
judaizm talmudzki oferuje wladze i panowanie nad innymi, goje nie maja praw i sa wykorzystywani ekonomicznie i spolecznie, można zdobyć władzę (ukryta), prestiż (wielu celebrytów wyznaje tę ideologię) i bogatwo

chrześcijaństwo - wszyscy są równi, chcesz zdobyć "bogactwo" traktuj innych jak siebie i służ innym, pozbywaj się majątku i nie służ mamonie, służ Bogu, którego główną cechą jest Miłość

nic dziwnego, że są takie ataki na styl zycia i naukę chrześcijan (tych prawdziwych), bo to w oczy kole ten ogromny kontrast między chrześcijaństwem a 5cioma totalitaryzmami

A jakie są obecne trendy społeczne?

W Polsce po Komunizmie wchodzi Liberalizm.

W Liberalnej Europie (liberalnej po faszyzmie) wchodzi Islam, który łączy się z islamem w krajach "natywnych" (to taki system naczyń połączonych).

Komunizm i Faszyzm pozostały jako pojedyńcze kraje, obozy jednak w tym największy ludnościowo kraj Chiny, nie są już systemami, która mogą objąć świat.

Nad wszystkim "panuje" judaizm talmudzki, który zgromadził w swoich rękach większość bogactw świata (materialistyczna mamona, dominacja).

Chrześcijaństwo natomiast cały czas jest domeną kilkudziesięciu krajów oraz/i społeczeństw, natomiast poraża konkrast w kwestii traktowania niechrześcijan w społeczeństwach chrześcijańskich i vice versa. W społeczeństwach chrześcijańskich bowiem niechrześcijanie nie są gorzej traktowani. W społeczeństwach niechrześcijańskich chrześcijanie są zwalczani metodami społecznymi a nawet są fizycznie eliminowani.

Jasne, że jest Na przykład w Ameryce Środkowej i Południowej zadbali o to hiszpańscy konkwistadorzy, a u ich boku zakonnicy i księża krzewiąc wiarę chrześcijańską wśród tubylców. Ewangelizacja to się nazywało. Za pomocą oręża, pręgierza i kolonialnego wyzysku.

Odpowiem pytaniem na pytanie - jakie doświadczenie w Twoim życiu spowodowało, że jesteś tak nawiedzony i czujesz misję uświadamiania wszystkich dookoła jak bardzo są w błędzie co do jedynej prawdziwej wiary, to jest chrześcijańskiej?
Z jakiej jesteś sekty? Światowych Obrońców Chrześcijaństwa? Czy jakoś inaczej się nazywacie dla niepoznaki.