Do szalenstwa zakochany kochanek - czy to ma sens? - Netkobiety.pl

Przeczytałem ten wątek dwa razy i nie wierze że chcesz się pchać w związek z kobieta z takim przebiegiem, po co Ci to ? Zacznij logicznie myśleć, co z Tego że się zakochałeś, zauroczyłeś ? Pomyśl, kobieta po przejściach, trójka dzieci, rożni ojcowie ! Wystarczy tylko stanąć z boku i logicznie pomyśleć, bo twoje działanie jest bez sensu. Ludzie Ci tu dobrze doradzają, przeczytaj to 10 razy i się zastanów.

Dokładnie tak +

To po co piszesz?

A nie sądzicie że to troll? lub osoba chcąca zwrócić uwagi na siebie? Przecież ego aż go rozpiera od środka, ja, ja ,ja .
Ja taki wspaniały, ja przygarnę dzieci, ja dam im prawdziwy dom, ja prawdziwie ją kocham, ja dam jej i dzieciom szczęście.
Piszesz że kochasz ją od 7 lat, a kiedy rozpadło się Twoje małżeństwo? czy czasem nie zakochałeś się w tej wyjątkowej, kłamliwej, zdradzieckiej kobiecie, gdy byłeś jeszcze mężem?
Pewnie uważasz siebie za wspaniałego mężczyznę, cóż według mnie jesteś dzieciakiem bo tak się zachowujesz.
Prawdziwy facet wspierałby swoją wybrankę aż ona podejmie decyzję, a Ty zamiast czekać skorzystałeś z rozwartych ud. I wpierasz wszystkim jaki jesteś wyjątkowy, może i faktycznie Twoje postępowanie w Anglii jest wyjątkowe ale w tej zaściankowej, staroświeckiej, zacofanej Polsce jesteś ... cóż rzekłbym żałosny.
Naprawdę liczyłeś na to, że pogłaskamy Ciebie i wybrankę Twojego serca po główkach? ona kłamie, zdradza, oszukuje, Ty zapatrzony w siebie, doprawiający rogi innemu, tylko dlatego że się zakochałeś(podobno)? I to czyni Ciebie wyjątkowym a nasze wątpliwości wyszydzasz?
Czy wiesz co znaczy słowo HONOR? Bo coś mi się wydaje że nie wiesz albo zapomniałeś co ono oznacza.

Tak, ale te ,,bez bagazu doswiadczen" sa najczesciej tak przerazliwie ... niemadre i siedza tylko w tych swoich telefonikach albo robia nimi zdjecia obiadow.

I przez ten miesiąc, od kiedy są "razem", tyle się już wydarzyło, z dziećmi robił jajecznicę, przyjmował ich kolegów w domu, wielogodzinne rozmowy, wielogodzinny seks, studia, plany na przyszłość, a  jednocześnie pani ma toksycznego partnera, a pan non stop siedzi na babskim forum... podziwiam ich, jak oni na to czas znajdują I jeszcze dwójkę dzieci planują, mimo że pani jest po czterdziestce, brawo

Ale nie mozesz tak generalizowac! To bardzo krzywdzące w stosunku to tych dziewczyn którym zdecydowanie daleko do instagramowego ideału. Przeciez jest mnóstwo młodych kobiet pełnych wartości. Gdybys tylko otworzyl oczy na inny świat to mógłbyś to dostrzec.
Ps. Nie masz obaw że kiedy w "waszym związku" cos przestanie się układać,bądź wda się  rutyna też zostaniesz rogaczem?

Uwazasz, ze przez miesiac nie mozna zrobic jajecznicy? :-)
Pisalem juz pare razy, ze znamy sie siedem lat, wiec pare rzeczy wydarzylo sie wczesniej niz w ciagu ostatniego miesiaca.
Widze, ze sie tez niepokoisz o moje studia. Pozdawalem juz wszystkie egzaminy. Studiuje w Anglii, tu duzo rzeczy jest inaczej niz w Polsce.
Masz racje, sporo czasu spedzam teraz na forum, ale sporo mi to dalo, moge nawet powiedziec, ze otworzylo oczy na niektore sprawy. Nawet zaczalem lubic Twoj sarkazm. Nie szczypiesz sie z tym, co piszesz, ale przez to wyrazniej widze pewne sprawy.
Co do trolowania, to latwo sprawdzic. Staram sie zawsze pisac od serca, co mysle (w sumie jak Ty), czy sie to komus podoba, czy nie. Jak bedziesz w Londynie, to zapraszam na kawe. Ciekawy jestem, jak wyglada taki wojownik, jak TY.
Wracajac do tematu. Duzo dlugich rozmow mielismy w ciagu tych siedmiu lat. Wiem, juz teaz, ze to nas bardzo zblizylo. Pisalem tez, ze nie mieszkamy razem. Ja mieszkam w Londynie, a Moja Ukochana nad oceanem.

To prawda, czuje sie teraz fantastycznie. Moje wczesniejsze malzenstwo rozpadlo sie 10 lat temu i bylo ze mna bardzo, bardzo zle. Marzylem, zeby nie zyc, ale dobrzy ludzie mi pomogli. Poza tym kilku latach spedzonych na studiach (trzy lata), a wczesniej w college'u (cztery) nauka zaczyna owocowac swietnym samopoczuciem i takim takze perespektywami. Tak, masz racje, czasami tak czuje, jak to okreslilas/les ,,rozpiera od srodka", ale zeby tak moglo sie stac wplynelo na to kilka bardzo waznych rzeczy: nauka i bardz dobre wyniki na uniwersytecie, Milosc do Mojej Pani i poczatek z nia romansu, zakonczenie innego toksycznego zwiazku i zupelne odstawienie lekow psychotropowych. Te trzy ostatnie sprawy praktycznie skomulowaly sie w jednym czasie - pod koniec kwietnia.

   Ja bym bardzo chcial z nia dzieciatko, ale nie mozna tego nazwac planowaniem.

Ciekawe wnioski po jednej jedynej mojej wypowiedzi w Twoim temacie

Szczerze mówiąc, dało mi to do myślenia.
Czyli od 7 lat kochasz na zabój kogoś, kto mieszka w pewnej odległości od Ciebie, od miesiąca jesteście w związku, ten ktoś ma partnera, który przejawia agresję, spotkania z tym kimś są utrudnione z wiadomego względu, ale rozmawiasz z tą osobą przez wiele godzin na poważne tematy, zdążyłeś na tyle poznać jej dzieci, że chcesz je adoptować (pomijam tu już zdanie ojców tych dzieci na ten temat), wiesz, na czym polega opieka nad trójką dzieci, a nawet ich kolegami, jak przyjdą do domu z wizytą, uprawiacie piękny seks przy świecach i to bez zabezpieczenia, bo chciałbyś mieć z nią jeszcze więcej dzieci, a jednocześnie jesteś bardzo dobrym studentem i dobrze rokujesz finansowo na przyszłość, bo masz piękny pomysł na biznes... a każdy, kto ma inne zdanie niż Ty na temat tej cudownej historii o cudownej miłości, jest zapewne sfrustrowanym człowiekiem, któremu w głowie tylko seks, a jego życie pozostawia wiele do życzenia... ok, rozumiem.

Jeśli jest się w związku nieszczęśliwym i nie można tego zmienić to należy odejść a nie pchać sie w zdradę  pod hasłem - ALE JA KOCHAM.
Idąc Twoim tokiem rozumowania jeśli będziesz kiedyś w związku i jakimś cudem go zaniedbasz (ideale) to ona będzie miała pełne prawo do zdrady Ciebie? Dobrze zrozumiałem? i nie będziesz miał o to pretensji?

Ona dopiero od dwoch lat mieszka nad oceanem, wczesniej mieszkala niedaleko mnie w Londynie. Tak na zaboj, to od konca kwietnia, wczesniej ona zupelnie nie chciala ze mna byc. Jak myslisz, to pewnie teraz tak mnie rabnelo, jak tyle lat czekalem? Tak, to na pewno z tego powodu.

   Jak tak napisalas, ze rzeczywiscie trwoga i strach. Troche namieszalas, ale strach.

Nie chodzi o ,,zaniedbanie cudem". Chodzi mi o uklad niewolniczy, gdzie jedno zapierdziela, jak maly samochodzic od rana do nocy, a drugie nic nie robi, a jak go pogonia, zeby cos zrobil, to sie jeszcze, obrazi. Szczegolnie, jak jest male dzieciatko, ktore ma 2 latka.

   Wiesz, moze kluczem do rozwiazania jest prosty przyklad. Jak wielu chlopow lubie pilke nozna, ale wiecej radosci sprawia mi obcowanie z nia i sluchanie, jak opowiada o kolezance Zenobii, ktora kupila sobie nowa torebke, niz ogladanie meczu reprezentacji Polski. Ona i dzieci sa dla mnie najwazniejsze i zawsze jest cos do zrobienia czy przy dzieciach - lekcje, basen, czy przy domu, a jak sie juz z tym wszystkim czlowiek upora, to i tak nie zostanie czasu na telewizje. Zreszta ja telewizji nie ogladam, wole poczytac.

Tak, uwazam, ze jezeli dla chlopa wazniejsze jest piwo, kanapa i telewizor niz zajecie sie rodzina, ten chlop powinien dostac czerwona kartke i zostac wtkluczony z gry. Pa,pa. I jezeli ja kiedys taki sie zrobie, bede zazlugiwal na to samo.

Tak, powiedziala dwa lata. Liczy sie od konca kwietnia.

Bardzo dziekuje za mile slowa. Przypominam sobie nawet wyklad profesora Miodka na tem tych wyrazow -,,rozumie" i ,,rozumiem", ale i tak miesza mi sie jedno z drugim, a poza tym, jak bylem maly zawsze tak mowilem, i, niestety, ta forma jest dla mnie bardziej ,,naturalna". To, czego sie nauczymy do wieku dojrzewania zostaje najczesciej w nas do konca zycia. Niemniej, bardzo dziekuje za korekte. Zastanawialem sie nad slowem ,,autorze" napisanym duza litera. Rozumie, ze chodzi tu o szacunek, za co bardzo dziekuje, ale wydaje mi sie, ze napisanie slowa ,,Twoja" duza litera jest wystarczajacym wyrazem szacunku. Co Pani o tym mysli?

Zdaje sobie sprawe, ze dopiero wspolne zamieszkanie weryfikuje wszelkie plany, zalozenia, milosci i wszystko inne. Mam nadzieje, ze dostane taka szanse. Mimo wszystko. Uwazam, ze lepiej jest sprobowac i zalowac, niz zalowac, ze sie nigdy nie sprobowalo. Klaniam sie unizenie sznownej Pani.

Czyli od momentu odstawienia przez Ciebie leków psychotropowych? Tak tylko pytam...

Czyli woli przez najbliższe dwa lata żyć u boku swojego faceta niż z tobą? Ciekawa ta jej miłość do ciebie... A ty jesteś dość naiwny, jak każdy zakochany zresztą

Oby autor byl trolem..bo stopień oderwania od rzeczywistosci jest tak wielki, ze az nasuwa niewesole przypuszczenia..

W sedno .

Mariusz-Jacek - zadam Ci podstawowe pytanie. Czego TY chcesz? Bo na razie wylewasz się na forum i skowronkujesz jak to jej nie Kochasz a jak to nie będzie cudownie.
Nie dotarło do Ciebie jeszcze chlopie, że NIE - NIE BEDZiE. Ona ma Cię w dupie a ty gdybyś nawet patrzył na świat przez jej zad, to  i tak widziałbyś miłość.

Niniejszym, stawiam pytanie:

1. Jesteś trollem i wyszedłeś z jaskini tu pisać?

2. Jesteś ślepo zakochanym Jasiem który totalnie pogubił się w rzeczywistości?

Jeśli wybrałeś 2, to zapraszam tu http://www.netkobiety.pl/t35755.html . - to moja historia sprzed paru lat. Przeczytaj dokładnie. Jak znajdziesz podobieństwa, to już będzie dobrze.
Szczególną uwagę poświęć temu co pisała "sfora" - mądre kobiety które w umiejętny sposób naprowadziły mnie na cel i pomogły zrozumieć co nie halo.
Jak to przeczytasz to opisz tu swoje wnioski. Dotyczące CIEBIEi TWOJEJ JEDYNEJ OSOBY. Od tego zaczynamy.

Jeśli natomiast wybrałeś 1 to idź dalej spać do jaskini bo moderatorzy nie śpią.

Wybór jest Twój i tylko Twój.

To ja ja bardzo kocham, ona sie powoli zakochuje. Pisalem wczesniej, ja ja pokochalem juz 7 lat temu, a jestesmy teraz razem (albo mamy romans, jak wiekszosc ludzi na forum zdecydowala) od konca kwietnia. To ode mnie zalezy na ile ile i kiedy ja przekonam, zeby byla ze mna caly czas. Nie wiem, czy mi sie to uda, ale bede walczyl caly czas przez te dwa lata. Jak ktos tez napisal, moze sie wydarzyc cos zupelnie nie przywidywalnego, albo raczej czesciowo przywidywalnego, jak gosc moze stac sie na tyle agresywny, ze zostanie ,,wyeliminowany z gry", albo moze zajsc znowu w ciaze - to by bylo na pewno moje, bo gosc sie wysterelizowal.

Ja tu jestem tym, ktory walczy o nia, a ona powoli ,,ulega". Ubostwiam ja i to jest moja najwieksza sila i slabosc zarazem.

Czytam te  komentarze robi mi sie slabo moim zdaniem jezeli jest agresywny to powinna odejsc ja tez odeszlam od agresywnego meza  udezyl mine za posiadanie fb wezwalam policje zlozylam sprawe o rozwod teraz jestem po rozwodzie I mam nowego partnera z ktorym jestem szczesliwa jezeli naprawde ja kochasz to porozmawiaj z nia na ten temat rozmowa duzo daje a z mojej  wiedzy prawnej nikt nie ma prawa nikogo popychac a juz tym bardziej bic to jest karalne zycze ci wszystkiego dobrego zeby ci side ulozylo z kobieta na ktorej ci zalezy :-)

     I pomagacie, i to bardzo. Mowia, ze pod latarnia jest najciemniej i to sie, po czesci, zgadza.

    Ja z tym tirem, to dopiero od tego kwietnia, w ogole sie nic nie boje, chociaz zdaje sobie sprawe, ze moge sie niezle roztrzaskac. Sa rozne rodzaje milosci. Milosc tez moze byc obsesja. U mnie jest. Z tym kolkiem, to tez prawda. Zwlaszcza, ze mam teraz niesamowicie duzo i  testosteronu, i adrenaliny, i opiatow (takiej naturalnej heroiny wydzielajacej sie w mozgu). Musze Ci cos napisac. Kiedy zaczelismy byc razem (no, dobra, zaczelismy romans), to przez dwa -trzy tygodnie, tak te wszystkie naturalne chemikalia dawaly mi takiego kopa, ze potrafilem pracowac po 18 godzin dziennie, spalem po 2-4 godziny, pomysly na interes wpadaly mi do glowy po 3,4, 5 niemalze na raz - musialem zapisywac tylko jededyncze wyrazy, a najwyzej zwroty, bo nie bylem w stanie spokojnie opisac jednego pomyslu. Teraz mam w sumie z siedem pomyslow na rozne interesy, nie jeden. Byl to stan jakiejs manii. Zdarza sie to ludziom z tak zwana depresja maniakalna, albo inna nazwa depresja dwubiegunowa. Ja mialem tylko manie. Nigdy w zyciu nie bralem zadnych narkotykow, nawet marihuany nie palilem. Nasz Mozg jest czyms naprawde niesamowitym. Czytam teraz ksiazke profesora z Cambridge, ktory twierdzi, ze wszystkie depresje, niepokojnosci sa spowodowane systemem immulogicznym, kiedy bakterie przedostaja sie przez strefe, gdzie wiekszosc bakterii, grzybow i innych drobnoustrojow jest zatrzymywana i nie dostaje sie do mozgu. To jest cos zupelnie nowego, jezeli chodzi o depresje. Skonczyl ta ksiazke pisac w marcu tego roku. Gosc nazywa sie Bullmore, a tytul ksiazki ,,Zakazony Umysl" (The Inflamed Mind). To taka drobna dygresja. :-)

To skoro miłość kwitnie, a ty będziesz czekał i walczył przez dwa lata, to po co zakładasz post i piszesz:
"Zupelnie nie wiem, co robic. Kocham ja i jej dzieci, ale cala sytuacja mnie wykancza"
coraz bardziej widać, że nie do końca jest w porządku z twoim myśleniem i chyba nie darmo brałeś jakieś leki psychotropowe. Zresztą śmieszni są ludzie którzy najpierw zgłaszają się z problemem, a potem na wypowiedzi innych zaczynają zaciekle bronić swoich racji i udowadniać jak bardzo jest wszystko super. Skoro ona zapowiedziała ci, że przez najbliższe lata BĘDZIE z nim, to chyba nic z tym nie zrobisz i widocznie nie jest tam aż tak źle, nie musisz się o nią martwić. No chyba że ją/was na czymś przyłapie.... może być kuku

Przez dwa lata moze sie duzo wydarzyc. Nie mam w niczym pewnosci, dlatego slucham, co inni maja do powiedzenia. Uwazam, ze jeszcze dluga droga przede mna. Mozna to porownac do studiow. Jak sie juz dostales na studia, to super, ale daleko jeszcze do zaliczenia ostatniego egzaminu. Moze zdalem pierwszy egzamin na pierwszym roku, ale do ostatecznego sukcesu droga jeszcze daleko. Moge tez ,,wyleciec ze studiow", jak ona powie, ze nie jest juz zupelnie zainteresowana. Tego boje sie najbardziej.

Pisze o bezradnosci, o czekaniu na jej telefon - to mnie wykancza, ale jak ona zadzwoni albo napisze, znowu jestem caly w skowronkach. Czytalem, ze jak ktos ma dwoch partnerow (partnerki), to powinien zostac z tym drugim, bo jakby dobrze bylo z tym pierwszym, nie byloby tego drugiego.

Jak z nim zamieszkala, to nie wiedziala, ze gosc jest taki leniuszek i obraza sie o wszystko, jak mu sie powie, ze trzeba cos zrobic.

Ona sie bylego meza nie boi. On ja irytuje i ona nie chce sie z nim procesowac o podzial praw rodzicielskich, o ktore on by wystapil, jakby teraz wrocila do Londynu. Tutaj daja czlowiekowi druga, trzecia i czwarta szanse, nawet jezeli ten ktos na ta szanse nie zasluguje.  Za dwa lata dzieci bede duzo bardziej samodzielne i rozumne.

   Coz, mowia, ze do trzech razy sztuka. 

Jak jestesmy razem, jest fantastycznie, nigdy nie bylo mi tak dobrze z zadna kobieta, a przede wszystkim, zadnej tak bardzo nie kochalem.

Czy bedzie chleb, czy nie bedzie, jego nie wiem, czas pokaze. Ja bede o nia walczyl do konca.

Mariusz jacek, nie jesteś wyjątkiem na tym forum, który atakuje osoby o odmiennym zdaniu, czy krytycznej postawie względem sytuacji jaką opisujesz. Zarzucasz brak miłości, seksu i ogólnie niznajomości tematu "związkowego", a tymczasem, czy sam przez te lata nie tkwiłeś w stanie zawieszenia wzdychając do swojej niespełnionej miłości?
Przedstawiłeś się nam jako student "szaleńczo" zakochany w kobiecie po przejściach, do tego z trójką dzieci, dlatego też wszyscy złapali się za głowę próbując odwieść Cię od pomysłu wiązania się z tą panią.
Jednak w kolejnych Twoich postach zdradziłeś, że także jesteś mężczyzną z przeszłością, 10 lat temu rozwiodłeś się i jak się okazuje także jesteś ojcem, a studentem faktycznie, można być w każdym wieku.

Wielokrotnie wspominałeś, że kochasz tę kobietę od 7 lat, musiała zdawać sobie z tego sprawę, jednak 3 lata temu wybrała innego, kolejnego partnera, z jakiś przyczyn Ciebie nie chciała - dlaczego?
Teraz po kolejnym związkowym zawodzie przypomniała sobie o Tobie, dopuściła wreszcie do łoża, a Ty oszalałeś
Oczywiście w swoim "szaleństwie" nie bierzesz pod uwagę tego, że owa pani może być po prostu wyrachowana i szuka bezpiecznej, wygodnej przystani, dając jednak dwuletnią sznsę temu leniwemu schizofrenikowi...bynajmniej nie Tobie/Wam, ale jemu właśnie.
Jesteś taki wykształcony i oczytany, więc wiesz zapewne, że niektóre (bo nie wszystkie) kobiety po przejściach, z upływem lat, są skłonne związać się z mężyzną na którego kiedyś, gdy mialy wybór, nigdy nie zwróciłyby uwagi.
Z Twojej opowieści jasno wynika, że jesteś takim właśnie wyborem, a właściwie dopiero kandytatem i nie, nie jesteście w "oficjalnym" związku, jesteście bardzo nieoficjalnie parą kochanków.
Dlatego też zbierasz tutaj w większości tak krytyczne uwagi, bo pod wpływem euforii, że wreszcie doczekałeś się na ten fantastyczny seks i łaskawy cień szansy z jej strony,  zabrakło Ci dystansu do całej sytuacji, w jakiej się znalazłeś.
Przy okazji, jesli można, czy Twoja ukochana także przejawia tyle troski wobec Twoich dzieci i też darzy je miłością, jak Ty jej dzieci?

Kłopot w tym Mariusz-Jacak, że TY wolisz się tutaj "spuszczać" nad swoją niedolą, zamiast zakasać rekawy i zastanowić się co CIEBIE popycha do takiej relacji.

To nie jest miłość - powiem prosto z mostu. To jest tendencja, brak czegoś i poszukiwanie kompensacji. Pewnie braki z dziecinstwa, być może matka powodują że zapatrzyłeś się akurat w tą Panią.
Ja tego nie wiem. Zgaduje bo ty chłopie poematy piszesz a o sobie a o własnej osobowości się nie kwapisz, lecz  to właśnie jest klucz którego nie chcesz zauważyć.

Psychologiem nie jestem, a nawet gdybym był nie poświeciłbym Ci tutaj uwagi. Szkoda zdania każdej osoby która piszę w wątku próbując Cię naprowadzić. Każdy na swój sposób, ale w tym jednym celu a Ty to bardzo zręcznie ignorujesz bo lepiej wylać żale na ekran i śpiewać dalej pod oknem księżniczce serenade nawet jak ona siedzi w wieży z innym a okno szczelnie zamknęła żeby nie słyszeć tego jazgotu.

Dziewczyny prowadzą drugie zycie w internecie w każdym kącie świata. Czy to Londyn, Warszawa czy Pcim Dolny. Ale NIE DLA WSZYSTKICH jest to wyznacznik zycia. Wystarczy sie dobrze rozejrzeć. I nie mieć klapek na oczach...a Ty je niestety masz. Mówię niestety bo to wielka szkoda ze chlopak taki jak Ty daje się tak zmarnować. Jak mozesz sam wierzyc w szczerość jej intencji? Dwa lata? Dlaczego chce czekać aż 2 lata zeby go zostawić? Czy za 2 lata bedzie jej łatwiej? Czy za 2 lata jej dzieciom bedzie łatwiej przenieść sie do Londynu? Czy moze ma nadzieje ze za 2 lata jej facet zarosnie brudem i ślad po nim zaginie? Wydajesz sie fajnym gosciem,tylko szkoda ze dajesz sobą tak manipulować. Kobieta jest nieodpowiedzialna prowadząc "podwójne" życie i wodząc Cie za nos tymi obietnicami, jest nieodpowiedzialną matką,która skazuje swoje dzieci na ciągłą niepewnosć-ciągla zmiana wujków? To sie odbije na kazdym prędzej czy później. Pisałes tutaj z pytaniem czy to ma sens. Dostałes mnóstwo odpowiedzi widocznie nie po Twojej myśli bo stajesz sie coraz bardziej arogancki w odpowiedziach. Uwierz mi, nikomu tutaj nie zależy na dokopaniu Tobie,ale patrząc z dystansu mamy mozliwosc ocenienia sytuacji na chłodno i obiektywnie. Liczyłeś sie z tym ze zdania mogą byc podzielone, a teraz "pyszczysz" i zarzucasz innym smutne zycie bo mają zdanie inne niż chcialbys usłyszeć. Pytałes czy jest sens to ciągnąć...chyba niepotrzebnie bo Ty juz podjąłeś decyzje

To nie mialo zadnego znaczenia. Z ta druga, ani zadna inna kobieta w ogole nie powinienem byl byc, bo jeszcze nie wylizalem sie z ran po rozwodzie.

Przez te sieden lat mielismy raczej sporadyczne kontakty. Ona wiedziala, ze ja kocham, powiedzialem jej to siedem lat temu. Wiecej zaczelismy rozmawiac okolo roku temu. Te rozmowy bardzo nam pomogly.

Nikt tu nie zaprzecza, że mogliście się w sobie zakochać i ze teraz czujesz się super. Może postaraj się na chwilę zastanowić nad krytycznymi uwagami ludzi zamiast odrzucać je z marszu stwierdzeniami o ich marnym życiu.
wspołczuję przeżyć z dzieciństwa - ale było minęło- nie zmienisz. Ważniejsze co teraz.
punkt 1. Miłość istnieje, nikt nie zaprzecza.
punkt 2. aby związek nie był toksyczny i się nie rozpadł- potrzebna jest wzajemność w tym co ludzie sobie dają i równowaga. bo inaczej wszystko legnie w gruzach..To nie może być tak, że usuwasz każdy pyłek spod nóg księżniczce- bo zagłaskasz kotka na śmierć.. tak się nie da nic zbudować,
więc TWOJE potrzeby też się liczą- a z tym masz chyba problem. I tu na forum tę nierownowagę ludzie widzą i dlatego Cię trochę schładzają.
to nie znaczy, że masz zostawić tę Panią, ale jak będziesz tak fruwal, a nie stąpał po ziemi, to wszystko się posypie
punkt 3. Zasługujesz na miłość, jak wszyscy. więc nie popadaj w euforię, że tylko ta kobieta, jedyna itp.
przeczytaj jeszcze raz co Josz napisała.
poczytaj książki, jak buduje się zdrowy związek. I jeżeli na coś chorujesz, to nie porzucaj lekartw bez konsultacji.- ale może coś źle zrozumiałam..
wiersz  brooklińskim moście to mój ulubiony tekst Stachury.
A ludzie na forum przebijali niejeden swój mur głową- poszanuj.

   
  Nie chodzi mi, zeby kazdy pylek spod jej stop, ale zeby odpoczela. Ona jest bardzo pracowita, ale jak sie pracuje po 16-18 godzin na dobe i w biegu, to kazdy sie wykonczy. Ona byla u mnie tylko dwa dni z malenstwem, ktore ma dwa lata, to i tak jest niemozliwe, zeby nic nie robic, bo dzieciatko praktycznie nie odstepuje jej na krok. Widzimy sie teraz praktycznie, co miesiac. To nie jest czesto. Sporo rozmawiamy przez telefon, ale nawet wtedy ona sprzata, gotuje i probuje ogarnac dom.

   Ona nie jest typem ksiezniczki, bo juz nawet, jak znajdzie kilka minut, to sobie czyta. Zafascynowana jest jest zdrowym odzywianiem i lubi psychologie. Czesto przysyla mi linki do ciekawych artykulow.

   Moze dlatego, ze wierze ludziom, mozna to tez nazwac naiwnoscia, ludzie to wykorzystuja. Ona to zauwazyla i stara mi sie pomoc, a nie wykorzystac. To mnie tez bardzo do niej zblizylo. Prawda jest, ze czesto zapominam o sobie i oddaje wszystko, co mam. W sumie o to rozpadl sie moj wczesniejszy zwiazek - oddawalem wszystko, co mialem, ale to tez bylo za malo. Ja sam duzo nie potrzebuje. Jest takie hiszpanskie przyslowie, ktore mowi, ze ,,Nie ten jest najbogatszy, co ma najwiecej, ale ten, co potrzebuje najmniej". To dobrze, do mnie pasuje. Dobrze zauwazylas, czesto nie mysle o sobie. W sumie, to jej tez wszytko oddaje, pomagam finansowo, bo ja nie potrzebuje, a ona ma dzieci i partnera, ktory sobie nie radzi. On nie wie, ze ja jej pomagam, chociaz nawet jemu pozyczylem, bo brakowalo im na rachunki. Ona jest przynajmniej wdzieczna i mowi, ze odda, a nie jak w wczesniejszym zwiazku, wszystko bylo za malo. Mojej ukochanej wczesniej tez pozyczalalem i prawie wszystko oddala. Klopoty finansowe zaczely sie, kiedy pojawil sie jej terazniejszy partner. Juz slysze glosy, ze glupi jestem, ze daje pieniadze, ale przeciez tam sa dzieci, a ja bardzo kocham ta Kobiete. A to tylko pieniadze. Wczesniej kwestia finansowa nie byla poruszana.

   Probuje wiecej stapac, ale co chwile mnie cos podrywa i znowu fruwam. Ale juz troche mniej. Matko swieta, cale szczescie, ze wszystkie egzaminy juz pozdawalem i jestem na nastepnym roku. Milosc nie bardzo pomaga na koncentrowaniu sie na innych rzeczach.

   A co bys polecila do czytania, jak buduje sie nowy zwiazek?
Dziekuje, ze niepokoisz sie o stan mojego zdrowia. To bardzo mile.

To, co Josz napisala, masz na mysli, ze 3 lata temu wybrala kogos innego?

Chyba jej odpisalem. Trzy lata temu jeszcze lizalem rany po rozwodzie. Sam siebie nie lubialem. Nie mozna pokochac kogos, kto sam sie nie akceptuje.

   Masz racje, Kasienko, daje soba manipulowac, czesto nie jestem asertywny, chociaz teraz jest z tym u mnie troche lepiej.

   Ona wlasnie uzyla tego argumentu - o ciaglej zmianie wojkow dlaczego nie moze byc teraz ze mna. Wiesz, mysle, ze ten wariant o zarosnieciu brudem i zniknieciu bylby najlepszym rozwiazaniem. Wiesz, ja mam wrazenie, ze ona w duzej mierze pogodzila sie z mysla, ze musi sie ,,poswiecic dla dzieci" zaharowujac sie, jak wol, ze jej partner jaki jest, ale jest ojcem najmlodszego dziecka, a ze jest leniwy i obrazalski, to trudno, ze trafila do tej matni ze swojej nieprzymuszonej woli, wiec tak juz musi byc. Tak, jakby sie pogodzila juz z losem. A ja? Probuje ja z tego wyciagnac, ale przede wszytkim ona by musiala naprawde chciec. Tak wlasciwie jest.

   Ja wiem, ze odgryzalem sie kilka razy, ale jak widze, ze jest zupelnie inaczej, ktos mi wmawia, ze seks sie tylko liczy, albo, ze jej odpowiada, taki uklad, to mnie to strasznie irytuje, bo wiem, ze jest inaczej. Dzieki takim postom, jak Twoj, zauwazam rzeczy, ktorych nie widzialem wczesniej. Przeciez nikt nie chce byc w zwiazku, gdzie jest fizyczna przemoc, i nikt nie chcialby byc w zwiazku, gdzie partner tylko w stolek pierdzi.

   Trzeba wziac pod uwage, ze ten nasz zwiazek (romans, jak wiekszosc ludzi to nazywa) zaczal sie dopiero od konca kwietnia. To bardzo krotko, zwlaszcza, ze widujemy sie po kilka godzin w miesiacu. To moja wina, ja ja wciagnalem do tego wszystkiego. Wiem, ze do tanga trzeba dwojga, ale to ode mnie byla cala inicjatywa, inaczej bysmy byli dalej byli tylko przyjaciolmi. Ja uwazam, ze ona tez zasluguje na szczescie, a ona chyba juz ta nadzieje zaczela tracic z powodow opisanych w paragrafie wyzej.

   Dzieki forum dowiedzialem sie albo raczej zdale sobie sprawe, jak niesamowicie wazne sa moje z nia rozmowy, intymne rozmowy (nie o seksie, matko swieta), rozmowy o jej partnerze agresji, o bylym mezu, ktory w ogole nie chce placic alimentow. To sa male dzieci - ja jej pomagam finansowo, bo obecny parner pozyczal pieniadze ode mnie (nie bezposrednio, przez nia), bo nie mieli na rachunki. To sie jej tez nie podoba, ze on nie chce pracowac.
 
   Za dwa lata duzo sie zmieni. Skoncze studia, mamy otworzyc wspolny interes, dzieci beda starsze. To sporo czasu - dwa lata. Duzo moze sie zdarzyc. Mysle, ze duzo wczesniej bede wiedzial, czy bedziemy razem, czy nie. Teraz sam widze, ze to chyba nie ma sensu, ale nie potrafie z niej zrezygnowac, jak jeszcze mam cien nadzieji.