czy jest sens dalej czekać czy rozwieść się... - Netkobiety.pl

trudna sprawa. wydaje mi się, że jeżeli ktoś popełnia błąd ( w Twoim przypadku zdrada) to jeżeli ta druga osoba chce wybaczyć, powinno się ten temat zamknąć i zacząć od nowa.. ale pewnie to utopia. może wspólna terapia, sami chyba już nie dacie rady, strasznie się zapętliło i bardzo się poraniliście.. sąd może zalecić taką terapię, ale lepiej żebyś to ty namówiła męza do tego, żeby to była wasza obopólna decyzja..

nie wiem, trudno mi oceniać i nawet nie śmiałabym. musisz sobie odpowiedzieć na pytanie czy jest szansa na terapię i czy po tej terapii byłabyś (potencjalnie ) gotowa zacząć jeszcze raz z tym samym mężczyzną. separacja, ale na tej zasadzie, że oboje byście w tym czasie zastanowili się czego chcecie i co jeszcze do siebie czujecie, też wydaje mi się mieć sens. ale to Ty musisz zajrzeć w głąb siebie.. no i do tanga trzeba dwojga, porozmawiaj z nim o tym, powiedz wszystko, spokojnie, i zostaw go na jakiś czas, żeby miał chwilę na samotność i żeby jak jedzenie - ułożyło mu się ;-) jeżeli tego chcesz..

Grunt to dobre uzasadnienie dla własnego marnego zachowania....

Wilku - nie  idziemy dziś spać? Ja mam o 6-tej pociąg

Ale tak w ogóle, czy dzisiaj? Bo dzis to na Śląsk...

Eskalacja zachowań - ciekawe dokąd zaprowadzi?
Wszystko wraca - szanowna autorko

Chyba każdy by chciał... Kurcze, jakaś nostalgia mnie ogarnia...

Niestety... i ja równiez mam wrażenie, że to będzie zmarnowany czas.. nic z tego nie będzie... zostały przekroczone granice i zbyt wiele ran i ciosów sobie zadaliście... Sorry  ale nie ma sensu...   raczej trzeba by było oczekiwac cudu.....    on raczej Ci zdrady nie wybaczył.. nie uporał sie z tematem..i raczej mu się to nie uda... bo jesli ludzie decydują sie jednak razem zostać i dalej życ.. to musza oczyścić, zamknąć tamten etap życia, postawić grubą kreche i pracować WSpOLNIE nad odbudowaniem wszystkiego a u Was kryzys sie poglębia...      to wygląda na dawanie Ci lekcji, na karanie... za to co sie stało......

Pisząc tego posta liczyłam się z krytyką, jednak oczekiwałam odpowiedzi trochę innych od osób które były zdradzone...
Moje pytanie brzmiało: gdzie sens w postępowaniu męża - nie chce rozwodu, ale też nie podejmuje on żadnych prób....
Widzę, że większość osób zdradzonych wrzuca wszystkich zdradzaczy do jednego worka, zdradził - to zły i już zawsze ma cierpieć.
Każdy się uczy na błędach, szkoda, że tak bolesnych i kosztem osób, które tak naprawdę nie zawiniły...ja zrozumiałam swój błąd żałowałam, chciał być wolny chciałam dać mu rozwód-a on nie....
dlatego chciałam usłyszeć opinie osób, które były po "drugiej stronie muru"....jaki jest proces przeżywania zdrady, jednak widzę że niektórzy po zdradzie irracjonalnie biorą pewne rzeczy....czarne to czarne a białe to białe...nie ma pośredniego - szarego...
czy osoba, która zdradziła na zawsze ma być skreślona, bo kiedyś potknęła się noga....czy zawsze już ma być usłużna i poniżana?

zgadzam się świństwo, które można zrobić drugiemu człowiekowi...szkoda, że zrozumiałam po czasie...
ale piszesz...byłabym skreślona...więc rozwód...
to o co chodzi mojemu mężowi? tak jak pisałam wcześniej: rozwód nie..ale żyć razem też nie...

Lupusie...każda twoja wypowiedź ocieka goryczą i zajadłością...byle dopiec...patrząc na twoje posty potwierdzasz tylko znany aforyzm: "jad zatruwa umysł i duszę....i tylko wielcy potrafią wybaczać....inni pełzają..."

To Ci dam inny "aforyzm":

Kochaj swoich wrogów i czyń dobrze tym, którzy cię nienawidzą i wykorzystują - czyż to nie jest godna pogardy filozofia spaniela, który przewraca się łapami do góry, gdy się go kopnie?

Musisz nienawidzić swoich wrogów z całego serca i jeśli ktoś uderzy cię w policzek, TRZAŚNIJ go w jego! pobij go na głowę, ponieważ samoobrona jest najwyższym prawem!

Ten, kto nadstawia drugi policzek, jest tchórzliwym psem!

Odpłać ciosem za cios, pogardą za pogardę, przekleństwem za przekleństwo - mając w tym swój spory udział! Oko za oko, ząb za ząb, zawsze po czterokroć, po stokroć!

różowe okulary
Oczywiście, że zdrada go usprawiedliwia. Skoro jemu to poprawia nastrój, to czemuż ma się tego wyrzekać? Nie prosił się o rogi, dostał za "darmo".

Piszesz o sobie? MOże i pełzasz przed facetem, którego zdradziłaś. Ale to Ci nic nie pomoże.

Najwyraźniej dla niego jesteś.

Gdyby żona mnie zdradziła, to dostałaby tylko czas na spakowanie się. I od tej pory nie znalibyśmy się, nawet na "Dzień dobry" na ulicy. A wiesz czemu? Bo najpewniej dostałbym takiego szału, że nie wymyśliłbym lepszego odwetu, np. takiego, żeby udać, że jej wybaczam i 1. odpłacić pięknym za nadobne, 2. zabrać jej parę lat życia na kontynuowanie czegoś, co i tak chcę zakończyć.

maya, co do kobiety, to jakby miała być taka jak Ty, to lepiej, że jej nie ma. Oszczędzi mi to trudu wyrzucania jej z mojego życia.

Rzeczywiście, gdzie mi tam do Twej głębokości. Jakoś nie staje mi inteligencji, by przystawić komuś rogi i mieć jeszcze pretensje, że ten ktoś jest niezadowolony.

Masz rację, rozmowa z Tobą już sensu nie ma, bo Ty swej winy nie widzisz, nie widzisz tego, że zniszczyłaś swoje życie, ale przede wszystkim życie swojego męża, który na to nie zasłużył. Przyszłaś tu, bo oczekiwałas oklasków i rad typu: "Zostaw go, bo nie jest ciebie wart". A ja Ci daję taką radę: "Zostaw go, bo nie jesteś jego warta". Odejdź od niego i daj mu szansę ułożenia życia z normalną kobietą. Tylko w sądzie bądź uczciwa - weź winę na siebie.

Gdyby żona mnie zdradziła, to dostałaby tylko czas na spakowanie się. I od tej pory nie znalibyśmy się, nawet na "Dzień dobry" na ulicy. A wiesz czemu? Bo najpewniej dostałbym takiego szału, że nie wymyśliłbym lepszego odwetu, np. takiego, żeby udać, że jej wybaczam i 1. odpłacić pięknym za nadobne, 2. zabrać jej parę lat życia na kontynuowanie czegoś, co i tak chcę zakończyć.

Lupusie... agdyby to było jej mieszkanie ??? to co byś zrobił

och dajcie spokój,
mógłby raz z zemsty, ale tak?
rozwiedź się i prześpij z jego najlepszym przyjacielem

pogubiliśta się już widze chcesz odpowiedzi to masz ; delikatny jest dla ciebie po takiej sytuacji (mogłaś nie brać ślubu ) chyba ma gość trochę kasy , wiesz moim zdaniem robi wszystko specjalnie , a niechce rozwodu bo musi ci jeszcze dokopać zrobiłaś nie świństwo , ALE WIELKIE ŚWIŃSTWO ciesz się , że laski z twojego łóżka nie wyskakują bo ja bym tak zrobił ( koleś żył z tobą w nie świadomości) kochał cię a ty co , dałaś dowód miłości i liczyłaś się z ripostą w bani ci się pomieszało dziewczyno LUPUS pisze co myśli i mu wolno , a ty jak się ztym nie zgadzasz to nie czytaj ciesze się że tak ci kopie tyłek ja bym zrobił to jeszcze bardziej pozdrawiam

Zgadzam się.
Maya7: przyprawiłaś mężowi rogi, zniszczyłaś Wasze małżeństwo i w dupie miałaś wtedy uczucia męża.
Dlaczego On miałby zrobić inaczej?
Złamałaś Waszą małżeńską umowę - wszelkie zasady na Twoje życzenie przestały obowiązywać.
Nie podoba się? Odejdź. Tylko - jak pisze Lupus - bądź choć teraz uczciwa i przyznaj, że to Twoja wina.

niekochana72
Nie podoba się? Odejdź. Tylko - jak pisze Lupus - bądź choć teraz uczciwa i przyznaj, że to Twoja wina.

he tak to podstawa nigdy nie ma się twarzy żeby się przyznać zdradzacze zawsze to wykorzystują  ona pewnie też tak zrobi .

Kurcze - pisz, gdzie cytat, bo prawie się obraziłam...
Wyszło, ze zdradzam Lupusa...

To nie jest gra - to nieludzkie cierpienie, z którym Twój mąż najwyraźniej sobie nie radzi. Ma do tego prawo, bo osoba, która powinna go wspierać i kochać - skrzywdziła go.
A Ty jeszcze masz czelność uważać, że Ty zadecydujesz, kiedy ma się skończyć Jego cierpienie??? Chyba sobie żartujesz...

dobre porównanie

Facet dał sobie czas żeby się odkochać. Po prostu. Dwa lata małżeństwa i zdrada 2 lata temu i jeszcze 5 miechów smsowania z kochasiem. Nie wiem co bym zrobiła na jego miejscu. Pomijając zbrodnię w afekcie - bo bardzo kocham swojego męża. Walizki za drzwi. Nie wiem czy miałabym siłę dawać szanse, nie wypominać, nie robić masochistycznych projekcji w trakcie seksu. Czy nie rozdrapywałabym rany? Na pewno tak. Czy chciałabym by choć przez chwilę poczuł jak to jest. Oooo z dziką rozkoszą. Z bólem i z satysfakcją. Czysta toksyna.

Twój mąż się dowiedzial - a Ty się przyznałaś. Czyli NIE dowiedział się od Ciebie. Przyprawiłaś mu megarogi w momencie kiedy małżeństwo normalnie powinno przeżywać maksymalne chwile uniesień. Nie przyznając się - po raz wtóry zawiodłaś jego zaufanie. Zrobiłaś z niego idiotę publicznie - skoro wiedziało więcej osób poza glównym zainteresowanym.

Ty poczułaś ulgę. On miał milion uczuć na sekundę. Miał prawo nie dotrzymać danego słowa. To się nazywa "w afekcie". Miał prawo ewoluować, zmienić zdanie, wymierzyć karę taką, abyś poczuła jak to jest gdy ktoś na kim Ci zależy, kochasz nad życie i ufasz - wbija Ci nóż w plecy ku uciesze gawiedzi.

Porównalabym to do uczucia straty po śmierci kogoś najbliższego. Jest żałoba, żal, wściekłość, próba podpisania paktu z diabłem - aby tylko wrócił. Ale wraca nie jako ta sama osoba. Tylko jako zombie. Chodząca klęska i wyrzut sumienia.
Pytanie czy już wystarczy, czy jeszcze trochę pokopie - powinnaś zadać jemu.

Nie lubię nazwywania zdrady "potknięciem", "błędem", "pomyłką", etc. Bardziej mi tu pasuje: "puszczanie się", "kłamstwo", "oszustwo", "obślizgłe", "obleśne", "ohyda".

Kurde - jednego pieprzo**go dyktatora właśnie się pozbywam ze swojego życia.
"Droga niekochana72, czy byłabyś tak miła i mogłabyś poświęcić swój drogocenny czas na przeczytanie moich okropnych pod względem ortograficznym i stylistycznym wypowiedzi?" .
Tak masz pisać. Inaczej nie będę z Tobą pisać. Koniec

P.S. Lupus- ale że aż "Biblia Szatana"?

On che cię za wszelką cenę ukarać. I tak strasznie zatracił się w tym karaniu, że troche zapomniał o reszcie świata... I skupia się tylko na tym. Pewnie zapomniał już zdrade... Jeśli go nadal kochasz, wystarczająco na tyle żeby nie poddac sie i walczyć, to musisz się dalej starać. Ale to jest strasznie destrukcyjne x| nie ma jednej dobrej rady. Trzeba zaufac kobiecej intuicji i albe szybko to skończyć.. albo dalej się meczyc w imię lepszej przyszłości

hmhmhhm pewnie, że sie nie da zapomnieć... ale to naprawde nie znaczy, że mają w takim koszmarze żyć.. autorce postu z całym szacunkiem dla wszystkich raczej nie chodziło o wystawienie stopnia za jej zachowanie ale o to, że skoro podjęli decyzje ( tak jakby) że są  razem.. nie rozwodzą się to... chyba nie na tym sztuka polega żeby sie teraz dać biczować... no stało się... mleko rozlane, ucho od dzbana urwane a czara goryczy sie leje i leje...

Ze wskazaniem na: TAK JAKBY!
Widać SŁOWA sobie, a praktyka dnia codziennego sobie.
Autorka, mimo własnych przewin NIE MUSI się godzić na takie życie. Bo to zakłamanie i fałsz oraz hipokryzja a NIE ODBUDOWA związku
Sprawa rozwodowa jest w toku. To sprawę upraszcza. Wystarczy powiedzieć: JA TAK NIE UMIEM, nie zgadzam się na takie traktowanie. Wystarczy poprosić sąd o zmianę kwalifikacji z rozwodu na separację LUB zawieszenie rozwodu na "czas próby" np. 1 roku.
W tym czasie można się dogadać co do warunków TEJ odbudowy związku. Np. w drodze mediacji sądowych lub terapii par u psychologa. Trzeba nakreślić granice tego wspólnego dalszego życia. Postawić warunki - na co obie strony są w stanie się zgodzić a co jest niedopuszczalne.

Maya,
Niedawno dowiedziałem się o zdradzie kobiety, której w życiu bym o to nie podejrzewał, dobra żona, matka, fajny człowiek, co ją do tego skłoniło... To że jej mąż widziałe w niej wyłącznie matkę polkę, że przestał po iluś tam latach dostrzegać w niej kobietę, nagle pojawił się ktoś kto się nią zainteresował, właśnie jako kobietą...
Przyznała się post factum mężowi, od kilku lat sytuacja w domu jest napięta, z tym że on nie cuduje jak Twój, nie uderza swoim postępowaniem tak drastycznie w nią. Tak, odsunął się, tak spędza więcej czasu i jest bardziej skupiony na sobie, ale nie zrzuca całości tej odpowiedzialności na nią. Choć być może jeszcze nie dojrzał do tego by przejrzeć na oczy, że to był również wynik jego zaniedbań...

Mówisz, że chciałas się już 3 razy rozwodzić... Jak budować zaufanie, jak cokolwiek budować gdy szantarzujesz rozwodem??
To jak on się zachowuje jest poniżej krytyki, ale Ty pomimo zabicia w nim wiary w ludzi swoim postępkiem, miast zacisnąć zęby i dać sobie jakiś czas na przetrwanie, szantażowałaś rozwodem...
Przydałaby się Wam obojgu solidna terapia po tym wszystkim...

"2 lata temu zdradziłam...kontynuowałam znajomość tylko smsową przez 5 m-cy Mąż się dowiedział, przyznałam się i poczułam ulgę, że wie....."
Maya, może napiszesz coś więcej o swojej zdradzie, dlaczego ciągnęłaś tę znajomość jeszcze 5 miesięcy(rozumiem, że do momentu, aż Twój mąż się dowiedział, bo gdyby nie to, to trwałoby to nadal). i od kogo się dowiedział?

Twojego męża jednak rozumiem> On w momencie dowiedzenia się o zdradzie poczuł się zwolniony z przysięgi małżeńskiej: ślubuję Ci............ Chyba jeszcze ją pamiętasz.
Bo widzisz Mayu, zdrada to jest podstępna egzekucja na kochającym bezgranicznie partnerze, wykonana bez sądu, prawa do obrony i wyroku.
Ja też zostałem zdradzony, też dowiedziałem się o tym fakcie, tyle że sam, także wiem jak zdrada ukochanej osoby kompletnie obniża samoocenę i niszczy psychikę człowieka.

próbowałam załozyć nowy wątek aby powoli odcinać się od przeszłości,ale jakiś admin kazał kontynuować...a ja chciałam już krok do przodMam pytanie do forumowiczek co by zrobiły na moim miejscu..., bo ja mam już dość, mąż cały czas zrzuca wszystko na barki mojej zdrady, kto przeczytał mój wątek wie, że ja jestem ta zła bo zdradziłam...3 lata temu, a mój mąż który po drodze chciał mi się odegrać " zakopchał się", on cały czas widzi tylko moją winę, a swoje postępowanie tłumaczy moją zdradą. Zastanawiam się, bo jest tu wiele osób, które zostały zdradzone i decydujące się na ratowanie małżeństwa po zdradzie zachowują się inaczej...mój mąż każdy weekend i każdy inny dzień leci do rodziców i siostry, by robić remont, obiadki niedzielne itp., a gdy ja się wkurzam, że skoro też chciał ratować związek powinien się dopasować do mnie...On jest innego zdania-skoro zdradziłam, a chce z nim być mam znosić wszystkie jego zniewagi i tylko on się liczy..Ja powoli mam dosyć, bo skoro 3 lata temu zdradziłam, i bardzo tego żałowałam mam znosić jego humory ?

Nie mozesz znosic wszystkich jego zlych zachowan ,skoro zdradzilas ,skoro razem mieliscie walczyc o zwiazek .Dac sobie druga szanse ,najwyrazniej nie poradzil sobie z tym ,sam zle postepuje ,ale uwaza ze to twoja zdrada go zmienila.Byc moze tak jest ,ale mowa o tym czy warto zyc obok siebie?
Jestescie juz daleko od siebie ,albo ostro razem zaczniecie dzialac ,albo rozejsc sie i poukladac zycie na nowo.

On się zmienił, zdrada go zmieniła -może na zasadzie " Jaki ja byłem głupi i dobry, teraz tak nie bedzie", zmieniły sie też uczucia do Ciebie, w każdym razie zmieniaja się i to na niekorzyść, chce sie rozwodzić-nie chce sie rozwodzić, jest niezdecydowany, potrzebuje czasu, ale na co?
Jeżeli tak sie bedziecie oddalać, to On rzeczywiscie dojrzeje do tego rozwodu,bez traumy gwałtownego rozstania, ale Ty wtedy poczujesz sie oszukana.
W tej chwili daje Ci jasne sygnały, że odbudowywać związku nie zamierza, masz przy nim trwać jako pokutujacy zdradzacz godzący się na wszystko bo tak podobno jest sprawiedliwie moralnie. Nie jest sprawiedliwie bo każdy ma prawo do dobrej jakości związku i szczęścia tym bardziej,że odstępując od rozwodu obiecał Ci to, to nie czasy gdy zdradzające zony były zamykane w wiezy, jesteś wolna i tez tu masz cos do powiedzenia.
Nie jest dobrze,że czmycha z domu przy każdej okazji i nie chce spedzać z Toba urlopu-oddala sie.
Porozmawiaj z nim, moze terapia mu uswiadomi, że droga, którą teraz obrał to droga do rozwalenia związku.A może właśnie to mu chodzi, mieć siłę na zakończenie tego, może nawet chce poznać kogoś -stąd te chowanie telefonu?( chociaz też to może być demonstracja)
Zaproponuj terapie, jeżeli sie zgodzi to dobrze, ale jeżeli jak mantrę bedzie powtarzał-zdradziłas bądź potepiona na wieki -to uciekaj z tego związku, tak bedzie lepiej dla Ciebie i dla Niego.

Wkurzony, dziękuję Ci za ten najczystszy obraz męskiej głupoty. Zmień sobie nick na WKURZAJĄCY, bo potrafisz wkurzyć !

Tyle, że w Twoim wpisie dokonałeś wiwi-seks-cji takiego myślenia, które jest ponad wszelką miarę szkodliwe. To myślenie jest nastawione na zniszczenie siebie i drugiej osoby. WKURZONY, to Wkure-wskie myślenie, pokrzywione i wypaczone do dna, zdehumanizowane do granic, bezrefleksyjne. Pokazałeś to wyśmienicie. Nie spotkałem lepszego wpisu już dawno na tym forum. Pozwalam sobie na te mocne słowa (Moderacja niech mi wybaczy, jeśli może), żeby wyraźnie też napisać: takie myślenie prowadzi zawsze w przepaść.

To jest masochizm i sadyzm ujawniony w swojej pokrętności. I pięknie przyznajesz się do swojego ograniczenia, pisząc, że nigdy nie zrozumiesz... bo właśnie nie potrafisz rozumieć, potrafisz tylko cierpieć. Cierp więc.

Maya7, podkreśliłem boldem te zdania, które w wypowiedzi wkurzonego mogą być dla Ciebie wskazówką, pozwalającą zrozumieć zachowanie Twojego Męża. Najpierw: on uważa, że nie można wybaczyć zdrady i nie potrafi tego zrobić, nie wie, jak to zrobić. Nie wie, że niszczy nie tylko Ciebie, relację miedzy Wami, ale także siebie. Niszczy, bo cierpi i chce to cierpienie zniszczyć razem z sobą. Dlatego karmi Ciebie tymi (jak to napisał Wkurzony) "szumowinami", pianą swojej wściekłości. Nie może wybaczyć nie tylko Tobie, ale sobie nie może wybaczyć... czuję się także winny za to, co się stało. Pewnie nawet nie wie, że czuje się winny.

Poczucie winy niszczy Was oboje. We wpisie Wkurzonego znajdziesz motywy tej zbrodni, które kiełkują także w umyśle Twojego Męża.

Ratunek jest gdzieś indziej i można go odnaleźć w Twoim poście:

I tu jest Twoja nadzieja. W tym "nie wie" jest Twoja nadzieja. Jeśli 5 lat nie podjął decyzji, to najprawdopodobniej dlatego, że nie chce podjąć decyzji o odejściu. Chce być z Tobą, ale sobie nie radzi w tą krwawiącą raną. Z tym połamaniem. Tylko Ty mu możesz pomóc. Tylko ktoś bardzo znający się na psychice ludzkiej może pomóc Wam.

Ty zrozumiałaś, ale On nie zrozumiał. Jeśli On szanuje Ciebie, to uszanuj Jego cierpienie, które się wypala i nie dokładaj, nie dolewaj oliwy do ognia.

Właśnie rozmowy przypominają mu i są dolewaniem oliwy do ognia. Robi Ci na złość i przyjmuj to w taki sposób, jakbyś chciała, aby On przyjął Twoją zdradę: przyjmuj z miłością, miłosierdziem i wyrozumiałością. Przyjmuj ze spokojem i zrozumieniem. Daj mu przykład, że można ponosić duże koszty w imię uczucia. Pokaż mu jak przekuwać złość i cierpienie w zrozumienie.

Kiedy wyjeżdża to Ty czekaj spokojnie. Pozwalaj mu wyjeżdżać, to przestanie uciekać. Jest jak mały chłopczyk, który nie umie sobie poradzić z emocjami, więc ucieka z domu. Swoje zmęczenie uczyń siłą. Byłaś kiedyś w górach? Ostre podejście, maksymalne zmęczenie przed szczytem. Słuchaj swojego serca, które w tym zmęczeniu wysila się, przyspiesza, aby dostarczyć tlen do pracujących mięśni. Nie ustawaj. Idź pomimo zmęczenia drobnymi kroczkami dni i godzin. Pokonaj zmęczenie, aby wcześniej dojść na szczyt.

On nie wie, co zrobić, aby sobie pomóc. Nie walcz o związek. Trwaj. On może tego nie wie, ale chce właśnie Ciebie zmęczyć, męczy też siebie. Mógłby zrzucić ten ciężar, ale nie wie, jak to się robi. Nie wie, jak się wybacza.

To bardzo ważne: czujesz się winna, dlatego jesteś słaba. Nie grzech zabija grzesznika, ale poczucie winy. Odrzuć poczucie winy i poczujesz się silna mocą pokuty. Pokutuj swoim zmęczeniem. Pomóż swojemu Mężowi w ten sposób wypalić jego złość do ostatniej kropelki. Niech w tym ogniu hartuje się Wasze przyszłe możliwe szczęście, którego jeszcze nie czujecie. Ono jest w tym, że jesteście razem, pomimo wszystko.

Ten, kto nie wybacza, ten nie może iść dalej w życie. Dlatego nie idzie, ale stoi w miejscu.

Wybaczenie nie jest kwestią czasu. Jest aktem woli. Do tego trzeba dojrzałości, a nie czasu.

Do tego trzeba odważnej decyzji i męstwa zaryzykowania wspólnego ciągu dalszego. To nie jest możliwe dla małych chłopców skupionych na rozbitym kolanie, rozżalonych i wyjących z bólu.

Taka decyzja jest TYLKO DLA ORŁÓW.

No tak, Przyszłość, właśnie o to mi chodziło. Dlatego to nie jest kwestia czasu, ale woli, decyzji i umiejętności.

Inaczej rzecz ujmując: może się to zdarzyć w każdej chwili lub trwać do-wolnie długo.