Jak sprawdzić czy facet mnie traktuje poważnie ? - Netkobiety.pl

Nie. Jest wolny. Wspomniałam mu że idę jutro na rozmowę o staż jako pracownik biurowy. On to wierzy we mnie, że mi się uda. Z tego co pytałam czemu jest singlem to mi napisał że tak wyszło. Ma brata w Angli. Pracuje w Urzędzie Miejskim w Gdańsku.

Ale co dokładnie on ma traktować poważnie? Jakąś laskę z internetu, z którą sobie od czasu do czasu popisze? Widzieliście się chociaż raz?

Serena jak Cię proszę... To Ty mu poematy już pisałaś jak to bardzo poważnie podchodzisz do znajomości z internetów i jak to potrzebujesz deklaracji... Ty się prosisz wręcz o skrzywdzenie... Jestem biedną sierotką i nie wiem co robię, przygarnij mnie, ale tak na poważnie... Desperacja level hard.

poznawanie przyjaciół nie działa w dwie strony; ktoś będąc z nami w gorszych chwilach nie odejdzie gdy będzie lepiej

Nie czuję nawet chemii. Mi myśli bardziej zaprząta znalezienie pracy, pasji niż on.
Na grupie dla singli dla niego trafiłam a tam ludzie bardziej szukają kogoś do związku.
Co do tego co nie byłoby po mojej myśli tylko, że kiedyś trafiłam na oszusta matrymonialnego i on mi o seksie głównie opowiadał. Że mu się śniło że go ze mną robił i mam obawy czy z tym facetem tak samo by nie było. Bo tamten mi też gadał że jest kierowcą, że interesuje go motoryzacja.
U tego faceta z którym teraz pisze to tyle co wiem to to, że interesują go sporty motorowe.
A poznawanie się to nie polega na rozmowach o życiu ?. Przyznaję nie rozumiem tych schematów znajomości bo nie miałam nigdy okazji się nauczyć. A sexu bym nie chciała i tak uprawiać. Boje się. Wpakowałabym się w problemy pt. ciąża a dopiero jestem na początku kariery zawodowej, mam swoje życiowe plany.

Racja mam braki w tych kwestiach. Sama sobie tak myślę że niepotrzebnie dopisałam się do grupy dla singli a tam ludzie szukają kogoś do związku. Skoro ja sama nie mam doświadczenia w związkach i relacjach. No cóż. Człowiek uczy się na błędach.

Co do związku to we mnie są takie problemy że z jednej strony brakuje mi bratniej duszy (i co roku muszę słuchać życzeń bym sobie kogoś znalazła) ale z drugiej boje się że coś mu powiem i go zranię. Nie mam dobrych doświadczeń w znajomościach. Jestem samotnikiem takim.
A na co dzień bardziej się skupiam na innych priorytetach. Znalezienie stażu, rozwijanie pasji.

Sama mam dlatego obawy bo zawsze byłam samotnikiem. Napisałam facetowi żeby nie robił sobie nadzieji. Z jednej strony bym chciała z kimś być, mieć bratnią duszę ale z drugiej coś palnę i go zranię jeszcze. To mu napisałam że z jednej strony bym chciała być z kimś ale z drugiej się boję że go zranię.
Nie mam doświadczenia w relacjach z ludźmi. Mam tak z szukaniem pracy teraz. Co prawda są wzloty bo raz mi się udało znaleźć ale i są upadki bo tej pracy nie ma.
Co do rezygnowania ze wszystkiego. Złe wzorce mam z domu.

Przyznam rację jestem bardzo skonliktowaną w sobie osobą. Z jednej strony owszem trzeba dawać szansę ludziom tylko złe wzorce się we mnie odzywają. Rodzice ani brat nie mają za bardzo znajomych. Słyszę nieraz że ludzie są dwulicowi, okropni. A sama się przekonałam że nie ma nic za darmo i bezinteresownie nikt nikomu nie pomaga. Raz komuś pomogę a potem znów by to było.
Biorę wszystko dosyć dosłownie przyznaję. Nie mam za bardzo poczucia humoru.
Byłam u psychiatry bo na nfz by iść do psychologa muszę od niego zacząć. A wiadomo jak jest na nfz z terminami u psychologów. Z tego co wiem jest 2 na cały Elbląg na nfz. Reszta jest prywatnych. Nie mam pracy więc nie stać mnie na prywatne wizyty u psychologów. A biorąc pod uwagę moje problemy to po prostu dużo kasy bym wydała na takie wizyty.

Przykre. Takie nastawienie nie pomoże Ci w życiu i w kontaktach z innymi. Rzeczywistość nie jest obiektywna. Jest jak najbardziej subiektywna. Widzisz to, co chcesz widzieć. Pamiętasz to, co chcesz pamiętać. Jeżeli chcesz widzieć i pamiętać w ludziach zło i interesowność, to będziesz to widzieć. W taki sposób zinterpretujesz zachowanie innych i sytuacje w jakich się znajdziesz. Zmianę rzeczywistości, która Cie otacza zacznij od siebie. Jest to możliwe. Trzeba chcieć i dążyć do tego nie szukając wymówek.