Mój facet czasami traktuje mnie jak wroga,który chce jemu zaszkodzić - Netkobiety.pl

Dlatego, ze ma tez dobre cechy charakteru a jestem raczej z tych co naprawiają niż uciekają. O ile tak się da....

Od stycznia taki był czy od niedawna?

Summerka napisał/a:

Od stycznia taki był czy od niedawna?

Na początku był pewny siebie, uśmiechnięty facet ale od pewnego czasu dzieją się między nami wlasnie takie dziwne konflikty i ja widzę ze on nie bardzo coś chce z tym zrobić.

natalkaa141 napisał/a:

Niektórzy faceci nie umieją wprost powiedzieć o co im konkretnie chodzi. Porozmawiaj z  nim szczerze czego on od Ciebie oczekuje i powiedz czego Ty od niego oczekujesz. NIe ma jakiś problemów rodzinnych? Nie wydarzyło się nic w jego życiu?

Michał pochodzi z normalnej rodziny, może jak był mały rodzice nie poświęcali jemu zbyt wiele uwagi z tego co mówił ale to raczej zdrowa rodzina. Tylko mimo 26 lat nigdy wcześniej nie miał poważnej relacji z nikim....

Gość musi się przyzwyczaić, że trzeba postępować trochę inaczej. Okaż mu jeszcze trochę cierpliwości, on na pewno też nie chce konfliktów, tylko musi zrozumieć jak wyrażać pewne rzeczy.
To częste u nas facetów, szczególnie w pierwszych związkach. Myślę, że za jakiś czas w ogóle zapomnisz o sprawie.

A pytania o to czy chcesz być terapeutką warto w ogóle odsunąć od siebie. W związku należy się wspierać i to jest jasna sprawa.

P.S. Z fachowymi terapeutami też trzeba będzie zrobić porządek.

Ze zapewne nie chciało mi się przyjechać. Kolejna sprawa jest znacznie gorsza, on spotyka się ze mną, jesteśmy w zwiakzu ale czasem widzę to, ze on wmawia mi na sile ze ja chce dla niego zle. Wychodzi to przy różnych sytuacjach. Często wmawia mi ze ja się z niego smieje, ze szkoda mi na niego pieniędzy, na pytanie czy jemu zależy odpowiedział „tak jak i tobie”. Ta relacja zaczyna robić się dziwna.

Melisa1 napisał/a:

Ze zapewne nie chciało mi się przyjechać. Kolejna sprawa jest znacznie gorsza, on spotyka się ze mną, jesteśmy w zwiakzu ale czasem widzę to, ze on wmawia mi na sile ze ja chce dla niego zle. Wychodzi to przy różnych sytuacjach. Często wmawia mi ze ja się z niego smieje, ze szkoda mi na niego pieniędzy, na pytanie czy jemu zależy odpowiedział „tak jak i tobie”. Ta relacja zaczyna robić się dziwna.

Powiedz mu, co tutaj napisałaś.  Z tymi pieniędzmi to nie bardzo rozumiem, co prawda, ale trudno.

Jest sobie troll używający od kilku lat tego samego schematu: oto kobieta (jej wiek jest zmienny), która zakochała się w mężczyźnie. ON lekceważący, małozainteresowany, traktujący ją jak małosprytną i odganiający się od niej jak od natrętnej muchy; ONA świata nie widząca poza nim, bezwolna, owinięta wokół niego.

Schemat użytkowników (to między innymi o mnie ) jest ten sam: tłumaczą jej rzeczywistość wymyślając coraz nowe argumenty, zdziwieni i/lub wkurzeni brakiem jej reakcji zgodnej ze zdrowym rozsądkiem, nabierając się na kolejne coraz bardziej rozpaczliwe (bo jak długo można grać) posty.

Wielokropek napisał/a:

Jakiś czas temu napisałam te słowa:

Jest sobie troll używający od kilku lat tego samego schematu: oto kobieta (jej wiek jest zmienny), która zakochała się w mężczyźnie. ON lekceważący, małozainteresowany, traktujący ją jak małosprytną i odganiający się od niej jak od natrętnej muchy; ONA świata nie widząca poza nim, bezwolna, owinięta wokół niego.

Schemat użytkowników (to między innymi o mnie ) jest ten sam: tłumaczą jej rzeczywistość wymyślając coraz nowe argumenty, zdziwieni i/lub wkurzeni brakiem jej reakcji zgodnej ze zdrowym rozsądkiem, nabierając się na kolejne coraz bardziej rozpaczliwe (bo jak długo można grać) posty.

Troll nie zmienił ani sposobu pisania, ani schematu budowania wątku.

Podziwiam ludzi, którym chce się bawić w takie akcje. Ja nie mam tyle siły.

Rozumiem, że tutaj na forum istnieje tak istotna i ważna społeczność, że ta sama osoba rzekomo ciągle powraca i was prowokuje?

Naprawdę myślicie, że jesteście aż tak wysoko, by bez przerwy ktoś miał zakładać nowe konta i powtarzać jedną i tę samą historię?

A ten sam sposób pisania. To znaczy jaki? Gdzie są cechy wspólne tego jednolitego stylu?

A może troll to ten, który nie przyjmuje waszych złotych rad? Każdemu komu udzielicie rady (a często udzielacie funta kłaka wartych) ma bić czołem o posadzkę przed wami za prawdy objawione wywróżone po kilku postach? Śmieszni jesteście z tym przekonaniem o własnej opiniotwórczości.

Iceni napisał/a:

Ja bym raczej powiedziala, że jest to pewien archetyp kobiety. To, czy to autentyczna historia, czy fake, to bez znaczenia.

Tak, czy inaczej "kochajaca za bardzo" lub fantazjujaca o sobie w takiej roli...

Emocjonalny masochizm "z milosci" ;P

P.S. polecam wątek dla kobiet kochajacych za bardzo  ; ))

I to jest rzeczowa odpowiedź.

A jak pojawia się historia o tym, że ktoś po rozstaniu zostaje się sam jak palec to też ktoś inny napisze, że to zapewne trol, bo takich wątków sporo. Jesteśmy szarymi ludźmi i wielu z nas zdarzają się podobne historie.

toeamo napisał/a:

Iceni napisał/a:

Ja bym raczej powiedziala, że jest to pewien archetyp kobiety. To, czy to autentyczna historia, czy fake, to bez znaczenia.

Tak, czy inaczej "kochajaca za bardzo" lub fantazjujaca o sobie w takiej roli...

Emocjonalny masochizm "z milosci" ;P

P.S. polecam wątek dla kobiet kochajacych za bardzo  ; ))

I to jest rzeczowa odpowiedź.

A jak pojawia się historia o tym, że ktoś po rozstaniu zostaje się sam jak palec to też ktoś inny napisze, że to zapewne trol, bo takich wątków sporo. Jesteśmy szarymi ludźmi i wielu z nas zdarzają się podobne historie.

Nie jestem trolem ani nic sobie nie wyobrażam. Piszę tak jak jeste. Dlaczego niby troll? Przecież tutaj piszą ludzie o problemach więc nie wiem czemu taka głupia aluzja

karolakkk8 napisał/a:

toeamo napisał/a:

I to jest rzeczowa odpowiedź.

A jak pojawia się historia o tym, że ktoś po rozstaniu zostaje się sam jak palec to też ktoś inny napisze, że to zapewne trol, bo takich wątków sporo. Jesteśmy szarymi ludźmi i wielu z nas zdarzają się podobne historie.

Nie jestem trolem ani nic sobie nie wyobrażam. Piszę tak jak jeste. Dlaczego niby troll? Przecież tutaj piszą ludzie o problemach więc nie wiem czemu taka głupia aluzja

I tak to jest, gdy mieszają się tożsamości.

nie chce Cie wrobić tylko chyba pomyliła wątki, chociaż z drugiej strony obydwa konta i tematy założone dziś.
Nie wierzę w takie trolle, po co miałyby to robić? przecież wątki obu pań nie są wystarczająco inetersujące na to żeby trollować i wzbudzać jakieś emocje (wybaczcie)

natalkaa141 napisał/a:

Niektórzy faceci nie umieją wprost powiedzieć o co im konkretnie chodzi. Porozmawiaj z  nim szczerze czego on od Ciebie oczekuje i powiedz czego Ty od niego oczekujesz. NIe ma jakiś problemów rodzinnych? Nie wydarzyło się nic w jego życiu?

A ja za to słyszalam coś innego. To właśnie ponoć faceci mówią wprost, a kobiety lawirują, kręcą, sugerują, grają w gierki i nigdy nie wiadomo, o co im chodzi. A u autorki w związku klops. To jej facet w coś gra i nie wiadomo, o co mu chodzi...

Cześć, muszę się z Wami podzielić pewnym problemem który gnębi mnie już od jakiegoś czasu. Spotykam się z moim obecnym partnerem od stycznia tego roku. Mam sporo wątpliwości co do tego związku. Napewno kuleje u nas komunikacja, ponieważ Michał nie umie przekazać, powiedzieć mi czego ode mnie oczekuje. Ma jakaś wizje w głowie, jeżeli ja zachowam się albo powiem coś innego niż on miał w zamiarze to jest zły i nawet czasem dochodzi do awantury. Ciagle tłumacze ze ja nie potrafię czytać w myślach. Np jechał do szpitala, napisałam ze mogę być ale koło 14 bo chetnie dotrzymam jemu towarzystwa. Nie chciał, powiedzil ze nasze spotkanie w tym dniu nie jest aż tak istotne. Ok trudno. Zajęłam się swoimi sprawami w ogrodzie. Nagle on dzwoni do mnie dlaczego mnie nie ma?? Ze zapewne nie chciało mi się przyjechać. Kolejna sprawa jest znacznie gorsza, on spotyka się ze mną, jesteśmy w zwiakzu ale czasem widzę to, ze on wmawia mi na sile ze ja chce dla niego zle. Wychodzi to przy różnych sytuacjach. Często wmawia mi ze ja się z niego smieje, ze szkoda mi na niego pieniędzy, na pytanie czy jemu zależy odpowiedział „tak jak i tobie”. Ta relacja zaczyna robić się dziwna. Nie jesteśmy dziećmi, on ma 26 a ja 25 lat. Bardzo nie lubie kiedy on na sile próbuje coś mi wmówić a ja na sile muszę się tłumaczyć. On nie miał wcześniej zednej poważniejszej relacji z dziewczyna. Skąd się to u niego wzięło? Jak mam postępować?