Języki - czy są ważne i jakie znacie? - Netkobiety.pl

Znam 6 obcych. Oczywiście nie perfekcyjnie. Najlepiej rosyjski ( mąż native), angielski, uczę się ukraińskiego.

Obecnie języki są bardzo ważne. Znając bardzo dobrze jakiś język (nie mówię tu oczywiście o angielskim) można naprawdę nieźle zarobić. Ja znam angielski, dogadam się po francusku i zaczęłam się uczyć hiszpańskiego.

Porozumiem się spokojnie po angielsku. Pojedyncze wyrażenia kumam z niemieckiego. Trochę znam czeski ale za rozmowę bym się nie brał, raczej rozumiem co się do mnie mówi i ewentualnie potrafię coś przeczytać. Pojedyncze wyrażenia, jakieś jedno, dwa proste zdania potrafię powiedzieć po szwedzku bo bywam tam i mam znajomych Szwedów

Pewnie, że są ważne. Warto się ich uczyć, a szczególnie jak ktoś ma zamiar wyjechać za granice, bądź często wyjeżdża. Sama jestem bo kursie w spam, z którego wyniosłam bardzo dużo wiedzy. Warto na prawdę warto.

Uważam, że znajomość języków obcych bardzo ułatwia życie w każdej dziedzinie. Świat staje się coraz "mniejszy" za przyczyną postępu i przemieszczanie się, podróżowanie łatwiejsze oraz mniej czasochłonne.

Niestety nie znam angielskiego i nigdy się go nie uczyłam. Uważam to za poważne "niedopaczenie" z mojej strony. Ale kiedyś się wezmę;)

Znam rosyjski na poziomie, który pozwala mi czytać w tym języku książki. Żaden szał, ale pomalutku czytam;) Komunikacji dawno nie miałam okazji sprawdzać, ale wydaje mi się, że bym sobie poradziła. Kaszubski, tu z czytaniem nawet lepiej, mowa niczego sobie, jednak pisać nie potrafię. Polski wiadomo - jakoś sobie radzę.

Chciałabym się nauczyć angielskiego. Uważam, że bardzo przydatny nie tylko zawodowo (w moim zawodzie akurat wcale), ale też prywatnie. Na ulicach słyszy się obcą mowę, czasami ktoś spyta o drogę, poprosi o pomoc, a ja się mogę tylko domyślać co do mnie mówi.

Miałam kiedyś taką sytuacje w Niemczech, że kobieta wypisywała mandat za niewłaściwe parkowanie. Tłumacz na chwilę się oddalił, a ja już wyobrażałam sobie Niemieckie posterunki od wewnętrznej strony krat. Bardzo nieprzyjemne uczucie.

Znam angielski na takim poziomie, że dam radę się porozumieć, przeczytać coś czy obejrzeć serial, rozumiejąc piąte przez dziesiąte... niby poziom B2, ale to ciągle mój kompleks

Uczyłam się w liceum niemieckiego, ale kompletnie nie czuję tego języka, aktualnie trzeba by mnie zmusić, żebym cokolwiek powiedziała, zrozumiała... totalnie zmarnowane 2 lata, choć w trakcie nauki byłam niezła... Z językami jest tak, że jak ich nie używasz, to szybko zapominasz. Jednocześnie gdy masz potrzebę, konieczność porozumienia się, to w magiczny sposób coś się odblokowuje w głowie i zaczynasz mówić. Ja tak mam z francuskim. Uczyłam się go raptem rok (może 2, już nie pamiętam), ale bardzo intensywnie i nauka dawała mi radość i mimo że nie mówię w tym języku, to jednak miałam już kilka sytuacji, że pojechałam do Francji, czy do Belgii i nagle musiałam mówić, to wtedy jakoś wychodziło. Kupić coś czy zamówić w restauracji potrafię ;p

Języki to mój kompleks. Niby mam łatwość w ich przyswajaniu, ale brak czasu sprawia, że dziczeją w mojej głowie ;p Aktualnie jestem zafascynowana Włochami. I być może zacznę uczyć się włoskiego. Zaczęłam na miejscu w Rzymie parę miesięcy temu. Prawdopodobnie za kilka tygodni pojadę do Włoch na tydzień na objazdówkę zorganizowaną (no ale tu nie ma szans, że od miejscowych będę się uczyć jak ostatnio, bo pewnie wszystko będzie zaplanowane). A w wakacje planuję pojechać z plecakiem znowu do Rzymu i stamtąd wyruszę stopem po kraju. Najlepszy sposób poznawania języka to mówić, mówić, mówić. Nie ważne jak, grunt żeby mówić w ogóle

W dzisiejszych czasach znajomosc jezykow obcych to podstawa, ja znam angielski i niemiecki i bardzo chcialabym sie nauczyc j.wloskiego, znam wlocha mieszkajacego w Niemczech i bardzo mi sie podoba jak Donato mowi cos w swoim jezyku