Wieczna męczennica... - Netkobiety.pl

Chcę po prostu prowadzić normalne życie. Nie czuję się meczennikiem, nie chcę nim być napewno. Chcę szacunku od ludzi bo ja też wszystkich szanuję. Być może brak mi asertywności

Może idź do psychologa?

Żeby zyskać szacunek trzeba być takim jak większość, już to przerabiałam. I wiesz co Ci powiem? W nosie to mam Co mi po szacunku osób, którzy sami siebie nie szanują? Najem się tym szacunkiem? Trzeba robić swoje i nie patrzeć na innych. A porządni ludzie zauważą Twoją wartość, jeszcze znajdą się osoby które Cię docenią. Teraz najważniejsze jest to byś sama siebie doceniła i przestała sobie wmawiać, że jesteś taka śmaka czy owaka. Nie patrz w lustro, jeśli drażni Cię to co widzisz. Zmień co czujesz, a wtedy będziesz mogła spojrzeć w to głupie lustro i wiedzieć, że jesteś ekstra osobą. To wszystko się dzieje w Twojej głowie i póki nie powiesz temu dość, nie uwolnisz się.
To nie łatwe, ale trzeba od czegoś zacząć, bo zakładam, że nie chcesz by już zawsze Twoje życie tak wyglądało? Tak jak koleżanka tutaj radzi, popracuj nad asertywnością. I nad samooceną. Gdy zyskasz pewność siebie a jednocześnie dystans ludzie przestaną Cię wykorzystywać.
Powodzenia

Dziękuje wam za odpowiedzi. Naprawdę przyjemnie sie to czyta
Wiesz mysterious_chocolate ja też mam wrażenie że ludzie wyczuwają na kilometr osoby które mają kompleksy, czy obawy i uderzają w ten czuły punkt. Poza tym ludzie z charyzmą nigdy nie zabiegają o niczyją sympatię i nie starają się nikomu przypodobać, dlatego właśnie odbiera się ich jak silnych psychicznie liderów. Ja robię dokładnie na odwrót, lubię być lubiana, a to błąd. A wniosek z tego taki, że muszę zacząć lubić samą siebie!
LiLu33 poczucie humoru to moja jedyna odskocznia i ratunek i być może dlatego nikt mnie poważnie nie traktuje. Lubię sobie pożartować z siebie, a stanowczości zero i teraz mam to co mam. Jedyną osobą do której mówię "nie" jest 9-cio miesięczny synek mojej przyjaciólki. Tobie też życzę wytrwałości bo wiem, że to nie łatwe zmienić siebie, ale trzeba, bo w przeciwnym razie nie można spodziewać się innych efektów.
Naprawdę bardzo wam dziękuję za trafne sugestie!

Dziewczyny wiecznie wysylacie tylko do psychologa,taka moda ..Kiedys psychologow wcale nie bylo. I  czy wszyscy tzw psychologowie nadaja sie do tego ?..

Bez psychologa mozna sobie poradzic,tylko trzeba wiedziec jak.

Dokładnie. Też tak myślę.

Wiecie, z tym psychologiem to jest tak, że ja nie wiem czy mój problem jest na tyle poważny, więc postanowiłam napisać tutaj. Nigdy nie wiadomo kto pisze na forum, może nawet psycholog się znajdzie albo i lepszy doradca

Witaj . Pozwolę sobie wrócić do Twojej pierwotnej wypowiedzi. Odpowiedź na Twoje pytanie mieście się właśnie w tym ostatnim zdaniu, które wkleiłem wyżej. Nie jest to brak pewności siebie, a zgodzenie się na przeciętność. Jestem prawie pewny że Twoim problemem, jest ta przeciętność - sięgnij po więcej. Dlaczego chcesz się zadowolić tą najniższą przeciętnością? Ludzie Twojego pokroju mają wspaniałe talenty i z reguły jak pokazała historia, osiągają o wiele więcej gdy tylko zaczną mierzyć wyżej.

Nic straconego, wszystko przed Tobą - zacznij od zmiany znajomych na podobnych Tobie - ale nie takich samych. Kolejnym krokiem dla Ciebie to zmiana pracy na taką którą chcesz wykonywać i być ponadprzeciętna.

Jak coś służę pomocą - mailowo
Powodzenia życzę

Psycholog naprawdę może Ci pomóc. Może jednak warto spróbować?

Jestem psychologiem i psychoterapeutą i moje odpowiedź może zostać odebrana jako namawianie na wizytę lub psychoterapię.
Chcę jednak podzielić się moim doświadczeniem wynikającym z mojej pracy z osobami zgłaszającymi się po pomoc.

Otóż psychoterapia jest dobrym sposobem pomocy dla tych osób, które borykają się z jakimś problemem od wielu lat i sam lub przy pomocy przyjaciół, męża/żony nie zdołały go rozwiązać. Dzieje się tak ponieważ relacja z terapeutą jest całkowicie skoncentrowana na osobie zgłaszającej się po pomoc, a terapeuta jest bezstronny czyli nie uwikłany emocjonalnie w relacje towarzyskie, rodzinne z tą osobą.

Proces stopniowego rozumienia siebie, a co ważniejsze emocjonalnego asymilowania tej wiedzy (to chyba najtrudniejsza część terapii) jest tym, co może człowieka zmienić, o ile tego chce i wytrwale dąży.

Osobiście znam (i podziwiam, bo widziałam ile trudu je to kosztowało) takie osoby, które w wyniku takiej pracy nad sobą osiągnęły sukces - czuły się lepiej ze sobą, miały większy wpływ na własne życie i bardziej satysfakcjonujące je relacje z innymi ludźmi.

Taka praca nad sobą nie musi trwać wieków, czasem wystarczy pół roku lub rok.

W tym co piszesz jest coś na rzeczy - z jednej strony żartujesz z siebie, chcesz pokazać dystans jaki masz do siebie - z drugiej inni odbierają to jako możliwość lekceważenia Ciebie, obwiniania. To,że większość ludzi tak Cię traktuje, to nie telepatia, raczej to kwestia Twojego stylu zachowania, którym coś komunikujesz otoczeniu, a ono na to reaguje w określony sposób, który z kolei potwierdza Twoje przekonania na swój własny temat.

Pozdrawiam!

Sadze ,ze tu na tym forum jest ,siedzi wielu psychologow stad ta propaganda ,namawianie na psychologow...Niestety z moich doswidczen obserwacji otoczenia wynika ze wielu psychologow nie powinno nimi byc tak naprawde,czesto manipuluja ludzmi ..bywa ze zaszkodza..

Ale taka moda nastala na psychologow,co ludzie nie wmowia innym dla korzysci,kasy..

Prawie co post to "idz do psychologa"...on ci pomoze",nie wiem kto cos  ma na celu tak naprawde..