SPOTKANIE PO 10 LATACH Z BYŁYM - Netkobiety.pl

Przede wszystkim nie ryzykowałabym rozpadu rodziny,skoro jesteś szczęśliwa(a mam nadzieję,że jesteś,bo nic nie napisałaś więcej na ten temat) to po co to psuć.Pierwsza miłość zawsze zostaje w pamięci,ale nie masz gwarancji,że to może być coś poważniejszego niż pisanie do siebie,a ból jaki sprawisz najbliższym pozostanie nie tylko w ich sercach ale również w twoim.Potem możesz żałować,a czasu nie da się cofnąć.Jeżeli chcesz z nim utrzymywać kontakt to sugerowałabym tylko na stopie koleżeńskiej,albo wcale.Zastanów się czy warto posunąć się dalej,ale ja uważam,że nie.

I ja się zgadzam z dziewczynami. To była Twoja pierwsza miłość i wiadomo, że zawsze będzie sentyment, ale uważam, że skoro masz rodzinę i nic nie piszesz, zeby Wam się nie układało, więc nie ma sensu rozbijać rodziny kosztem wspomnień.

Nie warto wracac do przeszlosci. To jest juz zamkniety rozdzial.

Od miesiecy mialam kontakt internetowy z moim pierwszym chlopakiem. Zaczelo sie bardzo fajnie. Znalazl mnie na naszej klasie, napisal kilka razy, gadalismy na GG. Wspominalismy dawne czasy i bylo bardzo fajnie, zwlaszcza, ze moj zwiazek przezywal kryzys. No, ale jak sie okazalo chlopak mial strategie. W ostatniej wiadomosci wypomnial mi nasze rozstanie (1 tydzien po rozstaniu zaczelam sie spotykac z innym, on to potraktowal jako zdarde i tak mysli do dzisiaj, jak sie okazalo), czyli specjalnie szukal ze mna kontaktu, zeby wyrzucic z siebie to, co mu lezalo na sercu.

Uwazam, ze nie warto wracac do przeszlosci, nawet jesli byla tak piekna, jak w twoim przypadku.

Pamiętaj ,że przez 10 lat człowiek ten zmienił się.. ty niestety nie jestes w stanie stwierdzić w jaki spoób się zmienił... przecież poprzez pisanie, rozmowy można być kimś zupełnie innym niż w rzeczywistości... chciałabys stracic rodzinę...a później byc może bys tego załowała?

Izka, czy Ty jestes niepowazna? Zapominasz, ze nie jestes juz nastolatka. To jest Twoja przeszlosc i on powinien w niej pozostac. Ulozylas sobie zycie, i za wszelka cene chcesz sobie je popsuc? Potem kobiety placza, ze sa takie nieszczesliwe, a same sobie sa winne. Tak wiec izka, wez sie w garsc i najlepiej zerwij z nim kontakt. Jest powod dla ktorego sie rozeszliscie, prawda? Nie zapominaj o nim.

oczywiście, jeżeli spotkała starą miłośc to zawsze można znaleźć minusy swojego związku i nagle się okaże jaka jest neiszczęśliwa a ten stary/nowy facet napewno przyniesie mnóstwo szczęścia którego tak jej brakuje.
Niedowiemy się niestety dopóki sama zainteresowana się nie wypowie.

To może porozmawiaj z mężem o tym, że on Ci za mało czasu poświęca. Może on nawet sobie sprawy z tego nie zdaje. Zróbcie sobie wypad do romantycznej knajpki czy coś w tym stylu, powspominajcie, jak to było na początku Waszego związku, ślub itp. Może to pozwoli zapomnieć Ci o tamtym mężczyźnie. Pamiętaj, ze to było wiele lat temu i co się stało to się nie odstanie. Zraniłaś go i czujesz się winna, ale pamiętaj o tym, ze teraz masz swoje życie a on swoje. Nie wiem, czy wierzę w przeznaczenie czy nie. Moim zdaniem jest to ciekawość i może takie wyrwanie się z monotonii życia codziennego.

Na szali stawiasz rodzinę- lub jej rozpad...... byc może dla mrzonek lub wspomnień.Przemyśl- czy warto.

Och, moja pierwsza miłość też nie tak dawno wróciła - myślami tylko i tak krąży gdzieś w tej mojej podświadomości i podtyka różne obrazy z serii co by było....
Coś w tym jest, że tego pierwszego uczucia się nie zapomina, ono gdzieś się czai, żeby wybuchnąć!! albo utonąć.
Ja tylko z daleka widziałam tego swojego - pierwszy raz od jakiś 10 lat, a jak byłabym w Twojej sytuacji to nie wiem......

Nie wszystkie! Spotkaj się z nim.Pozrozmawiaj , co Ci szkodzi.Jeśli kochasz mężą ta miłość zwycięży.Jeśli nie...hm...

Powiem tak,nie zgadZam się z tymi odpowiedziami.ja mam podobna sytuacje,identyczna.mam żonę nowy dom,jesteśmy 8lat po ślubie.ale niestety prawdziwa miłość jest w moim sercu już 14lat,i przestać myśleć nie mogę,nie jest lekko z tym żyć i oklamywac żonę i siebie.i powiem szczerze ze jakby pierwsza moja miłość chciała być ze mną to nawet bym się nie zastanawiał.trudno dla mnie waZniejsze jest to co czuje naprawdę jak być z kimś,bo dzieci bo dom,i co z tego?to lepiej jest zamyslec się na smierć?poprosił ktoś kto nie był w takiej sytuacji,to niech nie doradza lepiej.najlepiej o tym wiedza ci co to przechodza.nie da się patrzeć kategoriami bo dzieci bo rodzina,bo dzieci zaczną tez żyć swoim życiem a ty zostaniesz w życiowej monotoni z mężem który już nie myśli o tobie tylko jest bo jest,a ten który był twoja miłością tylko czeka żeby zabrać cię w piękne romantyczne miejsce.życie jest tylko jedno,dlatego jest warte emocji i przezyc

Podzielam zdanie niektórych dotyczące spotkania. Uważam, że wcale nie jest dobre tkwić w związku (nawet w małżeństwie), gdy kocha się kogoś innego. Że niby dla dziecka? Moi rodzice byli ze sobą ze względu na mnie i moje siostry i gdy się dowiedziałam, że to nie dlatego, że się kochają , miałam do nich ogromny żal. Wolałabym, żeby oboje byli po prostu szczęśliwi. Ty też szukaj swojego szczęścia - czy to z Twoim mężem, czy to u boku ex. Może to egoistyczne, ale w życiu nie można być męczennikiem.