URODZINY, IMIENINY i co jeszcze? - Netkobiety.pl

A w życiu.
Ewentualnie najbliższa rodzina /siostry, bracia, rodzice/.
Przecież to męczące takie latanie, a dodatkowo koszta.
Nie te czasy.
Pamięć i owszem, zyczenia etc. ALe zadne imprezy.

Obchodze urodziny, narzeczony także.
Prezenty sobie kupujemy, nawet ja od jego rodziny coś dostaję, ale to zazwyczaj drobiazgi.

Tylko w zeszłym roku durna bratowa mojego narzeczonego wymysliła prezenty na gwiazdkę. Masakra. Nie lubię jej, a musiałam jej prezent kupowac.

u mnie w rodzinie (z mojej strony)imprezy to norma,ale ja jestem od małego nauczona więc lubię w nich uczestniczyć,chociaż nie powiem mam teraz małe dziecko za którym trzeba chodzić więc nie posiedzę za długo:)a ze strony mojego faceta to nawet święta są na odwal czyli np.zjeść wigilie i każdy ma spadać w swój kąt

niestety masz rację:)ja za to lubię takie imprezy bo lubię towarzystwo:)

U nas w rodzinie, nawet najbliższej rzadko wyprawiamy urodziny, imieniny. Dla nas liczy się pamięć, więc i rzadko prezenty są, często po prostu życzenia albo coś symbolicznego, tym bardziej, że bogaci zdecydowanie nie jesteśmy. W dalszej rodzinie to podobnie, choć my generalnie i tak rzadko widujemy się z dalszą rodziną, chyba po prostu nie czujemy takiej potrzeby. Na Gwiazdkę też nie mamy wielkiego szału. Niektórzy wiem, że kupują prezenty za tysiaka czy niewiele mniej dla jednej osoby, bo niby to taki jeden dzień, wyjątkowy. Ok, wyjątkowy, lecz dla nas właśnie ważna jest ta atmosfera i nie patrzymy na to pod tym kątem "Ojejciu, kupiła mi jakieś kiepskie perfumy za 60 zł". Także u nas nie ma jakiegoś przepychu.

u nas na urodzinach czy imieninach(dorosłych) nie chodzi o prezenty,ale o to aby posiedzieć razem:)

tak właśnie masz rację,u mojego faceta jest tak że w wigilie wszyscy siadają do stołu i udają się wielce kochąjącą rodzinkę, a potem przez cały rok się żrą miedzy sobą,dodam jeszcze że w tym wszystkim uważają się za wielkich katolików bo jeszcze do kościoła lecą,a potem faceci piją a baba(czytaj moja teściowa)ma usługiwać,czyli podaj do stołu,posprzątaj ale broń Boże nie siadaj z nimi,dlatego gdy wypada w święta ze mój X pracuje,ja zabieram się z dziećmi i wyjeżdżam do swojej rodziny,trudno tak obchodzą święta to ich sprawa,ale po co w takim zakłamaniu,co do prezentów głównie robimy dzieciom

W tym roku czeka mnie pierwsza wigilia jak już będę mężatką. Mąż do pracy a ja do mojej rodziny.

ja raczej imprezy organizuję indywidualnie nie mamy takich spendów jak wspólne koncerty czy coś;0

Dawno, dawno temu, jako młode, nieasertywne małżeństwo, chadzaliśmy na wszystkie rodzinne spędy. Ależ to była męka.

Moja rodzina jest niewielka, nie celebrujemy niczego. Mąż pochodzi z licznej rodziny, jego rodzice też. Wszyscy uwielbiają nasiadówki, nawet moje szwagierki w to wdepnęły. Ileż można wysłuchiwac tych samych historii ciotki Helenki, czy opowieści  wujka Staszka?  A to nieśmiertelne: czemu nic nie nakładacie, ależ nic nie jecie, a czemu macie taką skwaszoną minę, na pytania też nie odpowiadacie, tajemnice przed rodziną macie?
Dodatkowo trzeba się było nabiegac za prezentami, nagłówkowac. Najgorsza była jednak rewizyta. Za nic na świecie nie dało się starszemu pokoleniu wytłumaczyc, że zapraszamy na ten i ten dzień. To była wojna z wiatrakami.
Zastrajkowaliśmy. Obecnie nawet świąt nie celebrujemy, prezentów na gwiazdkę też nie ma. Jest całkowity luz i lenistwo. Dla mnie jako głównej kuchty i strażniczki rodzinnego ogniska - to ogromna ulga. Nie wszyscy spełniają się jako idealna pani domu.

Rodzice męża nadal kultywują rodzinne nasiadówki, ale to już nie to, co kiedyś. Teściowie są wściekli na zmiany jakie zaszły w zwyczajach.

Całkiem możliwe, że będziemy miec problem z ewentualnymi synowymi. Już widzimy, a i czasami słyszymy, pewną krytykę odnośnie naszego stylu życia.
Nie ma lekko, ale też nie ma przymusu spędzania czasu wg widzimisię kogoś. Możecie powiedziec, ze nierodzinna jestem, pewnie tak. Matkę widzę parę razy w roku, mąż w rozjazdach, najstarszy studiuje poza miejscem zamieszkania, drugi ma podobne plany. Dobrze mi ze sobą samą, jeszcze lepiej z mężem gdy spędzamy wspólnie czas,  czy też z zaprzyjaźnionymi i lubianymi osobami.

Na koniec dodam, ze dobra wizyta, to krótka wizyta.

Dobra, a zwyczaj uroczystego obchodzenia pierwszych urodzin dziecka, tzw roczek? Młode matki dostają fiksacji na punkcie tego. Niech tylko ktoś się nie pojawi, olaboga!

Wiecie co mnie jeszcze śmieszy? Cały ten jazgot wokół wyżej wymienionych imprez. A jakie są pretensje. Niech teściowa zapomni, albo nie złoży życzeń synowej i vice versa - świat się wali. Nie pamiętam na którym forum była cała masa wątków na ten temat.

Dzień matki, kobiet, a po kiego to świętowac?  Jestem kobietą, to nie wystarczy? Fakt zostania rodzicem jest swego rodzaju nagrodą i wyróżnieniem dla mnie. Nie muszę sie z tym obnosic i dołowac tych, którzy są w trakcie starań lub rodzicem nie zostaną. Natomiast składanie życzeń z tej okazji teściowej to dopiero nieporozumienie,  jej  winszujemy 5 marca. Niech jeszcze wymyślą dzień synowej i zięcia.

Ja tam wolę imprezowac bez powodu, ot tak, bo mam nastrój. A jak moja połówka zapomni o rocznicy ślubu to nie strzelam focha.
Zauwazyłam też, że to  kobiety mają coś nie teges, na punkcie tych  "świąt". Mężczyźni tak się nie czepiają, nie wypominają i nie wpadają w depresję, bo żona zapomniała o jego urodzinach czy rocznicy.

Najlepsi goście, to proszenie goście. Reszcie serwuje się paluszki lub krakersy z mineralną. To taki ichni odpowiednik czarnej polewki.

No i ok. Jak dla mnie tak mogłoby byc zawsze .

Jaki prezent dla partnera na 28 urodziny?

Jak zwykle mam problem z kupieniem prezentu mojemu partnerowi.

Skarpetek,majtek,portfela,koszulek itp ma już po uszy.

Znam jego pragnienia ,wiem o czym marzy od dłuższego czasu.

Marzy o samochodzie.
O nowym sprzęcie : głośniki ,kolumny ,nowy telewizor.
Interesuje się SAMOCHODAMI.

''Niestety nie stać mnie na to... ''

Nie jest romantykiem więc tego typu prezenty nie ucieszą Go
Nie uprawia żadnych sportów - nie ma na to czasu bo jest ciągle zapracowany.
W wolnym czasie przeważnie ogląda kanały  :
Discovery Channel
Discovery Historia
Discovery Science
Discovery World
National Geo.

Jeden z jego ulubionych programów to Szkoła Przetrwania i  Pogromcy Mitów
Pomóżcie błagam..

Wiem,że znam Go bardzo dobrze ,ale nie mam pomysłu na prezent. Zawsze mam z tym problem.
Ostatnio na święta kupiłam mu perfumy,rękawiczki- których ani razu nie ubrał,papcie-też nie nosi,i jeszcze kilka szpargałów które dla Niego najwidoczniej były bez znaczenia.Cieszył się,ale widzę ,ze nie używa tego co kupiłam. Wiem,że to był prezent nie trafiony.
Dlatego napisałam co lubi itd,abyście mi pomogli.

ooo dobry pomysł   tylko mam malutki kłopot bo jestem w UK i musiałabym ją z Polski tu zamówić,muszę poczytać co i jak to zrobić.

A inne jakieś pomysły?:)

FollowMe ja bym sie cieszyła:) nie lubię życia rodzinnego więc ta kawa i ciastko to dla mnie ideał

My tylko obchodzimy urodziny i gwiazdke. I rocznice slubu. Ale staramy sie torobic miedzy soba. Zadne z nas nie jest jakos fanem tlumow i dzikich imprez. Od posiadowki rodzinnej wole zacisze restauracji czy wyprawe w gory.

Kiedy się urodziłam, diabeł spojrzał, skrzywił się i mruknął...szlag konkurencja

chaber05 a dlaczego nie mogę ich oceniać? Oczywiście, że niech robią co chcą ale rodzina najbliższa jest po to by ze sobą być. Na imprezy moi teściowie nikogo nie zapraszają ale na nasz ślub chcieli sprosić wszystkich prawie 200 osób, więc tego nie rozumiem. Chyba mam prawo wyrazić własne zdanie?

...i własnie kolejny raz można powiedzieć, ze "z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach" :d

FollowMe właśnie konflikt interesów polega na tym gdy chodzi o 2 różne rodziny że....sa one RÓŻNE każdy jest wychowany inaczej, inaczej spędzało się u niego niedziele, święta- warto poobserwować rodzinę narzeczonego w "naturalnym' środowisku i zobaczyć, co da się połączyć, co można im zaproponowac... Może wyjdź z jakąś propozycją? ja wyszłam kilka razy, jedne pomysły zostały naturalnie przyjęte, spodobały się, inne nie:)

chaber05 wiesz co.... ja całkiem niedawno uświadomiłam sobie jedną ważną rzecz; to ja mówię, że fajnie jest mieszkać bez teściów (nawet jeśli oni są OK), że więcej miejsca, więcej prywatności i w pewnym momencie traktowałam to tak, jakbym to JA miała oczekiwania, jakbym to JA torowała drogę mojemu pokoleniu, a moi teściowie już nie mogli nic innego jak tylko usunąć się w cień. I g*** prawda! To było złe myślenie! Bo oni myśleli dokładnie tak samo!! Że więcej miejsca bez dzieci, że lepiej mieszkac bez dzieci Nawet jeśli jako synowa, czuję się jak ich córka.
Ale u nas w społeczeństwie jest takie przeświadczenie, że MŁODZI MUSZĄ, a teściowie mają sie usunąć w cien ,zająć tylko wychowywaniem wnuków i nie mają życia prywatnego ani włąsnych tajemnic.

A! I że ocenie podlegają tylko teściowie, że oni są na świeczniku, o nich się mówi z koleżankami "jakich masz teściów" i "jak się z nimi mieszka" podczas gdy moja teściowa z pewnością rozprawia o tym samym na mój temat ze swoimi koleżankami:) Zresztą....po uświadomieniu sobie tego, żałozyłam wątek ACH TA SYNOWA czy coś w tym stylu

Kluczową sprawą jest zrozumienie drugiego, poniekąd wejście w jego położenie. Ot i wszystko.

Nie jest niczym dobrym narzucanie swoich poglądów, swoich zwyczajów, swojego toku myślenia. Jesteśmy mało wrażliwi, czy może zadufani w sobie? A  brak obiektywizmu? Cała masa grzechów, która odstrasza rodzinę i potencjalnych znajomych.

Gojka, tylko współczuc niekumatej i wyrachowanej rodzinki. Zawsze to lepiej nabałaganic u kogoś, wysuszyc mu piwniczkę i spenetrowac lodówkę. Myślisz, ze myśmy z tym problemu nie mieli? A jakże! Zawsze się znajdzie takie grono gotowych na cudze. Tylko, że ja mam o tyle łatwiej, że domofonu nie posiadam. Mówię wam, zarąbiste rozwiazanie. Nikt z domowników przypadkowo nie uruchomi zamka u furtki, a dzwonka cichutki i na zewnątrz nie słyszą czy brzęczy. Listonosz co ma zostawic to zostawi w skrzynce, tak samo z odczytem liczników, my dzwonimy jaki stan. Jeśli ktoś chce wejśc to musi chwilę postac, pies sąsiadów go obszczeka i to głośno. My mamy chwilę do namysłu, wpuścic czy nie.

Catwomen, ogromny szacun za dojrzałe spojrzenie na stosunki rodzinne. Chodzi głównie o spotkanie się w połowie drogi.  Z mojej strony drobne ustępstwo i z tej drugiej. Tym sposobem można wypracowac całkiem znośne reguły.

W życiu niestety tak nie bywa. Zwyczaje i normy jednej rodziny i znajomych kontra zwyczaje i normy drugiej. Każdy swoje uważa za te idealne i tak mamy, to co mamy. Plus babska nadwrażliwośc, upodobanie do celebrowania, czepiania i przepis na kwasy jak znalazł..

Hihihi, u mnie to jest tak: nikt nie lubi, dopóki się nie napiją. Jak już się napiją, to wszyscy lubią

Alkohol podobno rozluźnia obyczaje. Pity w nadmiarze - wiadomo.
Ojciec pił i to sporo, każda impreza była zakrapiana.
Ja z mężem i całą familią z obydwu stron wychylimy czasami lampkę czegoś dobrego, ale jest to raz na ruski rok. Podobnież znajomi. Nigdy nie widziałam nikogo podchmielonego. Prędzej ten alkohol wywietrzeje zanim zostanie spożyty.
Wolałabym też nie widziec rozluźnionego teścia. Na trzeźwo potrafi byc przykry, a jeśli coś by mu język rozwiązało, to matko droga, eh lepiej nie myślec.
Juniorzy,  ci to potrafią czasami zaimprezowac. Chałupy jeszcze nie roznieśli, zawsze po sobie wysprzątają, ale smród piwska bywa wyczuwalny.

Catwoman, jeśli teściowie domatorzy, to nic nie poradzisz. Możesz jednak z pomocą męża poznac pozostałą częśc jego rodziny. Nic nie stoi na przeszkodzie w zapraszaniu ciotek, wujków i kuzynostwa. Na jednych się sparzysz, z innymi zaprzyjaźnisz.

A tak w ogóle to super wątek.

Jak byłam dzieckiem to chodziłam z rodzicami i dziadkami na wszelkie rodzinne imprezy - głównie urodziny, imieniny i rocznice ślubów. W rodzinie od strony ojca organizowany jest też od niepamiętnych czasów coroczny zjazd rodzinny, za którym jednak nigdy nie przepadałam, więc odkąd wyszłam za mąż nie uczestniczę w nim...

Szczerze mówiąc nie lubię za bardzo takich rodzinnych spędów, więc rzadko na nich bywam. Rodzinę mam raczej małą a co za tym idzie okazji też nie ma za wiele. Rodzina męża jest duża, ale ponieważ mieszkamy w moich rodzinnych stronach, to również nie mamy zbyt często okazji bywania na wszelkich urodzinach i imieninach - i całe szczęście

Lubię się spotkać z rodziną, ale z taką z którą mam dobry kontakt a nie z taką, którą widuję na weselach, chrzcinach i pogrzebach...

Jeśli chodzi o urodziny i imieniny moje, męża, rodziców i babci to wygląda to tak: drobny upominek i "lepsza" kolacja, jakiś ewentualnie tort plus wino, w naszym gronie, bez większej liczy gości. Jest to przynajmniej szczere a nie wymuszone w imię zasady "zastaw się a postaw się".

Wy narzekacie? Ja mam 2 swieta bozego narodzenia do obskoczenia, ostatnio 2 wielkanocne, do tego urodziny, imienin na szczescie nie obchodzimy z mezem, oczywiscie rocznice roznego rodzaju.  Moj maz ma pamiec wrecz doskonala (fotograficzna) i pamieta kazda date. Aaaa i jeszcze mamy raz do roku religijne swieto patrona rodziny na ktore nalezy zaprosic znajomych i rodzine. I przez caly dzien ich goscic bo taka jest tradycja.

No tak na serio teraz to obchodzimy tylko jedne swieta (no chyba ze na drugie zaprasza inna czesc rodziny) nie szalejemy z zakupami ale ja nie mam pamieci do dat i boje sie czasem ze czegos zapomne i jak widze meza z kwiatkami to i jak ma cos jeszcze w rece to wpadam w panike. Bo zastanawiam sie czy nie zapomnialam o czyms. On to widzi i strasznie sie smieje ze mnie. Tak sobie wymyslilam, ze fajnie byloby urodzic mojego syna w dniu urodzin mojego meza cobym pamietala i miala ich dwoch z glowy za jednym zamachem. Wszystko przede mna. Jeszcze tylko 2 mce

_________________________________

Wieczne Miasto BG