Kobiece zainteresowania, a posiadanie partnera - Netkobiety.pl

A jakie Ty masz zainteresowania?

Ja sie tym nie interesuje.  A to logiczne ze faceci beda miec inne zainteresowania niz kobiety chociaz niektore z nich moga byc typowe dla obu plci

Tu nie chodzi tak o zainteresowania, bo nie muszą być zbieżne, a o poziom inteligencji, wiedzy ogólnej, wtedy można rozmawiać o wszystkim. Okazja do poznania zainteresowań partnera, poszerzenie wiedzy, tylko na plus.

Dziwny post. Według mnie odmienne zainteresowania w ogole nie maja znaczenie przy udanej relacji. Faktycznie, moze jesli sa wspolne, np. szydelkowanie, to jest jeszcze fajniej, ale jak sa zupelnie odmienne nie ma to wplywu na relacje.

Aktualnie mam inny ważniejszy Problem, bo przyszło mi szukać pracy. Może dlatego sprawy matrymonialne spadły u mnie na dalszy plan i nie przywiązuje do tego takiej wagi jak ty

To problem tych typów. Nie wierze że normalny chłopak szukający czegos poważnego nawet jeśli tylko ty byś sie nie spodobała wna następny dzień zmienił sie w debila wysyłającego jakieś krindżowe fotki fiutka.

Poprostu next. Przecież tam ich pełno.

Paradoks polega na tym że kobiecie nie jest trudno sie umówić. Tylko problem (normalnych kobiet, nie szonów) kobiet jest taki że tam z 80% nie szuka niczego poważnego (bo tacy są, bo łatwo te szony tam wyhaczyć), 10 % to jacyś debile albo dziwni kolesie, trzeba trafić na odsetek tych normalnych w tym bagnie, do tego mieć coś wspólnego a i jeszcze musi kliknąć i to z obu stron. Kurcze chyba  powinnyśmy zamiast tego zagrać w totka.

To że ktoś przestał sie odzywać nie znaczy że nie szukał przygody. Może zrozumiał że u niej jej nie znajdzie.

Nigdy nie odczułam aby moje odmienne zainteresowania wpływały na związki. Ja mam typowo kobiece zainteresowania, Misiek z kolei giełda, krypto, IT i sport. Spotykałam się z mężczyznami mający również typowo męskie zainteresowania, motoryzacja itp. Odnoszę wrażenie, że po to są inne zainteresowania, aby wzajemnie sobie imponować, uczyć się od siebie, mieć wsparcie w postaci wiedzy w różnych sytuacjach. Natomiast trzeba mieć też o czym że sobą rozmawiać.
Sądzę zatem  że nie w tym tkwi problem. Może po prostu "za bardzo chcesz"? Powtarzam to wielokrotnie, desperację czuć, to jest taki smrodek, który czuje się gdzieś  głęboko w podświadomości. Czujesz to tak, że po prostu nie chcesz z kimś takim nic. Brutalna prawda

Ja sportu nie lubie. Jedynie plywanie. A tak kocham parki sa piekne cudowne dar Boga dla swiata ta piekna przyroda i pelno tez w nich atrakcji.  A tez lubie robic rozne DIY projekty ostatnio interesuje sie mozaika i malowaniem porcelany. Czasem kupie w second handzie klka bialych kubkow talerzy misek jak sa za 20p/sztuka i pieknie je ozdabiam. Jak nabiore wiekszej wprawy to wystawie na sprzedaz na Etsy tam ludzie sprzedaja rzeczy wlasnorecznie robione

Bo to jest częste. I tym samym Twoje "oświecenie" jest nic nie warte, bo to nie o to chodzi
Faceci mają w dupie jakie zainteresowania ma dziewczyna, byle byłaby ładna, miła i inteligentna. Zwłaszcza dwie pierwsze cechy są bardzo ważne. Powinna być miła dla oka i po prostu uśmiechnięta, ciepła, serdeczna.

Z damskimi zainteresowaniami chodzi jedynie o to, że jakieś powinna mieć, żeby nie wisieć facetowi na ramieniu 24/7.

Moje zainteresowania są głupkowate - makijaż, książki, muzyka, horrory. Nic szczególnego, prawda? A jednak po pierwsze, nigdy zbyt długo nie byłam sama, czyli facetom te głupie zainteresowania nie przeszkadzały. A po drugie - są one dla mnie na tyle wciągające, że potrafię spędzić na nich długie godziny, bez towarzystwa faceta.

Być może chodzi o to, że rzucałaś sloganami, a potem okazało się że gówno o tym wszystkim wiesz (wybacz). Ale zauważyłam że kobiety lubią mówić że ich zainteresowania to psychologia i podróże. Tylko nie wiedzą np. jakie główne teorie wysnuwał Jung, a ich podróże to jedna wycieczka do Egiptu 7 lat temu.
Lepiej więc nie wymyślać głupot z tymi zainteresowaniami.

Suma summarum - chodzi albo o Twój wygląd, albo o to że jesteś niezbyt miła, niezbyt przystępna na randkach.
Może np. jesteś za gruba/za chuda, może w realu masz brzydką twarz, którą w necie poprawiasz. Może wcale się nie uśmiechasz lub chcesz być traktowana jak księżniczka (osobiście bardziej stawiam na to że coś nie tak z wyglądem, bo piękna dziewczyna i tak kogoś znajdzie, nawet jak księżniczkuje).
Ale uwierz, nie chodzi o zainteresowania

Brzydki stereotyp krzywdzący mężczyzn
Kobiety, uwaga, również patrzą w pierwszej kolejności na wygląd. Z taką różnicą, że nie jest on aż taki ważny i mężczyzna może wraz z poznaniem zyskać w oczach. Żadna płeć nie będzie się spotykać, uprawiać seksu z kimś, kto się nie podoba fizycznie. Ponad to,jesteśmy bardziej skłonne do poznawania kogoś, kto nam się podoba, choćby na minimalnym poziomie. Biologia. Ba, uważam nawet, że mężczyźni mają szersze pole akceptacji od kobiet, jak chodzi o wygląd

Nie ma co się dziwić i oburzać. Wszystko jest zasługa ewolucji.
Faceci szukają ładnej, bo pewne cechy świadczą o płodności i zdrowiu (gęste włosy, symetryczna twarz, czy odpowiednie kształty ciała).
Kobiety szukają zaradnego czy nawet bogatego, bo to odpowiednik pierwotnego "dam radę zabić mamuta", albo "mam fajną jaskinię i nawet ogień!".

U facetów oczywiście też jest ważny wygląd, ale jeśli facet go nie ma, to może zdobyć kobietę innymi sposobami (np. właśnie bogactwem, władzą).
A kobieta niestety tylko urodą. Jak jest szkaradna, to żadnego faceta nie będzie interesowało czy ma bogate wnętrze lub czy jest bogata
(tylko fajnie, gdyby oprócz urody była jeszcze miła i słodka, nikt nie lubi wrednych, kłótliwych bab)

Naprawde bardzo Ci dziekuje ze jestes taka serdeczna. Tak sie nie interesuje literatura ze przeczytalam w zyciu chyba z 600 powiesci (glownie klasyka), i ciagle mysle o ksiazkach, a jesli chodzi o wyglad to mialam od mezczyzn swego czasu na fotce ocene - lekko ponad 8/10.

ps Wiesz ze zlosliwosc to najczestsza cecha przecietnych ludzi, i nie, inteligentni ludzie (a pewnie na taka probowalas wyjsc, tak, traktuje Cie teraz analogicznie) nie sa zazwyczaj cyniczni tylko naiwni i prostoduszni.

Istotka6
Jesli uwazasz ze ona nie miala nic zlego na mysli to znaczy ze nie czytasz oczywistych oznak manipulacji widocznych u tej panienki.

A ja uważam, że to coś pięknego mieć różne zainteresowania bo możemy się wzajemnie inspirować, fascynować czymś nieznanym, zgłębiać jakieś tajniki wiedzy, uzupełniać się, słuchać wzajemnie, dyskutować, debatować, wyciągać jakieś wnioski i poszerzać horyzonty, a nie klepać i ... przyklepywać to co wiemy. Mój jeszcze mąż miał mieszane zainteresowania, bo oprócz biznesu, metalurgii, giełdy to była to też psychologią, psychiatria, techniki manipulacyjne i wpływy, bliski wschód, interesował się też kosmetyką i modą (to modelina była). U mnie z kolei wysoko stało zainteresowanie religiami świata, hagiografia, bliski Wschód, psychologia i psychiatria. Ale najpiękniejsze było to, że zupełnie odmiennie podchodziliśmy do tego, co interesowało za rowno mnie jak i niego. Np ten bliski Wschód. Mąż podchodził technicznie- polityka, wojskowość, wpływy biznesowe. A ja w tym samym temacie gryzłam temat wiary, mentalności, zwyczajów, obyczajów. W rozmowie to się przenikało. Kobiecy mózg vs męski mózg i inne spostrzeganie tych samych kwestii.

A co do miłych, dobrych dziewczyn. No nie wiem czy mają takie branie to często idzie w parze z jakąś nieśmiałością czy tym podobnymi. Za to wszystkie głośne panny, które bywają sukowate nie narzekają na brak zainteresowania że strony płci przeciwnej. Są wyraziste, nie boją się swojego zdania. W ogóle nie lubię określenia "miły" względem człowieka. Miły to może być kocyk w dotyku.

Chcąc, we wszystkim odczytasz manipulacje

Giaa2
Ale mna sie interesuja na poczatku, nawet bywaja nachalni. Przestaja sie interesowac po przeprowadzonych rozmowach w ktorych nie potrafie powiedziec nic o 'ich' dziedzinie.

To trafiasz na wyjątkowych nerdów Rzadkość raczej.
Ja raczej spotykałam się z tym (i moje znajome sparowane), że mogłyśmy pieprzyć 3 po 3 , a facet słuchał, jak zaczarowany.
Nie miałam wątpliwości, że guzik z tego zrozumiał, ale doceniało się starania

W każdym razie takie poważniejsze rozmowy to zdarzają się, ale dużo dużo później.
Też zawsze marzyłam żeby spotkać faceta, którego będzie interesowało przede wszystkim co mam do powiedzenia. Ale przestałam się łudzić i oczekiwać tego jakiś czas temu.. inaczej nigdy nie miałabym dziecka chyba XD

Wychodzę z założenia, że dobrze mieć cokolwiek do powiedzenia z każdej dziedziny. Oczywiście nie udawać znawcy. Chodzi o wyrażanie własnego zdania, dopytywanie, zainteresowanie.

Zapytałam Miska o to, jakie kobiety lubi. Odpowiedział - jakieś.
Dopytalam
Co miał na myśli? Mające własne zdanie, zainteresowania, ale też o szerokich horyzontach
Co potwierdza rozmowa z kolegą co korzysta z aplikacji, który wprost narzekał, że dużo kobiet rozmawia na zasadzie "no nie wiem, może, nie wiem a jak Ty?"

Oczywiście nie twierdzę, że jesteś z tych kobiet

Tak, tutaj akurat moze byc problem z odbiorem mojej osoby. Z powodu zawstydzenia niewiedza w ich tematach/dyskomfortu spuszczalam oczy, 'tracilam mowe', odwracalam glowe, a nawet probowalam wyjsc do innego pomieszczenia uzasadniajac to pogorszeniem samopoczucia.

Otóż to, facet chce Ci imponować.
Najlepszą formą zdobywania wiedzy "na luzie" z różnych dziedzin, jest właśnie rozmowa  nawet nie musisz traktować tego jako randki, po prostu zacznij z mężczyznami rozmawiać o ich zainteresowaniach i wtedy wróć do Nas by przekazać co się zmieniło

Edit, nie wstydem jest nie wiedzieć,nie ma ludzi co wiedzą wszystko, wstydem jest udawać, że się wie

To sama sie wyjasnilas dlaczego faceci nie sa dalej zainteresowani. Nwm ja jak nie ogarniam jakiejs dziedziny, to zadaje pytania i slucham zeby sie o ty dowiedziec. Moze mysla sobie, ze masz waskie horyzonty, nie umiesz sluchac, nie interesujesz sie nimi itd.

Nie uważam, żeby zainteresowania obojga stron były ze sobą całkowicie zbieżne i żeby to było gwarancją udanego związku. Nawet lepiej jeśli każda strona posiada własne, a nawet jak niektóre zazębiają się o siebie to też miło.
Popisywanie się własnymi, szczególnie dość "oryginalnymi" pasjami to kiepski i słaby pomysł. Moim zdaniem przy odpowiednio inspirującym i ciekawym wstępie można wgłębiać się w temat. Jeżeli przy tym naprawdę zainteresujemy i zaintrygujemy drugą stronę to full satisfaction.
W dzisiejszych czasach nie ma opcji, aby być alfą i omegą we wszystkim. Epoka ludzi renesansu bezpowrotnie minęła. Dlatego także uważam, że nie jest wstydem zapytać o coś, poprosić o wyjaśnienie danego tematu ludzkim językiem. Ja to nazywam tłumaczeniem z polskiego na nasze.

Uroda urodą, wiadomo, że jest pożądana ale rozmawiać też trzeba mieć o czym. Do dziś pamiętam jeden z pierwszych, charakterystycznych dla męża komplementów "jesteś chyba pierwszą kobietą, z którą mam tak samo ochotę rozmawiać co ją.... no wiecie co"

Zgadza się.
Ja jestem zdania, że im ładniejsza kobieta (wg swojego faceta), tym może być bardziej sobą przy nim. I nieważne czy to "sobą" oznacza w tym momencie bycie wredną, kłótliwą, problematyczną.
Przekonałam się o tym wielokrotnie. Nie żebym była jakaś wredna BEZ POWODU , ale przy mężu od początku czułam, że nie muszę sie wstrzymywać z niczym praktycznie.
Wcześniej tez byłam sobą, ale z racji, że nie było takiego dopasowania to jednak trochę inaczej to wyglądało.

Z kolei zawsze szkoda mi było tych koleżanek i zła byłam na facetów, że laska która ma łeb jak sklep przysłowiowy, która jest np. panią doktor, nie wzbudza takiego zainteresowania, tylko dlatego, że nie jest jakimś top z wyglądu (choć jest atrakcyjna w moim mniemaniu, tyle, że niestandardowa uroda), no i zbyt zmęczona często żeby farmazonić o seksie jak niektóre nimfomanki.
I nieważne ile ma do powiedzenia (a ma DUŻO), to faceci zwykle pod byle pretekstem rezygnowali. Po czym wybierali jakąś Stasię, która prowadzi swoją działalnośc w postaci nakładania tipsów.
Nie żeby w tym było coś złego, ale litości..
Także pustota większości facetów i ich hipokryzja w tym temacie nie zna granic.

Jesteś straszną sztywniarą i brakuje ci dystansu do siebie. Za każdym razem zakładasz koronę na głowę i boisz się, że ta korona ci spadnie z głowy. To tak obrazowo.

O, to może będziesz znać odpowiedź - co to jest wymiar peryferyczny i ogniskowy w psychologii? Bo mało co można znaleźć w polskich internetach, a akurat ostatnio nie było mnie na zajęciach.

Do tematu jednak wracając, to uświadomił mi twój wątek, ze prawie wszyscy ścisłowcy, jakich znam, mają za żony ścisłowców. Nic w końcu tak nie smakuje jak dobra rozmowa na temat.

Humaniści mają inną maniere wyrażania pogladów i bardzo dobrze umieją grać na emocjach zupełnie pomijając fakty i wszelki probabilizm zdarzeń.
Przykładowo omawianie w szkole Romeo i Julia. Ksiązka jest o 2 niezrównoważonych psyhicznie emo nastolatkach. Ale omawia się ją jako romans, szansa na pogodzenie zwaśnionych rodow itp itd. I jak jeste w szkole to nauczyciel tak nawiguje lekcją że wszyscy to łykają.

Prawda, do tego lubią manipulować. Jak tylko taki wypowie swoje argumenty, typ wiadomo z kim masz do czynienia. Szkoła to ogólnie jakiś kosmos, dla mnie omawianie literatury to była straszna męczarnia. Raz, że niecierpie fikcji. Dwa, że wszystkie te starocia to strasznie toksyczne szambo. Dobry przykład z tym Romeo i Julia, z każdym starym gniotem tak miałam w klasie każdy się zachwycal jaki to piękny romans, mi się zbierało na wymioty i zastanawiałam się czy ich wszystkich posralo żeby gloryfikować przemoc i toksyczność.

Generalnie masz rację. Nie ma większego znaczenia jaką pasję ma kobieta. Wszak to jej sprawa. Dla mnie jest ważne, aby jakieś miała, bo to jest (prawie) zawsze dobry znak - bo takie osoby potrafią się zaangażować, potrafią być oddane czemuś na 100% i najczęściej mają swoje własne zdanie, a nie na zasadzie wiecznego księżniczkowania "nie wiem, wymyśl coś".

Ale to działa w sytuacjach, jak ktoś jest w stanie oddzielić pasję od życia codziennego.

Problem w tym, że nie brakuje kobiet zainteresowanych 'literaturą, filmem i psychologią', które nagminnie mieszają swoje wyobrażenia z rzeczywistością. Jak związek to wiadomo, że ma wyglądać jak jedna z głupawych komedii romantycznych z Matthew Mcconaughey wymieszana z Greyem, a zainteresowanie psychologią bywa po prostu zasłoną dymną do regularnego serwowania shit testów. Tudzież doszukiwania się w każdej wypowiedzi drugiego dna i ukrytych motywów.

Usłyszałam kiedyś od mężczyzny że jeżeli relacja ma fajnie funkcjonować, część zaintetesowań trzeba podzielać, a inne można mieć odmienne zupełnie.
Zgadzam się z tym.
Oczywiście że są mężczyźni zainteresowani literaturą i sztuką i mogą hyc to jednocześnie ściśle umysły.
Szeptuch napisał że można pasję łączyć niektóre że sobą i się nimi podzielić.
Ale najpierw to Autorka musiałaby się trochę w nawiązywaniu relacji międzyludzkich podciągnąć, bo chyba słabo jest.
Trening czyni mistrza i wiele spotkań w różnym charakterze przed nią.

Ja ubolewam, że w szkole nie ma podstaw psychologii, sposobów radzenia sobie z emocjami. Niby było jakieś wychowanie do życia w rodzinie, ale więcej czasu poświęcało się religii w szkole (WTF?!)