Brak kontaktu po pierwszej randce - Netkobiety.pl

Wiem że miłość potrafi zaślepić ale litości....
Facet 2 razy rozwiedziony..(niby) to raczej nie świadczy dobrze o stałości w uczuciach.
Jak napisałaś wiele kobiet tak jak ty śliniło się na jego widok, wiec jak myślisz? do jakich poziomów gęstości wywaliło mu to ego? Podejrzewam ze tego dnia miał jeszcze e z 2 spotkania z twoimi koleżankami z pracy. a następnego dnia kolejne 3
Nie byłaś najlepsza opcja, i tyle, wybrał najprawdopodobniej inną.
Swoja droga co Polki maja z tymi Hiszpanami, w czasie studiów jak dziewczyna jakiegoś chłopaka jechała na Erasmus do Hiszpanii, to wielu chłopaków profilaktycznie zrywało, bo wiedziało ze z dużym prawdopodobieństwem będzie miało rogi przyprawiane.

Po prostu serce mnie boli, że ktoś stwarza pozory chęci nawiązania więzi, człowiek sie otwiera, opowiada o sobie mając nadzieję na jakąś relację...a tu chłod i milczenie. Przypuszczam, że pograł sobie ze mną.......przykro mi strasznie....tak po ludzku.

Łomatko, no jesteś rozczarowana, zdarza się. Poszliście na jedną randkę, nie zaiskrzyło, więc poszedł szukać dalej. Nie ma co tu wielkiej filozofii do tego dorabiać, coś wyjdzie jeśli obei strony będą chciały. Nie ma co też wierzyć w jakiekolwiek zapewnienia, tylko chodzić na pierwsze 10 czy 20 randek z myślą "sprawdzam, zobaczymy co się wydarzy". Trochę więcej ostrożności w tym, komu i w co wierzysz i będzie łatwiej w świecie randkowania.

Zgadam się, jak się kochają to nic nikomu do tego.
Ja nie znam jakiś "egotycznych" par
Jedynie mój sąsiad ożenił się z Ukrainką po tym jak żona oszukiwała go co do chęci posiadania dziecka.
Tak to wszystkie relacje Polak-Polka

sory ale wystarczy zobaczyć jakie tematy zakładasz żeby dojść do wniosków ze preferujesz pewien typ faceta, bedboyow.
Moze warto popracować nad sobą? Zrozumieć, dlaczego ciągnie Cie do takich mężczyzn?

Spodobał się tobie i setce koleżanek. Mów mi teraz szczerze w czym jesteś lepsza od pozostałych?  ( na jakiej podstawie uważasz że ten amant chce być w związku i dlaczego miałby wybrać ciebie)

komunikacja przez internet jest utrudniona, chociazby przez brak mowy nonverbalnej, wiec dochodzi do nieporozumien. takze przepraszam, zle zrozumialam

Po takich smutnych opowiastkach też bym się ulotnił jak ten Hiszpan.
Pomyślałbym sobie, że ta kobieta przyciąga jakieś nieszczęścia do siebie.

Zresztą sama napisałaś, że koleżaneczki z pracy śliniły się na jego widok, przez takie podejście do tematu kolesiowi wystrzeliło ego do góry.
Nic dziwnego, że Ciebie zostawił (same jakieś trudne historie) i w zamian obrał sobie na celownik jakiegoś innego kwiatuszka.

Zresztą ja do końca życia nie zrozumiem co Polki widzą w tych Erasmusach
Pamiętam jak na studiach w Polsce mieliśmy na uczelni jakichś Portugalczyków, kobiety Polki prawie wykręcały swoje karki jak się za nimi oglądały.

P.S.
Masz 47 lat a zachowujesz się jak jakaś piętnastolatka na widok opalonego bajeranta z Hiszpanii

No po prostu ja pierdole

Nie dziwię się, że Oszust z Tin... był prawdziwą historią

Ja nie wiem co te kobiety mają w głowach, żyją jakimiś baśniami o perskich Księciach

Gary, dlaczego tak uważasz? Spotykasz się z kimś na randkę, jesteś miły bo tak wypada ale nie czujesz nic więcej i nie chcesz tego zamieniać w kolejne spotkanie. Dlaczego miałoby to świadczyć o byciu prostakiem emocjonalnym?

Hehehe Gary ma po prostu inne podejście. Autorka byłaby pewnie zadowolona, przynajmniej na początku, miała więcej upojnych wspomnień z przystojnym Hiszpanem, koleżanki by zazdrościły... przynajmniej do czasu aż by wszystko bęcło i trzeba było wszystko odchorować. Bęcło szybciej, plusów dodatnich niedużo, wspomnień mało a odchorować i tak trzeba... Też uważam, że Hiszpan to prostak i barbarzyńca

Tak... gdyby ją omotał emocjonalnie, ona się zakochała, potem mieli seks, a potem się oddalił, to bym uznał, że to badboy podrywacz.

Może znasz ze swojego życia takie zdarzenia, że się z kimś kumplujesz, a potem ta osoba się nagle obraża, nie odzywa, tak zupełnie bez powodu? Bez rozmowy? To jest takie tchórzostwo emocjonalne -- "Aaa... nie będę się odzywał, bo coś-tam-coś-tam". Zamiast wyjaśnić (co wymaga pewnej odwagi), to odwrócenie się.

W pracy z nią ćwierka, żartuje, podrywa. Wymienia się numerami telefonu, zaprasza dziewczynę na bycie "sam na sam" na kawie. W zasadzie to ona go poderwała, bo -- no cóż... -- obca uroda działa na kobiety. Nawet myślę, że kobiety są na tym punkcie bardziej bezbronne.

Na kawie dalej jedzie w tony przyjacielskie, serdeczne, ... Na kawie dziewczyna była nim dalej zaintresowana. Nawet sama pisze do niego że fajne spotkanie.

Zakładam, że on nie chce się z nią spotykać, bo się przestraszył. Za dobrze mu idzie. Bo w jego otoczeniu trudno poderwać dziewczynę, a tutaj tak łatwo poszło.

Wycofał się. Przyjął taktykę chowania się za maminą spódnicą, czyli przestraszone oko wystaje zza spódnicy i patrzy co się będzie działo. Już nie odzywa się do dziewczyny bo nie wie jak. Nie wie co zym zrobić.

Jak już wszedł z nią na taki etap bliskości, że o sobie opowiadali o swoim życiu, to nie udaje na nowo, że ona jest obca. Powinien dalej mówić cześć, uśmiechać się. Ale jak nie chce z nią mieć relacji bliższej, to po prostu tego nie rozwijać. Gdy ona będzie napierać to jej powiedzieć, że nie będą razem. Że było miło, ale nie będzie się to rozwijać, bo ... np. nie zakochał się, bo jest zmęczony po rozwodach, bo chce być sam, bo ma zły charakter i nie może już krzywdzić, itd, itd. Albo nawet wprost "pdoobasz mi się, ale ja jednak nie chcę związku, ... możemy się co najwyżej czasem zabawić aby poczuć się szczęśliwym".

Jego zachowanie przypomina mi takiego faceta internetowego, co podrywa na portalach, a gdy kobieta chce się zobaczyć w realu to tchórzy...
Albo dzieciaka, 13 latka, który z innymi chłopakami puszcza seksistowskie teksty do starszej siostry kolegi, a gdy starsza siostra powiedział "Hej! Chodź teraz ze mną", to puścił buraka i zrobił smutne zawstydzone psie bo się biedactwo nie spodziewało... i koniec rumakowania.

Gary, ciekawa ta Twoja lekko jak zwykle przydługa teoria, ale ja tego nie kupuję. Inna kultura, jedno wyjście na kawę, nie siadło, tyle. Nikt nie ma obowiązku się tłumaczyć po pierwszej randce.

Dokładnie! Naprawdę już trzeba się komuś tłumaczyć ze swojego zachowania po JEDNYM spotkaniu, które pokazało, że, no po prostu nie wyszło, i tyle! Strach pomyśleć tylko, że takich ludzi jest sporo, którzy sobie wyobrażają nie wiadomo co po JEDNEJ rozmowie i od razu wyskakują z jakimiś zwierzeniami.

Dziękuję ci za te słowa. Chyba masz rację. To wszystko zaczęło się gdy ja nie chcąc już patrzeć na zaloty innych kobiet poprosiłam szefa ( nie mówiąc mu o powodach) o przeniesienie na inną halę. Wtedy ten facet przyszedł do mnie i wydawał się zmartwiony, pytał czy ktoś mi tu przykrość sprawił, czy "to on niest problemem?". Odpowiedziałm mu, że teraz jestem w stresie i potem powiem mu o prawdziwym powodzie. Na następny dzień przyjechał do mnie na drugą halę i rozmawialiśmy, powiedziałam mu, że powodem było to, że "zaczęłam go lubić aż za bardzo, zaczęłam coś czuć do niego" wtedy od odpowiedział, że też mnie lubi, ale zależy mu na pracy, tu wszyscy plotkują bardzo....i wtedy zaproponował tę kawę i wymieniliśmy telefony. No i potem dalszy ciąg już znacie. Teraz mam problem, bo czasowo teraz będę pracować w zupełnie innym miejscu przez kilka tygodni...tam mam wrócić dopiero od sierpnia....i znowu będę musiała go oglądać i cierpieć. Dlatego zastanawiam się czy nie przenieść się wtedy na inną zmianę i z innymi ludźmi pracować. Wiem, dla kogoś to może być śmieszne co czuję....ale ja naprawdę cierpię, boli mnie to wszystko, czuję jakiś wstyd, odrzucenie boli.

On nie sprawia wrażenia badboya, widziałam jak na mnie patrzy, łapał mnie wzrokiem, odwzajemniałam jego spojrzenie. Koleżanka mówiła, ze widzi jak on na mnie patrzy, ale to wymaga czasu, że  on się wstydzi zaproponować mi kawy. Nie wiem, nie rozumiem już tego, mi się wydawało, że stworzyła się jakaś więź na tej kawie, on też opowiadał o śmierci swojego ojca gdy miał 17 lat, myslałam, że zbliżyliśmy się trochę do siebie.....a tymczasem on teraz świetnie się bawi z kolegami, gra w tenisa stołowego na przerwie, mnie ignorując....zwyczajnie po ludzku boli mnie bardzo i przykro.

Teraz waham się czy tam wracać od sierpnia znów i go oglądać, czy zmienić zmianę. Doradźcie proszę co byście zrobili na moim miejscu.....Jestem sama, nie bardzo mam kogo się poradzić. Zwłaszcza Panów tu na forum proszę o radę.

Wiesz, boli mnie to nie domknięcie sprawy. Ja po tym jak podziękował mi za spotkanie i mojej odpowiedzi, że "też mu dziękuję i sprawił mi tym wielką przyjemność" już do niego nie pisałam , bo uznałam, że to byłoby takie desperackie z mojej strony, choć wiem, że wiele kobiet by zainicjowało kontakt ponowny. Może tu błąd zrobiłam....nie wiem. Jednak ten trzeci tydzień gdy on nie pisze i świetnie bawi się z kolegami w pracy już dał mi do zrozumienia że nic nie będzie. Dodatkowo przykro mi się zrobiło, gdy w pracy wczoraj  przejeżdzał obok i ja pomachałam mu po koleżeńsku ręką na powitanie i powiedziałam cześć, on nie popatrzył na mnie nawet....poczułam się okropnie. Dlatego teraz boję się tam wracać od sierpnia.

Dziękuję ci za te słowa....po prostu czuję wstyd, i jakieś poniżenie, gdy on nie popatrzył nawet na mnie wtedy. Tylko, że dlaczego, przecież ani słowem nie obraziłam go....byłam wprawdzie w pracy ostatnio b. smutna i już nie uśmiechałam się tak promiennie do niego tylko zdawkowo, po koleżensku "cześć"...skoro z jego strony milczenie i zero nawet koleżeńskiego zapytania "co słychać", lekceważenie. On ma 47 lat, miałam go za kogoś innego, sprawiał wrazenie spokojnego faceta, nawet nieśmiałego, gdy na mnie patrzył.......Teraz wiem, ze nie powinnam czuć się winna i poniżona.

Wiesz co, dla mnie to wszystko jest o tyle dziwne, że Ty mylisz rzeczywistość ze swoimi wyobrażeniami.

"widzę jak na mnie patrzył, dobrze nam się rozmawiało, on teraz unika mnie w pracy i nie odpowiada na moje machanie" - to są wyobrażenia. Nie wiesz tak naprawdę co oznacza sposób w jaki na Ciebie patrzy bo może on tak patrzy na wiele osób. Nie wiesz czy obydwojgu z was podobało się spotkanie bo go o to nie zapytałaś. Nie wiesz czy on z premedytacją Ci nie odpowiada bo równie dobrze mógł Cie po prostu nie zauważyć.

Żyjesz w przeświadczeniu że on ma się domyślić co Ty czujesz, obrażona, smutna, zdołowana. To wszystko jest odgrywane z perspektywy małej, skrzywdzonej, wiecznie olanej dziewczynki, a nie dorosłej kobiety która ma inicjatywę i może wziąć sprawy w swoje ręce.

Jak Ci się podobało to podejść do niego i porozmawiaj, zaproś na drugie spotkanie. A nie czekasz na zmiłowanie pańskie aż on się sam odezwie, a Ty w tym czasie żyjesz scenariuszami stworzonymi w głowie.

I nie zgadzam się z Garym w jednym - on nie jest odpowiedzialny w żaden sposób za Twoje uczucia. Bo nikt nie powinien brać odpowiedzialności, przynajmniej na tak wczesnym etapie relacji, za uczucia drugiej strony. Idę z kimś na kawę i chce się dobrze czuć, a nie rozkminiać potem ze tej drugiej stronie się jednak bardziej spodobało i jest jej teraz przykro, że ja nie piszę bo nie mam ochoty. To jest wszystko o Tobie, nie o nim.

Też uważam, że jednak jesteśmy odpowiedzialni za uczucia jakie w drugiej osobie wzbudzamy, zwłaszcza czynnie. Nie oznacza to zobowiązań, ślubu itd ale ludzka rozmowa w stylu powiedzmy "schlebia mi Twoja uwaga ale nie odwzajemniam Twoich uczuć, z mojej strony była to tylko koleżeńska kawą". I tyle.

Dokładnie. Zwykły prostak i burak. Nie ma czego żałować.

O Panie! Autorka zaczęła czuć coś do kolegi z pracy, zanim poszli na randkę. O ile dla niego to była randka... Wieje desperacją, naiwnością, infantylnością. Nikt nie jest nam nic winien, A już tym bardziej facet z którym spotkalas się raz dobudowując sobie całą romantyczną otoczkę w glowie. Może i facet jest burakiem, ale to ty masz problem, A on nad znajomość z Tobą przedkłada grę w ping ponga z kolegami. Taka jesteś dla niego ważna. Pamiętam twoje poprzednie wątki j patrząc na twój wiek jestem dość mocno przekonany, że żadnej lekcji z tego nie wyciagniesz. P.s. Gary - w jakim Ty świecie żyjesz? Które kobiety tak rozmawiają na temat faceta z pracy: "Gdyby on był prawdziwym "playboyem", to wszystkie kobiety by go lubiały, a te co spały z nim by mówiły koleżankom "Możesz z nim iść, jest bezpiecznie, możesz mu zaufać."". Serio, w jakiej firmie spotkales się z tak życzliwymi kobietami, które oferował swojego seks-kolege?

Skąd założenie, że byłoby tak jak piszesz? Owszem zauroczyłam się w tym facecie, po tej kawie miałam zbyt duże oczekiwania, jestem tego świadoma ale nie wyciągaj pochopnych wniosków na podstawie moich wcześniejszych błędów.  Powiedzenie komuś "że bardzo się go lubi", bo tak to ujęłam gdy mu to mówiłam, nie oznacza, że idzie się z kimś zaraz po randce do łóżka. Chciałam poznać tego człowieka bliżej, mieć szansę ewentualnie poznania czy coś do mnie czuje. Teraz na podstawie tego jak się do mnie odnosi...zrozumiałam, choć liczyłam bardziej na jakieś bardziej przyjazne, koleżeńskie jego nastawienie do mnie, a nie ignorowanie, odwracanie sie.......każdego by to zabolało.....ciebie zapewne też. Naprawdę trochę empatii nie zaszkodzi, gdy ktoś pisze o swoich trudnych emocjach tu na forum....bo nie pisze tego dla zabawy i po to żeby mu ktoś dokopał.

Jego błąd, że zachował się jak burak. Twój jest taki, że Ty oczekiwałaś czegoś poważnego(jak wskazuje Twoja reakcja, nawet podświadomie) po tym, co zaszło międzuy Wami, czyli własciwie po NICZYM.
Z drugiej strony CZEGO właściwie ten facet może być Ci winien?

Serio, Dorgie Panie strach się odezwać w przyjemny sposób do niektórych z Was, bo zacznie się coś tlić od pierwszej rozmowy...Naotmiast nie wątpliwei zadecydowała jego fizjonomia i samo zachowanie, krótkotrwałe, żeby stracić niemal dla niego głowę..

Raczej zadaj sobie pytanie, co z Tobą jest nie tak, że po jednym spotkaniu "masz nadzieję na jakąś relację" i wmawiasz sobie, że on "stwarza pozory chęci nawiązania więzi".

Skoro nie znasz się na stylu bycia południowców to się z nimi nie umawiaj. To inna kultura. Podczas spotkania uważnie słuchają, podtrzymują rozmowę, zadają pytania (jednak taktownie), opowiadają o sobie. Stąd wiele Polek ma wrażenie, że "wpadłam mu w oko skoro jest dla mnie taki miły i tak z uwagą mnie słucha i otworzył się, opowiada o sobie". No nie. Oni tacy są zawsze, nieważne czy kobieta im się podoba czy w ich opinii jest brzydka jak noc listopadowa. Dla południowców spotkania są po to, by przyjemnie spędzić czas, wymienić się doświadczeniami, zainspirować się czymś. Dla nich zaproszenie na kawę nie jest w żaden sposób zobowiązujące i wcale nie oznacza randki.

Co do tego, że się zdystansował: najwyraźniej widzi, że za bardzo się wkręciłaś i chce to schłodzić, bo nawet jeśli początkowo był Tobą zainteresowany to obecnie już nie jest. Hiszpanie strasznie nie lubią być obarczani problemami na pierwszym spotkaniu (rozmowy o Twoich problemach rodzinnych, że czujesz się samotna, itd.), strasznie ich to zniechęca. Nie dadzą tego po sobie poznać, bo są kulturalni, dlatego się nie zorientujesz, stwierdzisz: nie wyglądał, jakby mu to przeszkadzało. Wśród południowców nie znajdzie się gatunku a la polski "ratownik/ratowniczka" czyli osoba, która chce pomóc narkomanowi przestać ćpać, alkoholikowi pić, a osobie DDA poradzić sobie z przeszłością. Oni są zdania, że każdy sam powinien najpierw dojść ze sobą do ładu i dopiero potem brać się za związki.

Polecam Ci najpierw zaakceptować, pokochać siebie. Nie szukaj ratownika, który będzie miał za zadanie wypełnić Ci Twoją pustkę emocjonalną. Zamiast myśleć: nie odezwał się więcej, ignoruje mnie, jestem beznadziejna, brzydka, nigdy sobie nikogo nie znajdę, zacznij myśleć: miałam okazję przyjemnie spędzić czas z mężczyzną z innej kultury, dowiedziałam się czegoś nowego, no i mój angielski (czy tam hiszpański) jest na lepszym poziomie niż myślałam. To był udany dzień!

Nie twój interes

Bardzo płytkie myślenie koleżko Jesteś prawiczkiem?

No tak, argumenty się skończyły to nagle jakieś przytyki o prawiczkach.

I kto tu ma płytkie myślenie? Haha hipokryzja lvl hard

Jakie rozprawiczenie u prostytutki?
Co ty pierdolisz?

Jaką wartość ma Polka po Erasmusach?
Nowe, nie znałem.

Tutaj nic nie ma o tym, że rozprawiczyła mnie prostytutka.
Zresztą pierwsza część zdania to jest pytanie a nie stwierdzenie.

Manipulantka

Nigdy nie płaciłem za seks a nawet jakbym płacił to nie uważam, że jest to coś uwłaczającego, usługa jak każda inna.

Masz odklejkę po całości.

Kluczowe i dość istotne jest też to że Autorka od jakiegoś czasu wcześniej przed TĄ randką
była zauroczona i podkochiwała się w facecie co siłą rzeczy bo taka jest właściwość zakochiwania się rodzi nadzieję i oczekiwania .
To że facet zraził się smutnymi opowieściami jest prawdopodobne, ale nie pewne na 100% domysły,spekulacje nic więcej. 
A jak już wspomniano o DDA, DDD to nie jest polski wynalazek,w krainach południowych, uzależnienia i to co im towarzyszy,dysfunkcje syndromy,fenomeny,patologie  mają się tak samo "dobrze"
jak u nas tu różnice w mentalności niewiele znaczą jeżeli chodzi o toksyczne ratownictwo czy padliniarstwo i zachowania z tym związane
Te niby wielkie różnice to trochę iluzje spowodowane czymś tam, odległością najpewniej.

To było zwykłe spotkanie na kawce, koleżeńskie. Nic nie wskazuje na to, ze ciebie nie lubi, bo z pewnością lubi. To, że jest po rozwodach nie świadczy o tym, że nie ma równo pod sufitem, bo nie wiesz co było przyczyną tych rozstań.
Hiszpanie zupełnie inaczej podchodzą do randkowania. Wcale nie znaczy, że zaraz będą jakieś wielkie plany. Jesteś koleżanką z pracy. Możecie iść na wiele kawek czy spacerków, co także wcale nie znaczy że będzie coś z tego więcej.
Pamiętaj - romanse w pracy to bardzo bardzo kiepski pomysł.