Czy brak kontaktu - to sposób na powrót mężczyzny? - Netkobiety.pl

No możliwe , że tak się dzieje chyba nawet bardzo często, ale to nie jest żadna reguła... Możliwe też jest , że facet stwierdzi, że właśnie bez Ciebie jest mu lepiej... czuje się wolny itp...Każdy człowiek jest inny i nie można owiedzieć , że to jest jakieś typowe zachowanie...

Ja po rozstaniu nie miałam żadnego kontaktu z facetem... Nie chciałam z nim rozmawiać, bo to ciągle bolalo... po równym miesiącu napisałąm do niego.. Po pewnym czasie się spotkaliśmy i później znów cisza... przez kolejny długi czas... po dwóch miesiącach po rozstaniu wróciliśmy do siebie, bo żyć bez siebie nie umieliśmy.. Dodam, że w międzyczasie każde z nas próbowało zapomnieć i ułożyć sobie życie..
W moim pzypadku właśnie taka cisza dawała do myślenia i pozwoliła zrozmieć, że jesteśmy sobie pisani

Ni ma złotego środka.. ja za nim nie biegałam... sam zrozumiał, co jest ważne
Tak naprawdę to nie wiadomo czasem jak się zachować.. To zależy też w sumie od powodu rozstania.

Nie raz gdy jesteśmy obojętni nie oddzywamy się w jakieś sytuacji do danej osoby dajemy jej czas na zrozumienie czy byliśmy dla niej kimś ważnym.Ja może nie podam przykładu związanego z chłopakiem,ale z koleżanką.Zabolało mnie to,co powiedziała tym bardziej,że bardzo ją wspierałam gdy miała problemy.Kontakt się urwał na póltora miesiąca.Bolało,ale powiedziałam NIE,nie wyciągne pierwsza ręki.No i w końcu zrozumiała kim jestem dla niej i odnowiłyśmy kontakty.Dlatego nieraz warto być obojętnym wobec chłopaka,a może faktycznie za tęskni  i się odezwie ,jeżeli byłaś dla niego kimś ważnym.Ale naprawdę nie ma złotego środka tak jak napisała to hopeforlife.Wiem jak to korci i myśli się klócą napisać czy nie napisać....

nie wiem jak jest po zerwaniu ale po takiej kłótni i takim jakby "zerwaniu" to takie nie odzywanie się do faceta działa tak miała moja kumpela kiedyś ze swoim.

U mnie bylo podobnie

Bo nigdy nie wiemy co przyniesie jutro.. serce zna sowje racje, którcy nie pojmuje rozum i tak naprawdę nikt nie jest w stanie przewidzieć co nas spotka.. Mówią, że nawa miłość jest lekarstwem na ta starą, ale zastanówmy się, czy jeśliod razu "zaminiemy" na nową, to czy ta poprzednia może nosić miao miłości prawdziwej...
Ludzie, którzy się naprawdę kochają wrócą do siebie jak nie za miesiąc, to za rok.. ale tylko gdy miłość jest prawdziwa.. a to czy cisza im pomoże czy nie to zależy od nich samych :)

To powiedzenie nie sprawdza się za każdym razem.. czasem dużo wody musi upłynąć, by nasze serduszka zrozumiały do kogo tak naprawdę należą

;-)

a ja tam jestem za stwierdzeniem że 'dwa razy nie wchodzi się do tej samej rzeki' byc może tak patrzę na to na swoim przykładzie i znajomych, im jakoś i mnie na dobre nie wyszło ;]
ale to chyba wszystko zależy od ludzi, i związku, charakterów, różnie to bywa...

Hopeforlife życie na pewno nie przestanie istniec, nabierze jednak zupełnie innych barw. Chociaż serce faktycznie pęka na pół! ;-(

czasami tak,czasami nie.to zalezy jaki owy chlopak,facet ma harakter.jedni po stracie chca powrotow,inni nie,

Jeśli chodzi o stwierdzenie " dwa razy nie wchodzi się do tej samej rzeki" to w moim przypadku sprawdziło się to w 100%... Po prostu jeśli rozstajemy się z pewną osobą w której drażnią nas pewne cechy to skąd możemy wiedzieć, że on się zmieni po rostaniu? Ja miałam tak dwa razy. Zerwałam z tymi chłopakami, ale po pewnym czasie wróciłam, bo to było kwestią przyzwyczajenia do nich. Nie mogłam normalnie funkcjonować za dnia, bo byłam przywiązana do codziennych dni spędzanych z nimi i z ich rodzinami. Co się okazało... Nadal mnie drażniły te same wady, a oni po 2 zerwaniu zmienili się nie do poznania... Na gorsze. Stali się arogantcy, zbyt pewni siebie i chamscy.... Boję się, że to moja wina i przeze mnie stali się tacy, a nie inni. Życie czasami naprawdę spisuje dla nas najczarniejszy scenariusz, bo na domiar złego... Ci moi dwaj byli stali się kolegami, którzy umawiają się na piwo... A jeśli chodzi o to czy się odezwać do faceta to też wiąże się też pewna historia... 4 lata temu, w wakacje, zaczął mnie podrywać pewien chłopak z mojej małej wioski... Jest w niej mało mieszkańców i prawie wszyscy są ze sobą powiązani rodzinnymi więzami, więc wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą. Rozstaliśmy się, bo on mnie zdradził... Minął rok ciszy, a on znów w wakacje się odezwał. Znów mi słodził i przekonywał, że za mną szaleje... I znów byliśmy razem... Później się okazało, że jego dziewczyna wyjechała na wakacje, a on leciał na dwa fronty. Znów zerwaliśmy kontakt... Jak zwykle po roku w kolejne wakacje znów się odezwał... A ja tak mocno go kochałam, że znów z nim zaczęłam chodzić.Tym razem powodem zerwania okazali się moi rodzice, którzy go nienawidzili i ludzie z wioski, którzy nie tolerowali naszego związku... Jemu opowiadali najgorsze zmyślone historie jakie potrafili wyssać z palca, a mi, dodam, że Ci sami ludzie, opowiadali najgorsze rzeczy o nim... Nie mogliśmy tak dłużej.. On za bardzo bał się moich rodziców... Ale po wakacjach znów zaczął się do mnie odzywać... Widywaliśmy się 2 razy w tygodniu... Co się okazało.. Miał dziewczynę w innej miejscowości i znów grał na dwa fronty... Tamta dziewczyna oszukała mnie i tak wszystkim pokierowała, że on przestał się do mnie odzywać i został z tamtą... Serce mnie bolało, bo kochałam go z całego serca. Minął jakiś czas... i w tym roku na święta wielkanocne zobaczyłam go na gg. Napisałam... Chciałam wiedzieć co u niego słychać. I co się okazało? Napisał mi długą wiadomość jak ten mój post... O tym, że mnie kocha, że nawet teraz mógłby się mi oświadczyć, że ma pracę, więc potrafi nas utrzymać, że już nikt nie stanie nam na drodze. Próbował o mnie zapomnieć chodząc z innymi dziewczynami, ale nie potrafił... Ja zała zapłakana i zakochana zgodziłam się by do niego wrócić... Nie minął miesiąc, a on znów przestał się odzywać i nie wiedziałam co się stało... Zaczęłam sobie spokojnie układać życie... Zaczęłam poznawać bliżej chłopaka, którego znałam rok, a wcześniej go niezauważałam.. Aż ten mój były wrócił z wakacji tydzień temu ze Szwecji... Spotkaliśmy się na festynie w naszej wiosce... Odbił mnie na parkiecie jakiemuś facetowi i znów zaczął mi mówić, gdzie byłam, że nie widział mnie jak wrócił... I na ławce zdala od ludzi próbował mnie pocałować... Jak mu odmówiłam to zrobił to siłą... A ja dopiero wtedy zrozumiałam, że to co czułam jest chore...I to właśnie moje nowe życie z tym nowym facetem pomoże mi się uwolnić od tego toksycznego związku.. Straciłam szacunek do mojego byłego, ale nie przestałam go kochać... On mnie "niby" kocha i ja go kocham, ale czasem ludzie nie powinni być razem. Jak na razie on ucieka jak mnie widzi, a ja cieszę się, bo mam kogoś przy sobie Więc nie wiem co powiedzieć czy dziewczyna powinna się odezwać czy nie... Wiem tylko, że jeśli facet Cię zranił, ale nadal go kochasz to raczej nie powinno się do niego wracać, bo nie cofnie się przed niczym by to powtórzyć... Może kiedyś faceci zmądrzeją...

Możliwe, że pomaga. Chociaż ja tego nie praktykowałam na sobie. Ale zależy też od faceta jak to odbierze.

Witam, jestem tutaj nowa (do tej pory tylko obserwowałam) także na początek kłaniam się nisko a co do tematu.. cóż, kiedy rozstajemy się z kimś bardzo dla nas ważnym, to tylko nadzieja, że być może jeszcze kiedyś coś z tego będzie, pozwala nam nie zwariować. Ja też wierzyłam, że gdy On dostrzeże to jak się zmieniłam  i że wreszcie żyję własnym życiem- to dotrze do Niego co stracił.. Na szczęście nie miałam okazji się o tym przekonać, bo po drodze doszłam do wniosku, że On nie jest mi już do niczego potrzebny, a "wieczność" okazała się w naszym przypadku bardzo krótka .. Chociaż nie ma reguł, ale każdy wie, że odgrzewane kluski już nie smakują..

tzn odkochałas sie? jak to mozliwe? a kochałaś na zaboj ?

U mnie to bylo tak, ze w swieta napisalam facetowi, ze to koniec.. Wkurzyl sie, ale nie prosil. Obrazal mnie 3 dni, potem sie zaczal przymilac ale nienachalnie.. Spotkalam go w sylwestra i wyladowalismy pijani w objeciach... Po sylwestrze 3 dni byl znow milutki, ale ja dalej nic nie inicjowalam pierwsza, grzecznie konczylam rozmowy telefoniczne pod jakimis pretekstami.. 4 i 5 stycznia bylo po jednym telefonie dziennie (jak na niego to i tak malo) a od 3 dni jest kompletna cisza. Mialam nadzieje, ze zrozumie, ze mnie zle potraktowal i zacznie tesknic..

Moze popelnilam blad nie podejmujac rozmow jak dzwonil? Ale uwazam, ze skoro nie zrozumial to nie bede sie rzucac mu w ramiona. I nie wiem jak mam rozumiec teraz ta cisze... czy zauwazyl, ze nie podejmuje tematu i stad ta cisza czy moze sobie juz mnie odpuscil..:((

Hm a jak to jest kiedy facet zrywa? Czy jak widzi, że kobieta się do niego nie odzywa, nie prosi go o powrót, urwała z nim jakikolwiek kontakt bo on sam z nią też urwał to po jakimś czasie zrozumie jaki zrobił błąd i będzie chciał wrócić? Na marginesie powiem tylko, że decyzję o zerwaniu podjął w przeciągu kilku godzin bo jeszcze dzień przed zapewniał o zaręczynach itd. Miał ktoś może taką sytuację kiedy to facet który zerwał chciał po jakimś czasie wrócić?

Każdy przypadek jest indywidualny, uwarunkowany przeróznymi aspektami związku.
Warto niekiedy zawierzyć intuicji, a najlepiej zadac sobie pytanie, czy w głębi serca chcemy kontynuować owy związek, co wnosił do naszego zycia i, czego naprawdę brakuje nam po rozstaniu?
Istotne jest również, z jakich powodów się rozstaliśmy.
Stereotypy, że kobieta nie powinna się pierwsza odezwać itp. dawno "wyszły z mody"
Mężczyźni lubią, kiedy potrafimy wyjść z inicjatywą.
A z ewentualną porażką zawsze trzeba się liczyć.

To co uważasz za swoją zaletę, wcale nią nie jest. Matkowanie mężczyźnie to najprostszy sposób na zniszczenie relacji. Co z tego, że  zawalił delegację. On poniesie konsekwencje. Jest dorosły. Sam podejmuje decyzje.  Taki jest i nie zmienisz go jeśli sam nie widzi potrzeby pracy nad sobą.