Jestem zazdrosna o jego byłą żonę. - Netkobiety.pl

Myślę że powinnaś poprosić go o to, by w waszym domu nie było jego byłej żony, czyli abyś nie musiała słuchać jej głosu czy ich życia rodzinnego.
Masz do tego pełne prawo.
Niech się kontaktuje z nią poza domem.
Sama jestem byłą żoną i nie wyobrażam sobie żebym się tak wpierniczala w aktualny związek exa.

Ja wolałabym trzymać rękę na pulsie zamiast "wyganiać" ich kontakty poza dom.

Lada chwila dzieciak dostanie pewnie komórkę i rodzice nie będą musieli dzwonić do siebie, żeby pogadać z dzieckiem.

No a niestety cień w postaci byłej żony będzie zawsze nad Wami. Wiedziałaś na co się piszesz, biorąc rozwodnika z dzieckiem. Ja też byłam kiedyś z rozwodnikiem z dziećmi i jego żona była wciąż obecna w naszym życiu. Moja historia niestety skończyła się tak, że on wrócił do żony (niby z powodu dzieci). Ogólnie ja zawsze odradzam wolnej osobie wiązać się z osobą z bagażem.

Martwa
Jednak jak pokonać własne lęki? - Naucz sie z nimi zyc i zaakceptoj jak przyszcze za czasow dorastania
Jak wyzbyć się tej zazdrości o byłą żonę? - Nie wyzbedziesz sie bo zwiazalas sie gosciem co ma juz dziecko i bagaznik poprzedniego zycia . Ona jest czescia jego przeszlosci i terazniejszosci=dziecko. Wiec - zaakceptoj jak jest again
Czy tylko terapia ze specjalistą tutaj pomoże? Zmiana partnera na takiego z czysta karta zapene tak. Terapia niekoniecznie - moze u jakiegos zajebistego specjalizty ale tego teraz jak ruskow na Ukrainie
Jak Wy to widzicie ze swojej strony? - Szczerze to nie widze tego wogole - permanentna meczarnia.
No przyjmojesz na dekolt jego relacje z byla i cieszysz sie tym co masz, Nie tupiesz nozkami bo z czasem zaczna bolec piety.

Bo nie jest sama w stanie zwalczyc lekow w sobie stad szuka odpowiedzi jako anonim na anonimowym forum.

Nie da sie wymazac calkowicie przeszlosci partnera. Jak ma wymagac od faceta z historia i bagazem przeszlosci zeby sie tego pozbyl dla niej? To po co sie z nim zwiazala skoro go zaakceptowala jaki jest od poczatku .
To nie wymaga wielkiej analizy zyciowej zeby ogarnac ze ktos z przeszloscia poprzedniej rodziny odetnie sie/ wymarze ja/rodzine calkowicie i poswieci tylko nowej osobie bez jakichkolwiek relacji z poprzedniego zycia . No moze w scenariuszu filmowym albo ksiazeczce dla ksiezniczek jest tak ze zaczyna sie od poczatko od zera bez zadnych nalecialosci.

Jak juz wczesniej wypunktowano ustalic granice i sie ich trzymac.

Sęk w tym, że jak masz więcej niż naście czy wczesne 20 lat, to przeważnie spotykasz już ludzi, którzy w jakichś związkach byli, a jednak zazwyczaj nie zaprzątają sobie głowy poprzednimi partnerami, więc zazdrość o byłą żonę wydaje mi się sporą przesadą.

Sama nie związałabym się z dzieciatym facetem, bo to rzeczywiście swego rodzaju „komplikacja”, a nie lubię komplikacji ;-)
Ale była partnerka/żona wydaje mi się po prosty wspomnieniem a nie resentymentem, a na dodatek w miarę przybywania wspólnych różnorakich doświadczeń, miłych chwil i emocji buduje się nową więź, nowe sentymenty, nowe wspomnienia, które przykrywają tamte.
Jednak autorka zamiast tworzenia miłych chwil, doświadczeń i wspomnień woli tworzyć kwasy, demonstrować swoją zazdrość. Jak nic stoi za tym poczucie gorszości, może jakieś kompleksy, niska samoocena. Niech więc pracuje lepiej nad swoim poczuciem wartości.

Autorko, zapisałas się do takiego związku, że niestety ale zawsze będziesz miała na karku była żonę, o dziecku partnera już nawet nie wspomnę.
W takim układzie nie będziesz miała własnego kawałka podłogi i dachu nad głową. Musisz jednak wywalczyć to sobie, bo prędzej czy później na samą myśl o powrocie do domu będzie robiło Ci się niedobrze.
Jak wywalczyć?
No zwyczajnie- postawić stanowcze weto.
Była żoną nie może wydzwaniać do twojego faceta i non stop gościć w waszym domu. Gościć w sensie głosowym.
Niech były mąż utrzymuje z nią kontakt w sprawach związanych z dzieckiem, ale ma robić to dyskretnie, a nie zachowywać się jak słoń w składzie porcelany.
Kiedyś poznałam pewnego wdowca, naprawdę fajnego faceta, on też był mną zainteresowany, ale niestety w jego domu leciało trupem i ja nie mogłam tego znieść. Wszędzie wisiały albo stały zdjęcia jego żony, w szafie wisiały jej rzeczy ( wdowcem był już prawie dekadę i nawet nie mówił o żonie za dużo, miał trochę taktu), ale żadną miarą nie mógł rozstać się z jej rzeczami, ze zdjęciami w szczególności. Na moją prośbę zareagował pozytywnie, ale szybko okazało się, że wszystkie pamiątki po żonie zostały skrzętnie pochowane, a któregoś dnia przyłapałam go na tym, że wącha bluzkę żony. Miał podobno jakieś części garderoby zamknięte szczelnie z jej zapachem w środku woreczka.
Oczywiście wycofałam się z tej znajomości, chociaż był to jeden z najlepszych facetów, jakich w życiu miałam.
Ale niestety. Nie wiem jak on teraz żyje i czy w ogóle jeszcze żyje. Był sporo ode mnie starszy.
Autorko, są pewne sprawy, których przeskoczyć nie jesteś w stanie. Część musisz zaakceptować, ale o swój mir domowy zawalcz, bo tak dłużej nie możesz przecież żyć.

Tak .powinnaś powiedzieć partnerowi , że jeśli uznajemy,  że  jest na równi ojcem co ona matką to znaczy że nie trzeba go kontrolować i nie życzysz sobie takich telefonów.
Jak się będzie coś działo, to przecież zadzwoni do niej?.
I wymagaj od niego załatwienia tej sprawy.
Bo po co Ci takie kapcie, co się od cycka byłej żony nie potrafią oderwać?.
No chyba że jesteś typem mamuśki to masz przekichane, bo będą Ci się trafiać właśnie tacy faceci co przechodzą od cycka do cycka.
Najpierw własną matka i pierwszą żoną
A potem jeśli rozwód to musi być ta pierwsza żoną w tle.
Bo taki Pan się kobietom nie sprzeciwia o ile go dobrze traktują. Więc jeśli takich mężczyzn lubisz, to pozostaje Ci akceptacja tego stanu rzeczy.
Wiele osób akceptuje taki model i  nic w tym złego.

Chcesz obciążyć swojego partnera winą  za błędy jego żony i własne lęki.
Ten chłopak nie zrobił niczego złego a z każdej strony  dostaje w cztery litery. Z jednej strony była żona zatruwa mu życie, z drugiej obecna partnerka, w do tego pewnie kłopoty z dzieckiem i w pracy. Nic tylko strzelić sobie w łeb.

Czego Ty od niego chcesz tak naprawdę?

Zgadzam się z Ela.
Wszyscy dali się zwariować przez bezczelna babę, bo chłop nie potrafi walnąć pięścią w stół.
Autorko, naprawdę taki wspaniały i wyjątkowy? Chyba Pana Boga za nogi nie złapałas.
A gdzie Ty w tym wszystkim?

Nie mamusiujesz, tylko trzeba rozróżniać na co ktoś ma wpływ, a na co nie ma.
Jego obowiązkiem jest się kontaktować z matką dziecka w spawie opieki nad nim. I fakt, że kolejna partnerka sobie tego nie życzy nie ma żadnego znaczenia. To jest 3 letnie, malutkie dziecko, i matka może mieć obawy, czy jest odpowiednio zaopiekowane, bo samo sobie jeszcze nie radzi. Jeśli żona jest złośliwa albo upierdliwa i będzie mu robić na złość, to ataki obecnej partnerki są wodą na jej młyn. Im bardziej będzie ją prosił o brak telefonów tym bardziej będzie mu robić pod górkę.
I może sobie gadać co chce, a ona się powoła na prawa matki i jeszcze do sądu może poleci, jak upierdliwa jest.

Autorka tez nie jest  malutką dziewczynką, którą trzeba kilka razy dziennie zapewniać o uczuciu, chować telefon bo się wystraszy rozmowy z była żoną, i zapewniać po każdym telefonie, że do niej nie wróci.

Oczywiście, nie jestem już małą dziewczynką. Ale nadal jestem człowiekiem, który ma uczucia i chce wieść normalne życie.
I chociaż wiem, że z jego strony mogę mu ufać, to jednak boje się jej i tego, że ona kombinuje i robi wszystko, bu zburzyć mój spokój.
Czytałam wiele wiadomości, w których badała teren. Nazywała mnie chamsko jego "dupą", albo robiła mu wyrzuty, że on ze mną podróżuje, kiedy ona w tym czasie była zmuszona zajmować się własnym dzieckiem. Proponowała mu wiele razy "koleżeńską kawę"...

I tak, ona go nie szanowała. Widzę to choćby w tym jak się do niego zwraca w czasie kłótni, jak go wyzywa, a za pięć minut zmienia front. Zresztą sam mi dużo opowiadał i wychodziło na to, że schodził jej z drogi.

Po mojej ostatniej rozmowie z partnerem, on powiedział, że ja wyolbrzymiam problem, że każda kłótnia jaka ma miejsce - jest z jej powodu. Że zaczyna być tym zmęczony, bo jestem zaślepiona zazdrością i nie widzę tego, ile dla mnie robi. Mówił też, że nie daje mi żadnych powodów do obaw i że daje się wplątywać w jej manipulacje i dziwne zachowania, które ona prowokuje. Szkoda tylko, że nie rozumie, że pomógł by tutaj ograniczony kontakt...

Może zbyt chaotycznie piszę, ale mam natłok myśli.

Co byście zrobili/zrobiły gdyby ona przykładowo kiedyś zadzwoniła, a mój partner nie mógłby w tym czasie odebrać? Być na tyle bezczelną i odebrać telefon? Sprawdzić jej reakcję? Wyznaczyć samej te granice czy nie zniżać się do takiego poziomu?

Absolutnie tego nie rób - jeszcze tego by brakowało, żebyś złośliwej babie dawała tego rodzaju satysfakcję.
To on ma rozwiązać problem.
On chce mieć święty spokój, a Ty morda w kubeł, bo on ma dość?
No sorry, albo on zapanuje nad tą sytuacją, albo powiedz mu nara.
Co do jego dziecka, to też uważaj, żebyś nie skończyła jako darmowa niańka. Matka w tym czasie będzie gzila się albo malowała paznokcie, a Ty będziesz zapieprzala przy ich dziecku?
Jeśli chcesz z nim być, to od samego początku ustal gdzie zaczynają się i kończą Twoje granice. Masz do tego prawo.
A jeśli wszystko będzie ułożone tak, by całej ich trójce bylo wygodnie, a tylko Tobie nie będzie wygodnie, to wycofaj się z tego, gdyż zmarnujesz sobie życie.

Miałam kiedyś okazję widzieć dwie takie byłe żony, które przez lata starały się niszczyć swoich byłych mężów. To naprawdę potrafi burzyć spokój i nie dziwię się, że działa Ci to na psychikę. Ludzie potrafią posuwać się do strasznych czynów żeby sobie odbić niepowodzenia. Jedna z tych żon została porzucona przez swojego drugiego partnera, dla którego rozeszła się z mężem i dopiero zaczął się cyrk, bo znalazła się w biedzie, a on i jego druga żona mieli bardzo dobrą sytuację materialną. To była niesamowita kumulacja nienawiści i złośliwości. Tak też się zdarza.

Jeśli ma Wam się ułożyć to powinniście stworzyć wspólny front. Ty wspierasz jego a on wspiera Ciebie. Kłopot w tym, że oboje jesteście słabi. Jeśli zaczniecie dodatkowo tracić siły na walkę ze sobą, to Wasze szanse na przetrwanie maleją.

Mieszkacie u Ciebie czy u niego?