Nasz związek rozpada się przez mój nałóg - Netkobiety.pl

Po pierwsze przestań to rzucenie odkładać na święty nigdy i dla pucu .
Chcesz przedłużyć jaranie zmniejszyć konsekwencje,w ten sposób nie rzucisz prędko, bo o to chodzi żeby nie rzucić.
Palenie rzuca się dla siebie wtedy jest szansa, że skutecznie ,dla kogoś jak się rzuca to tylko do pierwszej lepszej  kłótni o byle co .
Takie niby łagodzenie konfliktów to ściema, po prostu chodzi o to żeby przeczekać "spór interesów" i palić dalej  tak samo.
Wiem jak jest paliłem z 15 lat .
Osobie niepalącej prędzej czy później zacznie przeszkadzać smród  i twoje zmienne nastoje,"walka o wolność" palenia,tych mechanizmów na razie nie widzisz, bo palisz, regulujesz paleniem samopoczucie ,do tego dochodzi mnóstwo nawyków i rytuałów,  tolerowanie ma granice ,palenie też oddala od bliskiej osoby .
To czego oczekujesz od forum wygląda na jedną ulubioną zagrywkę palacza, kontrolę otoczenia niby łagodzeniem konfliktu, żeby zachować komfort palenia.

Jak rzucałem palenie to był że tak powiem hardcore - dość nietypowa sytuacja ,bo właśnie się z nią rozstawałem w dość paskudnych okolicznościach - zdradziła mnie, także było "ciekawie",ona wcześniej była niby na etapie, że akceptuje moje palenie i że jej nie przeszkadza.
Mnie samemu przeszkadzało już palenie bo paliłem więcej ponad dawkę do której przywykłem.
trzęsło przez kilka dni ,ale dałem radę, z resztą te "okropieństwa "rzucania są mocno przereklamowane tak jak i martyrologia rzucania .

Moja Droga,  wychodz na zewnątrz.  Może dobrą  motywacja  będzie rzucenie  nałogu  kiedy zimą  w środku nocy będziesz musiała biegać  po piętrach w mrozie

Jako osoba niepaląca,  nie dziwię się partnerowi. W aucie,  mieszkaniu hm uchodzi  to za brak szacunku do osób niepalących. 

Jak możesz załogodzic konflikt nie rzucając  palenia? Rozmowa i kompromis.

E papierosy  są bardzo niezdrowe. Już lepiej te co podgrzewaja tytoń

Tak,jestem przekonany że by mi przeszkadzało , moja żona nie pali papierosów i nigdy nie paliła nałogowo ,choć był taki okres gdzie podpalała ale jawnie paliła jednego papierosa średnio raz na dwa tygodnie dla mnie to było niepojęte z tym że przy mnie nie paliła.

Z jednej strony masz rację "widziały  galy  co brały", natomiast naprawdę rozumiem pierwszy etap zauroczenie kiedy tego typu kwestie mogą nie przeszkadzać,  tak jak np skarpetki partnera po kątach,  a z czasem  jest to irytujące na tyle że są o to kłótnie   później albo kompromis albo akceptacja. Widzę że partnerowi  to bardzo przeszkadza,  bo jednak trujesz Go,  więc rozumiem  i to naprawdę przeszkadza ten smród.  Jednak  przykład ze skarpetami niezupełnie  jest tu trafny,  no kwestia zdrowia,  ale to taki przykład by zobrazować  jak z czasem może  to przeszkadzać. 

Moim  zdaniem  kompromis to całkowite wychodzenie z bloku aby zapalić.  Chcesz palić to pal,  ale uszanuj  też że partnerowi  to przeszkadza i zrób coś z tym.

A też paliłaś w mieszkaniu? Bo w sumie mi chyba najciężej z tym, ze miałam póki co ciągła możliwość sięgania po fajki... Poranna kawa, kąpiele w łazience, netflix w dużym pokoju itd. Nie wiem, czy to wszytsko nie straci zupełnie jakiegokolwiek uroku

Nie kombinuj,  to nie bazar  by się targować.  Porozmawiaj z Nim

Proszę bardzo,  daj znać co i jak

Pozdrawiam serdecznie

Spotykałem się kiedyś z pewną dziewczyną. Na etapie spotkań wiedziałem że pali ale nie mówiłem że mi to przeszkadza. Raz nawet pozwoliłem jej zapalić w samochodzie (była zima i otorzyla drzwi)
Później jak weszliśmy jakby to nazwać, jako taki związek, poprosiłem ją żeby spróbowała rzucić. Ona oczywiście zapewniała, że to zrobi. Koniec końców nie rzuciła a mi to zaczęło przeszkadzać.

Teraz stawiam sprawę jasno.
Nie ma palenia w domu, ani w samochodzie. I nie przyjmuje żadnych wymówek, że była na imprezie i wypiła trochę dlatego zapaliła (jeżeli obiecała że rzuci)
Najgorsze jest to oklamywanie, że mówisz, że rzucasz / rzuciłaś a nadal palisz. Dla dobra waszego związku lepie od razu powiedzieć, że na początku spróbujesz ograniczyć niż brnąć w takie klamstweka.
Ktoś kto nie plai to i tak wyczuje, prędzej czy później.

Palenie w aucie, osoby, która nie pali - koszmar, palenie w domu - koszmar, palenie na klatce - to już kuriozum.
Rzuć albo pal poza domem.

Dla mnie jest niesamowite, że ty masz jeszcze autorko jakieś rozkminy na ten temat. Przecież smród papierosów jest niesamowity. Jest nie do wytrzymania. Jak się pali w domu to wszystko tym cuchnie. Mamy w zwyczaju nie pierdzieć przy sobie bo śmierdzi, a smród z papierosów jest jeszcze gorszy i dodatkowo jest trujący, ale wielu palaczy (nie wszyscy, bo wielu znam, którzy używają mózgu) ma w 4 literach to, że inni od tego smrodu się duszą, męczą
Nie wiem czy prowokujesz na tym forum, czy cos z tobą nie tak. Chcesz się truć, to to rób, ale nie rób temu komuś kto nie pali i to jeszcze komuś na kim ci niby zależy. Nie rozumiem jaki masz problem z wyjściem na dwór?
Naprawdę nie obchodzi cię to, że paląc w samochodzie i w mieszkaniu (nawet przy otwartym oknie) przy twoim partnerze robisz mu krzywdę?

Mam świadomość, że jestem uzależniona, dlatego wiem, że nie rzucę z dnia na dzień. Tak jak pisałam - palenie sprawia mi przyjemność, choć wiem też że nie powinno tak być

Ja nikogo nie zamierzam okłamywać. Póki co wszyscy wiedzą, że palę, choć chcę zeby to się zmieniło...

W ogóle jesteśmy dzisiaj po rozmowie na ten temat. Nawet sie ciesze ze obyło się bez większych emocji Póki co ustalilismy ze kupi mi jakis podgrzewacz do tytoniu i spróbuję, może się przekonam... Myśle ze pierwszy krok za nami, ale głównie za mną. Dzisiaj już parę razy byłam na dworze i widzę, że nieco napięcie zelżało

Myślę, ze każdy palący - ja także - wie z czym to się wiąze, jednak siła przyzwyczajenia chyba u mnie robi swoje. Zresztą, sam wiesz, o czym mówię

sama jestem palaca, a i to przeszkadza mi, gdy ktos pali w mieszkaniu (chaby ze jest wyznaczone do tego tylko jedno pomieszczenie, np kuchnia, lazienka) czy w samochodzie. jur raz rzucilam i calowanie osoby palacej gdy sie nie pali to jak calowanie popielniczki. tego sie nie da zalagodzic.

Aniu, a jestes swiadoma, ze kazda inna opcja poza rzuceniam z dnia na dzien jest tylko przedluzaniem palenia?
Decyzja - rezygnacja - wytrwalosc.

Nie ma innej opcji. Poki co to Ty negocjujesz sama ze soba, a To Ci nic nie da, w ten sposob nie rzucisz.

Mój mąż pali od lat. Jest dorosły, nie wyobrażam sobie stawiać mu jakichś ultimatum. Zresztą, aby walka z nałogiem w ogóle miała sens, to on sam musiałby podjąć decyzję, a mąż palić po prostu lubi. Jednak NIGDY nie robi tego w mojej obecności, a jeśli już to wyłącznie w plenerze lub na balkonie i w taki sposób, żebym nie była narażona na jakikolwiek dym. Nie wyobrażam sobie, by palił w mieszkaniu, a chyba jeszcze bardziej w samochodzie - jedno i drugie przesiąka obrzydliwym smrodem, jedno i drugie narażałoby mnie na bierne palenie. Moim zdaniem zwykłym egoizmem jest palenie w obecności osoby, która nie pali i NIE widzę tu ŻADNYCH  kompromisów.

Prawda. Są nawet takie aromaty, które wącha się z przyjemnością .

Są aromaty zapachowe do IQOSow? Może masz na myśli E papierosy?

Jeśli są do IQOSow aromaty zapachowe w o chętnie bym kupiła  partnerowi bo tradycyjnie to ehem  pachnie jakby ktoś  baka puścił

Autorko,  cieszę się,  że udało się dogadać

Dzisiaj za chwilę będę próbowała iqosa. Trzymajcie za mnie kciuki!

Ale muszę się też przyznać, że na myśl, że cały wieczór spędze bez tradycyjnych, to w pracy wypaliłam dzisiaj z pół paczki. Chyba jakiś stres mnie rano naszedł z tego powodu...

Widzę, w pracy już strasznie jestem przyzwyczajona do fajek. Wiem że to złe, ale jak mi podejdą te iqosy to zaczynam walkę ze sobą na dobre

Jakim cudem chcesz zacząć walkę ze sobą zamieniając papierosa na coś innego?

Moja teściowa paliła ponad 40 lat. A potem się dziwiła i oburzała, jak dopadł ją rak płuc.

Tylko to dalej jest mechanizm uzaleznienia. U sporej czesci ludzi chodzi nie o to, co sie pali, a o to, ze sie pali. Ruch reki, trzymanie fajki w ustach.
Wiec zmiana z papierosow na iqos nie zmienia w tej kwestii nic, bo przyzwyczajenia i uzaleznienie zostaje.

Jest to dokładnie nałogowy odruch zachowania niby resztek kontroli ,która prawdopodobnie nie istnieje już ,albo jest bardzo upośledzona ta kontrola, władza,wola, panowanie nad odruchami i decyzjami.
Nie demonizowałbym tego jednak oczywiście jest i będzie to sprawa wyboru ,ale dla niektórych nałogowców taka droga bywa skuteczna spowalniania dynamiki uzależnienia ,trochę to przypomina terapię metadonem osób uzależnionych od heroiny .
Dla niektórych  osób odstawienie ulubionej substancji bywa obiektywnie bardzo dotkliwe - osobnicza kwestia to jest i pewien niedoskonały kompromis, nie tylko jest to nawykowo psychiczne ale również fizjologiczne ,nikotyna bierze udział w metabolizmie na poziomie komórkowym zdaje się i o ile pamiętam.
same obawy przed odstawieniem i racjonalizowanie odraczania tego tymi lękami to nie jest aż tak trudno rozpoznać i zrozumieć tyle ,że to bywa za mało w przypadku niektórych nałogowców ,nie raz cieniowanie i stopniowe wychodzenie z nałogu bywa skuteczniejsze niż radykalne odstawianie.łatwiej według mnie odstawić radykalnie substancje jeżeli ma się ostrzejsze konsekwencje .
Nikotyna jest słaba psychoaktywnie w porównaniu do innych używek ,ma specyfikę jeżeli chodzi o dawkowanie i nawyki rytuały,konsekwencje zdrowotne i ekonomiczne są nagminnie łatwo relatywizowane i racjonalizowane wplecione w mechanizmy obronne
niestety słabo dla niektórych przemawiają i nie są stanowczą motywacją .

Od zeszłego poniedziałku używam już tylko podgrzewacza Zwykłego nie zapaliłam ani razu. Najciężej mi codziennie wytrzymać w pracy, bo koleżanka z pokoju dalej pali i nachodzi mnie nieraz ochota, ale walczę ze sobą... i dobrze się z tym czuję W domu już ani słowa na ten temat więc cieszę się z tego wszystkiego

Zgadzam się z Wami, że to nadal uzależnienie, ale myślę że jestem na dobrej drodze do rzucenia całkiem
I też czuję że robię to dla siebie

W ogóle unikam nawet już teraz iqosów w jego zasięgu wzroku, więc o takiej swobodzie to nawet nie marzę

Co masz na myśli?