Poznałem ostatnio fajną dziewczynę, z którą naprawdę miło spędziłem czas. Zacząłem do niej pisać, lecz odpuściłem, gdyż nie było płynności. Po pewnym czasie ona odpisała sama do mnie, czy dalej chce się poznać. Oczywiście od razu się zgodziłem. Przeprosiła mnie za wtedy, mówiła, że trafiłem na zły okres w jej życiu, bo akurat zakończyła swój związek i chciała sobie wszystko poukładać. Wymienialiśmy się mnóstwem wiadomości. Po tygodniu spotkaliśmy się na żywo. Bardzo dobrze nam się rozmawiało, dużo wspólnych tematów, opowiadania o sobie. Potrafiłem ją zaciekawić, opowiadając swoje historie i mówiąc o swoich zainteresowaniach . Zapytałem, czy ona dalej chce wchodzić w tą znajomość. Odpowiedziała, że tak bo jest mną pozytywnie zaskoczona. Tematy nam się nie kończyły, pisaliśmy dużo, a gdy spotykaliśmy się na żywo rozmowy były prowadzone w ciekawy, interesujący sposób. Potrafiłem ją rozbawić, sprawić żeby na jej twarzy pojawił się uśmiech, chodź mówiła, że przeważnie to ma zły humor, lecz gdy ze mną wychodziła nie potrafiłem tego zauważyć, bo zawsze uśmiechnięta. Nie pokazywałem od razu, jak mi na niej zależy. Na początku zabierałem ją w różne miejsca, aby mogła zobaczyć jak wygląda to z mojej strony i czy odnajdzie się w moim świecie. Bardzo dobrze czuła się w moim towarzystwie i pasował jej mój styl bycia. Super spędzało nam się wspólnie czas. Pozwalała mi się łapać za rękę, przytulać, ale nie robiłem jakichś śmielszych kroków, bo chcialem ja przetrzymać i zobaczyć czy to z byłym chłopakiem to już temat definitywnie zamknięty. Zasypywałem ją komplementami, byłem miły, dałem jej do zrozumienia, że jest dla mnie ważna i mi na niej zależy. Zapytałem się, jak widzi tą znajomość i czy dalej chce w to brnąć. Odpisała, że dobrze się zapatruje i chce w to iść. Na kolejnym spotkaniu pocałowałem ją. Na drugi dzień jeszcze pisaliśmy, śmialiśmy się, lecz jeszcze nastepnego dnia ona stała się już taka oziębła. Odwołała spotkanie, nie pisała już tak chętnie, potrzebowała czasu, którego ja jej nie dałem, mówiąc że nie ma się nad czym zastanawiać i trzymać drugiej osoby w niepewności. Dała mi kosza, mówiąc że nikt nigdy nie okazał jej tyle szacunku i uwagi i że kiedyś w końcu trafię na kogoś kto jest mnie warty. Nie mogłem się z tym pogodzić, pytałem się co zrobiłem źle, że jestem beznadziejny, ona mogła to odebrać jako branie na litość. Napisała, że nic nie poczuła i nic więcej nie stworzymy. Chciałem porozmawiać na żywo, lecz ona się nie zgodziła, teraz nawet nie odpisuje. Dziwne, że stało się tak z dnia na dzień, gdyż na wcześniejszych spotkaniach nie odzywała braku zainteresowanie, wręcz przeciwnie.
Mam pytanie, czy w takiej sytuacji da się odzyskać czyjeś zainteresowanie? I w jaki sposób to zrobić? Bo ewidentnie było widać, że dziewczyna była zaintrygowana moją postacią, wielokrotnie mówiła o nas przyszłościowo, pokazywała wszystko to co ją interesuje, swoje otoczenie, znajomych, rodzinne zdjęcia. I co mogłem zrobić źle, zbyt czesty kontakt? Czy może byłem zbyt miły? A może sam pocałunek powinien być na wcześniejszym spotkaniu? I czy wy dziewczyny odyzkałyście kiedyś zainteresowanie chłopakiem, który wcześniej je utracił?
