Między młotem a kowadłem, Mąż a Dziadek - Netkobiety.pl

Cześć,
Nie wiedziałam gdzie zacząć ten temat...
Jakieś dwa lata temu opisałam swoją sytuację na tamten moment. W skrócie, mąż się wyprowadził na rok, bo miał dosyć mieszkania ze mną i moim dziadkiem, który jest naprawdę upierdliwym 90-latkiem. Przez pół roku mąż mieszkał u kolezanki(chociaż nie wierzę, że to tylko dobra koleżanka) a drugie pół roku wynajmował mieszkanie sam,bo go o to poprosiłam. Mąż nie chcial rozwodu, jak tylko o tym wspominałam to dostawał szału. Zanim mąż wrócił do domu, to 7 tygodni przed tym poznałam kogoś. Przez ten czas bardziej o mnie zabiegał, jak się okazało, ktoś z sąsiadów mu "doniosl". Do dzisiaj nie wiem kto, bo nikt o tym nie wiedział. Nie afiszowalismy się.  No i mąż wrocil. Sielanka trwała 3 miesiące, aż do scysji z dziadkiem. Potem pretensje, że złą farbę kupiłam, chociaż prosiłam go, by sam pojechał, bo ja się na tym kompletnie nie znam. Remontu do dziś nie mamy zrobionego(a mieszkamy tu jakieś 12 lat) , tylko szafa w zabudowie,bo po co. O remoncie rozmawialiśmy jak się znowu wprowadzał. Teraz myślę, że zgodził się na szafę by zamknąć mi tym buzię. W niedzielę przyjechała moja przyjaciółka z dziećmi. Oczywiście dziadek rozsiadł się w pokoju, jakby goście do niego przyszli. Przyjaciółka dała dziadkowi malutki torcik z okazji jego 90 urodzin, które miał niedawno. Zaczął dzieci częstować starymi pączkami a obiad miał być za pół godziny. Prosiłyśmy go, aby nie dawał tych pączków a on swoje... Mąż się wkurzył i wyszedł trzaskając drzwiami i wrócił o 22,00. Nie wiem gdzie był. Nie odzywał się, telefon ode mnie odrzucił. Wczoraj jak wrócił z pracy, próbowałam z nim porozmawiać. Mówiłam mu ze wiem, że mu ciężko tutaj się mieszka, ale mi również. Odpowiedział, że pokazałam z dziadkiem w niedzielę kto tu jest Panem w tym domu. A Marta głupia jeszcze z torcikiem do dziadka... Powiedział też, że nikogo tu nie zaprasza i nie będzie zapraszał, bo mu wstyd a dziadkowi jest za głośno. ( Po mojej operacji przyjechała kuzynka z 4- letnim dzieckiem, jak to dziecko, biegało i było głośne. Poszłam więc do drugiego pokoju w połowie jej odwiedzin, bo na prawdę źle się czułam. Po jej wyjściu mąż zwrócił uwagę dziadkowi, że to nie jest normalne, że ja jestem po operacji a tu goście się schodzą. No i była wymiana zdań na temat gości. I od tego czasu mąż stwierdził, że nie będzie nikogo zapraszał.) Nie wiem co ja takiego zrobilam. Przecież próbowałam dziadkowi grzecznie wytłumaczyć, aby nie dawał dzieciom paczkow, które z resztą tylko nadgryzły i zostawiły. Próbowałam rozmawiać z dziadkiem, skończyło się to kłótnia. Powiedział, że szuka coś na mnie, by odebrać mi darowiznę,czyli mieszkanie z garażem, które na mnie przepisał. Prosiłam męża i nie raz z nim rozmawiałam o remoncie. Myślałam, że jak sam coś tutaj zrobi to bedzie czuł się lepiej. Ale nic nie zrobil i nie robi w tym kierunku. Uważam, że przez to, że dostałam tą darowiznę, to muszę się nim opiekować,tak jest w niej zapisane. Czasami myślę, czy ja jestem materialistka. Mówiłam mezowi, że pójdę do adwokata i dowiem się jak można zrezygnować z darowizny. A on na to, to Twoje rób co chcesz. Boję się, że zaraz będę bez męża i mieszkania a wszyscy będą mówić, ze jestem materialistka, że nie ratowałam małżeństwa a wybrałam mieszkanie. Rodzina i tak jest już skłócona przez tą darowiznę dla mnie. Wczoraj wieczorem pojechałam do koleżanki, aby pogadać. Powiedziałam mezowi gdzie idę. Nawet się nie odezwał. Dziś rano wstał do pracy znowu bez słowa.... Jak mam z nim rozmawiać skoro on nie chce, traktuje mnie jak powietrze... Jesteśmy 9 lat po slubie, nie mamy dzieci, mamy pracę, ale nie umiemy rozmawiać... Myślę , że to wszystko przez dziadka, ale on ma już swój wiek, niektóre rzeczy wpuszczam jednym uchem a wypuszczam drugim. Nie wiem co mam zrobic. Chciałabym zasnąć i obudzic się bez zadnych problemów...
Przepraszam za ten haos w pisaniu...
Pozdrawiam