Świat fałszywców - Netkobiety.pl

Podobno przeciętny  człowiek kłamie w ciągu dnia ok. 200 razy. Wlicza się wszystko: wyraz twarzy, słowa wypowiedziane, tzw. mowę ciała.
Ważniejsze w tym wszystkim chyba jest, aby nie popadać w paranoję i nie robić z tego życiowego problemu, znaleźć statyczność, bo innego świata raczej do przeżycia nie będziemy mieli.

Po co porównujesz się do innych?  Jeśli tacy są,  to nie jest to Twój problem.  Ty bądź  po prostu  sobą  a uwierz,  że wyjdzie Ci to na dobre

PS ludzie lubią plotowac i to niestety często łączy ludzi,  buduje  relacje, więc rzetelność  w tych  kręgach  nie jest czymś popularnym,  nie przejmuj się tym

Powiedz nam czym się zajmujesz i w jakim środowisku pracujesz. Są środowiska pracy, zwłaszcza korporacje gdzie nie ma przyjaciół, są interesy a dla zysku ludzie są zrobić na prawdę podłe rzeczy lub ze stresu stracić rozum i sens życia.

Co do właściciela warsztatu samochodowego to będę polemizować. Nie zapomnę, gdy przyjechalam do Polski samochodem i wjechałam na krawężnik przy chodniku. Coś mi zgrzytnęło, coś zajęczało.. Przeraziłam się. Ponieważ do domu miałam ok. 1200 km, postanowiłam, że wjadę do warsztatu, niech mi pomogą; W warsztacie dali mi taki "przeciąg", że mało zawału nie dostałam. Wyszło.,  że nie powinnam się swoim samochodem z tego warsztatu ruszać, bo samochód się rozwali. Wpadłam w panikę, ale zabrałam auto i postanowiłam, że oddam je tylko mojemu mechanikowi w Niemczech. Jakoś dojechałam do Niemiec, do warsztatu mojego zaprzyjaźnionego mechanika. Wszystko o czym gadali mechanicy w Polsce okazało się bzdurą. I jak niby właściciel warsztatu w Polsce do dziś nie splajtował?

Co do przeciętnego człowieka, który kłamie tyle razy to dla mnie porażka. Nie generalizuję bo zdaję sobie sprawę, że ludzie w domach swoich są zawyczaj innymi ludźmi. Drażni mnie jednak gdy widzę, że ludzie np. w pracy wchodząc innym w d. i wykonując swoją pracę na słabym poziomie są lepiej traktowani niż ci którzy robią ją sumiennie i na poziomie. Gdy widzę partnerów, którzy w toważystwie są tak cudowni przy innych udając innych a ludzie się na tym nie łapią, dziwnie się wtedy czuje. Naprawdę nie widzicie tych masek?, że liczy się dobra bajera? dla mnie to poprostu słabe i nie mam taki wewnętrzny bunt w sobie, że nie chcę taka być jednak problem robi się gdy jestem " sobą " i widzę, że przegrywam na tym, nie otzymuję wtedy szacunku, odczuwam że w tedy jestem traktowana z góry, że nie trzeba mnie dobrze traktować. Wobec tego zaczynam się zamykać w sobie. Tak pracuję z ludźmi, nadają na siebie zamiast sobie pomagać na wzajem- idealistka ? Trochę się w tym pogubiłam i nie wiem jak już rozmawiać z ludźmi. Ostatnio np. byłam świadkiem rozmowy gdy pewien chciwy na kasę i podstępny człowiek rozmaiwiał przez telefon ze swoimi potencjalnymi klientami, był super miły-ale on na prawdę taki nie jest. Klienci skomentowali do siebie cóż za uprzejmy człowiek, byli nim oczarowani.Pomyślałam Serio ?! A gdy ja coś zrobię nawet dokładniej, zadbam o wszystko od a do z to nawet dziękuję nie usłyszę bo byłam tylko miła. Rozmawiałam ostatnio z takim gościem, który w czasie rozmowy zaczął mi mówić " a co nie dam się wyj. przez innych" podsycając taką nienawiść, że on sobie poradzi w życiu po trupach tylko do swojego celu, nie licząc się z innymi. Albo w czasie rozmowy z iinymi dziewczynami " takie czasy, trzeba patrzeć na swoją d.." trzeba walczyć o swoje. Rozumiem poniekąd ale tyle się tego podejścia zrobiło! Na prawdę to jest tak, że każdy patrzy tylko na siebie a inni ich nie obchodzą ? Jeśli tak to też bym się chciała tego choć trochę nauczyć. Czy ja się żalę i żyje na innej planecie?

No właśnie jak ktoś do mnie mówi to traktuję to serio. Ty robisz inaczej ?

Długo było mi też mega przykro gdy wchodząc do rodziny męża miałam podejście, że wszystko będzie dobrze, miałam dobre intencje. Jednak rodzina męża stoi za nim zawsze nawet gdy nie ma racji.Gdy ewidentnie wyjdzie jego wina to stwierdzą, że  napewno to przez przypadek. Nademną nikt się nie zlituje, nie pomoże a jego traktują jak ideał. To strasznie dziwne. U mnie w domu takich zachowań nie było, więc wszędzie się stykam z nierównym traktowaniem i fałszem Może ja robę coś nie tak!. Szokda że tak też postępują bo to nie wpływa dobrze na relacje. No i tak to wygląda

To w takim razie ja mam wokół siebie dobrych aktorów, bo co do tonu, gestów, spojrzenia itp też je zmieniają, inni w to wierzą A ja zapewne wyglądam na sztywniare

Na przykład ostatnio podczas wizyty u nich został mu podany nieoczekiwanie obiad do stołu, naszemu dziecku też a mi nie...

Nie, to nie była pora obiadowa tylko wieczór. Myślę, że nie w tym tkwi problem. Po prostu mną i moim życiem się nie interesują. Gdy kiedyś chciałam przyjść po radę to też usłyszałam, że to nie ich sprawa i że się nie będą wtrącali. Jak się zachowałam?, nic nie zrobiłam, udałam że mnie to nie ruszyło.. poczułam się zignorowana i jak powietrze. To nie jest kulturalne zachowanie częstować tylko częsć gości.

To ciekawe co piszesz,
1. Mówiłam o tym mężowi ale on jak zawsze powtarza, że oni się ucieszą i że u nich się tak nie robi. U nich jest to miła niespodzianka. Gdybym się wyłamała i zadzwoniła, że tam jedziemy to bym usłyszała że po co to mówię przecież nikt nam nie zabrania przyjeżdżać - z pretensjami że wogóle tak mówię. Gdybym asertywnie powiedziała, że dzwonię ich uprzedzić że chcielibyśmy ich odwiedzić czy nie mają innych planów np., to bym usłyszała ' boże nikt tak nie robi;.
2. Co miałam zrobić spytać o to czemu oni dostali a ja nie ? Ja rozumiem, że nie zawsze starcza i tego nie oczekuję, bo nie przyjeżdżam żeby się przysłowiowo najeść. Ale uważam, że wypada albo zapytać albo powiedzieć że nie mają więcej, żeby nie stawiać mnie w niezrozumiałej sytuacji i domyślać się dla czego tak się stało. Po za tym mam szacunek do nich i nie chcę się panoszyć.
3.Pokazuję się bo chcę dać dobry przykład dziecku, że rodzina się wspiera i dobrze się traktuje. Chcę też żeby wszyscy mieli dobre relacje ze sobą. Nie musimy się kochać ale szanować czy wesprzeć w potrzebie.Tak to widzę.
4. Czemu miało by interesować ich moje życie ?, po prostu przyszłam się poradzić osób które mają doświadczenie życiowe jak do przyjaciela, po prostu porozmawiać, zapytać. Czy to źle ?
5. Nie oczekuję tego że ktokolwiek będzie koło mnie skakał, nie wiem skąd taka opinia.

Słuchajcie, jeśli widzicie moje błędy to proszę śmiało piszcie, też się nie obrażę. Chcę faktycznej oceny, to jest dla mnie wartością którą mogę od Was dostać.
1. Mąż zjadł - nic nie powiedział, ogólnie nie zauważył problemu, gdybym mu powiedziała delikatnie to by mi odpowiedział że on nie widzi problemu, i że jak mi coś nie pasowało to mogłam się odezwać ( tylko, że ja nie chcę robić kwasów )2. Oczywiście, ale to była porcja dla mojego dziecka, ja tak czy inaczej cieszyłam się, że zjadł coś gotowanego
3. To jeden z licznych przykładów bo zostałam zapytana. Właśnie chodzi mi o to lekceważenie, czasem brak mi sił i myślę że jestem w takim razie beznadziejna skoro jestem sobą, chcę dobrze a inni mnie tak traktują.
4. Pora się zbuntować czyli jak bo nie wiem autentycznie, po za tym cały czas mam nadzzieję, że to się zmieni i nie chce palić mostu czy robić takich żeczy w rodzinie dla dobra wszystkich, tylko że mi się dostaje po d... i czuję się samotna. Problem też polega niestety na tym że mąż podobno tego nie widzi i on zawsze stanie po ich stronie

Tak, jadł mąż z dzieckiem ja nie. Siedzieliśmy na kanapie przy włączonym telewizorze więc parzyłam jak inni w tyelewizor tylko bez jedzenia.
Rower mnie cieszy, mam jedną przyjaciółkę., druga którą myślałam że jest już nie mam bo mnie wyrolowała. Cieszę się z dziecka A ogólnie to nic mnie nie cieszy bo źle się ze sobą czuję bo nie mogę być sobą, nie czuję się ważna ani kochana.
Już nie pamiętam jak to było kiedyś ze samą sobą gdy się lubiałam

No, ja widzę taki błąd, że jesteś za cichutka i za skromna, i za bardzo wszystko bierzesz na poważnie.
Zaznacz swoją obecność, niech wiedzą, że istniejesz. Podaruj im coś, upiecz ciasto, cokolwiek. A może posiadasz, jakieś talenty, którymi możesz się pochwalić,I koniecznie swoje granice podkreślaj:  głośno i pewnym tonem. Idź z teściową do kuchni a męża zostaw z dzieckiem. Jak mąż nie widzi różnicy, to innym razem podaj obiad tylko dziecku i sama zjedz.

Oni wszyscy tak działają bo czegoś chcą, a to co widzisz jest zachowaniem, dzięki któremu myślą sobie, że osiągną to, czego chcą.

Np. tamten człowiek co był miły przez telefon, ja bym wyjaśnił go tak:
Na początku ktoś chciał się wzbogacić, więc stworzył jakiś produkt/usługę na sprzedaż, następnie ktoś w jego firmie, kto odpowiada za kontakt z klientami(czyli pewnie ten facet co go opisujesz), zachowywał się przez telefon miło celowo, bo chciał żeby klient pomyślał o nim, jako o miłym człowieku, któremu warto zaufać(dzięki temu klient będzie jakby bardziej chętny do zakupu, bo miłe zachowania przyciągają, a chamskie odstraszają). On ich skutecznie zmanipuluje, tamten klient coś kupi(taki typowy marketing), ostatecznie cała firma wzbogaca się - czyli początkowy cel został osiągnięty.

A Ty czego najbardziej byś chciała?

Tak znam ten cały marketing i rozumiem o co chodzi, dziękuję. Jako młodziutka dziewczyna dorabialam sobie w firmie gdzie jakość i pewien poziom był obowiązkowy i ludzie to cenili dziś sprzedaje się made in china...ale wiesz co mnie irytuje ? Że wiele osób chce zrobić na kimś dobre wrażenie udając kogoś kim nie są to trochę prozne, ( nie mówię o pracy )
po za tym swoją wartość opierają na opiniach ludzi którzy oceniają tak na prawdę ich maski A nie ich samych. Więc czemu nie starają się być na prawdę fair tylko udają, to słabe. I wkurzam się bo i ja dałam się na to nabrać w 2 związkach, dopiero potem wyszło szydło z worka . Ja nie udawalam kogoś innego i zawsze byłam fair i mi się dostaje A ta druga grupa zachowań zawsze miała z górki...rozumiesz co mam na myśli?

No tak:) tylko to nie zmienia faktu że nie wiem gdzie ja popełniłam błędy w takim razie skoro tak trafiam

Majastokrotka, a  co zrobiłaś do tej pory, żeby zbudować relacje?

Masz już wątek, który poświęciłaś temu samemu problemowi https://www.netkobiety.pl/t123660.html, co znaczy, że zakładając kolejny złamałaś obowiązujące na forum zasady. Tematu nie będę zamykać, bo pojawiło się w nim sporo odpowiedzi, ale uprzedzam, że kolejnym razem otrzymasz ostrzeżenie, tym bardziej, że nie jest to już pierwsza skierowana pod Twoim adresem uwaga dotycząca łamania regulaminu. Osobiście prosiłam na przykład, abyś nie umieszczała swoich postów jeden pod drugim, co powyżej ponownie zignorowałaś.
Bardzo proszę o zapoznanie się z zapisami RF (z naciskiem na punkt 4, 10 i 12), a w przyszłości o stosowanie do nich.
Z pozdrowieniami, Olinka

Hej, dzięki za wiadomość.
1. Nie uważam, że wszyscy są obludni, to nie prawda.
2. Tak niestety czuje sie inna, i to nie jest fajne uczucie, inna nie oznacza lepsza.
3.Nie gram zadowolone jak mnie coś dotyka, tylko nie wiem co powinnam zrobić, stąd kieruje tu moje zapytanie i chętnie uslyszalaby podpowiedzi. Nie chce wyjść na niemiła i pokłócić się z treściami!
4.Nie oburza się ludźmi co dają się nabrać,
to nie ich wina tylko przeraża mnie to że tak to działa.
5. Czy to źle że jestem ufna? To jak mam komuś zaufac ?
6.To nie jest tak że nie lubię osób na świeczniku, w ogóle tego nie rozumiem...7. Jak miałam się Twoim zdaniem zachować z tym obiadem 8. Tak czasem nie wiem po prostu jak sie zachować, rozumiesz ?nie jestem przekonana do tego czy to co czuje jest sluszne ... j
Z niecierpliwością czekam na wiadomość.
Pozdrawiam 

Słuchajcie na prawdę liczę na Waszą pomoc i szczere opinie. To nie jest tak że uważam że każdy jest zły, tak wygląda to u mnie od długiego czasu. Mój pierwszy partner wydawał się być fajnym chłopakiem, po zamieszkaniu z nim w innej części Polski wyszło że nie jest tym za kogo niby się podawał i pod postacią różnych technik chciał zrobić że mnie prostytutke.  Udało mi się uciec, wrócić do domu i nie chciałam poznawać nikogo. Po jakimś czasie poznałam mojego obecnego,który też jak pierwszy był dość popularny nie ważne jak. Za nim ich poznałam nie wiedziałam o tym, nie ważne.
Ale też nigdy nie leciałam ani na kasę ani na sławę... na pewno nie był to dla mnie powód do dumy czy jakieś tam ale serce nie wybiera. Tak czy inaczej gdy poznałam 2go to serce mocniej zabiło i to było jak z bajki nie mogłam uwierzyć w moje szczęście że kocham i jestem kochana. Że on jest inny i ma takie dobre serduszko.Jednak oboje przy znajomych udają mega sympatycznych lecz tacy nie są. Moje zdziwienie zapewne jest widoczne że tak się zachowują w towarzystwie więc to ja pewnie wypadalam na ta wiecie zła bo oni tacy cudowni. Wiem ze duzo tego, mam nadzieję że się nie zrobiliście...:) mój obecny partner na 99 / mnie zdradził ale nie załapałam za rękę...i tak to wygląda ja staram się zachować na poziomie ale widzę że jest to odebrane inaczej. Tak to powychodzilo że nikt nie stoi po mojej stronie, tak uwazam ze to nie fair....Tak czy inaczej serce mi pęka i nie wiem co ja robię źle. Pozdrawiam

Nie do końca rozumiem co masz na myśli mówiąc o zabieganiu o to co się chce, maz moja droga dostał to co mogłam dac od siebie najlepszego. Jedyne sprzeczki są gdy on się domaga żebym mu robiła kolację. Obiady robię ale żebym zmęczona po pracy musiała mu podawać kolację jak jego mama to dla mnie przesada. Mogę to zrobić z przyjemności ale nie chce byc usluzna jak jego mama. Pracuje, opiekuje się dzieckiem , domem ale jak ktoś ma mnie gdzieś to nie dyskutuje bo nie chce ani awantur, ani obgadywania ani znizac się do tego poziomu. Wiesz to przykre że nic ich nie obchodzę bo ja sobie wyobrażałam inaczej ...ze na starość to ja zapewne się nimi zajmę.. nie mam pojęcia co im zrobiłam...nie wspominam o rodzicach, bo jednego cudownego rodzica stracilam i w tedy też mi nikt nie pomógł zająć się chodź na chwilę małym dzieckiem gdy ja nie miałam siły normalnie funkcjonować. Drugi rodzic jest, niby wszystko ok ale też mi przykro bo jeśli ja nie zadzwonię to telefon milczy. Druga miłość miała dac mi normalne życie, a tu znów to samo. W sumie to nikt mnie nie uczył jak żyć, nie rozmawiał że mną sama sobie jakoś radzę. Myślałam że jeśli będę fair i się starać to będzie dobrze.

Tak, prace męskie w sensie, naprawy, palenie w piecu.2. Tak mam na myśli teściów. 3.Nie ma mi kto pomoc, dostawalam nieoficjalne zazuty że za mało robię, w tym brak kolacji najczęściej o godzinie 23.4. Nie wiem chyba nie bo uważałam że oboje robimy. 5dodatkowe dzięki Wam zaczyna mi się trochę to rozjasniac i mam przeblyski tego jak sie ze sobą czułam, dziękuję. Jemu chyba po prostu na mnie nie zależy A na pewno mnie nie docenia. Też miałam sytuację gdy się stawiałam to mi powiedzial ze w takim razie pewnie musimy sie rozstac skoro się  nie możemy dogadać a ja sie czepiam. Stad chyba zostalam zastraszona bo
bałam się że tak sie stanie( bałam się cokolwiek powiedzieć i zwatpilam w siebie i to co myślę i czuje ) jecze w dodatku gdybym była sama to bym jakoś  wycierpiala a takto rodzine z dzieckiem rozbijac gdy ojcem jest dobrym nie idealnym ale jest. Jego uroda, praca i samozachwyt mi tego nie ułatwia- bo wie że jak nie ja to pełno na moje miejsce. Zapewne ktoś się spyta czemu nie odejdziesz skoro nie szanuje Cię i nie liczy się z twoim zdaniem : bo go kocham i strasznie tęsknię za tamtym dawnym nim i mam nadzieję że to wróci, bo nie wiem czy to ja gdzieś nie robię błędów, bo nie chce odbierać ojca i niszczyć rodzinę, bo nie mam gdzie iść i nie mam zasobów finansowych bo wszystko co zarabialam, oplaciłam i nadplacałam co mogłam. Wiem to błąd..więc nie powinnam płakać niby bo robi, ale nie czuje się szczęśliwa ani szanowana, w dodatku mam mocne podejrzenia zdrady .

To nie jest tak, że nic nie chce zmienić.
Co masz na myśli pisząc o szoku ?

Jak to jest,że oczekujesz rad, a ich nie słuchasz. Mąż to nie pluszowy miś, który zostanie z tobą, bo ty tak chcesz.

Stokrotko, ponieważ nadal uporczywie i ostentacyjnie lekceważysz regulamin forum i moderatorskie prośby i nadal piszesz kolejne posty, pod swoimi poprzednimi postami, a robisz to w przeciągu kilku minut i to tak szybko, że ledwo nadążam z edytowaniem Twoich wypowiedzi - otrzymujesz w dniu dzisiejszym drugie ostrzeżenie, które zostaje przypisane do Twojego profilu.
Korzystając z okazji chciałabym Cię poinformować, że wykorzystałaś już limit przysługujących ostrzeżeń i jeśli nadal   będziesz łamać nasze zasady - Twoje konto zostanie zablokowane.
Moderator IsaBella77