Jestem na czwartym roku psychologii. Wcześniej, przez rok, studiowałam filologię polską. Choć literatura jest moją pasją, jednak zrezygnowałam z tego kierunku przez wypalenie oraz brak czasu na cokolwiek innego poza nauką. Filologię wybierałam pod kątem zainteresowań, podobnie jak psychologię. Po obecnych studiach wyobrażałam sobie siebie jako psychologa szkolnego. Im dłużej tkwię na tym kierunku, tym coraz bardziej dochodzę do wniosku, że praca psychologa to nie moja bajka. Zawód ten wiąże się ze zbyt dużą odpowiedzialnością, na którą nie jestem gotowa, i której nie chcę brać na siebie. Jako, że nie widzę siebie w zawodzie psychologa, w jakimkolwiek środowisku, mam poczucie, że studiując ten kierunek tracę tylko czas. Po rezygnacji ze studiów chciałabym znaleźć tymczasową pracę, np. w księgarni, zrobić kurs programowania i znaleźć pracę w branży IT. Uczę się programowania od pół roku i całkiem dobrze mi to wychodzi. Mam dobrze rozwinięte analityczne myślenie, dzięki czemu szybko "chwytam materiał" i jak na razie poszczególne zagadnienia nie sprawiają mi większych problemów. Obawiam się jednak, że ten pomysl również spali się na panewce. Czuję się z tym wszystkim zupełnie pogubiona. Chciałabym, mam nadzieję, że znajdzie się wśród Was ktoś, kto spojrzy na wszystko świeżym okiem i pomoże mi to jakoś poukładać lub chociaż powie, jak to widzi z własnej perspektywy.
Polecam i to zupełnie nie ironicznie zrobić sobie listę za i przeciw tych różnych propozycji. Zostać na psychologii - za i przeciw, rzucić - za i przeciw. My tu możemy wrzucić kilka pomysłów, dlaczego coś może być lepsze, gorsze, ale to Ty znasz siebie i wiesz, z czym będziesz czuła się najlepiej, która decyzja Cię uszczęśliwi, a która tylko wywoła poczucie winy. Mi niedokończone studia spędzały sen z powiek trzy lata, aż wreszcie je skończyłam.
Jako że masz przed sobą 1,5 - 2 lata psychologii, to dużo czasu, którego zmarnowania możesz sobie oszczędzić, przerywając teraz. Psychologia nie jest kierunkiem, który grarantuje jakiekolwiek pieniądze. Nawet psychoterapeuta musi wyłożyć niezłe pieniądze na szkolenia, a potem opłacać gabinet, superwizję itd...
Psycholog szkolny to trudny zawód, warto go robić z powołania. Ale psychologia daje też inne możliwości, specjalizacji jest mnóstwo, nawet takie łączące się z IT i bardziej ścisłymi ścieżkami.
Wrócić na studia też można po jakimś czasie, ja po dwuletnej przerwie miałam do nadrobienia dwa zajęcia.
Jeśli programowanie dobrze Ci idzie to nic nie stoi na przeszkodzie, żeby iść w tę stronę. Na zmianę kierunku w poszukiwaniu czegoś dobrego dla siebie nigdy nie jest za późno, zwłaszcza jak się jeszcze studiuje. Pytanie, czy szukasz w swoim zawodzie sposobu na zarabianie pieniędzy, rozwijanie zainteresowań, realizację jakiejś misji?
Napiszę krótko, bo zaraz idę spać. Jako programista mogę Ci doradzić, żebyś skończyła te studia (to już 4 rok), nie szkoda Ci tyle czasu? Zdobądź ten tytuł magistra, choćby po to, żeby mieć wyższe wykształcenie. Nie jest ono konieczne do pracy w IT, ale jest mile widziane (szczególnie w korporacjach). W IT też są potrzebni ludzie z takim wykształceniem, nawet jeśli są na początku programistami, bo jest masa innych stanowisk, na których wiedza psychologiczna będzie atutem. Jak chcesz znać szczegóły to zapraszam na priv.
- IsaBella77
- Blokada na życzenie Użytkownika
- Nieaktywny
Mieliśmy już dwukrotnie Twoją rezygnację ze studiów Autorko, między innymi tutaj - https://www.netkobiety.pl/t118385.html
O zasadach naszego regulaminu w przypadkach dublowania wątków nie przypominam, bo byłaś już upominana w tej kwestii.
Uprzedzam, że następnym razem otrzymasz ostrzeżenie.
Moderator IsaBella77
