Rozstanie, potem powrót i kolejna kobieta - Netkobiety.pl

Witam. W maju 2019 roku poznałam mężczyznę. Byłam jakiś czas sama i nie liczyłam na związek. W zasadzie po poprzednim nie czułam się na siłach aby wchodzić w kolejny, ale jednak życie nas często zaskakuje. To, że poznam się z tym mężczyzną wiedziałam od bardzo dawna, było to nieuniknione. Jest on byłym mężem matki dziewczyny mojego syna. Czyli ona jest pasierbicą.  Nasze dzieci mieszkały w jego domu, w którym często bywałam podczas, gdy on odbywał wyrok.  Nasze dzieci były naszemu związkowi bardzo przeciwne. Jednak po kilku miesiącach spotykania się postanowiliśmy spróbować.  Nikt w nas nie wierzył. Wiele przeszliśmy trudnych chwil i do stycznia dni mijały. Raz lepiej a raz gorzej. Mój partner często kontaktował się z byłymi kobietami, co bardzo mi przeszkadzało. Bałam się że kiedyś będę tego żałowała, ale starałam się mu ufać. Mówił, że chce mieć swobodę i że widziały gały co brały. W styczniu zaczęło się coś zmieniać. Tajemnicze sms, wychodzenie z domu na taras gdy dzwonił telefon, wulgarne odpowiedzi gdy pytałam co się dzieje, zaczęły się awantury. Pewnego dnia nie wytrzymałam i powiedziałam, że to koniec i wyprowadzę się, i usłyszałam to wyp... . odeszłam. Zapomniałam dodać, że miał problem z alkoholem o co walczyłam. Chciałam aby się leczył. Przez dwa miesiące starałam się przypominać mu o terminach dozorów, czy innych sprawach, szukałam po prostu kontaktu z nim. On jak się okazało zaczął spotykać się z przyjaciółką i w między czasie z byłą żoną. Pewnego dnia pojechałam biegać i zajrzałam do niego by zobaczyć co słychać. Był bardzo pijany. Nie potrafiłam go zostawić i po długich rozmowach wróciliśmy do siebie. Wszystko zaczęliśmy od nowa. Zaszył się i obiecał, że już koniec małolatek i koniec  z innymi, że już my i życie dla siebie. Wystawiliśmy dom na sprzedaż i mieliśmy plany na przyszłość. Mój partner trenował boks i prowadził indywidualne treningi z córką znajomych, obecnie jest w pierwszej klasie liceum. Zauważyłam, że dzieje się między nimi coś dziwnego. Czułe smsy, miłe słówka i coraz częściej były teksty do niej: "kiciu czy kochanie". Prosiłam, aby przestał, mówiłam, że to nie wypada. Jednak z każdym dniem w moim życiu było coraz gorzej. Potłuczony laptop i telefony. Gdy poruszałam jej temat bardzo się denerwował, zaczął pić, potrafił mnie uderzyć, szarpać itd. Miałam dosyć aż w końcu gdy przyszedł sms że tęsknie, to zajrzałam w telefon. Kilka ostatnich wiadomości było dla mnie szokiem, aż telefon palił mnie w ręce. Oskarżył mnie o szpiegowanie, manipulację itd, powiedział, że nie może mi ufać. Ta dziewczyna widziała moje siniaki i wiedziała co jest między nami, wiedziała jakie są awantury a nawet była podczas jednej takiej w naszym domu. Przy kolejnej awanturze znowu wyrzucił mnie z domu i odeszłam. Dwa dni później pojechałam do jej mamy żeby jako matka z nią porozmawiać, ale skończyło się tym, że byłam wyzywana od najgorszych. W między czasie dużo pił i trafił do szpitala. Martwiłam się. Zaczął spędzać czas z tą dziewczyną nawet wrzucili wspólne zdjęcia na FB. Dodam że on ma 46 lat. Nie wtrącałam się, aż do momentu gdy zadzwonił do mnie adwokat, że nie ma z nim kontaktu. pojechałam tam ale nie było go i tak przez dwa dni, aż w końcu udało się i zaczęliśmy rozmawiać. Zaproponował mi drinka żebym została na noc. Były rozmowy i cudowny seks. Na drugi dzień dostał furii i wyrzucił mnie bo niby w każdej chwili mogła przyjść ta dziewczyna i mam nigdy jej nie mówić co było między nami. Byłam w szoku ale wyszłam. dwa dni później zadzwonił o 5 rano. Oczywiście pojechałam do niego. Był bardzo pijany, dostawał ataków agresji bo okazało się że jej rodzice przeczytali jej wiadomości. Trzeźwiał i upijał się na zmianę. Ja postanowiłam mu zresztą nie pierwszy raz pomóc i wyjść z tego. Wciąż go kocham. Do wtorku byliśmy u niego i wieczorem wyjechaliśmy. To była odskocznia od rzeczywistości. Spędziliśmy fajnie czas na mazurach. Ona dopóki nie pisała było dobrze ale gdy zaczęła to znowu było piekło. Dowiedziałam się od niego że kocha go i nie chce żyć bez niego i że ma uważać na mnie bo mogę go wrobić w dzieciaka. To było żałosne. Prosił abym napisała jej sms że nic nas nie łączy tylko mu pomagam, ale oczywiście nie zrobiłam tego. W niedzielę odwiozłam go na 4 tygodnie na odwyk na terapię. W między czasie załatwiłam wszystkie sprawy które zostawił, ogarnęłam dom i wywiozłam jego rzeczy aby mogli wejść nowi klienci. Byłam cały czas w stresie a brak apetytu i snu spowodowały że sama chudłam i upadałam psychicznie. wyszedł z ośrodka. U mnie do dziś są jego rzeczy i piesek, a on dzwoni tylko gdy czegoś potrzebuje. Jestem ta zła i nie warta zaufania chociaż bym życie za niego oddała. Dodam że sama opłaciłam mu zarówno ośrodek jak i wypoczynek na mazurach. Był u mnie na chwilę , ale gdy ta dziewczyna zadzwoniła zdenerwował się i pojechał. wiem, że mają kontakt i mi powiedział, że jest lepsza niż ja, ufa jej i ją sobie wychowa, że więcej mu dała i zrobiła więcej dla niego niż ja. Boli mnie to bo kochałam go i naprawdę pokazałam mu że jestem godna zarówno zaufania jak i kocham go. zapomniałam dodać, że toczą się przeciwko niemu procesy i będzie jeszcze musiał  odbyć wyrok. Co o tym wszystkim myśleć? Jest mi bardzo ciężko. Mój dojrzały facet zostawił mnie dla nastolatki.