Nie chcę żyć przez wyrzuty sumienia - Netkobiety.pl

A skąd masz tabletki antydepresyjne? Kto ci je zapisał?

Jeżeli leczysz się u psychiatry a leczenie nie przynosi poprawy, to powinnaś o tym porozmawiać z lekarzem albo zmienić lekarza.

Kochana widzę, że bardzo ci z twoimi wyrzutami sumienia ciężko. Wiem jak to potrafi wypalać psychikę, wpędzać w szaleństwo, chorobę. Doceń w sobie to, że zrozumiałaś, że kiedyś popełniłaś błędy. Są ludzie, którzy są ślepi i nie potrafią zmienić swojego życia nigdy. Ty jesteś wyjątkowa, bo potrafiłaś. Teraz najważniejsze byś porozmawiała sama ze sobą i zadała sobie pytanie, czy to zadręczanie siebie wyrzutami sumienia ma sens, czy to zadręczanie się zmieni przeszłość, czy to w porządku, że wypominaniem sobie niszczysz siebie, czy ten żal do siebie samej buduje coś  nowego, pożytecznego. Czy sprawia, że świat twój i ważnych dla ciebie ludzi  zmienia się na lepsze. Przytul sama siebie (obejmij się rękami i porozmawiaj ze sobą. Powiedz, że wtedy nie potrafiłaś inaczej, wydawało ci się to jest w porządku, że wybaczasz sobie po to by skierować swoje życie na czynienie dobrych rzeczy. Popłacz jeśli potrzebujesz i szczerze pożałuj udręczania siebie samej. Bardzo polecam ci filmy z youtube  Eweliny Stępnickiej. Mi one bardzo pomogły w drodze do siebie. Jej motto to: Jesteś cudem do odkrycia a nie problemem do naprawienia. Trzymaj się Samotnaduszyczko pamiętaj, że nie ma człowieka, który by nigdy nie popełnił błędu. Ale musimy sobie wybaczać, by móc pomagać i naprawiać świat wokół nas. Wykorzystaj wybaczenie sobie, na robienie czegoś dobrego.

Przeszłości nie zmienisz więc musisz się pogodzić z tym że "tak było". Możesz jednak stworzyć lepszą przyszłość, postępować uczciwie wobec innych, mieć jakieś pozytywne cele do osiągnięcia w życiu. Już jesteś na tej dobrej drodze, a to połowa sukcesu. Wierzę że im więcej dobrego zrobisz i im dłużej będziesz postępować uczciwie tym wspomnienia z przeszłości powinny być mniej uciążliwe.

Nadmierne katowanie się wyrzutami sumienia nigdy do niczego dobrego nie prowadzi.

Coś się im przez to stało? Popełnili przez ciebie samobójstwo? Pozabijali się nawzajem, gdy się dowiedzieli? W ogóle dowiedzieli się o tym?

Piszesz o nawróceniu , więc na pewno jesteś już dawno pogodzona z Bogiem i uzyskałaś rozgrzeszenie? To ci nie wystarczy, musisz sie jeszcze sama katować? Może poproś o pmoc jakiegoś duchownego i porozmawiaj z nim. Masz 26 lat, pracujesz? Uczysz się? Co w ogóle robisz w życiu? Masz rodzinę, przyjaciół, może jakiegos chłopaka?

Lekarza zmieniałaś trzykrotnie w ciągu dwóch lat, to bardzo dużo. Lekarze stwierdzili u Ciebie tylko depresję, czy jeszcze coś?

Mowiłas lekarzowi to co nam tutaj, że nie chce ci się żyć przez wyrzuty sumienia?

Chcesz być idealna, świętsza od Papieża (tutaj wiara widzę dużo krzywdy wyrządza, albo Twoje wypaczone podejście do niej). Otóż zejdź na ziemię. Jesteś TYLKO człowiekiem i jak każdy, popełniasz błędy. Nie będziesz nigdy idealna i zawsze będziesz popełniać błędy. Masz syndrom matki bożej.