Dlaczego niektórzy tak bardzo nie chcą seksu? - Netkobiety.pl

A, kojarzę ten temat. Generalnie jeśli w związku dzieje się, powiedzmy, średnio, jeśli są różne problemy, to taką typową niechęć  akurat rozumiem - bo ma się żal, bo nie chce się uprawiać seksu z osobą, która ostatnio irytuje/rani/lekceważy itd. Chodziło mi raczej o związki, w których wszystko jest w porządku, tylko X chce 3 razy w tygodniu, a Y - raz na dwa i większa częstotliwość absolutnie nie wchodzi w grę. A poza tym związek udany, dużo miłości, problemów żadnych, X pociągający/a dla Y, ale Y "ma mniejsze potrzeby" i więcej nie będzie.

u mnie to mogłoby wynikać np. z tego że nie chciałbym w pośpiechu pomiędzy innymi codziennymi obowiązkami, tylko zamiast tego jakieś dłuższe wczasy albo chociaż jeden wieczór, gdy można skoncentrować się na sobie i byciu razem

Nie zrozumiałam Twoich pytań. Czy to jest tak, że trudno Ci sobie wyobrazić, że ktoś może odmawiać seksu, nawet jeśli nie ma "większego problemu" w postaci złości, problemów i braku czasu?

Jeśli pomijasz temperament, obowiązki, irytację czy problemy w związku, to jakiej ty odpowiedzi oczekujesz? Chcesz usłyszeć - co? Że niektórzy odmawiają seksu bo robią komuś na złość, bo chcą kogoś ukarać, bo czują dzięki temu przewagę? Czy może chcesz dowiedzieć się o zmianach hormonalnych, związkach z cyklem kobiety czy ilością testosteronu u mężczyzn - które też zmieniają się w czasie?

Do tego jeszcze te wszystkie czynniki kulturowe... nie chcę seksu bo: czuję się brzydka, bo partner powiedział, że koleżanka ma fajny tyłek albo oglądał porno, bo dziś nie usłyszałam komplementu, bo nikt nie zauważył mojej nowej fryzury, bo zbliża mi się okres i mam wystający brzuch, bo mam dziś złą cerę, tłuste włosy albo: nie wypada, żebym kochała się tak blisko okresu, nie wypada tak często, raz w tygodniu "powinno wystarczyć", częściej to grzech, parter ostatnio nie zrobił tego o co proszę, wstydzę się powiedzieć o tym, co mi sprawi większą przyjemność, seks jest nieczysty, tylko do płodzenia dzieci, bla bla bla

Może poczytanie o aseksulaności Ci pomoże, bo są osoby, które nie odczuwają pociągu fizycznego, albo odczuwają go rzadko, albo w specyficznych sytuacjach, albo tylko do wybranej jednej jednostki. Są osoby aseksualne, które lubią uprawiać seks z różnych względów, są osoby aseksualne, które seks odpycha, są osoby aseksualne dla których seks jest czymś obojętnym na zasadzie "nie lubię, ale mogę jeśli partner czuje taką potrzebę".

Chęć na seks jest uwarunkowana wieloma czynnikami i u różnych osób to będą różne czynniki. Jedna kobieta będzie potrzebowała delikatnego adorowania od rana i jak tego nie będzie, to nie będzie miała psychicznej gotowości na seks. Inna będzie chciała szybko i już, żeby mężczyzna wykazał się zdolnościami zdobywcy. A następnego dnia im się może odmienieć. A będą takie, które chcą zawsze i wszędzie, albo takie które rzadko a najlepiej nigdy.

Monoceros, to, co wymieniasz, to w dużej mierze nadal rzeczy, które można jakoś załatwić. Te wszystkie powody, dla których jedna strona nie chce seksu, są jasne, ale też nie wiązałabym ich z niedopasowaniem jako takim. Bo są albo tymczasowe, albo - zakładając, że partnerom na sobie zależy - takie, z którymi można coś zrobić (jak z tym adorowaniem na przykład - to w takim razie nie tak, że X nie chce seksu w ogóle, X tylko nie chce seksu w jakiejś tam formie, potrzebuje innych metod inicjowania go). A aseksualizm to w ogóle osobny temat, z tym rzeczywiście nie ma co dyskutować.
Czasem po prostu pojawiają się rozmowy rozpoczynane przez obie strony, powiedzmy, konfliktu, tę, co chciałaby częściej, ale i tę, która chciałaby rzadziej. I z nich często nie wynika konkretny powód sytuacji, nad którym można by pracować. Inny jest problem, moim zdaniem, kiedy np. kobieta nie chce seksu zbyt często i w trakcie dyskusji wyjdzie, że brakuje jej urozmaicenia, nie to, że nie chce, tylko nie chce enty raz pod kołderką przy zgaszonym świetle - bo z zaangażowanym w związek mężczyzną szybko będą mogli wypracować kompromis w kwestii choćby miejsca. Inny, kiedy diagnoza kończy się na "nie, bo nie, bo ja mam potrzebę raz na miesiąc, ale tak, przy tym lubię seks, jest udany, ale więcej nie chcę". Wtedy najczęściej padają argumenty o niedopasowaniu, przyszłym nieszczęściu, konieczności rozstania i innych kataklizmach. I tego właśnie do końca nie rozumiem - no chyba że założymy, że wtedy ta osoba ten seks lubi, ale tak nie bardzo właściwie (ale wtedy skąd ten seks raz na X czasu, który jej odpowiada?), albo istnieją jakieś przeszkody, których może sobie sama do końca nie uświadamia? Ale wtedy jakby znika cały sens określenia "niedopasowanie seksualne" właściwie, bo wychodzi na to, że gdyby z przeszkodami się rozprawić, to i tej osobie chęć na seks się zmieni. A w wątkach często rozwiewa się złudzenia partnerów czekających na zmiany w tej kwestii.

Niektórzy są aseksualni i co najmniej nie mają psychicznej chęci na seks. Fizycznie mogą go uprawiać, mogą się podniecać, ale bez tego pociągu. Na to nic się nie poradzi, ludzie się tacy rodzą.

Ja jestem typem śpiocha a mój facet chętnie posiedzi wieczorem. Po 22 nie mam ochoty na nic innego niż spanie i to czy miałam dzień że mi się chciało albo że mi się nie chciało ale w sumie bym mogła nie ma znaczenia. Jak mój partner się zagapi na serial wieczorem to nie ma przebacz A zagapia się często bo w domu jest po 20stej dopiero.
Tak więc może to nie jest przykład odpowiedzi nie bo nie ... ale nie bo śpie

Lady Loka, ale mi właściwie nie chodzi o polemikę, po prostu jestem ciekawa. Jakbym miała podzielić tematy, w których pojawia się coś o niedopasowaniu seksualnym, na dwie grupy, to wyszłoby mi, że:
a) część osób ma konkretny powód tej rzadszej/rzadkiej chęci na seks, w związku z czym nie można powiedzieć, że to takie ogólne niedopasowanie, bo jeśli nad tymże powodem popracować, spełnić jakieś warunki, wybierać inne momenty czy cokolwiek innego w zależności od sytuacji, to ta chęć się może pojawiać częściej; odbieram te wątki raczej jako "nie chcę seksu, bo...", w związku z czym, gdyby to "bo" zmienić na odpowiadające danej osobie, można przewidywać zmianę nastawienia,
b) część wątków faktycznie kończy się na "ona chce tak często, a ja nie" i tam często nie ma żadnych wskazówek dotyczących powodów tej sytuacji, trudno też zgadywać, skoro poza tym w związku wszystko super, obie strony seks lubią itd. I tego jestem właśnie ciekawa - czy kryją się za tym nieuświadomione może nawet powody, czy jednak wcale się tego seksu nie lubi, czy chce się go uprawiać wyłącznie, kiedy pożądanie pojawia się samo z siebie (wykluczając tym samym pożądanie responsywne), czy coś jeszcze innego?

[edit]Znerx, ale jeśli nie kochają męża, a do tego jeszcze mają kochanka, to przecież nie chcą seksu z mężem nie dlatego, że są niedopasowani seksualnie. Nie chcą, bo męża nie kochają. Nie chcą z mężem, bo wolą z kochankiem. To nie jest "nie, bo nie". Tu powód jest jasny (przynajmniej dla tych pań ).

Ach, z tym spełnianiem warunków, to absolutnie nie miałam na myśli osób, które chcą rzadziej, że niby mają się dostosować czy coś. Nie, nie, wprost przeciwnie. Pisałam wtedy o osobach, które nie chcą, bo coś tam - bo np. za krótka gra wstępna; chciałam to oddzielić właśnie od "nie mam ochoty, bo nie", bo w tym pierwszym przypadku jest tak, że jeśli partner zacznie dbać o tę porządna grę wstępną (czy właśnie spełni jakieś inne warunki), one będą miały większą ochotę na seks; znaczy to nie jest brak chęci na seks jako taki tylko na jakiś konkretny.
I, oczywiście, dzięki za wyjaśnienia.

Napisałaś o tym, że wymieniłam rzeczy, które "da się załatwić". Tylko jak, i kto miałby to robić, w jakiej kolejności, z jakich powodów i skąd biorąc na to energię, i kto ma odwagę o tym mówić, i kto miałby nad tym pracować i przekonać partnera do cierpliwości i dostosowanie się pod osobę, która rzadziej chce się kochać ze względu na te powody?

Mam wrażenie, że oczekujesz prostej odpowiedzi na skomplikowane procesy, jeśli A to B. "Jeśli nie chce seksu, bo A, to zrób B". A za tym "nie chce seksu" kryje się tyle wątków, że często jedyną odpowiedzią, jaką słyszy się (na forum czy w życiu) jest "nie mam ochoty, nie mam potrzeby".

___

Nadal mam trudność ze zrozumieniem tego, że nie rozumiesz, że niektórzy mają chęć na czekoladę raz w tygodniu, a inni raz na godzinę i nie ma tu nic do załatwiania. Zakładasz, że inni (tak jak Ty), jak im się podstawi tę czekoladę pod nos, to sie skuszą, bo smaczna. A jednak są tacy, co popatrzą na tę czekoladę, którą czasem lubią zjeść i powiedzą, "nie mam teraz ochoty".

Monoceros, no jak to kto? Partner, któremu zależy na partnerce i na częstszym seksie. Ale nie do końca o to mi chodzi, bo to, że ktoś nie chce uprawiać seksu z jakiegoś powodu, jest dla mnie zrozumiałe.
To, że niektórzy tak sami z siebie na czekoladę mają ochotę raz na miesiąc, też rozumiem. Nie rozumiem natomiast takiego, hm, zapierania się na zasadzie "nie, bo nie, bo tylko wtedy, kiedy ja chcę tak sama z siebie" (uch, chyba główny problem z wyrażaniem myśli w tym wątku mam w związku z tym określeniem "sam z siebie" - mam na myśli taką po prostu ochotę na seks, którą sobie ktoś nagle poczuł, niezależnie od okoliczności). I zanim zostanę zjedzona, że uważam, że ktoś się do seksu powinien zmuszać - absolutnie nie. Raczej nie rozumiem, dlaczego ten seks jest od razu wykluczany, jeżeli u jednej ze stron nie ma tego, ee, samoistnego napalenia (a co z responsywnym, w sensie, pożądaniu pojawiającym się w odpowiedzi na bodźce? czy u niektórych nie istnieje? czy po prostu szkoda czasu, jeśli się od razu nie chce, bo to w sumie lepiej, bo można zrobić coś bardziej produktywnego niż się tarzać w pościeli? ).

A dlaczego nie rozumiem? Nie wiem, pewnie rzeczywiście dlatego, że tak nie mam, sama jestem dość elastyczna, dlatego tak zwyczajnie mnie to ciekawi. Bo jednak, jeśli chciałabym iść na rolki, a mój partner na spacer, to w mniej więcej połowie przypadków pójdziemy na spacer - i te spacerki, mimo że nie ze szczytu listy moich marzeń, też sprawiają przyjemność, bo miłość, bo w końcu lubię, mimo że wolałabym coś innego, bo jemu miło, i nigdy jakoś nie przyszło mi do głowy patrzeć na to tak, że niby się do tego zmuszam. A w rozmowie o seksie w kontekście podobnych rozwiązań zaraz by coś było o tym, że się zmuszać nie powinno... No nie powinno, ale to mnie właśnie ciekawi - dlaczego w kategoriach zmuszania się to od razu rozpatruje? Tzn. jakby nie było żadnych pośrednich stanów między "bardzo chcę" a "bardzo nie chcę", albo raczej - jakby były, ale każdy poniżej "bardzo chcę" dawał reakcję jak w "bardzo nie chcę" (o, i chyba już precyzyjniej nie uda mi się wyrazić).

No dobra, trochę bardziej rozumiem jak napisałaś o spacerze i rolkach. Otóż gdyby było tak, że ja chcę na spacer a partner na basen, to nie byłoby tak, że  to rozłożyłoby się po połowie. Dlaczego? Bo wyjście na basen byłoby przeze mnie kontestowane w niektórych przypadkach po prostu: nie mam ochoty i mnie nie przekonasz.
Nie wiem jak Ci to wyjaśnić

Jak nie mam na coś ochoty, to często też jest tak, że mam jeszcze mniejszą ochotę być do tego przekonywana.

I myślę, że szukasz odpowiedzi na pytanie, które nie istnieje. Bo tak naprawdę z wielu różnych źródeł próbujesz zrobić generalizację. A tutaj można mówić tylko o przypadkach.
Jeśli znajdziesz jakąś kobietę, która ZAWSZE chce, żeby było tak, że seks tylko z jej inicjatywy albo tylko i wyłącznie wtedy, kiedy jest "samoistnie napalona" i NIGDY nie reaguje na te zaloty mężczyzny, i rzeczywiście wyłączysz te wszystkie powody, o których mówiliśmy wcześniej (ból, niedogranie, kłopoty w związku, okres, aseksualność, nieśmiałość, blokady psychiczne) to wtedy można pogdać.

Ja myślę, że nie ma takiej kobiety, o której piszesz. Kobiety odmawiają seksu i będą mówić "nie mam na niego ochoty tak po prostu i przestań mnie przekonywać" zamiast powiedzieć o prawdziwej przyczynie (a tych może być mnóstwo).

No to niedopasowanie seksualne właśnie będzie wynikiem tych czynników, które właśnie radośnie pomijasz: temperament, osobowość, urazy z przeszłości itd.

Jak ja mam partnera, który kocha sporty ekstremalne i ryzyko, a ja jestem typem, który woli bezpiecznie posiedzieć przy netflixie, to nikogo nie dziwi, że się nie dopasowaliśmy pod względem spędzania wolnego czasu. Podobnież z seksem: on może chcieć osiem razy na dobę w czterech różnych miejscach i dodatkowy dreszczyk będzie dodawała myśl, że ktoś nas może nakryć, a mi będzie potrzebna jedna mega sycąca sesja wieczorem w łózku przy świecach, a myśl o obserwatorach będzie jak kubeł zimnej wody.