czy to już czas na określenie się - Netkobiety.pl

Do niczego nie zmierza.
Gdyby mialo to juz by bylo. Gwarantuje ze jak cokolwiek na ten temat powiesz to on skuli ogon pod siebie i tyle go widzieli.

On sie nie chce okreslic bo teraz jest fajnie ale nie ma z jego strony nic wiecej albo nie chce sie angazowac.
Bylam w identycznej sytuacji dwa razy. Raz poprosilam o okreslenie sie i po 2 tygodniach wszystko sie calkowicie urwalo. Potem bylo troche spotkan w celu reanimowania trupa ale efekt jest taki ze oboje odcielismy sie od wspolnych znajomych. Jak sie juz widzielismy to bylo dretwo.
Za drugim razem o nic nie prosilam tylko czekalam i tak czekalam ze on ma zone i dziecko ale za to jestesmy przyjaciolmi i nie ma miedzy nami niezrecznych sytuacji.

Kolega z roku. Po kilku latach przerwy zaczął studiować na kolejnym kierunku i tak się poznaliśmy.

Nie wydaje mi się to takie proste. Jasne, że wiem o tym, najlepiej jeśli się rozmawia wtedy nie ma sytuacji niewyjaśnionych ale zawsze kiedy już mam na końcu języka coś w tym temacie podjąć rozmowę to zwyczajnie daje sobie spokój bo się obawiam -nie wiem czego.

Baaaardzo istotne jest to, czego się obawiasz. Zastanów się. Nie musisz dzielić się tym z nami, ale to pomoże Ci lepiej zrozumieć siebie, bo w sumie to pod każdym naszym zachowaniem jest jakaś emocja, którą wzbudza jakaś myśl, więc jeśli określisz, co jest przed lękiem, jaka to myśl, to będziesz wiedziała w jaki sposób się straszysz.
W ramach podpowiedzi u Ciebie to może być np. lęk przed odrzuceniem lub wstyd przed oceną, czego pragniesz uniknąć i to prowadzi do zaniechania działań.
Tylko sytuacja w zawieszeniu też powoduje u Ciebie koszty emocjonalne, które spowodowane są frustracją i niepewnością. Po co Ci to?

No tak. Naprawdę to ja to wszystko wiem. To nie jest krótka znajomość tylko dłuższy czas.
W naszym gronie nie ma innych osób które jakoś w widoczny sposób są sobie bliscy. Ani mnie inny kolega nie przytula ani on nie okazuje takich gestów koleżankom.
Ja nawet potrafię nazwać te obawy. Gdybym miała gwarant że on to jakoś serio chce traktować to prościej by mi było.
A jego zachowanie? Potraficie mi powiedzieć czym się kieruje, dlaczego nic więcej nie robi nie mówi wprost

Nie wiem, ja mam teorię, że skoro mu pozwalasz na jakieś różne takie "cielesności", to wszystko ma, co jest mu do szczęścia potrzebne. Czyli miła panienka, miłe towarzystwo plus trochę tych cielesności. Dzisiaj są przytulanki, a jutro może po cichu liczyć na seksik - oczywiście bez zobowiązań.

Aha, facet jest ponad dekadę starszy od ciebie i tu nie może być mowy o jakiejkolwiek nieśmiałosci czy innej bojaźni. Natomiast jeśli czułby coś do ciebie i "bałby się" to ruszyć z jakichś powodów, to znaczy tylko, że to - cytując tutejszych - dupa nie facet.

No i może wprowadź więcej dystansu między was? Może wówczas coś się ruszy - jak nie w jedną, to w drugą stronę. Ja akurat popieram zasadę "nie dla psa kielbasa" - przytulanki czy wszelkie inne rzeczy już wprost kojarzące się związkowo odkładam do pudła pt. "związek" -  i przekaz jest jasny, sytuacja klarowna.

Myślę że powinnaś poczekać i cieszyć się narazie tym co jest Chłopak widocznie nie jest jeszcze gotowy na mówienie o związku i rodzinie więc nie naciskaj na niego bo w ten sposób możesz popsuć wasze dobre relacje

Na pewno z jego strony nie ma mowy o nieśmiałości -to kompletnie nie ten typ. Znam go na tyle że jestem pewna tego, że on nie należy do nieśmiałych facetów.
Dlaczego nie powiem nic pierwsza ? Bo wydaje mi się że mi zależy na tej znajomości, dlatego nic nie mówię ani nie podejmuje tematu poważnie.
Nie myślcie też że to, że pozwalam mu na to objęcie, przytulenie oznacza zaraz że to jest nie wiadomo co - absolutnie nie. Ale z pewnością nie jest to relacja typowo kolega-koleżanka. Ale nie jest też konkretnym związkiem. No to właśnie pisząc to uświadamiam sobie że w sumie sama ie wiem czym jest ta relacja.
Ale jest dla mnie istotny na tyle że nie chce go stracić, dobrze nam się dogaduje. Mówicie że zmarnowałam 2 lata - możliwe.  Wielką głupotą będzie poczekac jeszcze trochę ?

Może z tych samych powodów, co Ty?
Tak jak pisałam wcześniej może to być strach przed odrzuceniem, więc zadawała się namiastką tego, co mogłoby ewentualnie między Wami być, bo lepszy rydz niż nic.

Normalnie, żuraw i czapla ;-)

Jeden mały krok do przodu i niespodzianka. Byliśmy we czworo ze znajomymi, tak wyszło że koleżanka odłączyła się kawałek dalej z kolegą a ja i ten mój kawałek dalej szliśmy. Zaczęliśmy się śmiać że przed nami chyba się para tworzy po chwili lekko mnie objął i powiedział że w takim razie tu u nas też, tylko że on się nie nadaje do stałego związku. Ale dalej mnie trzymał. Nie odpowiedziałam mu nic. Uśmiechnęłam się i szłam dalej przytulona do niego.
Co to miało znaczyć? Skoro się nie nadaje to czemu próbuje się zbliżyć ? Nie jest jakiś nachalny żeby z łapami nie wiadomo gdzie. Absolutnie nie. Jego przytulenie jest zwyczajnie miłe i niestety co gorsze w tej sytuacji dla mnie ja lubię z nim spędzac czas.
Co robić?

Nic? Czyli co, mówi że nie chce być w stałym związku ale się nie odsuwa ode mnie. A ja dalej nie wiem jak mam się zachować wobec tego.