Czy jestem aseksualna? - Netkobiety.pl

Zdaje sobie sprawę, że pewnie istnieje wiele takich tematów, niemniej dosłownie wszystkie już przeczytałam! Jest to też mój pierwszy post tutaj.
Ahh aż nie wiem od czego zacząć. Mam niepełne 18 lat i w życiu przeszłam tylko jeden związek stad też tak ciężko cokolwiek mi o swojej orientacji powiedzieć. Niemniej pamiętam ze za czasów gimnazjum miałam o wiele większy popęd seksualny, często po prostu siedząc odczuwałam ze musze coś z sobą zrobić . Potem przyszło liceum, pierwszy związek i ogólnie rzecz biorąc chłopak już po miesiącu namawiał mnie na seks, więc... po 2 miesiącach zaczęliśmy uprawiać peeting. No nie powiem, nie byłam z tego zadowolona, ale przecież gdybym tego nie robiła, byłyby ciągle kłotnie, o to ze się nie pozwalam dotknąć. Mam w głowie kilka nieprzyjemnych sytuacji, do których dochodziło podczas naszych "zbliżen". Rozstaliśmy się po pół roku, zauważyłam ze był toksyczny, a ja z czasem przestawałam być w jego towarzystwie szczęsliwa i na spotkanie z nim miałam w głowie tylko " odbębnisz co masz odbębnić i będzie dobrze". Dodam, ze udało mi się wtedy dojść raz, dwa? Nie doszło nigdy do penetracji, dzięki Bogu bo moja trauma sięgałaby chyba Marsa. Teraz " podoba mi się" ktoś nowy, wreszcie po tych dwóch latach. O jego uczuciach do mnie już wiem, tylko ze ja sama jestem tak strasznie niepewna. No bo do tego seksu kiedyś dojdzie nie? I co wtedy? Aktualnie, będąc na 16 dniowych wakacjach ani razu nie musiałam sobie ulżyc. Nie czułam takiej potrzeby, a będąc w domu robię to z nudów raz na tydzien zazwyczaj. Więc skoro nawet ja sama nie podniecam się na tyle  by było mi dobrze, to jak może to zrobić ktoś inny? Boje się ze będzie jak w poprzednim związku, ze po prostu dla niego będzie to ważne, a dla mnie... mniej. Wracając jeszcze do poprzedniego związku, to przytulając mojego byłego chłopaka nie czułam jakiegoś mrowienia w podbrzuszu, podniecenia, pożadania, ale całując go - owszem, lecz rzadko i tylko u któregos z nas w domu, a nie np. publicznie. Nigdy nie miałam ochoty się na niego rzucić czy cos . Z tym "nowym" też tak jest. Fizycznie - podoba mi się. Lubie jego poczucie humoru, to jak się troszczy o mnie, cieszy moim szczęściem i pociesza gdy tego mi trzeba. Ja trzymam go na dystans i jest mi z tym zle, czuje ze powinnam się już dawno określić, bo wprowadzam dezinformacje zarówno w nim jak i w sobie i niszcze nas obu tą sytuacją. Nie chce też go krzywdzić jeszcze bardziej wchodząc w związek, będąc lekko " upośledzoną" ( przepraszam, ale naprawdę nienawidze sie za to, ze nie umiem odczuwać popędu). Nie wiem jak wygląda sprawa z seksuologiem, czy trzeba być dorosłym ( nie mam zamiaru informować rodziców o swoim problemie) i czy pójście na NFZ nie wywoła jeszcze gorszych skojarzen z seksem i czy w ogole mnie tam nie wyśmieją. Nigdy też nie brałam tabletek antykoncepcyjnych, nie byłam molestowana itp. Nie wiem sama, czy to aseksualność, oziębłośc czy trauma związana z poprzednim związkiem? Czy mogę coś zrobić sama dla siebie , by wrócił taki popęd jaki miałam za czasów gimnazjum?