Witam ponownie, niedawno pisałam o moim życiu po zdradzie i bardzo wiele mi pomogły wasze rady i opinie, przede wszystkim stanęłam twarzą w twarz w moimi emocjami. W skrócie, zaraz po fakcie kiedy się dowiedziałam, wrzuciłam męża z domu, ale po miesiącu pozwoliłam wrócić. Na dzień dzisiejszy mieszkamy, rozmawiamy, pomagamy sobie, czekamy na terapię, ale śpimy osobno. On bardzo się stara, zarówno po względem pomocy w domu i stara się mnie wspierać. Po roku czasu (dzięki wam) odwazylam się lub po prostu byłam na to gotowa przeprowadzić poważną rozmowę o sprawach które nurtowaly mnie przez cały czas, i do których moja wyobraźnia dorobiła sobie całą ideologię. Z tego co usłyszałam, dla niego było to mniej skomplikowane. Dopiero teraz po roku czasu przyznał mi się że to on zakończył romans i powiedział jej że z nią nie będzie.... Ona tyko się rozplakala a potem napisała smsa (którego widziałam) że jest skur...... Wiem że liczyła że będą razem gdyż wyczytałam to później z ich korespondencji. On twierdzi że zrozumiał co zrobił i jak bardzo mnie skrzywdził i że do końca życia musi żyć z ta świadomością.
Mówi się że facet wraca zawsze do żony bo tam jest stabilizacja i wie czego może się spodziewać, ale po sobie wiem i tu wyczytałam także że to ciągłe wzloty i upadki i naprawdę bywa ciężko bo taka sytuacja wiąże sie z tyloma emocjami, że tak na prawdę lepiej byłoby odejść. I tu moje pytanie czy to że zgadza się na to (moje traktowanie, płacze, żale) i pomimo wszystko nadal chce być razem, że poczeka, może świadczyć o tym że zrozumiał... nie wiem czy zaufam, ale chciałabym mu wierzyć...
Dobry Wieczór. Z tego co Pani napisała mąż się stara, jednak Pani nie wie co dalej. Uważam, że nie było dane Pani przetrawić ten ból. Mieszka Pani z mężem i tak naprawdę nie jest w stanie się zdystansować z uwagi, że winowajca mieszka z ofiarą. Pytań, na które musi sobie Pani odpowiedzieć jest dużo. Potrzebuje Pani spokoju i czasu aby podjąć życiową decyzje. Małżonek Panią zagłaska będąc w jednym mieszkaniu. To Pani ma czuć się szczęśliwa, a jak narazie jest niepewność. Problem mieszka pod jednym dachem. Uważam, że należy zaproponować określony czas, kiedy Pani podejmie decyzje ale do tego czasu mieszkacie oddzielnie. Tak mogę doradzić przeczytawszy Pani wiadomość. Pozdrawiam.
Witam ponownie, niedawno pisałam o moim życiu po zdradzie i bardzo wiele mi pomogły wasze rady i opinie, przede wszystkim stanęłam twarzą w twarz w moimi emocjami. W skrócie, zaraz po fakcie kiedy się dowiedziałam, wrzuciłam męża z domu, ale po miesiącu pozwoliłam wrócić. Na dzień dzisiejszy mieszkamy, rozmawiamy, pomagamy sobie, czekamy na terapię, ale śpimy osobno. On bardzo się stara, zarówno po względem pomocy w domu i stara się mnie wspierać. Po roku czasu (dzięki wam) odwazylam się lub po prostu byłam na to gotowa przeprowadzić poważną rozmowę o sprawach które nurtowaly mnie przez cały czas, i do których moja wyobraźnia dorobiła sobie całą ideologię. Z tego co usłyszałam, dla niego było to mniej skomplikowane. Dopiero teraz po roku czasu przyznał mi się że to on zakończył romans i powiedział jej że z nią nie będzie.... Ona tyko się rozplakala a potem napisała smsa (którego widziałam) że jest skur...... Wiem że liczyła że będą razem gdyż wyczytałam to później z ich korespondencji. On twierdzi że zrozumiał co zrobił i jak bardzo mnie skrzywdził i że do końca życia musi żyć z ta świadomością.
Mówi się że facet wraca zawsze do żony bo tam jest stabilizacja i wie czego może się spodziewać, ale po sobie wiem i tu wyczytałam także że to ciągłe wzloty i upadki i naprawdę bywa ciężko bo taka sytuacja wiąże sie z tyloma emocjami, że tak na prawdę lepiej byłoby odejść. I tu moje pytanie czy to że zgadza się na to (moje traktowanie, płacze, żale) i pomimo wszystko nadal chce być razem, że poczeka, może świadczyć o tym że zrozumiał... nie wiem czy zaufam, ale chciałabym mu wierzyć...
U mnie jest podobna sytuacja jak u Pani. Więc doskonale rozumiem z czym Pani się boryka.
Ja również myślę nad searacją tzn mieszkaniem osobno, natomiast nie wiem jak do tego przekonać męża
U mnie jest podobna sytuacja jak u Pani. Więc doskonale rozumiem z czym Pani się boryka.
Ja również myślę nad searacją tzn mieszkaniem osobno, natomiast nie wiem jak do tego przekonać męża
Ja także podświadomie czuje że taka separacja byłaby dla nas zbawienna. Oczywiście powiedziałam o tym mężowi, ale jego argumentem przeciw jest to że dzieci będą cierpieć (fakt, kiedy nie mieszkał z nami przez miesiąc były z nimi duże problemy)A po drugie boi się że już wtedy się nie zejdziemy. Ja bym wolała jeśli znowu być razem to tak na prawdę, i aby to była decyzja przemyślana, a nie kolejny chwilowy "zawrót głowy"
- takata
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Lukrecjo, przeczytałam Twój poprzedni wątek i mam nieodparte wrażenie, ze upajasz się stanem bycia zdradzoną. Przerzuciłaś całą odpowiedzialność za stan Waszego związku na męża i teraz użalasz się nad sobą bo tak Ci wygodniej. Zauważ, że ze swojej strony nie zrobiłaś nic aby Wasze relacje uległy zmianie ( no oprócz faktu, ze zaszłaś w ciąże i masz dodatkowy pretekst do użalania się nad swoim "nieszczęściem").
Jeśli jest Ci w tej relacji źle i terapia nie pomogła - to odejdź od męża. Nie musisz brać z nim rozwodu, ale może zacznij żyć sama i uporządkuj swoje emocje. Tak jak jest teraz nie da się żyć na dłuższa metę i jeśli tego TY nie zmienisz, to Twój maż za rok może dwa odejdzie do kolejnej chętnej panienki, bo tego nie wytrzyma. A wtedy to już nie będzie tylko jego wina..
Jest też drugie wyjście bierzesz tyłek w troki idziesz sama do psychologa i zaczynasz pracę nad sobą, oczywiście to jest trudniejsza opcja ale jedyna, jeśli chcesz zacząć normalnie żyć razem ze swoim mężem w związku..
- IsaBella77
- Blokada na życzenie Użytkownika
- Nieaktywny
Ponieważ wątek stanowi złamanie zasad naszego regulaminu, którego punkt nr 4 Ci przypominam:
"Zasadą jest, iż jeden konkretny wątek odpowiada jednemu konkretnemu tematowi. Wyjątkiem od tej zasady są wątki dotyczące tematyki związkowej, gdzie wszystkie opisywane problemy dotyczą jednej relacji, tym samym rozbijanie ich na poszczególne wątki byłoby niecelowe i utrudniające udzielenie właściwej odpowiedzi. W takim przypadku wielowątkowe zagadnienie powinno być poruszane w jednym miejscu. Zabronione jest również tworzenie przez jednego Użytkownika kilku tematów o zbieżnej, ściśle ze sobą związanej problematyce (...)"
zostaje zamknięty.
Stosuj się do naszych zasad i nie zaśmiecaj forum dublami istniejących wątków/ IsaBella77
