Dwóch facetów... Jestem w kropce - Netkobiety.pl

Cześć uprzedzam, może być długie ale może ktoś coś dotrwa do konca i doradzi. Do rzeczy
Mam 29lat i problem rodem z liceum chyba...
Jakis czas temu zalogowałam się na pewnym portalu dla samotnych. Napisało do mnie kilku facetów ale tylko z jednym dobrze mi się rozmawiało. Od razu uprzedziłam, że nie szukam nikogo na siłę a co będzie to czas pokaże. Młodszy, bardzo zabawny, inteligentny z dużym poczuciem humoru i dystansem do siebie. Po kilku dniach odezwał sie drugi ale podchodziłam do tego z dystansem, niespecjalnie chciało mi się rozmawiać bo nie jestem typem czlowieka, który potrafi grać na kilka frontów ale on nie odpuszczał, nie naciskał i nie robił wyrzutów tylko po prostu podtrzymywał kontakt aż w końcu się do niego przekonałam bo zobaczyłam, że jest bardzo wrażliwym, sympatycznym facetem. Starszy o rok. Ma w sobie to coś... ustaliliśmy termin  spotkania. I niestety jak można się domyślić ten pierwszy się odsunął a raczej ja go odsunęłam.
Przez chwilę ten drugi zaczął byc tym z kim rozmawiałam dużo więcej ale nagle on się wycofał. Czułam o co chodzi i miałam rację spotkał się z inną. Bardzo zabolało, poczułam się strasznie bezwartościowa znowu. Przeżyłam to bardziej niż powinnam.. on oczywiście powiedział, że miał prawo sie spotkać z inną i że przesadzam bo on nawet niczego z tą dziewczyną nie chciał. Że to tylko koleżanka. Ok. Odpuściłam.
I właśnie w tym momencie wkroczył pierwszy, mimo tego co mu powiedziałam o tym drugim, on został i przeczekał moje podłamanie, zblizył mnie do siebie. Spotkaliśmy się i było pięknie, kilka godzin zlecialo jak pół godziny. Zaczęłam czuć, że warto chyba dać temu szansę chociaż on powiedział, że chce odpocząć od związków. I wtedy odezwał się ten drugi... napisał, ze
Chciałby spróbować jeszcze raz, że on naprawdę nie miał planów co do tamtej dziewczyny. Ale jednak milczał w tamtym czasie. Ok dałam mu szansę, i zaczął naprawdę konkretne kroki podejmować, widziałam zaangażowanie i coraz większy zapał u niego i jednak poczulam, ze gram nie fair. Szczerze mu napisalam, że z kimś się spotykam i nie wiem jak to się potoczy ale że nie potrafię grac na dwa fronty. On to zrozumiał i uszanował chociaż widziałam, że bylo mi przykro. I w tym samym momencie kiedy to powiedziałam, pożałowałam tego. Brakuje mi go, rozmów z nim i czuję sie źle po tym jak go potraktowałam... wiem też, że nie mogę tak o zostawić tego pierwszego bo to byłoby chamstwo. Nie wiem co robic, jestem między młotem a kowadłem, w potrzasku. Nie chcę nikogo krzywdzić ale nie chcę też robić tego co powinnam dla kogoś, samej będąc nieszczęśliwą... czuję po prostu, że nie zrobiłam tego w zgodzie ze sobą

Cześć uprzedzam, może być długie ale może ktoś coś dotrwa do konca i doradzi. Do rzeczy
Mam 29lat i problem rodem z liceum chyba...
Jakis czas temu zalogowałam się na pewnym portalu dla samotnych. Napisało do mnie kilku facetów ale tylko z jednym dobrze mi się rozmawiało. Od razu uprzedziłam, że nie szukam nikogo na siłę a co będzie to czas pokaże. Młodszy, bardzo zabawny, inteligentny z dużym poczuciem humoru i dystansem do siebie. Po kilku dniach odezwał sie drugi ale podchodziłam do tego z dystansem, niespecjalnie chciało mi się rozmawiać bo nie jestem typem czlowieka, który potrafi grać na kilka frontów ale on nie odpuszczał, nie naciskał i nie robił wyrzutów tylko po prostu podtrzymywał kontakt aż w końcu się do niego przekonałam bo zobaczyłam, że jest bardzo wrażliwym, sympatycznym facetem. Starszy o rok. Ma w sobie to coś... ustaliliśmy termin  spotkania. I niestety jak można się domyślić ten pierwszy się odsunął a raczej ja go odsunęłam.
Przez chwilę ten drugi zaczął byc tym z kim rozmawiałam dużo więcej ale nagle on się wycofał. Czułam o co chodzi i miałam rację spotkał się z inną. Bardzo zabolało, poczułam się strasznie bezwartościowa znowu. Przeżyłam to bardziej niż powinnam.. on oczywiście powiedział, że miał prawo sie spotkać z inną i że przesadzam bo on nawet niczego z tą dziewczyną nie chciał. Że to tylko koleżanka. Ok. Odpuściłam.
I właśnie w tym momencie wkroczył pierwszy, mimo tego co mu powiedziałam o tym drugim, on został i przeczekał moje podłamanie, zblizył mnie do siebie. Spotkaliśmy się i było pięknie, kilka godzin zlecialo jak pół godziny. Zaczęłam czuć, że warto chyba dać temu szansę chociaż on powiedział, że chce odpocząć od związków. I wtedy odezwał się ten drugi... napisał, ze
Chciałby spróbować jeszcze raz, że on naprawdę nie miał planów co do tamtej dziewczyny. Ale jednak milczał w tamtym czasie. Ok dałam mu szansę, i zaczął naprawdę konkretne kroki podejmować, widziałam zaangażowanie i coraz większy zapał u niego i jednak poczulam, ze gram nie fair. Szczerze mu napisalam, że z kimś się spotykam i nie wiem jak to się potoczy ale że nie potrafię grac na dwa fronty. On to zrozumiał i uszanował chociaż widziałam, że bylo mi przykro. I w tym samym momencie kiedy to powiedziałam, pożałowałam tego. Brakuje mi go, rozmów z nim i czuję sie źle po tym jak go potraktowałam... wiem też, że nie mogę tak o zostawić tego pierwszego bo to byłoby chamstwo. Nie wiem co robic, jestem między młotem a kowadłem, w potrzasku. Nie chcę nikogo krzywdzić ale nie chcę też robić tego co powinnam dla kogoś, samej będąc nieszczęśliwą... czuję po prostu, że nie zrobiłam tego w zgodzie ze sobą