Moja "prawie" dziewczyna chce żebym zakończył znajomość z koleżanką - Netkobiety.pl

Nie masz racji. Ma prawo wymagać i bardzo dobrze, że to robi od razu, zamiast się obudzić z ręką w nocniku po czasie,
kiedy już się zaangażuje w relację i trudniej będzie ją zakończyć. Nikt poważny nie traktuje poważnie bajek o męsko damskiej przyjaźni,
bo zawsze, ale to ZAWSZE coś się za tym kryje i z definicją przyjaźni nie ma nic wspólnego. Wspólne kawki, spotkania, spędzanie czasu,
a w tle kombinowanie żeby zaciągnąć ją do łóżka / żeby podtrzymać jego nadzieję. O nic innego w tych pseudo przyjaźniach nie chodzi.
Dlatego na przykład ja, tak samo jak ta twoja koleżanka, już na samym początku znajomości reguluję pewne ważne dla mnie kwestie,
a jedną z nich jest właśnie absolutny szlaban na jakieś wyjścia czy spotkania sam na sam z jakimiś śliniącymi się frajerami ups... przyjacielami.

Nie wiem, dlaczego "prawie" - czy właśnie dlatego, że ona czuje się niepewnie, kogo wybierzesz ją czy tę drugą, czy w drugą stronę, to ty jesteś "prawie" chłopakiem, ale zostało ci trochę do "bycia jej chłopakiem" (innymi słowy musisz się bardziej postarać np. usunąć tę drugą)

Ja też nie wierzę w przyjaźnie damsko-męskie. Zawsze coś już było albo będzie między tymi ludźmi. Mam to szczęście, że mój mąż uważam tak samo.

Jakoś przywykłem już do tego, że tylko twoje zawsze nią są, dlatego nawet mi się nie chce wchodzić w jałową polemikę,
bo i tak nikt nikogo nie przekona. Dla mnie męsko damska przyjaźń, to jest bujda na resorach i ściema na maksa
podszyta z jednej strony łudzeniem się, że warto inwestować energię i czas, bo kiedyś coś być może w przyszłości kto wie,
a z drugiej strony podtrzymywaniem tej nadziei w jakimś tam swoim interesie, najczęściej pompowania sobie ego,
bo jak laska durna nie jest, to doskonale zdaje sobie sprawę po coś jakiś facet akurat z nią chciałby się przyjaźnić,
jakby mało miał chłopaków w swoim wieku z którymi może robić to samo co z nią, a oprócz tego znacznie więcej, także...
także ja tego nie kupuję, ale na całe szczęście żyjemy w wolnym kraju i każdy może sobie wierzyć w co chce. 
Dla mnie takie przyjaźnie, to tylko robienie z siebie debila i kompletna strata czasu, bo jak tylko przyjaciel/przyjaciółka
przestanie być potrzebny/kogoś sobie znajdzie,znudzi się zwyczajnie, nagle wielka przyjaźń zamienia się w luźną znajomość,
kontakt samoistnie zanika i wszystko umiera śmiercią naturalną. I co się jeden z drugim nabiegał, to i tak poszło psu w dupę

Znam pełno przykładów koleżeństw damsko-męskich które były nigdy nawet na etapie klepnięcia w tyłek. Poznałem pełno dziewczyn które, były dla mnie zupełnie obojętne seksualnie, ale mieliśmy wspólnych tematów dotyczących filmów, mangi i anime, a nawet gier komputerowych, na które nie mógłbym porozmawiać z wieloma facetami, większość z nich już była w związkach, ale nigdy nie przyszło mi namyśl: "chciałbym, aby była moją dziewczyną" i prawdopodobnie nawet gdyby były wolne, to nie byłyby to związki udane. Tak więc prawie dziewczyna przesadza. Najpierw odizoluje go od innych dziewczyn, a potem od kolegów, bo też będzie, zazdrosna ("a co przyjdą mu na myśl jakieś biseksualne eksperymenty"?). Chociaż wątpię czy to w ogóle zazdrość, panna zwyczajnie cie tresuje.

Zastanów się, czy ma jakieś powody do zazdrości. Czy znajomość z Twoją przyjaciółką ma drugie dno albo może tak wyglądać? Czy możliwe, że ona leci na Ciebie? Czy szuka mocniej z Tobą kontaktu, kiedy wchodzisz głębiej w relację z tą "prawie"?
Jeżeli coś jest na rzeczy, to przede wszystkim należy to przemyśleć i przegadać. Jeśli jednak to takie "kopnij ją w zad, bo nie będziesz miał przyjaciółki, BO NIE" - ja tam kazałabym jej się bujać. Sama mam przyjaciela, nic romantycznego między nami nie ma, napięcia erotycznego też nie i na pewno nie zgodziłabym się, aby partner, potencjalny zwłaszcza, decydował o tym, czy mnie się wolno z bliską mi osobą widywać.

Można wierzyć, lub nie, ale lepiej obserwować rzeczywistość, a już najlepiej jej doświadczyć. Wtedy przekonamy się, że takie czyste przyjaźnie istnieją, tylko po prostu nie każdy się do nich nadaje. A ten, kto się nie nadaje rozszerza to na ogół populacji.

Ja mam dwie przyjaciółki w tym jedna ponad 8 lat i nikt nigdy nie wpadł na pomysł ze to może być inna relacja niż przyjacielska. Jeśli będzie twoja dziewczyna to zrob wszystko żeby nie miała żadnych wątpliwości co do przyjaźni. Jeśli mimo to będzie miała z tym problemy to pozegnaj się czym prędzej.

To wreszcie w jakiej relacji jesteście? Dla mnie to nienormalne.

No właśnie dla mnie kluczowy jest stopień zażyłości relacji z przyjaciółką. "Przyjaźń" to bardzo pojemne słowo. Ja mówię, że mam przyjaciółkę wakacyjną, a spotykam się z nią raptem kilka razy w roku, ot gdy jestem w jej stronach. Inni tak mówią o kolegach/koleżankach, które należą do wspólnej paczki. I owszem jakaś to przyjaźń jest, choć spotkania na ogół w większym gronie.

Jak ktoś pisze: "ja to mam dwie przyjaciółki" to ja się zaraz zastanawiam, ile tym przyjaciółkom poświęca czasu, jak często się spotyka. Jeśli do tego ma stałą partnerkę, to nie sądzę, by to były spotkania kilka razy w tygodniu.

Myślę, że w większości przypadków trafniej byłoby powiedzieć "dobra kumpela". Tak jak mężczyzna o swoich kolegach w większości nie powie "przyjaciel".

Więc wiele zależy od tego, co autor ma na myśli pisząc "mam przyjaciółkę". Ferujemy wyroki (owszem, ja też), a nie wiemy, jak tu sprawy się mają, ile czasu ten chłopach poświęca swojej przyjaciółce, jak często o niej wspomina kandydatce na dziewczynę. Może i dziewczyna jest zakompleksiona. Może i jest zaborcza... Ale może i jest zupełnie normalna, tylko widzi w tej relacji coś niepokojącego. Główny zainteresowany na pewno tego nie dostrzeże, tak to już jest.

I owszem i mi zdarzyło się mieć bliskie relacje z mężczyznami, którzy mnie absolutnie nie pociągali i siebie byłam w 100% pewna, że nic być nie może, jednak zawsze mam szacunek do partnera i wiem, że w mojej głowie nie siedzi... Jeśli mu z tym źle, jeśli ma czuć się niepewnie, to relacje ograniczam i tyle.

A rzeczywiście i tu na forum mnóstwo było historii, gdzie osoby pisały o "przyjaciółkach", "przyjaciołach" swoich partnerów... i jak to może (oczywiście nie musi) wyglądać w praktyce. I wtedy już nikt nie ma wątpliwości, że granice zostały przekroczone.

Więc od definicji "przyjaciółka" należałoby na pewno zacząć. Od tego, jak ta przyjaźń wygląda, co takiego niepokojącego dostrzegła ta dziewczyna? Czy są to tylko wyobrażenia i stereotypy, czy może jednak ta przyjaźń istotnie jest zbyt zażyła.

Może niektórzy, najzwyczajniej w świecie, nie lubią wisieć długo na telefonie albo klepać na fejsie?

nazwałem ją prawie dziewczyną, ponieważ zaczęła palić. Powiedziałem jej, że to jej decyzja, ale jak ona będzie palić to nie będę się z nią spotykał i ma prosty wybór.  Sama obiecała, że w ogóle nie zapali, a jeśli to zrobi, to pożegna się. I pewnego dnia gdzieś po 4 spotkaniu sama zadzwoniła do mnie, że zapaliła i, że jest jej przykro i prosiła, żebym nie żegnał się z nią. Powiedziałem, że w porządku, ale ma już więcej nie palić. No i to trochę dało mi do myślenia, zaproponowała, żebyśmy byli razem, powiedziałem, że będziemy, ale jak rzuci, bo ja to nie toleruję tego, że pali. Żeby nie było, że jestem jakimś tyranem czy coś zaproponowałem, że mogę kupić jej na prezent jakieś plastry typu niquitin itp, jednak nie chciała.

Tą przyjaciółkę, bardziej można nazwać koleżanką, po prostu zwykła znajoma. Znamy się już z rok, a gdzieś razem byliśmy może 3-4 razy. Postawiła to ultimatum, bo przyszedłem do niej oddać jej książkę.

PS. Zapomniałem powiedzieć, to jest drugie wejście do tej samej wody. Ona zerwała i przez pół roku nie mieliśmy kontaktu, jako powód zerwania podała to, że jestem z nią, po prostu dla samego faktu posiadania dziewczyny, a nie z miłości, co było dla mnie totalnym absurdem i jak zaczęliśmy znowu rozmawiać sama przyznała, że to było głupie i tego żałuje.

uważam, że palenie a znajoma to różnica, i to drastyczna. Nienawidzę zapachu dymu tytoniowego to raz, a dwa źle mi się to kojarzy, mój dziadek zmarł na raka płuc i prosiłem ją, żeby nie paliła, jednak podczas naszej znajomości zaczęła to robić nałogowo.

Ja Ciez pierniczez...
Czyli to znajoma... i az tak Ci jej zal?
Chcesz byc z Ta swoja czy nie?
Rozumiem, ze chodzi o to Dziewczyna mowi Ci co ma robic... Ty jej tez. Ona tez moze miec jakies doswiadczenia z bylymi i ich kolezankami.
Jesli zaczniesz w koncu byc na powaznie ze swoja dziewczyna, to kolezenstwo z tamta sie samo rozluzni i umrze smiercia natutalna. Co, MOIM ZDANIEM, jest naturalne.

A już chciałam pisać, że nie ,,prawie" dziewczyna nią ma prawa wymagać, choć osobiście w damsko-męskie przyjaźnie nie wierzę...
Skoro Ty wymagasz, ona też może.

Cytat przytoczony przez wielokropka- bardzo, bardzo trafny, aż człowiek uśmiechnął się z rana

Pierwszy niezły, ale ten drugi podbił mi serducho

Jeśli Ty wymagasz czegoś od niej, to ona ma prawo wymagać czegoś od Ciebie, proste.

Bo jest . Nikt normalny jeśli ma takie awersje do czegoś nie wiąże się z drugą osobą, której to nie przeszkadza np. wegetarianka i mięsożerca. Jeśli jedna strona poprzez szantaże emocjonalne wymusza zmianę to świadczy tylko o niej/nim. Ich oprócz znajomości (nie są nawet w związku) nic nie łączy i chyba tylko jakaś "nastka"/"nastek" uległby takim szantażom. To typowy przykład związków, gdzie druga strona wedle własnego uznania (bo wiedział/wiedziała o pewnych kwestiach) dokonuje zmian u drugiej osoby nie akceptując jej/jego własnej woli.

Czy ja napisałam, że Ona dobrze robi? Też nie, ale tylko Jej podnoszenie ultimatum do rangi "albo to, albo koniec z nami" można jeszcze zrozumieć choćby patrząc na różnicę zdań na temat przyjaźni damsko-męskiej. Natomiast takie palenie - to pierdoła. To nawet nie cecha charakteru/osobowości. Tylko palenie... ciekawe czy może pić alkohol (alkoholizm, rak wątroby), niezdrowo się odżywiać (rak jelita grubego) itp. itd. Codziennie jesteśmy narażeni na spaliny, zanieczyszczone powietrze odpadami itp. zatem o co Mu chodzi? Dlaczego nie chce uchronić Siebie i "jakby" dziewczyny przed innymi nowotworami? Jego rozumowanie (teoria dlaczego to wymaga) jest pełna dziur, jak ser szwajcarski oraz posiada podłoże emocjonalne - brak akceptacji śmierci bliskiej osoby i tyle.
Mnie zastanawia jak wygląda u Niego taka higiena snu, radzenia sobie ze stresem, zdrowe odżywianie, profilaktyka antynowotworowa ogólnie.