Dlaczego faceci znikają bez słowa? - Netkobiety.pl

Z tego samego powodu, co kobiety znikają bez słowa. Bo wygasło uczucie, bo się przestraszyli, bo pojawił się ktoś lepszy, bo żona/mąż się dowiedzieli, bo odkryli coś o sobie, bo mieli wypadek... I pomijając to ostatnie, to pewnie dlatego, że powiedzenie komuś szczerze "było miło, dziękuję, ale teraz żegnaj" jest za trudne, bo trzeba by się zmierzyć ze swoimi uczuciami i uczuciami drugiej osoby (choćby "no czemu mnie zostawiasz, było nam tak dobrze razem...").

Szkoda, że ludziom tak łatwo przychodzi coś zacząć a z zakończeniem mają niebywałe problemy...

Autorko, myślę, że takie zachowanie jest niestety typowe u niektórych facetów.Po prostu tak jest najłatwiej.Niby jest ładnie, pięknie potem nagle uświadamiają sobie, że to nie jest to i po prostu urywają kontakt.Wiem o co ci chodzi.Ja też wolę wiedzieć najgorszą prawdę niż być ciągłe okłamywana albo olana.Tacy ludzie to po prostu cholerni tchórze, bo nie maja odwagi powiedzieć tego wprost.
Twoja historia niestety do złudzenia przypomina to co ja przeszłam. Poznałam pewnego chłopaka,zaczęliśmy się spotykać,było kino, wspólne wyjazdy,ciągły kontakt (który oczywiście on inicjował), mogliśmy gadać cały czas.Potem zaprosiłam go na wesele, świetnie się z nim bawiłam, wytańczyłam sie jak nigdy.Potem po weselu nagle nastała cisza.Nie pisał przez kilka dni.Na początku pomyślałam, pewnie ma kaca i dochodzi do siebie.Potem zorientowałam sie, że coś jest nie tak.Napisałam do niego, chociaż było mi ciężko to zrobić, bo tak samo jak ty autorko czułam się upokorzona,oszukana,olana ale zrobiłam to.Chciałam to wyjaśnić wszystko o co chodzi,bo chciałam wiedzieć na czym stoję.Owszem odpisał, jednak dało się wyczuć ten chłód, odpisywał zdawkowo.Wyczułam, że po prostu nie jest już mną zainteresowany. Chociaż nie powiedział tego wprost.Od tamtego czasu nie mamy ze soba kontaktu(a minęło już może grupo ponad pół roku).Co więcej, pewnego razu spotkałam go przypadkiem na mieście,a on zwiał jak najszybciej udając, że mnie nie zna(chyba myślałam, że ja go nie zauważyłam)
Także tobie radzę to samo napisać do niego, zapytać o co chodzi, wyjaśnić wszystko.Tak dla własnego świętego spokoju.Czekanie jest najgorsze.Lepiej wiedzieć na czym się stoi.Jeżeli będzie oschły, obojętny zapomnij o nim jak najszybciej !

Mądry facet, dał na luz z jaśnie panią.

Zgadzam się. Jeden sms nie bolałby Autorkę tak bardzo... O niczym by też nie przesądzał - toż to przecież nie oświadczyny.

Ja się w ostatnim czasie nauczyłam jednego: można napisać do faceta, jeśli się chce. Też tak myślałam jak Ty, że nie wypada dziewczynie pisać, aby nie pokazała, że jej zależy. A jeśli pokażesz, to co? Świat Ci się na łeb zawali, zawału dostaniesz, coś Ci ubędzie? Że niby godność? On może nawet nie zauważyć, że Ci zależy, może to odbierze jako zwykłą próbę kontaktu. Sama sobie robisz blokady w głowie. Napisz do niego, zapytaj się czemu nagle tak sobie zniknął, co się takiego stało.
Jeśli Ci jasno wytłumaczy, to będziesz przynajmniej wiedzieć na czym stoisz. Jeśli Ci nie wytłumaczy, to będziesz wiedzieć, że cokolwiek byś nie zrobiła i tak Ci tego nie wyjaśni, szkoda tracić na niego czas. Ja ostatnio miałam podobnie. Facet niby mną zachwycony, niby fajna jestem, ale olewać mnie olewał. Ja oczywiście chciałam wiedzieć czemu, pytałam go raz, drugi, trzeci, nie dał nigdy jasnej odpowiedzi. Aż przestało mi się chcieć to wiedzieć i nagle momentalnie przestało mi się chcieć tego faceta. Dziś się cieszę, że nie mam go na głowie, bo pewnie często musiała bym się martwić jego dziwnym zachowaniem.

Ale Ty napisz do niego, będziesz przynajmniej wiedzieć więcej niż teraz.

Ale czego Ty od nas oczekujesz? Dawałaś mu znać, żeby się określał jasno co czuje, on tego nie zrobił, no i?
Co zamierzasz z tym zrobić? Chcesz to wyjaśnić, czy chcesz sobie na niego tutaj ponarzekać? Możesz narzekać, nikt Ci nie broni, pod warunkiem, że Ci to pomoże i tego potrzebujesz. Tylko powiedz nam czego od nas oczekujesz.

Moim zdaniem to bez znaczenia czy ona by do niego napisała czy nie. Fakt jest taki, że koleś zamilkł z dnia na dzień. To jego świadoma decyzja, za którą kryją się jakieś powody. Czy autorka wątku poznałaby te powody? Wątpię. Raczej usłyszałaby standardowy stek bzdur typu "zrozumiałem, że nie pasujemy do siebie" albo "zrozumiałem, że to nie to" lub melodramatyczne "nie zasługuję na Ciebie, jesteś dla mnie zbyt dobra itp". Do tego dochodzi jeszcze ewentualność, że typ by po prostu nie odpisał.

Czyli Twoja koncepcja rzucenia Cię przez niego jest taka, że po Twojej odmowie na tę obrazoburczą dla Ciebie propozycję od niego, on jeszcze przez jakiś czas utrzymywał z Tobą kontakt tylko dla fasonu z zamieram jego celowego późniejszego przerwania? Faceci nie bawią się w takie duperele

a może rzeczywiście jest tak, że on zawsze inicjował spotkania, on zawsze pisał i po prostu przestał bo chciał zobaczyć czy ty też od siebie coś potrafisz coś dac... może też być tak, że rzeczywiście poznał kogos lepszego. niestety opcji może być wiele, a ty się nie dowiesz co się stało jeśli się zwyczajnie do niego nie odezwiesz... jeśli nie odpisze będziesz już wiedziała że jest zwyczajnym dupkiem, który nie potrafił powiedzieć prawdy.

Teraz to aż strach kogoś pokochać, komuś zaufać, bo zostawi z dnia na dzień bez szczerego wyjaśnienia które się uczciwie drugiej osobie należy.

Już czymś lepszym byłoby usłyszeć "poznałam kogoś lepszego od ciebie i się w nim zakochałam. Jest bardziej męski od ciebie, a tobą się już znudziłam", niż "odchodzę od ciebie bo jesteś dla mnie za dobry a ja nie zasługuję na ciebie". W tym drugim przypadku szacunek do tej drugiej osoby spada o wiele bardziej.

Nie wiem, czemu tak kobiety na innym forum tak ostro jechały faceta tamtejszej autorki wątku za to, że jej powiedział "Muszę jeszcze poruchać inne". Przecież tutaj przynajmniej był szczery!

No, ja na przykład utknęłam kiedyś w szpitalu na intensywnej i nie kontaktowałam się z nikim z wiadomych wzlgędów

Edit: Wysłanie smsa nie boli. Poczekanie na odpowiedź także.

WTF?! Jak ja miałam chorego psa to nie chodziłam do pracy, odwołałam wszystkie spotkania, jeździłam do weta, szukałam godzinami informacji i absolutnie miałam wszystko inne w dupie.
Ale masz racje, olej gościa, szkoda jego czasu na ciebie, księżniczko (w sumie nikt nie zapytał ile to czasu gościu nie odpisywał, pewnie co najwyżej od wczoraj, brak słów.)

Serio? Czyli zamiast dzielić się z drugą osobą radosciami i smutkami, po prostu zamykasz się w skorupce i przestajesz odzywać? A wracasz jak jest już dobrze? Cóż, dla mnie tak związek nie wygląda.

Haha, mimo tego , że mi przykro, bardzo mnie rozbawiłaś
Potwierdziły się moje przypuszczenia i widać, że historia o psie była już w pogotowiu w razie moich pytań. No nic, cisza zazwyczaj okazuje się złym prorokiem.

No i ok, napisałam, że niezależnie od rozwoju sytuacji nie miałaś prawa wymagać, żeby po 2-miesięcznej znajomości człowiek się wszystkim z Tobą dzielił Ale faktycznie, 5 dni to trochę długo

Bardzo dobrze zrobiłaś ze napisałaś. Tak to bys siedziała i myślała co
Sie z nim stało.
Zapewne historia z psem to tylko wymówka ale zrobiłaś krok i moze bedziesz spokojniej spała.

Tja... Jak pisała do tej pory i „pierdnięcie” było powodem do poinformowania, a teraz chory piesio jest top secret Przez prawie tydzień nie daje znaku życia. Tu na forum sugerowana jest nawet intensywna terapia, a teraz dziewczynie mówisz, że on nie musiał dzielić się z nią żadną informacją, bo gdzie się będzie z butami pchać w jego życie... Komedię tu robicie ...ale też dramat z tym wpychaniem na siłę poczucia winy. Sprowadźcie ją jeszcze bardziej do parteru z powodu tej jakże wartościowej relacji z tym jakże wartościowym mężczyzną...

Klio, zwyczajnie, po ludzku Ci dziękuję ❤

Ja tam nigdzie nie napisałam, że to wartościowy mężczyzna jest/był
Ale nadal podtrzymuję zdanie, że po 2 miesiącach znajomości człowiek nie ma obowiązku "dzielić się wszystkimi smutkami i radościami" Tylko tego zdania się uczepiłam

To może ustalmy jakiś limit czasowy znajomości, po którym należy się obowiązkowo tlumaczyć z niemożności napisania do drugiej osoby przez określony czas. I może od razu ustalmy ten czas, po którym należy uznać że brak info to znak olania i zerwania
I gdzie w tym wszystkim jest ta wzajemność zainteresowania bez oznak złamanego serca jak u nastolatki?

Niemożność napisania to chyba co innego niż dzielenie się wszystkimi smutkami i radościami, nie sądzisz? Bo mnie tylko o to zdanie Autorki chodzi. Zupełnie inna sprawą jest, że gość - gdyby kwestia psa była prawdziwa - mógł dać znać, że nie odezwie się przez jakiś czas. Ale nie musi jednocześnie opisywać, w jakiej wielkiej jest rozpaczy

No i fajnie, że Ty tak masz. To jednak nie jest standard i w tej relacji to również nie był standard. Standard był zupełnie inny i on odszedł od tego standardu zupełnie z powodu chorego piesia, o którym nie może mówić, bo inaczej musiałby zabić osobę, której powiedział. Absolutnie top secret, także sza!
Edycja: O ile wiem 2 miesiące znajomości to początek właśnie.

I fajnie. W odpowiedzi po pięciu dniach ciszy otrzymujesz wiadomość, że ma chorego psa, po czym następuje cisza. Przyjmujesz do wiadomości i czekasz na szczęśliwe wyzdrowienie... I wszystko jest w jak najlepszym porządku.

Ale w czym rzecz wg Ciebie? Bo wg mnie i autorki olał ją wcześniej, a obecnie zbył idiotyczną wymówką. A wg Ciebie nie mam pewności w czym rzecz już. Wydaje mi się, że wzrusza Cię los chorego psa, choć mogę się mylić... Powstaje pytanie jak żyć?

Ale jaką pewność? Tym postem zasiałaś wątpliwość, którą kontynuowałaś w kolejnych przekomarzaniach:

To w końcu ten pies jest chory czy nie? Ona ma prawo oczekiwać znaku życia czy nie? To prawo do znaku życia to jest narzucanie się czy nie? Czy autorka powinna dojść do wniosku, że olał ją, czy też ma ważniejsze sprawy, inne sprawy i nie ma czasu na żadne, absolutnie żadne wiadomości?

Ten wątek może posłużyć jako idealny przykład dla zobrazowania wyrażenia: gonić w piętkę.

Nie, do Twoich akrobacji logicznych.

Nie. Widzę gościa, który ją olał. Widzę autorkę, która właściwie odczytała nagły zwrot w ich relacji, nagłe ucięcie kontaktu, który do tej pory był tak żywy. Widzę ją jak pisze na tym forum i dowiaduje się, że powinna dopytać czy może jaśnie panu ręce urwało, że już komórki obsłużyć nie może. Przy okazji autorka niespodziewanie dowiaduje się, że jest dziedziczką królestwa... Zgodnie z sugestią ona pisze i dowiaduje się, że on biedny ma psa chorego, o którym nikomu nie może powiedzieć. Ta informacja utwierdza ją w poprzednim spostrzeżeniu, że ją olał. I na tym powinno się to zakończyć. Tymczasem dziedziczka królestwa dowiedziała się, że nie powinna wymagać znaku życia. Potem dowiedziała się, że to tylko początek znajomości i nie powinna oczekiwać wiele. Potem dowiedziała się, że częste wiadomości to tylko w początkach, a potem każdy żyje sobie.... Jak jedno ma się do drugiego nie wiem. Tego przyznaję, że nie spostrzegłam.

Inne zdania mi nie przeszkadzają, a zwłaszcza takie, które mnie bawią.

Po trupach do celu co nie? Zauważyłam już wcześniej, że lubisz wymachiwać poczuciem winy. Wcześniej w stos. do autorki, teraz do mnie. Straszna drama queen z Ciebie.

Po tym wątku widzę, że nie tylko autorka ma problem...

Tak jak pisałam inne zdanie nie stanowi problemu, a zwłaszcza takie zdanie które mnie bawi
Teraz wymachujesz regulaminem Doskonale znam. I na tej podstawie wiem, że jest off topic. Kończę więc. Słodkich snów