Ciąża i brak miejsca dla nas w domu męża... - Netkobiety.pl

Daisy.. wybacz, ale jak dla mnie Twoja postawa jest roszczeniowa. Dostaliście cały parter w domu - dzięki temu nie musicie wynajmować klity za kosmiczne pieniądze. Masz podwórko na pewno co dla dziecka będzie zbawieniem, zawsze będziesz mogła choć na chwilę zostawić dziecko żeby samej móc coś załatwić - nie mówię o podrzucaniu do wychowania, tylko np . wyjście do urzędu. Wierz mi - my z mężem sami zajmujemy się naszym synem i wszędzie musimy go ciągać ze sobą gdzie samej zajęłoby mi to godzinę.. Poza tym brat męża ma prawo mieszkać U SIEBIE. I cóż w tym dziwnego, że jego ukochana do niego dołączy? Ty też przyszłaś do swojego męża. Także myślę, że ta zazdrość i panika jest nieuzasadniona. Razem podjęliście decyzję , że inwestujecie w ten dom i mieszkacie. Jak Wam nie pasuje - możecie się wyprowadzić, ale na pewno nie oczekiwać że brat się wyniesie dla Was.. tak swoją drogą dwa pokoje to wystarczający metraż. Kiedyś jak będziecie mieć kolejne dziecko, jak deklarujesz chociaż najpierw proponuję urodzić to jedno , to będziecie kombinować.

Daisy- a jak sprawa domu wygląda notarialnie?
Jeśli planowaliście górę domu zaanektować na swoje potrzeby to rozumiem,że mąż spłacił część domu bratu?

Owszem, zgadzam sie z Wami, chcialam uslyszec opinie osoby z zewnatrz i troche dzieki temu ochlonelam. Ale tez troche za bardzo z gory uznalyscie moja postawe za roszczeniowa doslownie tak jakbym sie czula pania na wlosciach i zarzadzala domem swoich tesciow bezprawnie bo sie tu wprowadzilam. Nie. Ja naprawde jestem im wdzieczna, ze mamy te cztery katy i mamy w ogole gdzie mieszkac i zdaje sobie sprawe ze 90% ludzi w naszym wieku tak zaczyna. Ale uwierzcie mi, mielismy wybor gdzie chcemy mieszkac, bo ja tez kilka ulic dalej mieszkalam w duzym, pietrowym domu ze swoja mama, babcia i siostra ktora ma coreczke, a po smierci naszego taty dom zostal rozdzielony na czesci sadownie. Ze wzgledu na to, ze szwagier od poczatku mial gdzies tesciow (tak jak zaznaczalam - spore problemy z prawem, chec wyjechania na druga strone Polski a nawet Europy, ogolnie brak poszanowania dla swoich rodzicow a bynajmniej ojca skutkujacy tym, ze od ponad 2 lat nie zamienili ze soba slowa) podjeta zostala decyzja, ze nie zostawimy ich w duzym domu i to tu bedziemy mieszkac z nimi i z naszymi dziecmi. Srednio mi odpowiadaly warunki, bo jak wspomnialam - pietro jest niskie, a tez musze Was zaskoczyc ale podworko jest wylacznie kawalkiem wjazdu zajetym przez samochody bo jestesmy domem z tylu za sasiadami - ale ze wzgledu wlasnie na tesciow podjelismy decyzje, ze bedziemy z nimi mieszkac aby na starosc nie zostali sami, bo na szwagra nie maja co liczyc. A z moja mama zostala siostra i siostrzenica i nasza babcia. Ale w moim domu mielibysmy duzo wiecej miejsca i pomocy. Dlatego nie dziwcie sie, ze czuje sie zawiedziona, ze nagle nasze plany runely a zainwestowane ponad 35tys na odszykowanie pietra (kuchni, lazienki i dodatkowo mebli na wymiar ze wzgledu wlasnie na wysokosc pomieszczenia) na kilka lat zainwestowalibysmy albo w odszykowanie juz pewnego miejsca zamieszkania albo chocby w lokate. Kazdy ma jakies wyobrazenia jak bedzie wygladal jego dom i wnetrze i chce je udoskonalic jak tylko moze zeby miec na lata. A ja w tym momencie jestem miedzy mlotem a kowadlem, bo gdzie indziej moglabym moze teraz szykowac chocby pokoik dla dziecka a tu nie wiem czy za 5 lat nie bedziemy musieli przenosic sie gdzie indziej. A dodam jeszcze, ze szlag mnie trafia bo ewidentnie szwagier i jego dziewczyna (a dawna moja kolezanka) robia teraz ten remont po zlosci i zeby 'zajac teren' bo ona ma zapisane duze mieszkanie po swojej babci, do ktorego jeszcze za czasow kiedy mialysmy kontakt miala w planach sie wprowadzic tylko nie miala za co co go szykowac. Wiec dziwie sie ze nagle zostaja tutaj tak jakby robili to nam na specjalnie. Ale oczywiscie macie racje bo jest to dom tesciow i to oni powiedza ostatnie slowo. A ja mam nauczke tak jak jedna z Was napisala, ze bez sensu jest inwestowac nie w swoje.

2 pokoje  to marzenie nie jednego młodego małżeństwa.. zawsze możecie się wyprowadzić, nie wiem dlaczego na siłę mieszkacie na kupie skoro widać Wam to przeszkadza. U Ciebie z babcią, siostrą z dzieckiem, babcią też raj to by nie był moim zdaniem..ale co kto lubi. Wierzyć mi się nie chce że ktoś "na złość Wam" wydaje kupę kasy na remont.. raczej myślę, że oni wynajmą tamto mieszkanie koleżanki i będą mieli z tego dodatkową pensję, jednocześnie oszczędzając mieszkając u brata. Takie ich prawo. Ona tak samo tam poszła , jak i Ty - to nie jest w sumie ani jej ani Twoje.

A ja rozumiem, że trochę się zawiodłaś... ale powiedz, czy te plany zajęcia piętra, jak szwagier się wyprowadzi w ogóle uzgadnialiście z teściami?

Oczywiscie, ze tak. Tylko, ze teraz tesc wsciekly sie nie odzywa i nie komentuje tego a tesciowa szczesliwa jest bo szwagier zawsze byl kochanym syneczkiem i najchetniej nas by stad pognala aby tylko jej kochany synek zostal. Chora postawa bo moj maz by zawsze rzucil wszystko i jej pomogl a tamten mial przez wiele lat matke gdzies i nerwy bo imprezy narkotyki kradzieze ale coz... Matczyna milosc nie zna wytlumaczenia.

Znasz te wszystkie dowcipy o teściowych? One nie biorą się z niczego, im więcej ludzi, tym więcej interesów i więcej tarć między ludźmi.

Masz dwie opcje do wyboru - użalać się nad sobą, jak bardzo zostałaś skrzywdzona przez życie, teściów, szwagra, i cały świat, jak świat ci się zawalił, bo dziecko, a kupa kasy wydana na dom teściów, ... itd
albo - zacząć nowy rozdział, niezależnie od tego, czy ktokolwiek cokolwiek wam da, ot to co sami zarobicie, to będziecie mieli - na własność, będziecie mogli o tym w pełni decydować, planować, a jeśli wam się trafi jakaś scheda po rodzicach, teściach, to wtedy dodatkowy bonus dla was.

Ale tak jak napisalam - kazdy jest kowalem swojego losu. Sa i rodziny, ktorym pasuje mieszkanie w 2 katach z 5 dzieci - nic mi do tego jesli im to odpowiada. Wiec komentarze w stylu, ze 2 pokoje to luksus i powinnam sie cieszyc albo od razu pakowac manatki jest troche nie na miejscu. Internet i fora to miejsca gdzie mozna sie poradzic ale tez wyzalic a niektorzy umieja tylko rzucic chamskim komentarzem 'ciesz sie ze cos masz'. Uslyszalam, ze jestem niewdzieczna bo powinnam na rekach tesciow nosic za to ze mnie biedna sierote przyjeli laskawie pod swoj dach? Rodzice w wiekszosci przypadkow wspieraja dzieci, a dzieci potem na starosc wspieraja rodzicow, tego zostalam nauczona. My sobie wszystko wyszykowalismy sami a przez te lata placilismy rowno z nimi rachunki a nie zerowalismy na ich dobroci. W zamian za to obiecywano nam miejsce gdzie bedziemy mogli spokojnie i wygodnie mieszkac do starosci a na koniec sie na nas wypieli - stad moje rozgoryczenie. Moze Tobie odpowiada mieszkanie z tesciami, jednak sa osoby, ktore chca sie rozwijac i chca czasem czegos wiecej, bo maja do tego prawo bo ciezko pracuja i sa samodzielni. A czasem wystarczy slowo wsparcia a nie tylko 'szczera opinia' wraz z krytyka.

No, ale to czemu się chcesz rozwijać u teściów? Oni mają dwóch synów i prawo do rozporządzania swoim majątkiem. Więc jeśli chcecie czegoś więcej i jesteście samodzielni - to w czym problem?

Autorka, jak mniemam, nie docenia zupełnie tego, co w dzisiejszych czasach oznacza dach nad głową, jak wiele osób marzy o stabilnym domu, cieple i poczuciu bezpieczeństwa.

Wyremontowaliscie piętro?  Ok. Pomalowaliście ściany, polozyliscie podlogi? Ok. Ale to nie należy do Was, mury ktoś inny postawił,  działka do kogoś innego należy. I tym osobom należy się wdzięczność i szacunek, że możecie z tego wszystkiego korzystać, a nie pretensje, że to mało. To nie jest mało.

-------

Autorko, no właśnie,  sytuacja uległa zmianie. Pozostaje Wam dostosować się do niej i tyle.

Daisy mówiąc o Twojej postawie roszczeniowej mamy na myśli tę konkretną sytuację, którą opisałaś. Nikt nie umniejsza Twojej pracy, zaradności czy innych walorów. Odnosimy się tu do tego mieszkania. I w ocenie osób postronnych wygląda to właśnie tak, że nie macie prawa (formalnie i nieformalnie) zbytnio narzekać, bo to nie jest Wasz dom. Teściowie są uprzejmi, że pozwalają dorosłym dzieciom mieszkać z ich żonami/dziewczynami w ich domu. Myślisz, że im jest miło w takiej kupie? Nie sądzę. Ale są świadomi tego, że dzisiaj jest bardzo trudno młodym ludziom mieć coś swojego. Tak więc naprawdę macie wiele, ale jeśli to za mało i chcesz się rozwijać  super, Twoje prawo, ale nie kosztem i zazdrością wobec szwagra. Zawsze możecie się wyprowadzić.. No i tak łatwo nie oceniaj relacji teściowej z jej drugim synem - to ich sprawa, Tobie nic do tego, a jak sama zostaniesz matką to dopiero poznasz co to miłość do dziecka i zrozumiesz, że nie da się tak po prostu wyrzucić dziecka. Może Twoja teściowa woli mieć syna naoku, w nadziei, że nie popełni więcej błędów? że się nie stoczy? tego nie wiemy.

No dobrze, no ale co zamierzacie? w ogóle dlaczego nie możecie zamieszkać po prostu sami? rodzice mają po 80-90 lat, są zniedołężniali i wymagają stałej opieki? dla mnie to bez sensu mieszkać z kimś tylko dlatego, że za 30 lat będzie potrzebował pomocy. Dzieci powinny żyć swoim życiem, same, a pomóc rodzicom w razie potrzeby oczywiście.

Nie ma sprawy Rozumiem.. to przykre w sumie, że narzucono Wam i wpojono do głowy przymus zostania. Bo to, że trzeba pomóc rodzicom w potrzebie, chorobie czy na starość - to oczywiste. Natomiast takie uwiązanie, bo "jesteś najmłodszym dzieckiem" to egoistyczne ze strony rodziców.. dzieci muszą żyć po swojemu, należy wpajać im wartości, ale nie mówić gdzie mają mieszkać i co robić - współczuję Ci. W Polsce właśnie obserwuję to przywiązanie do murów (domu), gdzie normalnie można by sprzedać po prostu dom i przenieść się na starość do mieszkania gdzie jest po prostu taniej, wygodniej, cieplej.. ale wiem, że "starych drzew się nie przesadza".. tak czy siak realizujcie swoje marzenia i plany, naprawdę. Życie ma się jedno, a rodziców w potrzebie na pewno nie zostawicie. Niemniej to nie jest jeszcze chyba ten czas i potrzeba, żeby o tym myśleć. Póki co sami zostaniecie rodzicami i na tym się skupcie powodzenia!

To nie tak. Nie trzeba się odcinać Ale myśleć o sobie i żyć swoim życiem jak najbardziej
Nie masz gwarancji, że gdybyście mieszkali u Twojej Mamy, byłoby wszystko ok. Na pewno szkoda, że jednak nie zainwestowaliście te parę lat temu w coś swojego... zawsze w razie nagłej potrzeby stałej opieki nad rodzicami można by było wynająć i przenieść się do nich... no, ale kto nie popełnia błędów, ten nie żyje naprawdę Młodzi jesteście, wszystko przed Wami

Jest z tego taka jedna "nauczka" dla Ciebie i męża: zaniedługo urodzi Wam się dziecko. Nie wymagajcie od niego, żeby w pierwszej kolejności myślało o Was

no wlasnie, pomoc rodzicom nie jest tozsama z przymusem mieszkania z nimi. Nie zamieszkaliscie z nimi tylko dlatego, ze "oj, biedni rodzice, nie mozemy ich zstawic, zamieszkajmy z nimi", tylko dlatego ze duuuuzo tanszym kosztem mielibyscie swoje metry i te korzysci przewazyly. Nie zaslaniaj sie takim czystym altruizmem ... .p Wasza decyzja byla bledna, straaciliscie 35kafli. SA ludzie, ktorzy traca pol miliona przez blad ksiegowej. Sa tez tacy, ktorzy nie moga miec dzieci. Nie pekaj. Glowa do gory. Masz dobra sytuacje, chcesz miec lepsza, i ja zmienicie w przyszlosci. Jak juz poprzednicy pisali;
- nie ufaj nikomu w to co gada, liczy sie to co na pismie
- twoje jest naprawde tylko to, co se sama kupisz. Nawet jak cos dostaniesz od kogos, bedziesz do konca zycia tego wsyluchiwac lub splacac to w naturze,p Co gorsza, nigdy nie poczujesz, ze to naprawde twoje
- jestes w ciazy, pielegnuj pozytywne emocje, to wazne! Gratuluje ;)i powodzenia. Ja pierwsze dziecko urodzilam w robotniczym hotelu dla cudzoziemcow (dobra, kupilismy dom trzy miesiace pozniej, ale nie bylo latwo)

Od siebie dodalabym : nigdy, ale to przzenigdy, nie mieszkaj z wlasnymi rodzicami lub tesciami... Pani domu ma byc jedna i masz nia byc ty.