nie wiemy co się dzieje ze szwagierką - Netkobiety.pl

Uczestniczyła w imprezach z nudów czy przekonania?

"Stara panna", to uniwersalne określenie dla kobiet, które postępują inaczej, niż się od nich oczekuje.
Twoja szwagierka jest dorosła i dokonuje pewnych wyborów. Często wybory innych, które odbiegają od powszechnie przyjmowanych norm, wydają się nam dziwne. Jeżeli Twoja szwagierka znajduje satysfakcję na spacerach i zabawie z psami, to wypada uszanować jaj zainteresowania.
Czasami człowiek bez rodziny jest szczęśliwszy. Wszystko zależy od potrzeb.
Nie możesz przyjąć, że szwagierka lubi życie, które prowadzi?

Moim zdaniem nie robi nic złego. Żyje swoim życiem, nikomu się nie narzuca. Może jest typem samotniczki, introwertyczki.

Zaproście ją gdzieś od czasu do czasu, ale nie obrażajcie się, jeśli z zaproszenia nie skorzysta.

Dlaczego wszyscy próbujecie zamknąć szwagierkę w waszych schematach? Według was powinna ona już mieć męża, założyć rodzinę, wychodzić do ludzi itp. A może ona po prostu nie chce i nie lubi tego? Dajcie jej żyć. Odnoszę wrażenie, że nieustannie ktoś się jej o coś czepia i próbuje wymusić na niej takie, a nie inne zachowanie. W rezultacie kobieta po prostu się irytuje i nie ma ochoty na kontakt z wami. W sumie to jej się nie dziwię. Prosiła was o pomoc? Mówiła, że doskwiera jej samotność? Nie. To przestanie zaglądać jej do tyłka, układać życie i za wszelką cenę "uszczęśliwiać".

Nie rozumiem, ona ma jakiś obowiązek zabierać Twojego synka na noc i opiekować się nim? Przecież może np. nie lubić dzieci, wciąż uważam, że to jej sprawa... Może dziecko faktycznie nie bardzo to rozumie, ale to rodzice powinni mu wytłumaczyć, że nie każdy zachowuje się "od sznurka"...

Mąż jeździ do nich pomagać robić drzewo i zostają nieraz na parę dni. Ona mieszka u rodziców.  Więc teoretycznie robi robotę żeby jej było ciepło.wraca i sie zali ze on sie stara a ona jest niemiła.

Może warto ją zapytać? Zapytać z życzliwością i serdecznością, nie zaś oskarżając, pouczając, wiedząc lepiej od niej o czym marzy, czego chce, co jest dla niej dobre. Może warto przyjąć do wiadomości, że jest wolnym człowiekiem i szanować ją i jej wybory.

Co się dzieje ze szwagierką?
Moim zdaniem nic. Usiłuje tylko żyć własnym życiem, wedle własnych wyborów i protestuje przeciwko wymaganiu, by żyła wedle obowiązujących w rodzinie stereotypów. Z opisanych przez Ciebie sytuacji wynika jedno: sporo osób traktuje ją jako dziwoląga usiłując przekonać ją do jedynego słusznego sposobu życia. Tymczasem ten "jedyny" sposób na życie, jak widać z innych Twych (ale nie tylko Twych) wątków, nie jest patentem na bycie szczęśliwym człowiekiem.

Dziecko jeździ do babci nie do ciotki,  to prawda. I widać że ona nie cieszy sie z tego towarzystwa. Dziecko jest smutne i dopytuje czemu ciocia go nie lubi. Ona nie zajmuje sie nim. Synek jest mega upierdliwy ale skutecznie poprawia humor.wszystkim tylko nie jej.

Może z tego samego powodu? My możemy gdybać, prawdę zna tylko ona. Czy jednak komukolwiek wystarczy odwagi, by poznać prawdę, także o sobie?

Płacz wiele mówi, odpowiada na wiele pytań. Rzecz w tym, że często osoby, które pytają i otrzymują taką odpowiedź nie są zainteresowane dalszym kontaktem.

I jeszcze jedno. Skoro nie chcesz psuć sobie nerwów kontaktem ze szwagierką, skoro brak Ci odwagi, by z nią szczerze porozmawiać, skoro nie jest bliską Ci osobą, to Twoje pytanie zadane w tym wątku podyktowane jest tylko ciekawością (ja nazywam to dosadnie - wścibstwem).

Potwierdziłaś więc to, co napisałam. Swoja szwagierkę masz w odwłoku, również to, co się z nią dzieje. Nie dziwięc się więc szwagierce, że nic od niej o niej nie usłyszysz.

Skoro jest tak zawsze to powinnaś się przyzwyczaić.
Ja nie obchodzę świąt a jeździłam do rodziny męża i znosiłam jego chamskiego ojca,który słowem się do nas nie odzywał,znosiłam jego brata-agresywnego i wiecznie drącego się na któreś ze swych dzieci lub na swoją matkę.
Naprawdę siedzicie SZEŚĆ godzin przy stole?? Pogoda zazwyczaj jest ładna,można się przejść.Poza tym masz małe dziecko-ono tyle wytrzymuje?
Moja 12 latka dałaby radę tak siedzieć z godzinę.

Współczuję szwagierce.

Ja też.

Iwona40 I reszta Pan.
Beczka soli to za mało powiedziane żeby powiedzieć ile krwi popsuła ta osoba przez parę lat. Na setki propozycji wyjść na wyciągnięta dłoń zawsze było nie. To w odpowiedzi jest już tylko tolerancja a raczej otwarta niechec bo humory przeniosła na dziecko.spróbuj polubić taką osobę.

Gdyby ktoś usilnie, mimo mych odmów, namawiałby mnie na coś, czego nie lubię, czego nie chcę, co jest dla mnie nudne, to przyjemnych uczuć do tejże osoby nie żywiłabym. Gdyby jeszcze osoba ta nazywała to wyciągniętą dłonią, to uznałabym, że albo nic o mnie i moich upodobaniach nie wie, albo stara się wyprowadzić mnie z równowagi. Sporo krwi ta osoba swym zachowaniem by mi napsuła.