Pomoc - Netkobiety.pl

A ja o tym sądzę to, że ona z nim się mizia od dawna i tyle. Wyskoczyła z tym gejem, bo chciała grać na zwłokę,żebyś się nie dowiedział. Już cię nie chce, odkochała się, koniec. Magiczna granica 5 lat, u mnie było tak samo...zamiast powalczyć i naprawiać, odkochał się i po kilku tygodniach był z kimś innym. Zycie. Daj sobie z nią spokój, nie posklejasz.

No oczywista oczywistość że ten kolega żadnym gejem nie jest.
Laski lubią mieć różnych kolegów w obwodzie, i ona również klasycznie czyni, że tylko kolega, że im świetnie się gada. Gdyby był gejem to nie poświęcała by mu tyle czasu, po prostu nie marnowała by się ta gdzie nie ma żadnych potencjalnych korzyści. A na bank by nie kończyła relacji z powodu kolegi geja, no bo co to za zamiana, wyszła by na stratną kobiety tak nie robią.
Z drugiej strony wciskanie kitu że jest gejem jest tak banalne i nieprawdopodobne że aż możliwe, no bo jak by laska miała tak kombinować to pewnie postarała by się o coś bardziej wyszukanego.
Chociaż ch*j wie, możliwe że Autor tak zadżumiony uczuciem że może mu wciskać cokolwiek byle by było na niego, a może już ma tak wywalone że jej wisi czy to łyknie czy nie, jak wywalone to zawsze brak szacunku, toteż można nieraz nasłuchać się idiotyzmów i ściem które nieraz są obrazą dla inteligencji spławianego samca. Ale raczej panna poleciała na motylkach tak wysoko że widocznie oddycha rozrzedzonym powietrzem, to też może nawet nie była wstanie wydumać czegoś logicznego.
Autorze, twój konkurent powinien wiedzieć że robi z niego geja, a jak gej faktycznie to możesz spróbować się przekwalifikować na czas experymentu i sam zacząć do niego świrować, w końcu zarzuciła Ci żeś o geja zazdrosny, może jak sama zacznie być o geja zazdrosna to wykaże więcej zrozumienia dla Ciebie i jakoś się dogadacie.
Powodzenia
Pozdrawiam

Tak, Ktosiu właśnie tak jest. Ja sobie podzieliłam ludzi na dwie grupy, na tych, którzy znajdują tę jedyną osobę na całe życie i na tych, którzy całe życie są w kilkuletnich lub kilkumiesięcznych związkach. Ci , którzy mają tę jedyną, znależli ją w różnym wieku i sobie trwają do końca życia....a ci drudzy zaczynają, kończą, zaczynają i znowu kończą...mój były zrobił tak po 5 latach, kiedy właśnie zaczynał się prawdziwy związek, czyli to o czym piszesz, wspólne rachunki, pranie, małe kłótnie, plany...po prostu zakochał się w innej i zaczął od nowa...oby był szczęśliwy i to była ta jedyna, bo ja z kolei myślałam,że to ten jedyny. I jestem sama i nie wiem nawet czy jeszcze mi się chce w coś wierzyć i czekać.

Na dole strony działu Masz: Utwórz nowy temat, tam kliknij

Smutne, to co piszesz. Nie podejmuj jednak decyzji pod wpływem emocji, one z czasem miną a decyzje, które podejmiesz będą konsekwencją na dalsze życie. Uspokój emocje i nie pij alkoholu, bo jedynie wzmaga emocje. Wyjazd na tydzień będzie dobrym pomysłem, przemyśl sobie to wszystko jeszcze raz. Tutaj na forum jest wielu zranionych ludzi - wiem, że to nie jest pocieszeniem ale może pomóc. Jest taki watek: http://www.netkobiety.pl/t67911.html zajrzyj tam.

Tak, tak. Alkohol odchodzi na boczny tor bo to tylko mnie niszczyło, fizycznie i psychicznie. Miałem bardzo ciężką noc, ciągle załamka. Śniła mi się, byliśmy razem-szczęśliwii. Szkoda że to tylko sen. Przyjechałem do pracy, znów na to wszystko patrze. Akwarium, płytki które sobie wymarzyła.. Jest ciężko. Staram się o niej nie myśleć ale te starania na nic. Nie myślę o niczym innym niestety. Już mam tego dosyć. A myśl że ona jest z kimś innym wywołuje spustoszenie w moim organizmie. Nie radzę sobie, to jest pewne. Kiedy o 17skończę pracę (boże jak wytrzymać do tej godziny?), wrócę do domu i dalej nic. Nigdy nie myślałem że będzie mi tak ciężko przez Kobietę. Uzależniłem się od tej miłości, od niej. Zamknąłem się na wszystko, była tylko ona. A teraz jak już jej nie ma to nie ma sensu.

Przedwczoraj znajomy powiedział mi że widział ją jak się z nim całuje i prztula się do niego. Wiiedziałem o tym a jednak rozwaliło mnie na nowo... Rozmawiałem z nią dzisiaj przez telefon, o dziwo odebrała, a raczej oddzwoniła. Z tego co się dowiedziałem to, to że muszę sobie jakoś ułożyć życie, że nie była ze mną szczęśliwa i że mam więcej nie dzwonić. 5 lat razem, wydawało mi się że wspaniałych. To co była aktorką przez ten cały czas? Zostały mi tylko po niej płytki i meble do nowego mieszkania.... ahh gdyby była taka ręka z nieba która mogłaby mnie po prostu zwyczajnie zabrać mnie stąd tak bez pamięci, tak jakby nie było człowieka. Co raz częściej rozważam nad samobójstwem, trzyma mnie przy życiu rodzina, że nie mogę odwalić im takiego tematu... Ale to jest jedyny sposób żeby uciszyć myśli, ból którego mam już dosyć...

Ja mam 24 lata, ona 22. Wszystko się sypie, moja mama dzisiaj miała stłuczkę, tate zza granicą okradli. A mi się zepsuł bus, którego używałem do pracy i zostawiła mnie Kobieta mojego życia. Niesamowite! To już chyba więcej nie może się stać.// Okłamywała-ok, ale mieliśmy chwilę ,w których byliśmy razem i byliśmy szczęśliwi. Trwało to przez większość naszego wspólnego życia. Nie byliśmy tylko parą, ale również "ziomkami" do wszystkiego. I ja i ona narzekaliśmy na znajomych, starczaliśmy sobie do czasu... Dla niej teraz jest to wszystko takie proste.. A gdzie stwierdzenia którymi rzucała podczas rozstania: "nie wyobrażam sobie żebym z kimś innym była, żebym się przytulała, całowała z innym, nie mówiąc już o seksie". 17 stycznia wybieraliśmy razem farby do mieszkania, jutro jest 17 marca, wystarczyły dwa miesiące i jest już inny i teraz sobie wyobraża?! Boże jakie gówniane życie.

Gdybym tylko mógł, potrafił nie robiłbym tego. Moim marzeniem jest wrócić do normalności, zapomnieć tak całkowicie, najlepiej że kiedykolwiek była taka osoba. To jest przerażające że kobieta, która jest całym życiem, potrafi się tak odizolować. Nie zadzwonię, nie napiszę już. Limit wyczerpany, przekazałem wszystko co chciałem przekazać. Myśl że ona teraz całuje, przytula się do niego jest na tyle destrukcyjna dla mnie, że poważnie wolałbym nie żyć;/ Dodam że jestem w jakimś tam ryzyku DDA- wyczytałem dopiero po rozstaniu, za mocno ją Kochałem, Kocham i będę...

Przepraszam, nie daję rady. Ludzie pomóżcie, to jest jakaś tragedia:( Biorę leki uspokajające, jedną po drugim. Jest bardzo źle. Gdzie szukać pomocy? Ona teraz z nim, jest szczęśliwa. Nie przeżyje przecież to był "Kotek z mych snów". Nikogo bardziej w życiu nie Kochałem i nikomo bardziej nie ufałem..

Pytanie tylko jak? mieszkamy od siebie bardzo blisko, na wsi. Mamy bardzo blisko do siebie, od mojej pracy do jej dzieli mnie kilka kilometrów. Myśl że ona jest tak blisko a ja nie mogę nnic zrobić jest przerażająca. Chyba muszę wyjechać.. tylko zostawię firmę która dobrze prosperuje, to boli. Pierwsza prawdziwa miłość się pospypała, pierwszy interes razem z nią..?

Ja zaprosiłem ja 5 latek temu do swojego myśle zajebistego życie. Ale dallem sie złapać w pułapkę.. Dlatego teraz tak się katuje..  jestem typowym przykładem poświęcenia się kobiecie na 100 procent. Wszystko dla niej. Marzenia? W pewnym momencie przestałem marzyć. Marzenie o wspaniałej Kobiecie która będzie trwać na dobre i na złe, w życiu nie oklamie, nie zdradzi chyba nie jest zbyt odpowiednie na ten moment... chodzę do pracy, zarabiam pieniądze pytanie tylko po co mi one? Przecież szczęścia nie dają. Nimi nie wyleczę samotności, bólu i żalu. Ahhh tragedia, w życiu bym nie pomyślał ze będę w takiej sytuacji. Przyśniła mi się, ze wróciliśmy do siebie.. ze było jak dawniej. napisałem jej to, sam nie wiem po co, musiałem, chciałem. Odpowiedz: przestań do mnie pisać. Zrozum ze ja nie chce mieć z Tobą nic  wspólnego. No i dziękuje. 17 stycznia-faktura za farby które kupiliśmy razem i cieszyliśmy się jak dzieci! 16 marca nie chce mnie znać, ma innego... pytam kur*** co jest nie tak..

Tak czytałem. Okłamywała mnie ale jak wysiedzieć w miejscu kiedy ona się z nim teraz widzi, spotyka, całuje i cała gama innych rzeczy które robią. Właśnie siedzę w miejscu... Nikomu nie zrobiłem nigdy krzywdy, tak mi się wydaje. Działałem na różnych frontach charytatywnie. Wiec za co życie mnie karze? Gdzieś na forum czytałem żeby nie próbować wypierać z siebie wspomnień przecież były wspaniałe. Ok zgadzam się, tylko po co je pamiętać skoro ranią na każdym kroku, walczę w taki sposób ze jej nie było, nie wydarzyka się nigdy w moim życiu. Podpowiadam mózgowi ze nie pamięta nawet jej twarzy bo jej nie było. Słabo z tym wychodzi.

To nie życie Cię karze tylko sam siebie karzesz.

Kiedys przezylem cos podobnego jak ty. Laska byla ze mna, po czym na swoje urodziny zaprosila mnie o mojego “nastepce“ nie uprzedzajac mnie o tym ze nie chce byc ze mna.

Przerabialem przez prawie rok wszystko o czym piszesz. Byly drugi, woda, zaczely sie fajki. Probowalem sie zabic.

Jak wielkie szczescie ze mi sie nie udalo. Na powierzchnie wyciagnela mnie obecna zona. Dala mi prawdziwa milosc, trojke wspanialych dzieci, zycie ktorego kazdy moze zazdroscic. Jestesmy jak dwie polowki przekrojonego jablka. Zadne nie jest kompletne bez drugiego.

Na ciebie tez czeka twoja polowka jablka. Teraz cierpisz bo wydaje ci sie ze straciles ta ktora nia byla. Ale to tylko zludzenie. Ta wlasciwa poswieci dla ciebie wszystko, a ty w zamian gotow bedziesz zaprzedac dla niej dusze. Ale tylko tak- ty dla niej i ona dla ciebie. Bez kompromisu, bez polsrodkow.

Teraz moja zona jest o trzydziesci lat starsza niz gdy ja poznalem. Dla mnie nadal jest ta cudowna dziewczyna ktora kiedys tam spotkalem. Ja dla niej nadal jestem przystojny jak Apollo, choc piecdziesiatka na karku spowodowala, ze klata zsunela sie do pasa.

Gdybym wtedy, trzydiesci lat temu, sie zabil, nie dawalbym dzis zlotych rad ludziom takim jak ty, a moje miejsce przy najcudowniejszym czlowieku na swiecie zajalby jakis dupek.

Dzień dobry,
trochę wyżej opisywałem swoją sytuację. Udało mi się przez te lata żyć szczęśliwie, spotkać wielu super ludzi. Jednak ciągle miałem ją gdzieś z tył głowy. W związku żadnym nie byłem, choć spotykałem się z różnymi Kobietami-zawsze to nie to. Kontaktu z bohaterką tematu nie miałem wcale, pisała tylko życzenia na urodziny i święta-ja nie odpisywałem.  Aż do 10 maja tego roku...
Przyjechała do mnie do pracy, w sumie nie wiedziała czy tam będę. Jak mówi przez te lata ciągle o mnie myślała, nie łapała kontaktu bo wiedziała że jej nienawidzę. W końcu się zdecydowała, przyjechała. Zobaczyć mnie, porozmawiać. Zaczęliśmy się spotykać, jest pięknie, wspaniale tak jakby te lata nie minęły a znalibyśmy się ciągle.
Po rozstaniu przez te wszystkie dni, aż do tej pory myślałem czy jeżeli byłaby szansa być razem odpowiadałem sobie: TAK, aż do teraz.
Rozmawiałem z nią wielokrotnie dlaczego to co się wydarzyło pomiędzy nami miało miejsce, dlaczego tak zrobiła te 4 lata temu. Wczoraj ponowiłem rozmowę. Tłumaczy się że ja zaczynałem dorosłe życie a ona chciała jeszcze czegoś więcej, czegoś innego. Mówi że żałowała bardzo tego co się stało. Trwało to z tym gościem parę tygodni i się skończyło. Później jakiś czas była z kimś innym ale to nie było to. Twierdzi że to tylko ja jestem jej jedynym.. Jak powiedziała: "Ty masz żal do mnie, a ja do siebie"
Zastanawiam się co mam robić. Wiem jednak o tym że nawet jeśli teraz przestałbym się spotykać to byłoby mi od nowa ciężko. A co jeśli zostanę w tym i po czasie ona zdecyduje że to nie ma sensu i znów zostanę sam-będzie jeszcze gorzej.
Mętlik w głowie, milion myśli.
Ludzie doradźcie, myślicie że takie rzeczy się zdarzają. To ma jakikolwiek sens?

Tak, nie mogłem się zalogować na to konto. Myslałem że nie uda mi się trafić w hasło, jednak się udało. Przepraszam za podwójne konto.

Są 2 wyjscia: 
Wchodzisz z nią w związek z chłodną glową, organizujesz przyjęcia, przedstawiają jej najatrakcyjniejszych kumpli i obserwujesz.
2 opcja:  nie robisz nic i idziesz do terapeuty by dowiedzieć się czemu idealizujesz babkę co nie jest tego warta.
Zapytaj ją czy powód dla którego to zrobiła zniknął i poczekaj na drobiazgową odpowiedź.
Najlepiej zapytaj na pismie, czyli by musiała to dokładnie opisać , parę razy,.
Obstawiam że jak przeczytasz zeznanie z 10 razy to dostrzezesz plątanie się.
Miłej zabawy .

Autorze witaj ponownie na forum. Znowu masz bajzel w głowie a to nic dobrego dla ciebie nie rokuje. Nie przetrawiłeś zdady ( uczuciowej, psychicznej, fizycznej) i wciąż tkwisz w tym co było kiedyś z tamtą kobietą. Od razu powiem Ci że nic z tego nie będzie, ona ma skłonności do zdrad (okłamywała, oszukiwała, zwodziła, zdradzała) traktując Ciebie jak coś tymczasowego (było mineło jest następny) a ty tkwisz w marzeniach o całkowicie innej kobiecie. Jak sam napisałeś ona zniszczyła wszystko co budowaliście i ona nagle zerwała całkowicie z tobą mając innych. Ty tkwiłeś cały czas w matrixie. Dlaczego tak postepuje teraz ? wyrzuty sumienia, najlepsza opcja na męża (nie kochanka), opinia o niej dyskwalifikująca na stały związek ( kto zdradził zrobi to - robiła to). Daj sobie spokój z nią , było mineło i już się nie wruci. Ty zawsze będziesz pamiętał o jej zdradach i postępowaniu co do ciebie a ona będzie uważała że może tobą pomiatać a i tak wybaczysz. Chcesz tego, niepewności, huśtawek emocjonalnych, nerwów ? I jeszcze jedno tak na marginesie jakbyś myslał o seksie z nią = badania na różne choroby bo nie wiadomo co i z kim ten jej ,,gej" robił a hiv to popularne raczej wśród tej grupy największego ryzyka nie wspominając o innych chorobach. Ona kiedyś wybrała i to świadomie innego a ty sie nie zminiłeś chyba na tyle by być z wyglądu, charakteru innym człowiekiem?

Chłodna głowa, ehhh. Jak ktoś napisał już na tym forum, na razie latamy 30cm nad ziemią, więc te obserwacje to musiałby być bardzo długotrwały proces- na który jeśli zdecyduję to oczywiście wezmę radę do siebie.
Nie wiem czy to do końca idealizowanie, serio się dogadujemy super i widzę to z dwóch stron. Sama o tym mówi.. Ludzie o tym mówią, tak jak mówiłem jakbyśmy znali się te lata, których nie było. To ma magie.
Pytałem, zawsze powód jest ten sam.. Dorosłe życie, chciała czegoś innego niż ja w tamtym czasie. Jak określa spotkania z tym gościem to była droga do ucieczki ode mnie, podobno jedyna bo nie dawałem jej spokoju.

Możesz mieć racje, ale też nie musisz. Wczoraj chciałem skończyć nasze spotkanie, skończyło się jej łzami w oczach i moim: przemyślę.
Mam w głowię: ok, kończę te spotkania-wiem że będę żył ze świadomością że mógłbym być teraz obok Kobiety mojego życia.
Druga strona, tak jak pisałem i piszesz Ty: a co jeśli znów się tak wydarzy?
Kurde sam nie wiem co tu robić, porażka to wszystko!

Ale jak trwało to z tym gościem przez parę tygodni? Przecież on gejem jest.
To co niby między nimi trwało?
Dla paru tygodni zabawy z innym, zrezygnowała ze związku z Tobą z dnia na dzień. Bez żadnego problemu.
A gadki o tym, że jesteś jej jedynym ... błagam. Rzeczywiście jesteś jedynym - widocznie żaden inny nie pozwolił zrobić z siebie głupka w takim stopniu.
Jesteś jej jedynym, ale porzuciła Cię bez mrugnięcia okiem dla innego, no logiczne przecież.

Pytasz, czy takie rzeczy się zdarzają? Ależ oczywiście, że się zdarzają, mamy u nas na forum mnóstwo takich historii. Jak to napisał ostatnio w innym wątku paslawek - ona sięga do starej szuflady emocji, po sprawdzony plaster. Tym właśnie dla niej jesteś.

Nie wierzysz chyba w te brednie? Porzuciła Cię dla innego, po to, żeby potem myśleć o Tobie codziennie i wzdychać, że jesteś jej jedyną miłością.
I zrozumiała to oczywiście dopiero teraz - kiedy przez lata nie udawało się jej z innymi facetami.
Dodatkowo przyjaciółka nie jest naprawdę żadnym dowodem na jej prawdomówność. Naprawdę, nie wymaga to wielkiego trudu, żeby rzucić - ej Kaśka, potwierdź w razie czego Śmieszkowi, że ciągle ci o nim mówiłam.
Tyle są warte jej zapewnienia.

Jednak najbardziej niepokojące i zwyczajnie wstrętne, jest to:

Człowiek, który zdradza i porzuca, a jednocześnie przerzuca winę i odpowiedzialność za to, na swojego partnera - jest odrażający.
I to jest bardzo, bardzo zły prognostyk na jakąkolwiek poprawę i przyszłość.
Ktoś, kto nie ma poczucia przyzwoitości, kogo nie stać na szczerość, a jedynie na wyświechtane banały rodem z gimnazjum - nie rokuje na stabilnego partnera.
Jeśli ktoś zdradził, a zależy mu na powrocie, potrafi się do tego przyznać, przeprosić, starać się wyjaśnić powody, jednym słowem - stać go na szczerość.
A Twojego ideału na szczerość nie stać. Jedyne co Ci serwuje, to bzdury dla 14-latków, och byłam z Jaśkiem, ale cały czas myślałam o Tobie Piotrusiu, on się dla mnie w ogóle nie liczy, to nic dla mnie nie znaczy.
Sam zobacz jak to brzmi. Żałośnie i głupio.
A Ty się dajesz łapać na ten tani, emocjonalny haczyk.

To nie jest żadna magia, żadne przeznaczenie i żadna miłość.
Macie po prostu emocjonalny, hormonalny haj, który zdarza się każdemu, każdy miał kiedyś motyle w brzuchu, tylko oczywiście nie każdy ze zdradzaczem.

Jedyna szansa dla Was, to byłaby jej szczerość, prawdziwa skrucha, i praca nad sobą i nad Waszą relacją.
Tymczasem zamiast tego mamy teksty dla nastolatków, wyświechtane frazesy i próby przerzucania winy za jej nieuczciwość i niewierność na Ciebie.
W mojej ocenie - bardzo słabo to rokuje.

Faktycznie śmieszek z Ciebie.
Kobieta Twojego życia.
Obeszła się z Tobą bezwzględnie i okrutnie. Zdradzała i obarczyła Ciebie winą za to. A na dodatek po tym wszystkim i w trakcie tego wszystkiego - to Ty biegałeś za nią, błagałeś, płakałeś i przepraszałeś, choć powinna to robić ona.
I teraz nadal nabija Cię w przysłowiowego balona. Widać nisko cenisz samego siebie, żeby taką kłamczuchę czynić kobietą swojego życia.

Raczej nie miała możliwości obserwować, nie miała pojęcia co się u mnie dzieje. Jak sama mówi, myślała że jestem z kimś w związku.. Boję się że tak jak piszesz, plany nie wyszły spróbuję wrócić do niego. Po paru spotkaniach mówiła że nie wierzy w to że te spotkania są szczerze z mojej strony, że pewnie chcę się zrewanżować, zemścić i zostawić później.. Ale ja jestem rozjechany, od 4 lat tak nie miałem..

Po pierwsze autorze ty już z nią jesteś tylko teraz mózg włączył czerwone światełko i zastanawiasz się czy nie uciekać.

Ona nadal nie jest z Tobą szczera nadal Ciebie obwinia swoimi wyborami - Ty chciałeś żeby wasz związek szedł do przodu i się rozwijał- co jest normalne a ona z tego robi Ci zarzut.
I zobacz co ona Ci mówi w oczy - "ona chciała czegoś innego".
Czytaj chciała popróbować inne modele facetów i to dosłownie(byłeś jej pierwszym?)posunęła się do kłamstwa, oszustwa, zdrady i tym obwinia Ciebie. Minęło 4 lata czy na pewno tych modeli już jej wystarcza i nie będzie innych?
Masz teraz dylemat bo wiesz jak było i co zrobiła, teraz mózg ostrzega że może to się powtórzyć - czy się powtórzy nikt tego nie wie.
Tamtej kobiety już nie ma to jest inna osoba.

W takiej deklaracji typu "Ty na pewno myślisz żeby się odegrać na mnie"  oprócz niby lęku ,szukania ochrony i bezpieczeństwa, może też być komunikat nie ufam Ci bo nie ufam sobie ,"sama możliwe że bym się odegrała na Twoim miejscu za to co zrobiłam i zasłużyłam w moim mniemaniu" - niezła zasłona taka prawie szczera .
Nie zwróciłem uwagi na jej wypowiedz która dużo mówi o niej. Musiał bardzo zle ciebie potraktować (o wszystkim nie wiesz pewnie) i przez 4 lata ,,zabawiać" skoro sama zdaje sobie sprawę że nie powinno jej to na sucho się upiec. Przez 4 lata nie mieliście kontaktu z sobą i jak przy zdradach zdradzający domyśla się tyle co wierzchołek góry a reszta jest milczeniem chyba że ,,przyjaciółka " lub ,,przyjaciel" coś chlapnie jak było. Tyle czerwonych chorągiewek co do niej załopotało więc wyjdz na chwilę z amoku i się zastanów a zrobisz i tak jak TY uważasz bo w końcu konsekwencje wyboru poniesiesz Ty. Spróbuj się dowiedzieć coś o niej ale nie od tzw przyjaciółki. A może rzeczywiście dostała po ,,dupie" od życia, zobaczyła że kolejne motylki u absztyfikantów oprócz seksu nic więcej nie oferują i zmądrzała, kto to wie ? Nie musisz się od razu oświadczać, żenić i mieć dzieci ( z tym uważaj !). Obserwuj, analizuj, dowiaduj się. I jeszcze jedno czy jesteś wstanie nie tylko wybaczyć jej czynów ale i zapomnieć ? oraz zastanów się w czym jest ona taka wyjątkowa tak naprawdę bo to co teraz robi to może być kolejna jej gra. W koncu świetnie przed odejsciem (zdradą) przed tobą grała rolę zakochanej.

Jak chce dać szansę, to niech daje, tyle że na własną odpowiedzialność. Oboje nie ułożyli sobie życia z kimś innym w tym czasie więc wiadomo, że wtedy idealizuje się pierwszego partnera/partnerkę. To jednak szybko życie weryfikuje. Zdrady się nie zapomina. Można wybaczyć ale nie zapomnieć. On wie, że nie może jej ufać, ona że nawaliła i on może chcieć zemsty. Marne fundamenty.