Jak faceci reagują na podryw przez kobietę? - Netkobiety.pl

Pod warunkiem, że dziewczyna by im się podobała.

Wiecie, no chyba tak... już długo jestem sama, czekam aż coś "się trafi", ale że się nie trafia, to widzę, że muszę wziąć sprawy w swoje ręce. A jak mam budować luźną znajomość z kimś kogo widzę w autobusie albo na ulicy i nigdy więcej nie zobaczę?

Lilka, mam 27 lat i od dwóch lat jestem sama. Wiem, jestem młoda i mam kupę czasu na poznanie, ale nie o to chodzi. Nie chcę czekać nie wiadomo na co, a do tej pory czekałam, tylko w końcu kogoś poznać. Życie mija, a drugi raz młodości nie będę miała.

Jasne, zgadzam się, ale mimo wszystko po dwóch latach bycia singielką brakuje mi drugiej osoby, mimo że dobrze mi w życiu i fajnie spędzam czas. Wydaje mi się, że facet nie spadnie mi z nieba i muszę sama pomóc, stąd moje pytanie

Fajnie, że chcesz wziąć swoje życie uczuciowe w swoje ręce. Facet może spaść z nieba, ale nie musi, więc dopomaganie szczęściu jest jak najbardziej ok.

Ale mam wrażenie, że Ty się zabierasz do całej sytuacji nie jakbyś chciała szczęściu dopomóc, ale jakbyś chciała je wykopać choćby spod ziemi. A tak się jednak nie da.

Masz swoje różne zainteresowania - tam się rozglądaj za facetem do rozwojowej znajomości. Zagadaj, zapytaj, poproś o radę/pomoc - i daj się sprawom potoczyć. Jak masz ochotę zaprosić faceta na randkę z marszu (czy to na przystanku czy na siłce) to zaproś - ale może być różnie, nie masz pojęcia jaka będzie reakcja. Czy może trafić ci się tak facet życia? Może, mnie się trafił (co prawda on zapraszał), ale nie musi. To nie jest tak, że jak wycałujesz 100 żab, to jedna z nich napewno okaże się księciem.

Dlatego pytam o zdanie facetów, bo tak mi się wydaje, że nie mielibyście nic przeciwko Randka to inna sprawa, ja też na randce mogę być niezadowolona i nic z tego nie wyjdzie i pewnie wiele byłoby takich sytuacji, ale chodzi o samo stworzenie sobie szansy. A o tym, że prawie wszyscy są pozajmowani dobrze sobie zdaję sprawę, wokół nie mam żadnego wolnego, przyzwoitego faceta. Ale będzie coraz gorzej, więc chyba lepiej szukać w wieku 27 lat, niż 37 lat.

Wiesz, są różni faceci i różne podejście do tematu. Jeden szuka szarej myszki do upolowania a inny szuka twardej babki Da się to rozpoznać po pierwszym kontakcie. Grunt to się nie zrażać po pierwszych niewypałach i działać dalej.

Bądź aktywna, uśmiechnięta, zadbana, wesoła a nim się obejrzysz będziesz miała więcej adoratorów niż "moda na sukces" odcinków

Może po prostu facetów onieśmielasz? - atrakcyjna, zadowolona z siebie kobieta owszem, jest obiektem męskich marzeń, ale czasami takich niedoścignionych, na nutę "świetna laska, ale szans u niej nie mam".

Dlatego warto wychodzić z inicjatywą, dać facetowi znać, że jak najbardziej szanse ma.

Oj tam, nie trzeba być pięknością, by onieśmielić mężczyznę, szczególnie jak sama nie otaczasz się facetami o dużej pewności. A kosza można dostać i dla tego, że facet obawia się, że "nie podoła" związkowi. Albo - dużo częściej - dlatego, że między dwójką ludzi nie zaiskrzyło zwyczajnie. Wnioskowanie na tej podstawie o swoim poziomie atrakcyjności może być zwodnicze.

Trzeba przyznać, że większość ludzi jest "przeciętnych". Wszyscy adonisi/nimfy na zdjęciach wyglądają dobrze bo za tym zdjęciem stoi sztab ludzi - od mejkapu, ubioru, oświetlenia, po fotografa i jego umiejętności wyciągnięcia "dobrego profilu"

To, że Ty piszesz, że jesteś przeciętna nie znaczy, że nie onieśmielasz facetów - tak samo większość fotomodelek jest (dla mnie) brzydkich np - Kate Moss, ale przy odpowiedniej "obróbce" jest fotogeniczna i na swój sposób... piękna

Działaj, działaj, działaj... życia szkoda na marnowanie czasu

Działaj ale "bez spiny" Od siedzenia na tyłku tylko tyłek spłaszczysz a tego nikt nie lubi

Moim zdaniem (mogę się mylić bo nie mam doświadczenia) wszystkie kursy, tańce, zloty typowo nastawione na "naukę" w danym temacie nie są przeznaczone do poszukiwania swojej "połówki". Inny cel, inny target... że tak powiem

Piszesz, że internet nie "pomógł"... to może te popularne "fast date"? Wiem, że to jak w makdonaldzie... ale jest spontan

Autorko - ależ można działać na luzie W taki sposób, by nie sprawiać wrażenia, że się szuka faceta na już-teraz tylko jest się otwartą na owe znajomości i ciekawą ich rozwoju.

Moim zdaniem i z doświadczenia moich koleżanek różnego rodzaju kursy są ok - pod warunkiem, że pojawia się na nich sporo facetów. Optymalnie, żeby facetów było więcej niż kobiet, bo wtedy każda dużo bardziej przyciąga uwagę. Speed-dating, jakieś imprezy dla singli - to też jest jakaś opcja. W zasadzie każde miejsce i okoliczności są dobre, pod warunkiem, że sprzyjają interakcji. Dlatego ja zawsze byłam sceptyczna zagadywaniu na ulicy/przystanku, bo wtedy zwykle nie ma się czasu na więcej niż udzielenie odpowiedzi na pytanie o godzinę.

Nie, ja jestem wysoką brunetką czyli nie tylko ja wyrywam na siłowni xD

Bo to forum czytam już od dłuższego czasu i widzę, że wypowiadają się panowie, a z żadnym męskim forum nie miałam do czynienia. Ale dobry punkt Krejzolka

Ale słuszna uwaga, nie wpadłam na to, żeby celować bezpośrednio do celu z tym że wydaje mi się, że facetom schlebiałoby to, gdyby zagadała ich na ulicy jakaś dziewczyna, nawet gdyby im się nie spodobała i nawet gdyby byli w związku. Super pomysł, na forach jeszcze faceta nie szukałam

Gary jak poderwać 32 letnią trenerkę fitnes ?

Podrywanie to proces, który nie zawsze musi zakończyć się sukcesem Poza tym cała rzecz w tym, żeby nie być aż tak oczywistą. Podrywanie samo w sobie jest niezobowiązujące. Bo co to w ogóle znaczy poderwać kogoś? Mnie się wydaje, że Tobie bardziej chodzi o to jak uwieść faceta.  Do całej sprawy  podchodzisz zbyt zadaniowo. Szukam, okazja, znajdę. Nie w tym rzecz.

Jak byłem młody to też nie łapałem chyba... Tak czasem jest.

Dla mnie kluczowe jest bezpośrednie zainteresowanie drugą osobą. Rozmawiam z kimś, rozmawiam... a nagle ona ni z gruszki ni z pietruszki pyta spod jakiego jesteś znaku zodiaku. To znaczy, że myślała jaki jestem. W drugą stronę tak samo -- można rozmawiać z koleżanką z pracy neutralnie, można rozmawiać długo, na różne tematy poboczne, ale w ogóle nie zwrócić na nią uwagi -- na jej osobę, tego jaka ona jest. To odróżnia flircik od zwykłej rozmowy.

Może to nie przeszkoda? Liczy się człowiek a nie skąd jest ...?

Pewnie masz rację, ale może ma Muzei zainstalowane i panienki na tapecie mu się zmieniają.

Wydaje mi się, że masz kontakty, rozmawiasz z mężczyznami, ciągle i ciągle jest jakaś nowa okazja. Zanim "złowisz rybkę", to jednak się trzeba napracować -- zarówno w sieci jak i w realu. Ciągnąc tę analogię... rozmawiaj rozmawiaj z chłopakiem, bądź wesoła i otwarta, i jeśli on objawi zainteresowanie Tobą, to wtedy połknął haczyk, czyli wędkę trzeba szarpnąć i "zaciąć", czyli wtedy konkretnie zainteresuj się nim samym. Powinien takie oczywiste zainteresowanie i otwartość zauważyć.

Jak będziesz coś proponować w stylu kawy, kina czy spaceru, to rób tak, aby on mógł się łatwo wycofać, a Ty nie poniosłaś porażki... Przykładowo lepiej nie pytać "Czy pójdziesz ze mną po pracy na kawę?", bo jak usłyszysz odpowiedź "Yyyyy... nie wiem, muszę kupić jedzenie dla kota..." to będziesz zdruzgotana.

Lepiej powiedzieć "No dobra... to wracajmy do naszych obowiązków, ale po pracy czasem chodzę do kawiarni czytać książkę, więc jeśli Ty też miałbyś dzisiaj albo kiedyś czas, to może razem pójdziemy porozmawiać, pośmiać się, miło spędzić czas bez sztywnej atmosfery tutaj w pracy... Daj znać i pamiętaj o tym. ". On powie "Okej" -- i kiedyś się odezwie albo nie odezwie... albo powie "O łął! Ale super -- to chodźmy już dzisiaj". Nic nie stracisz, propozycja padła, on się może łatwo wycofać, nie zepsujesz relacji w pracy.

Marcin Adept Szabelski odpowiada na takie pytania.

Dobrze.

Bądź inwazyjna, ale nie kamikadze. Jak łowisz rybę, to najpierw robak wisi na haczyku, nie szarpiesz tym robakiem jak oszołom, tylko robak jest i czeka (= kobieta chętna i otwarta)... dopiero jak rybka złapie haczyk, to wtedy się szarpie wędką (= można bardziej otwarcie się zainteresować, coś zaproponować, nawet powiedzieć, że się kogoś lubi czy się podoba wprost -- na tym się nie traci). Oczywiście robak musi wisieć tam gdzie jest ryba, bo ryba do robaka sama nie przyjdzie.

no to jak ja mam 29 i już po nowym roku 30 to tylko mnie zakopać w dziurze, bo już mnie nic nie czeka

widać, że jesteś zdesperowana. nie wiem czy ty wyznaczyłaś sobie cel typu: wyjść za mąż do 30stki czy coś w tym stylu? skoro ja czuję po postach, że kręcisz się wszędzie za facetami to oni to wyczuwają zdecydowanie bardziej.

szczerze powiem, że 5 lat temu w cale nie miałam większego powodzenia niż teraz... a może nawet teraz jest większe i wbrew pozorom są to mężczyźni na wyższym poziomie niż ci sprzed kilku lat. a jeszcze jedno, jeśli facet jest wolny i zainteresowany poznaniem kogoś to wg mnie sam się rozgląda i szuka wolnej kobiety. tak zaobserwowałam

Wiecie, mnie się wydaje, że znalazłabym szybciej, gdyby więcej facetów było wolnych. A ja ciągle napotykam zajętych, a wolni nie są zbytnio interesujący. Wczoraj byłam na piwie z kolegami z pracy, wszyscy w związkach. I po pijaku rozkminialiśmy, dlaczego jestem sama, bo oni gdyby byli wolni, to by się mną zainteresowali. Myślę, że to strzał w sedno, mało już jest wolnych i interesujących. Kobiety upolowały już tych fajnych Zdesperowana nie jestem, przeciwnie, gdybym było to brałabym pierwszego lepszego, a nie wiążę się z kimkolwiek, kto się trafia, jednak robię jakąś selekcję. Dzisiaj byłam na kursie tańca towarzyskiego dla singli, a tam koleś z obrączką. I oczywiście do pary trafił się mnie Chyba faktycznie zostaje ten speed dating, żeby przynajmniej spotykać wolnych.

Mężczyźni też robią selekcję.
Poza tym wyczuwają, i to bezbłędnie, takie podjeście jak Twoje. Co to znaczy "upolowały". Zlituj się Przecież to wieje mega desperacją na kilometr.

Może zamiast polować, spróbuj być bardziej interesująca?  I nie mam tu na myśli pojawiania się w określonych miejscach.  Co masz do zaoferowania, prócz tego, że wymagasz, żeby ktoś się Tobą w końcu zainteresował?

Ględzisz o tym szukaniu faceta w stylu starszych ciotek podczas spotkania rodzinnego dopytujących się w kółko bratanic/siostrzenic czemu jeszcze nie wyszły za mąż i czy "kogoś mają"

Nie czuję desperacji w zielonej_nadziei. Po prostu szuka dziewczyna jakiegoś mężczyzny z którym mogłaby żyć. To normalne. I uważam że powinna to robić maksymalnie intensywnie, pracować i pracować, przełamywać swoje lęki, szukać kontaktu. Wszystkimi możliwymi środkami, metodami. Szczęściu trzeba pomóc.

No tak, zajętych skreślam, dlatego mówię, że już nikogo nie ma Nie czuję w sobie ani grama desperacji, dziwne że tak to odebraliście. Gdyby napisała dziewczyna, że nie ma chłopaka i nic w tym kierunku nie robi, też pewnie byście skrytykowali, żeby zadbała o siebie, wychodziła z domu, uśmiechała się... a to właśnie robię. Desperatka złapałaby się pierwszego lepszego, który by ją chciał, a ja się nie łapię. SonyXperia, wydaje mi się, że prędzej mogę odstraszać tym ile w życiu mam, co osiągnęłam i jaka jestem niż wzbudzać myśl, że niczego nie oferuję

Harvey, z takim wsparciem musi się udać ;D Nie wszyscy fajni są zajęci mówisz... jeśli jakiegoś takiego znasz to wiesz gdzie mnie szukać

Może po prostu staraj się poznawać ludzi, a nie szukać partnera. Raz, że możesz poznać wartościowych ludzi, może znajdziesz ciekawe znajomości, może nawet przyjaźnie. Idąc dalej, prostą matematyką, czym znasz więcej ludzi tym większa szansa, że któraś z tych osób ma znajomego, który może się Tobą zainteresować i Ty nim. Ewentualnie wyjdziecie gdzieś razem, gdzie spotkasz kogoś odpowiedniego. Co by nie było, czym więcej ludzi wokół, tym większa na to szansa.