"Czy możemy zostać na stopie koleżeńskiej?" - kto tak miał - Netkobiety.pl

W sumie nie wiem po co piszę, chyba aby się pożalić i poczytać wasze opinie, historie.
Otóż nie mam szczęścia w miłości (jak chyba wielu ludzi), miałam kilka niewypałów z różnych przyczyn, ale nie w tym rzecz. Od dłuższego czasu byłam sama, szczęśliwa, wszystko się układało i w końcu pojawił sie on, a w sumie nie pojawił, bo znamy sie w sumie od dziecka, nigdy sie jakoś bardzo nie kumplowaliśmy, po prostu mamy wspólną znajomą, wiec od czasu do czasu się widywaliśmy. Nigdy nie byłam nim zainteresowana, nigdy nawet bym o nim nie pomyślało, jako kimś więcej, ale od kilku miesięcy pisał do mnie dzień w dzień, sugerując że mu sie podobam, zawsze miałam go za porządnego, raczej spokojnego faceta, wiec mimo mojej początkowej niechęci, polubiłam go. Zaczęliśmy się spotykać, widziałam jak mu zależy, starał się, pomyśłam, że chyba w końcu poznałam kogoś fajnego. Zaczęliśmy się całować, przychodził do mnie na stancje, zostawał do późna mimo że wcześnie rano musiał wstawać, ogólnie wszystko układało się dobrze. Zjechaliśmy na weekend do naszego rodzinnego miasta, miał przyjść do mnie sobotę (nie widywaliśmy sie często przez jego szkołe), a potem mieliśmy razem z tą znajomą i jego kolegami iść do pubu Nasza wspólna znajoma o niczym nie wiedziała, wiec zapytałam jak mamy sie przy niej zachowywać, zaproponował że na razie jako znajomi, co było mi na rękę, bo nie chciałam z tym nagle wyskakiwać, chciałam poczekać jak to sie dalej potocz. I moja intuicja nagle podpowiadała mi, że coś jest nie tak, nie odpisywał mi przez długie godziny, okazało sie że był z kumplami, wiec okej rozumiem, nie musiał wtedy siedzieć na fejsie, jednak zawsze nawet w takich sytuacjach pisał, potem przez całą sobote sie nie odzywał, mimo że miał do mnie przyjść, zapytałam sie czy wszystko w porządku i że miał do mnie wpaść, jego odpowiedź, że był zajęty, ale nie wierze, że nie znalazłby minuty aby mi o tym napisać, wkurzyłam sie, wtedy on mnie zapytał czy możemy zostać na stopie koleżeńskiej, że nie chce związku, zapytałam, że skoro nie chciał nic poważnego, to po co to zaczynał, stwierdził, że myślał że mu sie odmieni, jednak tak sie nie stało, chciał abysmy się kolegowali, potem pisał o imprezie u niego, a ja stwierdziłam, że jednak nie przyjdę. No i po prostu jest mi przykro, bo nie wiem o co chodzi, jestem zaszokowana, że osoba po której bym sie nigdy tego nie spodziewała tak postąpiła, tak nagle, bez żadnej konkretnej przyczyny... Powoli zaczynało mi zależeć, przyzwyczajałam sie do tych naszych rozmów, do tego że jest, a tu nagle koniec. Nie była to jakaś poważna znajomość, dopiero sie rozkręcała, wiec szybko mi przejdzie, jednak teraz jest mi przykro, bo nie rozumiem czemu...