On dużo zarabia - więc mu wszystko wolno... - Netkobiety.pl

To może rozwód?
A przed ślubem jak było?

Ale ten Twój mąż jest super. Nie dość, że bogaty, to jeszcze jaki wygadany. BRAK SZACUNKU!!!!!.

Rola życiowa? Bo jemu - za przeproszeniem, jak to mawiała pewna moja znajoma - dupa groszem zaśmierdziała.
To przestań ogarniać dom, zrób tyle ile potrzebujesz dla siebie a on niech je z garów w zlewie jak braknie czystych. Czy macie dzieci? Jeśli nie, to na Twoim miejscu poszukałabym sobie drugiej pracy np. popołudniami, albo zapełniła inaczej czas np. jakiś kurs, szkolenie itp. tak żeby jak najmniej przebywać w domu. A jak zacznie narzekać, to mu powiedz, że się rozwijasz zawodowo, a on niech zatrudni pomoc domową - przecież go stać. Ciężko się będzie dogadać z paniskiem.

Aneta ja bym miała wywalone i przestała robić cokolwiek, bo z takimi burakami jak Twój mąż nie ma się co cackać. Ewentualnie zatrudnij panią do sprzątania, która raz w tygodniu przyjdzie i ogarnie bajzel- w końcu stać Was na to. Twój mąż ma trenera personalnego , Ty będziesz mieć własną sprzątaczkę

Jest duża dysproporcja między waszymi zarobkami. Skoro on tyle zarabia i bałagani, to stać go na zatrudnienie gosposi. Kojarzysz film "Rodzina zastępcza" i Alutkę? Pół żartem pół serio, popracuj nad nim Natomiast buractwu ja mowie stanowcze NIE. Ja dużo robię w domu, ale wystarczyłoby takie właśnie stwierdzenia, że to mój obowiązek, bo Pan i Władca pieniądze do domu przynosi i jemu się należy i byłaby wojna. Ale ja to w ogóle jestem taki osobnik, że mogę z własnej woli kopać doły i robić za kilka osób, ale jak widzę że mąż/partner/ktoś robi podobnie. Albo jak robi tyle, ile akurat może i ogólnie czuję się kochana i szanowana. A jeśli ktoś próbuje mi coś narzucać, wmuszać, ustawiać itp to przegiął ;p

Nie chce być w jego oczach kurą domową. Która nie ma nic innego do roboty niż sprzątanie za nim.

Fajny temat, dowód na to o czym kiedyś czytałem nie powinno być dużych dysproporcji w związku, a mianowicie: wykształcenie np. ktoś ma podstawówkę, gimnazjalne, czy nawet średnie, a druga strona wyższe już jest problem wiele razy takie coś widziałem i w realu i w sieci z tematów na forach.

Dysproporcje w statusie materialnym kto ile zarabia, w tym temacie mamy do czynienia rzeczywiście z przepaścią jeśli chodzi o kasę ty około 3000 on około 12000. To przepaść, w psychologi też kiedyś czytałem facet czuje się fatalnie jeśli zarabia mniej od kobiety, powinien mimo wszystko przynosić więcej, ale tutaj jest duża przepaść.
Jednak teoria teorią, praktyka praktyką nie powinno być zgrzytów o takie rzeczy i tym bardziej podkreślania.

To w czym on Ci tak pomaga, skoro w domu w ogóle? Pierze, pracuje,gotuje?  W pracy Ci pomaga? Nie jest dobrym człowiekiem ktoś, kto poniża najblizszą osobę.  Więc Twój mąż nie jest dobry.

Prawda to co napisałaś. Facet ze zdrowym ego szczery po pierwsze nigdy nie wypomni żonie co robi i ile zarabia, a po drugie nie powinien tak się obnosić ma pewien śmietnik w głowie. szkoda babeczki ja np. w przyszłości również chciałbym pracującą dziewczynę, a później żonę czy będzie pracowała w sklepie czy przekładała papierki w biurze za takie czy inne pieniądze nie ma znaczenia, na pewno nie będę szyderował czy coś, ale nie chciałbym kury domowej.

Czy to znaczy, że nie macie wspólnego budżetu, Ty dysponujesz tym co Ci zostanie i on analogicznie też?
Na wakacje on poleci na Bora - Bora, a Ty spędzisz wczasy "pod gruszą", czy wszystko zależy od jego łaski i dobrego humoru?
Chyba powinnaś od nowa ustalić zasady, wspólna kasa, wspólne decyzje i opłaty np. za pomoc domową.
Przy takich dochodach męża mogłabyś być księżniczką, która leży i pachnie, Ty jednak pracujesz, więc jeśli masz robić wszystko w domu, to przynajmniej przeznaczaj swoją pensję na przysłowiowe waciki. Oczywiście nie jest to zdrowy układ, Twój mąż stosuje wobec Ciebie szantaż ekonomiczny, a wymuszanie na tobie obowiązku sprzątania brudów i bajzlu po nim jest po prostu chamstwem.

Teoretycznie gdyby zona więcej zarabiała powinna mu w takim wypadku dać mopa fartuch i do roboty

Tłumaczyłam mu grzecznie, że ja również pracuję i dodatkowo sprzątam, gotuje itp. I owszem mogę raz za kiedy po jego wymyślatym jedzonku posprząrać, ale nie na zasadzie -ja brudze ty sprzątasz. Tylko dobrze bybyło jakby umył za sobą albo poprawił cokolwiek za swoją dupką...
to oczywiście gadka, że nie muszę pracować i starczy mi wtedy sił i czasu na sprzątanie za nim bo to rola kobiety. A rola mężczyzny to dużo zarabianie.
Czasami mam wrażenie, że zachowuje się jak mały chłopiec któremu potrzebna jest mamusia.

Niech dorzuci Ci jeszcze tysiąc, to zatrudnisz sobie sprzątaczkę.

Wybrałaś sobie na męża bogatego buraka - teraz ponosisz konsekwencje. On się nie zmieni, co najwyżej zagryziecie się wzajemnie. Chyba, że Ty ustąpisz - na jego zmianę nie licz, taki charakter i taki model rodziny wyniesiony z domu.

Dla mnie nie ma kompromisów w takich sytuacjach.

WuWu, ja to rozumiem, u mnie w domu też zawsze było tak, że kobieta dbała o domowe ognisko, a mężczyzna o pieniądze. Taki model rodziny.

No i wszystko by było OK, gdyby odpowiadało to obu stronom. Autorce to nie odpowiada, więc jakieś rozwiązanie znaleźć musi.

On-WuWuA-83, zgodziłabym z tym, co piszesz, ale jest kilka zastrzeżeń. Przede wszystkim takie rzeczy uzgadnia się przed ślubem - omawiamy nasze wymagania itp. Wtedy nikt nie czuje się nagle rozczarowany i oszukany. Jeśli facet więcej zarabia i dużo więcej dokłada do budżetu, to dla mnie byłoby naturalne, żeby więcej od niego robić w domu. Jednak w tym miejscu dochodzi kolejne "ale": buraczany sposób zachowania. Czym innym jest porozmawianie czy poproszenie, by to kobieta więcej robiła w domu, a czym innym wymaganie, żądanie tego i stawienie jej na równi ze sprzątaczką (zwłaszcza pod względem wydawania poleceń). Dla mnie taki podział brzmiałby rozsądnie, ale nie w przypadku, gdzie facet księżniczkuje i ciężko mu wytrzeć sok, gdy go rozlał albo schować kubek do zmywarki. To nie wymaga żadnej roboty, ale świadczy sporo o szacunku do partnerki.

Moja mama też zajmowała się nami i domem, ale nikt jej nie traktował jak ścierki. Wprost przeciwnie. Tutaj nie chodzi o to, że włożenie garnka do zmywarki to olbrzymi problem. To właśnie nie jest problem, więc jeśli facet oczekuje, że kobieta będzie latać za nim ze ścierką, to według mnie już brak szacunku. Może niech jeszcze zostawia ubrania na ziemi w miejscu, gdzie się rozbiera, a żona będzie to sprzątać? A może nie chce mu się spłukiwać wody w toalecie i żona powinna to robić? Gotowanie, pranie, sprzątanie, prasowanie - jak najbardziej po wspólnym uzgodnieniu. No ale są jakieś granice przyzwoitości.

Na jego miejscu po prostu porozmawiałabym z Autorką i jeśli nie podoba jej się zajmowanie się domem, to zatrudniłabym sprzątaczkę i to jej płaciła, a nie żonie.

A tu w męską czyli jest remis

Aneta, no niestety przede wszystkim to Ty musisz cos zmienic, a nie maz. Zmiany zaczyna sie od siebie, nie od innych.
Dopiero wtedy i maz ewentualnie cos zmieni - albo i nie, ale Ty moze bedziesz mogla z tym zyc, albo sie rozstaniecie.
Inni ludzie sa zazwyczaj nie po to, zeby spelniac nasze wymagania. To my musimy szukac dla siebie takiej drogi, ktora prowadzi nas do spelnionego zycia.

Jesli bedziesz tylko urzadzac mu awantury, to jemu moze sie to oczywiscie tez znudzic.
Nie widze nic zlego w tym, ze on ze swoich zarobionych pieniedzy korzysta.
Tobie przy tym, jak slusznie zauwazyl On-Wu-Wu, tez nie skapi. Doklada Ci wiecej, niz Ty zarabiasz. Na co ida te pieniadze? Dlaczego, jak inni tu podsuwaja, nie zatrudnicie za czesc tej sumy kogos do sprzatania?

Moim zdaniem tematem miedzy Wami sa wlasnie pieniadze, a przede wszystkim wladza, jaka one umozliwiaja. Wlasnie o to walczycie - o wladze, kto przeforsuje swoje. Masz tu temat do przerobienia.

Przede wszystkim zdecyduj sie, co jest dla Ciebie wazniejsze - jego pieniadze, czy Twoje samostanowienie o sobie.
Bylabys gotowa z rezygnowac z dostatniej egzystencji, ktora Ci w koncu maz zapewnia, na rzecz siebie i swojego samostanowienia bez koniecznosci podporzadkowywania sie jemu nawet, jesli mialoby to oznaczac kiedys koniec zwiazku?

A moze potrafisz zrezygnowac ze swoich wymagan, zeby on po sobie sprzatal, bo wazniejsze sa dla Ciebie te inne korzysci, ktore masz ze zwiazku z nim?
To jest mozliwe, bo to glownie Twoje ego urzadza rebelie na temat  tego sprzatania, a nie fakt Twojego przepracowania czy inne rzeczowe argumenty.

Nie chce twierdzic, ze jego zachowanie jest bez zarzutu, tylko mam wrazenie, ze to Ty masz cos do uporzadkowania u siebie wewnatrz. Sytuacja zewnetrzna jest tylko symptomem.
Wyglada na to, ze wszystkiego na raz miec nie na razie nie mozesz.

Nieźle, na prawdę nieźle.... ;D
W innych wątkach po ich krótkiej lekturze niektóre kobiety obwieszczają, że ten facet to alkoholik albo ćpun ^^ ale tu Niobe już wgl. poleciała z koksem hahaha - autorka będzie miała przynajmniej dwójkę dzieci, mąż ją zostawi po 15 latach dla innej i z alimentami na dzieci oraz to, że nie będzie miała pracy.
Powiedz Niobe gdzie takie magiczne kule sprzedajo też chcem taką ^^

Chyba deko odleciałaś? Przyznaj się

Albo jakimś dupkiem, głupkiem idiotą czy debilem itp. Myślę, że jakby zebrać wszystko do kupy to była by i z tona takich "kamieni" ;D

Chyba sobie jajca robisz. Tamte forum jest wulgarne i instruuje jak zrobić z kobiety zależną od faceta ścierkę.

U nas nie ma czegoś takiego.

Autorko, jak jestem chora, to olewam sprzątanie na jakiś czas, a na obiad robię coś szybkiego. Mój mąż pracuje od rana do wieczora i chamstwem byłoby, gdybym o godzinie 19, po jego powrocie z pracy fizycznej, wymagała od niego ugotowania, posprzątania i zajęcia się dzieckiem. W zupełności wystarczy mi zrobiona przez niego kanapka z jajkiem, ciepła herbata. Czy zrobi coś więcej, zależy od niego. Świat się nie zawali, jak pozmywa się na drugi dzień, odkurzy, czy podłogę umyje.

Podobnie jak on. Jest bankomatem.

Ktoś dobrze napisał, że możecie zatrudnić gosposie. Pieniądze bardzo psują ludzi. Twojemu mężowi pewnie się wydaje, że jak zarabia aż tyle to nic więcej nie musi. Znałam chłopaka, który wyszedł z biedy. Znalazł pracę w Anglii. Mówił, że jak miał słaby miesiąc to miał ok. 20 tys złotych. Później to mu tak się poprzestawiało w głowie i tak musiał zaszpanować, że jak mu wydawano reszte w bilonie to jej nie brał. On był sam, ale z tego co wiem to nic w domu nie robił, miał właśnie kogoś do sprzątania.

Nie do mnie, ale odpowiem - mąż płaci za wszystko, mieszkanie plus opłaty i jeszcze co miesiąc przelewa żonie na konto 3tyś.

Sporo pracuje, ale o jego wkładzie i pracy nie ma mowy w postach Autorki. Jest tylko narzekanie, że nie robi tyle, ile ona by chciała.

Autorko, dlaczego nie poszukasz sobie lepiej płatnej pracy? Zacznij zarabiać więcej, zafunduj sobie gosposie i niech sprząta po Was oboje.

P.S Troski i miłości za żadną kasę się nie kupi, przykre, ale prawdziwe. Po co Wy w ogóle ze sobą jesteście? Co robicie razem?

Sądzę tak jak napisała wyżej Cyngli. Jeżeli mąż płaci za dom, wakacje, a do tego sam kupuje sobie jakieś specjalne jedzenie, to po co wyciągać od niego dodatkowe 3 tys.? Na tipsy? Ponad 2 tys. własnej wypłaty na waciki to jest bardzo dużo. Mnie zwyczajnie byłoby głupio na miejscu Autorki i od tego bym zaczęła. Według mnie to trochę hipokryzja narzekać na faceta, któremu zawdzięcza się wszystko (a raczej pozwala się mu to zawdzięczać). Jeśli chce się być równym, to trzeba się na równi zachowywać. Nie da się mieć ciastka i zjeść ciastka, a Autorka chyba właśnie tak by chciała. Żeby było jasne - potępiam burackie zachowanie faceta, o czym już napisałam. Niemniej jednak to Autorka pozwala mu na tę przemoc ekonomiczną, bo lubi dostatnie życie. Mam wrażenie, że chce od nas recepty jak mieć dalej te 3 tys. miesięcznie + za wszystko płacone, a jednocześnie żeby mąż traktował ją po partnersku, a nie jak kupiony przez siebie sprzęt.

Ale gdzie widzisz lekceważenie? Napisałam, że to jest bardzo dużo i spokojnie można za to żyć. A Autorka nie jest w stanie, chociaż nie musi do niczego się dokładać, ani za nic płacić. Potrzebuje dodatkowych 3 tys. od męża. Pod tym względem to jest pensja na waciki, bo przecież nie na połowę rachunków czy wspólne paliwo do samochodu. Z punktu widzenia męża nie ma znaczenia czy Autorka pracuje, bo i tak jest jego utrzymanką w pełnym tego słowa znaczeniu.

Przesadzasz. Jeśli ona zarabia 2300 brutto, jak rozumiem, i placi z tego za własne potrzeby, typu fryzjer, kosmetyki, ubrania, etc. i do tego jeszcze kupuje jedzenie, to wiele to to nie jest. Nic dziwnego, że jej dopłaca, żeby życ na jakimś poziomie. Poza tym co to w ogóle znaczy dopłaca? W końcu to domowy budżet  - wspólny. No i co to znaczy, że ona mu zawdzięcza wszystko? Bo on znacznie więcej zarabia? Jeśli on stosuje przemoc ekonomiczną, to co ona może zrobić poza odejściem?

Zlitujcie się! Babka dysponuje co miesiąc kwotą w wysokości 5300zł, a Wy wyjeżdżacie z przemocą ekonomiczną...

Jakby jej grosza nie dawał od siebie i kazał się dokładać do rachunków z jej pensji, to bym się zastanawiała, ale w tej sytuacji?

Przemoc ekonomiczna nie jest kwestią kwoty. Jeżeli facet dysponuje 10000 - 12000 a na dom daje, wg własnego uznania, 3000 to jest przemoc ekonomiczna.

A gdzie jest napisane, że on jej zabrania pracować?
Nie wydziela jej pieniędzy, ona ma własne zarobione, plus to, co on jej przelewa.
Gdzie i w jaki sposób kontroluje jej wydatki?

Przecież jej jedynymi wydatkami jest żarcie i rzeczy do domu oraz to, co jej się zamarzy. A za 5300 miesięcznie, to można szaleć...

Serio, ludziom się we łbach przewraca. Zdajecie sobie sprawę z tego, że niektórzy dysponują tylko jedną wypłatą i to taką, która nie przekracza 3 tys, a mają do tego jeszcze dzieci na utrzymaniu? Dżizas.

Rozwiązanie problemu jest proste - zatrudnienie gosposi i dalsze życie w tym układzie (bo dla mnie to nie jest związek i zdrowa relacja), albo uniesienie się honorem, znalezienie przez Autorkę lepszej pracy i wtedy żądania od męża pomocy w domowych obowiązkach.

Ona ma swój dochód! Co innego, jakby nie pracowała i miała tylko to, co Pan i władca jej da.

Jak mi mąż powie "Kochanie, może być została w domu, uważam, że tak będzie lepiej", to jest to nakłanianie do porzucenia pracy, czy zwykła sugestia małżeńska?

Demonizujecie pięknie.

Dyskusja kreci się wokół wysokości zarobków autorki i jej męża. Tymczasem to te zdania, z pierwszego posta, są kluczowe:

Pan jasno i dobitnie przedstawił jaka, jego zdaniem, obowiązuje w tym stadle relacja. Czy to przemoc, jak niektórzy sugerują, ekonomiczna? Naprawdę tu o przymiotnik a nie o podstawowe, tak diametralnie różniące oboje, wartości chodzi?

Ja też uważam, że Twój mąż okazał Ci brak szacunku. Poza tym masz rację, że wymagasz od niego pomocy. Co innego, gdybyś była księżną siedzącą na dupie, ale TY TEŻ PRACUJESZ, więc jesteście w takiej samej sytuacji. On pracuje, Ty pracujesz. Dlaczego więc to Ty masz jeszcze dodatkowo zapieprzać z mopem w domu? Albo niech mąż opłaca sprzątaczkę albo niech nagnie się do ustalenia nowych zasad- sprzątania po sobie albo grafiku.
No i co, że on daje Ci kasę? Ty tej kasy tak naprawdę nie potrzebujesz, sama tez byś dała radę za swoją pensję. Mąż daje kasę bo chce, a nie bo go zmuszasz. Daje Ci kasę, żeby to nie wyglądało tak, ze on żyje jak król, a Ty jak przeciętna Kowalska. Taki stan rzeczy jest normalny w związkach. Nienormalne jest to, że on traktuje fakt zarobków jako argument za tym, bo zrobić z Ciebie służkę.

U mnie w domu! Mama pracowała, tata zajmował się domem i nami. Ale mamie też korona z głowy nie spadała, gdy w weekend pozmywała naczynia.
U mnie w domu teraz! To JA częściowo utrzymuję mojego chłopaka (oddaję mu 1/3 mojej wypłaty, bo on chwilowo zarabia za mało, żeby się utrzymać). On pracuje, ja uczę się i pracuję. Oboje mamy mało czasu, ale jakoś nie przyszłoby mi do głowy, żeby powiedzieć mu, że od teraz TYLKO on ma sprzątać, bo ja go opłacam. Prędzej bym się ze wstydu spaliła niż spróbowała go tak poniżyć. Sprzątamy na zmianę.