Libido mojej narzeczonej - Netkobiety.pl

U nas w rodzinie sami psycholodzy i pedagodzy,  radzimy sobie na własną rękę z dramatem tego,że lubimy seks i niekoniecznie cicho.. teściowie w wieku lat 63 też sobie używają, a my im tego serdecznie życzymy- oby jak najdłużej... lilly25... jak Ty dziewczyno życia nie znasz... i to jeszcze na własne życzenie

Czytam i własnym oczom nie wierzę. Szukam wolnego terminu u psychiatry.

A ja się mogę założyć, że nic nie wróci do normalności, a za to znajdą się kolejne wymówki.

Intuicja ;-P

Gdyby go nie okłamała w kwestii rzekomego braku libido i nie oglądała ukradkiem pornoli, to jeszcze można by było łyknąć wersję o krępowaniu się.

Mogła go nawet nie okłamać, tylko użyć niewłaściwych słów. Ktoś nawet tu w wątku też napisał "jak mieszkaliśmy z rodzicami, to mi libido spadło do 0" czy coś w tym guście. A mogło po prostu chodzić o to, że nie ma ochoty na seks w takich warunkach...

Tu przecież nie o wygraną chodzi i o to, kto ma rację.

Nawet, jeśli tak, to sama jest sobie winna.
Jest dorosła i jak czegoś nie chce, to nie musi się na to godzić.

Dziewczyna wie, co robi. Najbardziej mnie ubawiło, że Fruit jak już się przeprowadzą, to będzie udawał niedostępnego, niełatwego do zdobycia, choćby miało to potrwać miesiąc czy dwa.
Dziewczyna w końcu będzie zadowolona, bo nie będzie nawet musiała raz na miesiąc zmuszać się do bzykania z gościem, który jej nie kręci i nie zaspokaja.

To nie jest tak jak myślisz! ;-P

Czyli wg. większości tu piszących kobiet brak seksu przez to, że mieszkamy z moją matką, to tylko wymówka?

Okej, czyli skoro uważacie, że to tylko wymówka, to co jest tym innym powodem, że tak się dzieje?

Parę osób napisało, że mam ją "zabrać do lasu", i porządnie wybzykać? Tylko "porządnie ją bzykałem" już nie raz i nie dwa i ona wie na co mnie stać w łóżku. Nie jestem ani krótko dystansowcem, ani też żdanym gamoniem czy ciapą.

Nie jestem też ciepłą kluchą, traktuję swoją kobietę z szacunkiem i dbam o nią, tak samo ona dba o mnie. Poza tym to nie było tak, że z dnia na dzień przestaliśmy uprawiać seks. W pierwszym roku mieszkania razem było to średnio 4 razy na tydzień, w drugim ok dwa, a w trzecim spadło do jednego razu tygodniowo gdzie przez ostatnie dwa miesiące było to po jednym razie w każdym miesiącu. I niestety gdy jesteśmy w mieszkaniu od 3 lat zawsze ten sam schemat, trzeba włączyć laptopa, zapomnieć o tym, że mama  chodzi po mieszkaniu i starać się być cicho. Jak byliśmy na wakacjach w ciepłych krajach dwa tyg. to było bardzo ostro w łóżku między nami. (np. wylewała na siebie olejek i mogłem robić z nią co tylko chce). I było to w czerwcu. Niestety w domu przez to że musimy być cicho tak się nie da. Sory ja jestem facetem czyli teoretycznie powinienem mieć "wywalone" czy ktoś słyszy, ale zawsze po seksie mi głupio potem iść np. do kuchni po coś i spotkać mamę. No nie wiem, po prostu nawet ja nie czuję się komfortowo. Tylko wiadomo facet myśli najpierw członkiem, a po fakcie głową.

No ale ok. skoro to nie mieszkanie z moją mamą ją zniechęca, to w takim razie co? Póki co się ze mną i z jej wymówką nie zgadzacie, to w takim razie co innego to jest?

NIE mozna tego wiedziec, dlatego nie radzilabym sugerowac sie opiniami osob ktore o intencjach/uczuciach obcej osoby, znanej zaledwie z opisu wypowiadaja sie z taka pewnoscia.

To jest serio NIE w porzadku pisac -"Na bank Cie nie pozada, szuka wymowek, klamie".

Przez ponad 2 strony czytasz dywagacje w stylu "to matka czy nie matka", żeby w końcu napisać, że jak jesteście poza domem to w waszym łóżku jest wszystko ok?
A nawet jak to w końcu napisałeś to nadal sie zastanawiasz o co chodzi???
Lubisz rozważania dla rozważań czy co?

Źle zrozumiałeś,  ja uważam, że główną przyczyną było mieszkanie z Twoją matką.

Ona chciała zamieszkać osobno, wiedziała,  że to działa kiepsko. Szkoda tylko, że postępowała bezjajecznie, bo ja bym się wyprowadziła nie czekając na Ciebie. Mnie też od takiego seksu by wszystko opadło. A 3 lata to szmat czasu. Czasem warto nad kasiorę przedłożyć komfort.
Czy jej chęć wróci, nie wiem, ale jak Cyngli podejrzewam, że to nie będzie takie proste. Żal o olewanie jej potrzeb może podświadomie w niej tkwić.
I faktycznie z tym jej zadowoleniem z Waszego seksu też bym się jeszcze zastanowiła. Brak satysfakcji bywa kluczowy.

I Twoim zdaniem to jedyne słuszne podejście? To przykro mi, mam inne. Jako osoba trudna i niezależna wolałam podorabiać się może dłużej, ale część zarobków przeznaczyć na wynajem zapewniający komfort i spokój. Życie jest tu i teraz. Mieszkanie "na swoim " to nie tylko nieskrępowany seks, ale też  po prostu życie całkowicie po swojemu,  co rzadko jest możliwe w czyimś domu.
Oczywiście, byłyby też inne wyjścia. Zmiana rozkładu mieszkania, by sypialnie nie sąsiadowaly, czy wyciszenie pokoju. Liczy się pomysł i chęci. Czy zwyczajnie zamiast płacić za wynajem kupić na kredyt.
Nie zauważyłam wzmianki o utrzymywaniu żony przez Autora? Chyba że przegapiłam.

Cyngli, "najlepsze" dla niego, moim zdaniem, okazało się złe dla nich. Nie zawsze wyjście najtańsze jest najlepsze. Ona o tym mówiła i tak, mogła mieszkać u swoich rodziców. I to może jeszcze ratuje Autora, że męczyła się, bo jej na nim zależało. Pytanie, czy po tych trzech latach nie przestało? 
Co Ty zresztą z tymi rodzicami? Dorośli ludzie powinni iść na swoje, zwłaszcza gdy mieszkanie rodziców metrażem nie powala. Co innego osobne piętra. To nigdy nie jest proste, wymaga wyrzeczeń, ale się opłaca.

No właśnie.

Co poradzisz, dziewczyna dochodzić nie chce ;p

Ale ja się z Twoim nie kłócę,  Ty z moim owszem

Dlatego mówię: kredyty. Też dla ludzi.
Dlaczego dojazdy? Może w okolich by coś znaleźli.
Grunt to chcieć i umieć pogodzić dobro wszystkich,  nie tylko swoje.
Cyngli, no jak nie chce, jak chce? Nawet bez niego

Bo tu dużo niewiadomych, głównie płacz Autora z powodu braku seksu   takie to...męskie

Brać kredyt w dzisiejszych czasach to czyste szaleństwo.

Ja bym nie taki pewny. mam na koncie mieskzanie z narzeczoną u rodziców. Jak wyjeżdżali na weekend to biegaliśmy na golasa i cały weekend  bzykaliśmy w różnych miejscach domu... Ale tak na co dzień, bywało ciężko  jak dla mnie. Jej to za ścianą przeszkadzało bardzo.

Dla dobra związku należało by znaleźć dla siebie jakiś wspólny kąt i nie mówię tu tylko o miejscu do bzykania się. Taki układ teraz jest już katastrofalny i zmierza szybko w jedną stronę.

Fajnie, że kogoś zainteresował ten wątek. Oczywiście każdy ma prawo do swojej opinii, lecz wiem, że ciężko o taką jeżeli się nie zna sytuacji w 100% tak jak ja.

Jeżeli chodzi o jej zaspokajanie się samej. Nie traktował bym tego kategorycznie jako kłamstwo. To nie jest tak, że ja się jej zapytałem o to, a ona zaprzeczyła. Po prostu widzę historie przeglądarki i tyle. Rozmawialiśmy kiedyś na ten temat, pytałem jej się czy się zaspokaja sama i jeżeli tak to jakie ma fantazje, jak lubi się dotykać, chodzi mi o to, że rozmowy takie między nami były. I potwierdziła wtedy, że tak, i że jak już to robi to tylko jak najszybciej po to, żeby sobie ulżyć, a nie jak nie raz faceci sobie wyobrażają jak kobieta zabawia się sama ze sobą na filmach porno.

Gdyby chciała to definitywnie przedemną ukryć to kasowała by historie przeglądarki. Chyba? A może to tylko moje naiwne myślenie.
W każdym bądź razie, mógłbym się jej o to zapytać, ale nie chce jej "stawiać pod ścianą".

Co do szczerej rozmowy, to mieliśmy taką. I powiedziała mi to, co ja opisałem w tym wątku. Po prostu chciałem się dowiedzieć, co inne kobiety o tym myślą i widzę, że zdania są mocno podzielone.

I myślę, że może niektóre z was mają rację. I ten wątek pozwolił mi to trochę lepiej zrozumieć. Może to prawda, że nie potrafię jej zaspokoić, ale nie powiedział  bym, że to przez to, że jestem kiepski, tylko przez to, że nie mogę zrobić tego tak jak ja bym chciał, bo będzie za głośno. I tu koło się zamyka.

A co do decyzji z przed 3 lat o zamieszkaniu razem z moją mamą. Hmmm, z jednej strony tak, może jakaś część naszego związku ucierpiała na tym, ale wciąż jesteśmy razem, już niedługo minie nam 5 lat. Więc wytrwaliśmy. A dzisiaj oboje jesteśmy podekscytowani tym, że w piątek odbierzemy klucze, więc nie wiem, to trochę smakuje jak nagroda.

Witam po kilku miesiącach.

Postanowiłem, że znów odezwę się w tym wątku gdyż niestety moje i mojej dziewczyny życie seksualne wygląda wciąż tak samo jak przed przeprowadzką. Naiwnie chciałem wierzyć, że naszym problemem było mieszkanie z moją mamą, ale teraz gdy mamy całe mieszkanie do dyspozycji jest wciąż tak samo.

Sam jestem już w kropce i nie wiem co robić. Jest nam ze sobą dobrze jako parze, ale nie ma między nami tej intymności. Rozmawiałem z nią o tym delikatnie, ale dla niej to nie jest bardzo ważny temat. Ona twierdzi, że tak już jest po kilku latach związku. Mnie natomiast nasze życie seksualne w ogóle nie satysfakcjonuje.

Chciałbym z nią porozmawiać dosadnie, ale wiecie jak to jest, że jak mamy do kogoś pretensję to ta osoba jest zazwyczaj na nas zła, zamiast nas zrozumieć, a  ja nie chcę jej krzywdzić. Macie jakieś pomysły jak mógłbym rozegrać taką rozmowę, aby zamiast płaczu i łez było jakieś porozumienie?

Przecież Ci pisałam od samego początku. Kiepskiej baletnicy przeszkadza rąbek u spódnicy. Twojej narzeczonej nie przeszkadzało mieszkanie z teściami. Jej przeszkadza seks z Tobą ogolnie.

Co możesz zrobić?
Porozmawiać i namówić na wizytę u seksuloga.
Dalej znosić życie bez seksu.
Poszukać kobiety, która Cię pokocha i będzie pragnęła bez względu na wszystko.

P.S. Prywatnie myślę, że albo jej nie pociągasz,  albo seks z Tobą nie jest dla niej satysfakcjonujący.

Tak to na pewno prawda. Wg mnie w związku nie ma seksu bez intymność, ale tak samo nie ma intymności bez udanego seksu. Więc to jest zamknięte koło.

Czyli wina leży jednak po mojej stronie? Jeżeli chodzi o nie pociąganie jej, masz na myśli kwestię tego jak się zachowuję czy jak wyglądam?
Bo jeżeli chodzi o satysfakcjonujący seks, to prawdą  jest, że ciężko o taki, jeżeli nasze stosunki są tak nieregularne, człowiek wychodzi z wprawy, i znów się zatacza błędne koło.

Dlaczego tak uważasz?

Jeszcze dochodzi taka sytuacja, że za ok. miesiąc wyjeżdżamy na długo oczekiwany urlop i nie chcę nam go zepsuć. Dlatego powstrzymam się na ten czas od poważnej rozmowy z nią na temat naszego związku, ponieważ wiem, że tym razem rozmowa z mojej strony będzie na tyle poważna, że wszystko po niej może się wydarzyć.

A ja tam uważam ze to naturalny etap w związku i to ze seks zdarza sie rzadziej niż na początku nie oznacza ze pożądanie wygasło. Miedzy mną a mężem po 11 latach tez jest inaczej niż na samym początku. Obecnie zwracamy uwagę nie na ilość seksu ale na jego jakość. Wole 2-3 razy ale porządnie niż 15 razy byle jak. Rozmawialiśmy o tym wiele razy i doszliśmy do wniosku ze praca, stres, zwykły brak czasu i codzienność sprawiły ze na ten seks mamy ochotę rzadziej. Co nie oznacza ze przestaliśmy sie pociągać. Oboje marzymy tylko o seksie miedzy sobą i moj maz stwierdził ze tak długo jak po seks zwracam sie tylko do niego to mu to nie przeszkadza. Mówimy sobie o tym jeśli seksu w danym momencie nie chcemy i mówimy dlaczego. Uznaliśmy to za ważne.
Na twoim miejscu próbowałabym sie dowiedzieć czy brak seksu wynika z braku uczucia do ciebie czy tez jest to spowodowane zwykła codziennością. Ale wiem ze ja bym sie czuła cholernie zraniona gdyby maz uznał ze juz mnie nie pociąga i zostawił mnie bo mu sie seks za rzadko zdarza. Jeśli dziewczyna nie odpycha cię ze wstrętem na każda próbę zbliżenia to ja bym nie zakładała od razu najgorszego scenariusza...

Pewnie i może.
Ja po prostu nie mam czasu na 15 razy i szczerze powiem ze po 4 razie więcej bym miała z tego bólu niż przyjemności. Moj maz czasami nie ma ochoty na 15 razy. Czy to oznacza ze sie nie pożądamy i mamy związek na straty spisać?

no to po co podawać taki przykład?

ja z doświadczenia wiem, że może być dużo i może być wtedy seks jakościowo bardzo dobry
to, że jest mniej, nie znaczy, że nie będzie dobry

Wiecie, zacząłem czytać różne inne wątki na tym forum odnośnie związków, opinii kobiet na temat pożądania do swoich partnerów, i przyznam wam rację, że u nas również problem jest dużo bardziej złożony.

Wiem co nie co o relacjach damsko-męskich i wiem, że w związku z kobietą nie można być ciepłą kluchą bo straci się jej zainteresowanie. I w moim przypadku chyba sam nie zauważyłem, kiedy się takim stałem.

Ostatnimi tygodniami stało się tak, że to ja stałem się osobą która bardziej zabiega o czułość niż moja kobieta. To ja częściej przychodzę ją przytulić, dać całusa. To ja bardziej o nią zabiegam, pragnę jej, i do niedawna wydawało mi się, że oboje jesteśmy tacy po równo, ale teraz widzę, że to ja bardziej się staram na tej płaszczyźnie. Wiem co sobie pomyślicie po przeczytaniu tego. Ale wiem, że zależy jej na mnie bo pokazuje to w inne sposoby.
Dodam, że ja skupiam się na remoncie mieszkania, więc ona dba o to żebym nie chodził głodny, żebym miał zawsze czyste ubrania do pracy, ogólnie dba o mnie. No ale w sumie tak samo ja dbam o nią. Więc może robi to z poczucia obowiązku? W każdym bądź razie jestem facet i o takie rzeczy sam potrafiłbym zadbać, i bardziej potrzebuję tej iskry w związku, po prostu no właśnie potrzebuje, żebym czuł się przy niej jak facet. Może po prostu stałem się za miękki.

W tle tych wydarzeń frustracja przejęła górę nade mną przez co ona zauważyła, że jestem inny, że stałem się bardziej chłodny, chciałem z nią tydzień temu o tym porozmawiać, ale ona to zlekceważyła, bo ona jest zdania, że nie trzeba sobie niczego wyjaśniać. Więc od tygodnia chodzę na nią zły, ona sobie nic z tego nie robi bo wiem, że ona myśli, że nie ma sobie nic do zarzucenia. Wczoraj już sam stwierdziłem, że ok pogadam z nią, ja wyjdę z inicjatywą, zapytałem się czy porozmawiamy, ona powiedziała, że nie, że mogę iść zrobić kawy i obejrzymy sobie film. WTF?

Denerwuje mnie to wieczne uciekanie od problemów przez nią. A we mnie jest dużo złości na temat wielu różnych pierdół, ale co, mam błagać własną kobietę o rozmowę ze mną.....

Tak Ci się tylko wydaje, że u Ciebie jest oczywiście inaczej niż u większości. Każdy tak na początku myśli, a raczej chce myśleć, bo nie chce konfrontacji z prawdą. Bo prawda zmusza do podjęcia decyzji.

Raczej wydawało Ci się, że wiesz....

Jak konkretnie ona pokazuje, że jej na Tobie zależy?

Tak, i pewnie jeszcze z przyzwyczajenia oraz żebyś jej szybko nie pogonił, bo przecież ona taka dobra, dbająca, ciepła, kochająca. Jakby przestała robić te wszystkie rzeczy, wtedy łatwiej byłoby Ci podjąć właściwą decyzję. A tak - jak z tak "błahego" powodu odejść od tak troskliwej i dbającej kobiety? (sarkazm - to jest manipulacja z jej strony, zeby mogła jeszcze trochę poudawać, że miedzy Wami wszystko ok).

Nie jesteś już dla niej facetem. Może jesteś "bezpieczną" opcją, oparciem, providerem, nawet przyjacielem, ale mężczyzną już nie. Kobieta, która kocha swojego faceta, pożąda go. Po prostu ona przestała Cię kochać. I nie masz na to wpływu.

Ona ma totalnie w dupie Ciebie i Twoje potrzeby. Bo one są już tylko i wyłącznie Twoje. WAS już nie ma.

Przyjmij do wiadomości, że ona już Cię nie kocha, a przyjdzie zrozumienie wielu kwestii. Nie katuj się czymś, na co nie masz wpływu.