Czy portale randkowe, to dobra opcja? - Netkobiety.pl

oj spokojnie na wszystko przychodzi czas Happi

Truskaweczka - bo chyba okres studiów jest najlepszy - ludzie w miarę ogarnięci i ze ogromnej maści indywidua
Sam teraz nie mogę sie doczekać kontynuacji na jesień (sytuacja wymusiła dwa lata przerwy na pracę)

ja uciekam już uderzyć w kimono, ale zostawiam nutkę relaksującą na noc

Udanego tygodnia wszystkim życzę

Masz rację. Tak właśnie było. Ludzie dojrzalsi, a przy tym z różnymi osobowościami. Nie każdego polubiłam i odwrotnie, niektórzy traktowali mnie jak przezroczysta, bo i tak bywało w moim życiu, ale właśnie te fajne osoby też poznałam Także ogólnie było dobrze

Muzyka faktycznie relaksująca, fajnie Ja sobie słuchałam też spokojnej piosenki Danii z Eurowizji z 2014 roku. Jak ostatnio pisałam z tego roku wiele piosenek z Eurowizji mi się bardzo podoba.

Idę spać. Kolorowych snów Dobranoc

Był tu na forum taki temat kiedyś. Niestety nie mogę go teraz znaleźć.. Otóż babka miała problem, bo mimo że relacja w ktorej była, spełniała warunki żeby "to" nazwać związkiem (bliskość emocjonalna, seks, wspólne, "na wyłączność" spędzanie czasu- nawet wakacje, plany itp itd.) to jej partner nadal nazywał to uparcie "przyjaźnią" i twierdził że lepiej niech będzie tak jak jest, bo "przecież związki się rozpadają" (!)
Tak jakby sam fakt określenia przez niego tamtej relacji "przyjaźnią" miał ich jakoś zabezpieczyć. I tak jakby w momencie gdyby sie to posypało, to oni by nie cierpieli...
Na forum konkluzja była taka, że on po prostu jest dupkiem i chce skakać sobie z kwiatka na kwiatka wykorzystując "bazę", którą miał z tą dziewczyną i to jest calkiem możliwe, że Tamten traktował tamtą relację jako coś w rodzaju jednostronnego związku otwartego.
Tylko że, skoro mial nieczyste intencje, to po co miałby tak dziwacznie do tego podchodzić? Jeśli jest sukinkotem to co mu szkodziło jednoznacznie się określić, przyznać że są w związku, a na boku robić "swoje" czyli zaliczać kolejne, albo szukać w ukryciu czegos nowego na stałe (jak wiele osób robi i co wychodzi na forum) Czyż nie?
Może tu jest pies pogrzebany? Może dziwaczne podejście tamtego nie jest spowodowane zamierzonym draństwem i ma coś wspólnego z postawą "chłopaka z badoo"? Może oni wierzą w "wielką miłość", w mityczne "coś"(nie mylic z chemią) jakiś magiczny, niewiedzialny pył, który musi na nich "osiąść" i wtedy oni "kochają" (i wchodzą w związek), a jak nie osiądzie to "się nie kochają".
Swoją drogą taka wiara pewnie rozwaliła więcej obiecujących związków niż ich połączyła, ale młodzi często tak mają. Naoglądaja się jakichś filmów, w których dajmy na para w kluczowym momencie oblana zostaje nagle niezwykłym blaskiem słońca, albo jakiś kwiatek rozkwita w pobliżu i to wg nich pieczętuje (na wieczność oczywiście) związek.  Przesiąkają tym i nieswiadomie czekaja na takie "efekty specjalne".
Można o tym poczytać na wiki pod hasłem "milość'/teorie miłości/konstruktywizm społeczny
W każdym razie gość na badoo nadal zagląda, co biorąc pod uwagę jak był/jest blisko z Happi, dla mnie jest niezrozumiałe. Co innego Elle, która nie będąc w związku "zasadza się" (lol) lub/i prowadzi "symultanicznie" X znajomości i trochę na zasadzie selekcji negatywnej, utrąca kolejnych apsztyfikantów, kiedy znajdzie jakieś nieakceptowalną skazę. Ona wie czego chce, wie czego nie chce. Konkret i gotowość na ryzyko mimo obaw, które chyba każdy ma w większym lub mniejszym stopniu.
A on, mimo że ma czego chciał, wszystko mu niby pasuje to nadal szuka na badoo (nie musi pisać) i w realu -jak podejrzewa WuWu pewnie też, czeka pewnie aż mu przy którejś lasce "drgnie serce" lub dostanie jakiś inny "znak". A jednocześnie chcąc "poznawać" Happi , nie wyklucza, że i u niej kiedyś znajdzie ten nieokreślony bliżej decydujący "pozytyw", który przeważy szalę.
Happi też troche tak ma ( to mistyczne "ciepło w piersi"...), ale jest dojrzalsza i nie jest to dla niej decydujące. Dla niej liczą sie w pierwszym rzędzie fakty. Bliżej jej do Elle.
A on to taki archeolog- kopie, kopie i mimo, że dokoła leży już stos skarbów, to on czuje że "to jeszcze nie to", musi Arke Przymierza "wykopać"... W twarz jej nie powie że (póki co) nie widzi w niej tego "czegoś", bo wie, że jak to zrobi to będzie koniec. W efekcie przyciśnięty odwija kolejne "warstwy cebuli"; strach, jakaś "bezwolność", poznajmy sie "lepiej" itp.

Z góry przepraszam za ewentualne nadinterpretacje, nie wyspałem się :p
https://www.youtube.com/watch?v=ElvLZMsYXlo

Sorki, Misiaczki! Wyjątkowo odpadłam wcześniej
Ale jestem teraz :*

Dzień dobry wszystkim

Jeśli o mnie chodzi, to ja nie otwieram się przed rodziną w ogóle, ale raczej oczywistym dla wszystkim jest dlaczego. Miałam w życiu kilka takich osób, przed którymi się otwierałam, niektóre mam nadal, innych już od dawna nie ma. Poznałam też parę nowych. Przy czym u mnie problemem jest fakt, że ja nie mam przed kim się otwierać w rzeczywistości. Wiecie, tak, że ktoś usiądzie obok, a ja zacznę tej osobie mówić te wszystkie rzeczy, które normalnie mogę jedynie pisać. Przez to bardzo ciężko jest mi prowadzić później tego typu rozmowy z kimkolwiek. Bo jestem jak dziecko, które pierwszy raz się komuś zwierza.

Naprędce, nie mogę się powstrzymać, bo napisałeś tak dużo w mojej sprawie, więc... <3
A tak mówiąc o tym drgnieniu serca, właśnie to mnie tym bardziej dziwi, bo on, sam!! mówił mi już dawno temu, że na pierwszych spotkaniach jak mnie widział, to mu się nogi uginały, był oszołomiony, nie wiedział co ze sobą zrobić. Mówił też, że miał tak pierwszy raz w życiu. Podobnie z tym, że nigdy z nikim się tak dobrze nie dogadywał, nigdy tak bardzo nie tracił przy dziewczynie głowy. Ja go nie pytałam o takie rzeczy, on mi o nich mówił z własnej inicjatywy i wiem, że mówił to szczerze. Stąd moje kompletne niezrozumienie dlaczego aż tak się waha. Skoro podobam mu się fizycznie, bo to widać. Skoro podobam mu się z charakteru, bo to też widać, inaczej by ze mną tyle godzin dziennie nie rozmawiał i nie dzwonił czasem po kilka razy w krótkim czasie. Skoro mówi, że coś do mnie czuje. To o co chodzi? Nie potrafię sobie odpowiedzieć na to pytanie.

Kolejny kontakt dobiegł końca. Dziewczyna wydawała się być mądra, konkretna. Trochę żartobliwie pisała o związku niestety wyszło, że ma przeszłość nieudane związki i jest niestety pokaleczoną dziewczyną która raczej szuka pralki do prania żali, brudów powiedziałem, że to jego strata i żeby dała swój numer niestety nabrała wody w usta. Dobrze, że nie słuchałem tego dalej straciłbym, tylko czas. Myśle że najlepiej byłoby poznać taką dziewczynę "czystą" bez przeszłości. Bo z tymi doświadczonymi to straszna depresja... Widzę że 38 stron nabite szkoda, że bardziej z życia, a nie internetu i portali randkowych. A jeszcze na badoo napisały do mnie jedna 40 lat druga 42, 20 i 30 bodaj niestety nie odpisały na kolejne widocznie zazdroszczą mi i już bo innej opcji nie widzę skoro pyta się co robię za granicą itd. One też przebywają poza nimi. Mi się lepiej widocznie powodzi tak przypuszczam i ból tyłka Do usłyszenia... Pozdrawiam.

Tak, poznaliśmy się na portalu randkowym. Generalnie to ja nie chcę go oceniać, bo sama też kiedyś robiłam różne głupoty, jeśli chodzi o ten czas, gdy byłam krótko po rozstaniu. Przy czym nikomu nie dawałam nadziei i to nas chyba różni. Faceci nie musieli mnie pytać, sama obserwowałam siebie i już po dwóch spotkaniach góra wiedziałam czy coś z tego może być czy nie, i ich informowałam, żeby nie marnowali więcej czasu na mnie. Niektórzy nawet sami namawiali, żebym jeszcze poczekała i spróbowała. Nigdy się nie zgodziłam.

Dziękuję! To wiele dla mnie znaczy

A tymczasem chyba nie ma sensu roztrząsać cały czas tego wszystkiego, bo póki nie napisze, nie jestem w stanie podjąć żadnej decyzji, jedynie samej sobie mogę w głowie namieszać ciągłym myśleniem. Więc po prostu poczekam. Najwyżej dam wszystkim znać jak już coś będzie ostatecznie ustalone. Na razie dziękuję za pomoc i wsparcie :*
I oczywiście chętnie z Wami porozmawiam na wszystkie inne tematy

Happi, nadrobiłaś gonciarza?
Jarasz się?

Dzięki dobra kobieto za dobre slowo na poniedziałek (chociaż jestem czujny, bo z Tobą to nigdy nie wiadomo ;)
I za inspiracje muzyczne, bo nie znam sie na muzie jak Ty (musiałem sprawdzić co to breakcore np.),
z ostatnich Twoich najbardziej utkwiły mi w pamięci chyba Lorn i "More like you".
"Wsady" muzyczne :) można też traktować jako komentarze do ostatnich wydarzeń, lub dialog z kimś, ale na innym wymiarze- nie tyle konkretnych osób co jakby ich awatarów. W każdym razie skoro Cię to bierze, to będę uważał ;)

edit
Tym się troche jaram od jakiegos czasu, nie wiem czy to Slam(?), czy rap?
https://www.youtube.com/watch?v=b1S7qTsW5SY

O-ho, ale burza idzie

Naprędce, nie potrzebnie jesteś taki czujny - to był komplement.
(Bez kitu faceci się mnie boją chyba )

Ps. a propos tematu... znowu laski atakują, znów te same . To na pewno love, szkoda że jednostronna

A to, że dzisiaj nie ma Happi jest wręcz zastanawiające biorąc pod uwagę rozwój wydarzeń.

U mnie akurat nie było, ale w Warszawie co mam blisko podobno tak. No a lubię dźwięk burzy

Tak widok też jest fajny, taka siła natury. No, ale w mieście to faktycznie ciężko. Ja też mieszkam w mieście, w średnim, ale jednak.

To faktycznie nieciekawa sytuacja, ale pewnie tak dobrze Ci się patrzyło na burzę, że strachu nie było. Ja miałam pecha w Łazienkach Królewskich jak z facetem chodziliśmy i nas złapała burza. Strach był, bo dużo drzew, więc staraliśmy się szybko wyjść, bo za bardzo nie było się wtedy gdzie schować. No i raz na wyjeździe złapała nas burza, była mocna i też wtedy nie bardzo było gdzie się schronić, szybko szliśmy. No i jakby na chwilę mnie jakby oślepiło i jakby przeszedł mnie prąd - no ale mogło to być wrażenie ze strachu, ale tak to na szczęście nic się nie stało. Tzn ryzyko bycia trafionym przez piorun zawsze jest, ale chyba nie aż tak ogromne, bo jednak te przypadki nie są chyba aż tak częste. My mieliśmy szczęście, bo mógł nas trafić albo ogólnie trafia rzadko, więc nas nie trafiło.

@Truskaweczka, takie historie są najlepsze - zwłaszcza z kimś bliskim

@Cichy, dobra historia

JA miałam podobną, tyle że na Helu.. lata temu. Wyjechałyśmy z psiapsiółą do grupy ludzi nad zatokę helską, zaraz po maturze jakoś, z 1 namiotem dumne i blade. I pierwszego dnia już zaraz po rozłożeniu tego (małego) dziadostwa , jak to na Helu, burza. ale taka po maksie.
Nie było żartów.. Ja byłam przekonana wtedy, że zanim walnie w nas , to kwestia czasu    

A druga akcja, na tym samym wyjeździe, to jak zachciało nam się do Wladysławowa na piechotę po plaży iść, już było widać, że się zbiera na burzę, ale twardo zamiast przeczekać polazłyśmy. Długo by opowiadac co się działo..a z boku tylko las. Niewiadomo co gorsze by się "schronić"

Super akcje też były ale to nie burzowe, jak się poznawało randomowych ludzi tam - surferzy wiadomo,. hippisi..i się z nimi po nocy po lasach łaziło, potem opowieści z Krypty gdzies po ich namiotach, na pomostach, no i schrony poniemieckie tam jeszcze były. Zabawa do rana itd.  ech..super czasy - totalny luz.

@santapietruszka hehehe

@Elle

A teraz takich super czasów już nie masz?

Wiesz, takie przygody można mieć zawsze, w każdym momencie. Chociaż muszę przyznać, że harcerstwo to była jak na razie największa przygoda dla mnie, najwięcej wspomnień, najwięcej się nauczyłem, gdzieś to tam we mnie wyrobiło kręgosłup moralny, zasady, zaradność.

No, prąd wtedy nikt jeszcze o wyłącznikach przeciwporażeniowych nie słyszał, więc jakoś to tak poszło, że mnie skopało z tej wanny, zanim się spaliła instalacja czy coś, ale dokładnie to Ci nie powiem, bo się nie znam - teraz podobno by coś takiego się nie stało, bo właśnie te przeciwporażeniówki by ten prąd wyłączyły... a wanna stoi do dzisiaj podobno Ja nie siedziałam w wannie, tylko na brzegu wanny, a to taka stara była, nie akrylowa, tylko żeliwna czy jakaś, z czegoś, co przewodzi prąd w każdym razie - no i prąd po niej poskakał
A wrzeszczałam potem dobre 5 minut ze strachu ja myślałam, że oślepłam od tego, jak światło zgasło

A co do harcerstwa - ech, jak mi tam dobrze było... ale niestety najdalsze moje wypady to do Siewierza, nikt z nami nie podjął się jechać np. nad morze Ale wspomnienia i tak mam

@Santapietruszka, eee to poważna sprawa. Z prądem nie ma żartów.. Czyli wrażenia ogólnie niezapomniane - gut !  

@Cichy, nie opowiem o tym niestety, bo musiałabym włączyć w opowieść dość charakterystyczne szczegóły tych zdarzeń, gdzie byli świadkowie, a potem byłam "gwiazdą turnusu", a nie zależy mi by mnie ktoś tutaj skojarzył. Zwłaszcza, że była tam pierwsza moja love .. a więc emocje podwójne, jak nie potrójne

Mogę tylko jako drobny 'wgląd' pochwalić się, że zjechałam 1/3 czarnego stoku (zwanego stokiem samobójców) na brodzie, po lodzie, głową w dół prosto w ostre krawędzie skał, a to był dopiero początek tego uroczego dnia

Co do listu, nie skomentuję. Not this time, sorry

A kiedy będzie na to TIME?

A miałaś przynajmniej kask na głowie?

Elle to faktycznie miałaś szczęście. No, ale tutaj już pewnie strach był, a teraz można wspominać.

Cichy Facet, tak w ogóle czytałam ostatnio ciekawe rzeczy np o naszych myślach. No i niby oczywiste jest, ale warto to wykorzystywać, że myśli mają dużą moc, ale mamy na nie wpływ. Często człowiek dużo o czymś myśli i uważa, że nie ma to na wpływu, czasem tak mam, ale faktycznie mamy na to wpływ. Gdy pojawią się niepożądane myśli warto je przerwać, nie dołować się dodatkowo. Nie zawsze wychodzi, ale czasem tak, wiem po sobie. No, a starać się jak najwięcej myśleć o pozytywnych rzeczach. Nie myśleć za dużo o ex, bo zdecydowanie nie jest tego warta

Rozumiem. Faktycznie mogło nie być na to czasu.

Nie było.

Podczas drugiej, równie dramatycznej sytuacji , czas był, ale i tak myśli i głowę miałam zajętą na szukaniu rozwiązania albo wdrażaniu go, inaczej by mnie dziś tu nie było, 100%. Tym razem sprawa dotyczyła miejsc szczególnie podatnych na lawiny.

Bywały sytuacje ogólnie, gdzie to ja prowokowałam spotkania z ludźmi, gdzie nie mogłam być niczego pewna  ale to inny typ 'ryzyka' niż natura, wiadomo.
Teraz te skłonności są wyciszone trochę. W sumie sporo w porównaniu z tym co było.

@hihihi, Truskaweczka śmieję się trochę, bo to ta poważnie brzmi - "Jestem tu z Wami"
Ale wspominam obydwie te sytuacje jako jedne z najciekawszych w życiu. Bo to są momenty kiedy możesz liczyć tylko na siebie: swój mózg spryt, kreatywność, opanowanie i albo to masz albo nara. I serio, czy to nie piękne?
Na pewno sprawiedliwe <yes>

Dlatego Cichy nie szarżuj z oceną kto jest gotowy do związku a kto nie biorąc pod uwagę miejsce w którym sam jesteś

Nie sztuką jest być w byle jakim związku z byle jaką osobą, w którym nic się nie układa, byle być.

Ja w sytuacjach uznawanych za 'kryzysowe' dostaje powera. Swego czasu szukałam pracy o takim profilu i dostałam. Ale dziś wolę być na swoim.
Ale to pewnie i tak kwestia tego o czym wcześniej pisaliśmy - empatia, inaczej rozłożone to mam. Zamiast zalewac sie fala emocji, wole myślec logicznie i działać.

Fajnie Ja akurat tutaj bym się nie nadawała, ale szkoda, że nie można trochę tego wziąć od Ciebie No choć oczywiście samemu trochę też mozna wypracować, ale dokładnie to samo to nie będzie. No, ale świat jest dzięki temu różnorodny

Dalej nie wiem o czym mówisz.
Jeżeli chodzi o wnioski co do relacji Happi, to sama się z tym zgadzałaś.

@EDIT
Już widzę, jak Ciebie nie ruszyłoby takie zagranie. Wycelowanie prosto w emocje.

To co dodałeś to do Elle? No wiesz, każdy inaczej przeżywa różne sytuacje. Grunt, żebyś wyciągnął wnioski, że z takimi kobietami jak była nie da się stworzyć stałego związku. Wiesz, każdy z nas prawie miał takiego byłego czy byłą, ja też miałam nieciekawie z byłym, a jak pisałam potem to zrozumiałam, zerwaliśmy, potem wybrałam fajnego faceta i jest mi dobrze. Każde doświadczenie czegoś uczy.

Cichy co do tego co pisze Elle to zgadzam się z nią. No i tutaj się nie obraź, bo to nie świadczy o Tobie źle. To po prostu oznacza, że potrzebujesz czasu chociażby na nowy związek. Nie da się tak od razu, ja np potrzebowałam pół roku po byłym, a ktoś inny może potrzebować mniej lub więcej czasu. Gdy są w Tobie jeszcze silne emocje, to jeszcze trzeba poczekać. Ja tak samo miałam silne emocje po byłym oczywiście, ale wiedziałam, że to nie ma sensu. Wtedy płakałam, cierpiałam, nienawidziłam go. Silne emocje, wtedy nie mogłabym wejść w nowy związek. Jednak po pół roku było już dużo więcej i próbowałam i tak poznałam mojego faceta. No, a już po roku to było wspomnienie tym bardziej, nie czułam już nienawiści, nie kochałam byłego już kompletnie, już był mi obojętny. Zranił mnie kiedyś, ale emocje opadły. Zawsze tak jest po czasie. A to co było to odległe wspomnienie, ale oczywiście też doświadczenie. Zawsze to czegoś uczy.

Aha rozumiem. Jednak te emocje jeszcze w Tobie pewnie są i trzeba dać sobie czas. Chodzi mi o to, że Wasz związek zaczął się chyba w 2014. Wiem, że skończył się później.

Oczywiście współczuję Ci, że napisała taki list. Zgadzam się, że mogła sobie darować, ale wiesz, takie osoby jak ona tak niestety często postępują. Wiem, człowiek chciałby, by osoby, które krzywdziy rozumiały co źle robiły. Tez tak miałam. No, ale nie ma co na to liczyć, bo wiele z nich po prostu nie jest do tego zdolnych. No, ale tak jak pisze to jest tak, że dla takiej osoby nie ma co się poświęcać, teraz to wiesz, no i tego się nauczyłeś jak wiele z nas, bo i tak to nie będzie docenione. To nie jest tak, że im bardziej się starasz, tym bardziej ktoś będzie szczęśliwy. Jak spotkasz odpowiednią osobę, to po prostu będzie wzajemność, nie będziesz musiał robić wielkich rzeczy, będziesz mógł być sobą, a i ona będzie dawała wiele od siebie. O to tutaj chodzi

Wiem, ale jednak są dziewczyny, które zranią kogoś, bo wyczują, że mogą, a są takie, które nie zranią nawet i wtedy, bo nie umiały by tak zrobić. Ja bym nie umiała, wiesz jak kogoś się krzywdzi, to trzeba mieć mimo wszystko w sobie dużo egoizmu, także tutaj niefajnie. No, ale niektóre młode dziewczyny tak robią, czasem są niedojrzałe. No, ale oczywiście zwykle ludzie robią tyle na ile pozwolimy, no i ciężko nie wierząc w siebie trafić na osobę, która będzie nas szanować. Zwykle trafia się wtedy własnie na takie osoby, które to wykorzystają. Z resztą tu miała Cichego, a też adorację byłego z tego co czytałam w wątku. To że wzbudza teraz w Cichym poczucie winy dla mnie jest żenujące. No, ale oczywiście właśnie chodzi o to, by Cichy wyciągnął z tego wnioski, jak wiele osób z nieszczęśliwych miłości. Czasem serce zabije do kogoś niewłaściwego, wierzymy we wszystko, ale po czasie już człowiek uczy się czego powinien szukać w drugiej osobie. Mam nadzieję, że jak pisałam Cichy będzie się z tego jeszcze śmiał Chociaż nie przeczę, że może być też tak jak piszesz, że i ona się pogubiła. Jednak jak czytałam ten wątek Elle to bardziej niż zagubioną dziewczynę widziałam manipulatorkę. Nie widziałam za bardzo w niej żalu z powodu tego postępowania. A jednak zwykle on się pojawia, jeżeli jesteśmy zagubieni, ale kogoś krzywdzimy. No, ale nawet jeżeli była zagubiona, to i tak wiadomo, że ten związek dobry nie był.

Zgadzam się co do tego zasługiwania na miłość. Tylko myślę, że to da się wypracować. Właśnie w związku z byłym myślałam podobnie. No nie powiem, faktycznie mogły mieć na to wpływ komedie romantyczne. Jednak wyciągnęłam wnioski i już wiedziałam, że od tej pory obie strony muszą starać się w związku. Myślę, że Cichy tez to zrozumie. To nie jest tak, że nie da się tego zmienić. Da się.

@Truskaweczka, niestety Wszechświat , a raczej relacje rządzą się trochę innymi prawami niż w pięknych bajkach Disneya, gdzie każdy na dobro odpowiada dobrem, a na zakochanie odwzajemnieniem, żeby drugiej osobie nie było przykro

Jest inaczej.
Pamiętam gościa, którego jako jedynego faceta w życiu pobiłam - dosłownie. Nie patelnią, nie kablem od żelazka, tylko swoimi małymi ręcami
Czy to była niedojrzałość? Jasne, też. Ale przede wszystkim, wiedziałam, ze MOGĘ sobie na to pozwolić że nie musze sie hamować.
Jakież było moje 'niezdziwienie', gdy na drugi dzień SAM mnie za to przeprosił

Rozumiesz, co chcę powiedzieć?
To nie jest tak, że ja nie wiedziałam, że tak się nie robi.. ani że on o tym nie wiedział.
Chciał tego. Chciał obrywać.
To mu to dawałam, aż mi się nie znudziło.

"Nikt nie zrobi Ci niczego, do czego sam go nie zaprosisz." - mniej więcej tak brzmiało przysłowie, które jest moim drogowskazem w związkach i relacjach.
Kto tego nie rozumie, może opłakiwać bez końca przeszłość, ale świat i tak idzie do przodu i zaprawdę świata (ani innych ludzi) to aż tak nie obchodzi

@Cichy.. Zawaliłeś i nie zawaliłeś.
Będąc chłopcem i myśląc jak chłopiec, nie mając doświadczenia ani wiedzy potrzebnej by "ogarniać" związek, nie mogłeś spełnić roli, do której nie byłeś przygotowany.
"Pierwsze śliwki robaczywki".

Ale powiem Ci więcej, gdyby Cię naprawde kochała, albo inaczej - gdyby była zakochana choć przez chwilę, to sama by Ci podpowiadała co robić, ułatwiałaby Ci, a nie utrudniała.
Tobie się Ciągle wydaje, że "Były podstawy". Nie było. Sama Ci powiedziała na początku, że nie byłes w jej typie. To jest 80% sukcesu - być w typie, bo z tego się bierze 'przewaga początkowa' lub jej brak.
Zrozumiesz to dobitie jak spotkaz kobiete, której spodobasz się z wzajemnością i zobaczysz jaka będzie różnica w podejściu.

Relacje rządzą się takimi prawami jakimi są w nich ludzie, a to nie prawda, że nie ma w tym wrzechświecie ludzi, którzy mają relacje niczym z bajek Disneya. Wiem, że w to już nie wierzysz i to jest w sumie przykre. Spotykając skrzywdzonych ludzi, którzy krzywdzą innych swoją krzywdą sami zostajemy popsuci.

Trzeba też powiedzieć jedno - ona też wiele razy odchodziła, wracała. Powtarzala mi, że nie potrafi być konsekwentna, że traktują ją jak idiotkę, że czuje się gorsza, więc z jej pozycją w tej relacji też nie było kolorowo.
Tak truskaweczka, ona była bardzo zagubiona i dlatego ja wykazywalem się bardzo dużym zrozumieniem i dystansem - przyjmowałem krzywdy i ciosy. Nie sądzilem tylko, że w ten sposób będę tracił szacunek drugiej osoby.

Wiem. Każdy czasem popełnia błędy. Ciekawe jakby to było jakbyśmy od razu wiedzieli jak wszystko robić, ale pewnie na dobre by to tez nie wyszło. No, ale następnym razem postępować lepiej i wtedy jest dobrze. Właśnie co najważniejszego się zgadzamy, że tutaj zabrakło też asertywności, jeżeli ona nie była manipulatorką, to asertywności jej zabrakło. No, ale wiem, często młode dziewczyny takie są. Ona może zobaczy swoje błędy, ale tez nie ma Cichy co liczyć na to, że ona nagle będzie go przepraszać, bo nie każdy jest do tego zdolny. Kwestia charakteru, a i tak muszą iść każde w swoją stronę i nie ma co o tym rozmyślać, to i tak by nie wyszło. Często ktoś dla kogoś jest tylko pocieszeniem, niestety. No i Tobie może chodziło o to, że jak on zmieni podejście, to nikt go nie wykorzysta, ja myślę podobnie, ale też na zasadzie, że te osoby co chcą wykorzystac wtedy będą go omijać, bo będą wiedziały, że nie mają czego szukać, a przyciągnie raczej już lepsze osoby do siebie. Będzie wiedział kogo szukać.

No i jeżeli ona była zagubiona, to i dla niej jest szansa. Jeżeli jednak była manipulatorką, to wtedy ona nie będzie szukała kogoś takiego jak Cichy jak się zmieni, tylko będzie szukała dalej kogoś niepewnego siebie, bo tylko ta osoba spełni jakieś jej "potrzeby".

Cichy Facet to teraz tylko dodam, że pamiętaj, jeżeli dziewczyna myśli o byłym to nieważne czy jest zagubiona, nie ma sensu wchodzić w ten związek. Dlatego, że nie da się, by pokochał nas ktos kto myśli o innej osobie. Może nie być złą osobą, ale nie odwzajemni naszych uczuć. Nie dawaj się więcej tak krzywdzić, bo niestety nie ma cudów i nie ma co wtedy liczyć, że i ona pokocha. Wtedy będzie dobrze