dlaczego się nie zakochał ??? - Netkobiety.pl

Witam Was Dziewczyny,

"mój" ten, który się "nie zakochał" milczy trzeci tydzień. Ja oczywiście też! I nie zamierzam się odzywać, tym bardziej że ostatnia wiadomość do niego brzmiała: "nie chcę mieć z Tobą nic wspólnego". Więc dla zasady, żadne z nas nie ma prawa się odezwać do drugiego.

Ale ja nie o tym...

Chwilę po  "rozstaniu" poznałam faceta. Póki co sam kontakt fb. Jest bratem mojej koleżanki, więc to nic "niewiadomego pochodzenia". Dziewczyny....Facet super. Inteligentny, ta sama muzyka, książki, filmy. Rano dzień dobry, wieczorem dobrano. Super. Ale...to nie on.

Oczywiście, dwa tygodnie pisaniny to nic, nie da się poznać człowieka. Wiem to. Nie wytłumaczę Wam, dlaczego czuję jakbyśmy znali się dłużej. Naprawdę fajny facet. Zna moją sytuację, bo nie chciałam by czuł się jak plaster, nie chcę angażować się w coś by zabić tamto.
On delikatnie sugeruje spotkania, raz zadzwonił na messengera ( oczywiście, podobno niechcący...) a ja ? Stałam wryta, jak sparaliżowana i bałam się odebrać...masakra. Ja nie jestem gotowa.

Co zrobić, żeby nie skrzywdzić Boga Ducha winnego Faceta? On oczywiście wie, rozumie, ale...

Jak wybić sobie z głowy ( i z serca) tamtego....palanta?

Pogoniliśmy się obydwoje...więc proszę nie obrażaj mnie.
Okazji do łóżka nie będzie, bo nie ma takiej możliwości.

Ja nie potrzebuję udowadniania sobie czy on mi się oprze czy nie. Mam trochę więcej lat niż 15, więc spokojnie.

Zadałam inne pytanie w temacie

Nie warto komentować...chociaż Facet to dżentelmen.

Ojeju... ale sie wkopalas. Myslalam, ze to juz za Toba.
Bede szczera... Popelnilas koszmarny blad ale mysle, ze wiesz o tym doskonale. Czym on sobie zasluzyl na takie super urodziny? Poswiecilas tyle czasu i pracy dla niego, a wiedzialas przeciez, ze nie warto. Wiedzialas? Pytanie ile jeszcze razy chcesz dostac po glowie, zeby sie przekonac, ze to nie wyjdzie? Wiem, ze Ci ciezko ale im wczesniej zrozumiesz, ze powinnas sie raz na zawsze odciac, tym lepiej. Zadnych bratowych, zadnych rodzin, jesli to Ci szkodzi w zapomnieniu o nim, a szkodzi ewidentnie. Rozgrzebujesz rany, krecisz sie w kolko. Musisz zupelnie sie od wszystkiego, co z nim zwiazane odciac, jesli chcesz sie od tego uwolnic. Naprawde. Szkoda, ze nie wyszlo z tamtym chlopakiem, kibicowalam wam. Ale wiemy juz dlaczego nie wyszlo. Bo Ty dalej jeszcze walkujesz temat eksa...
Kochana, otworz oczy!

Cieszy mnie, że poczucie humoru Cię nie opuściło
Zwłaszcza w tego typu sytuacjach jest ważne.

To co..kiedy on ma imieniny?

ŻART!

Czyli tylko tańce i balony. Rozumje rozumje.

Ps. a fanty niech Ci wyśle pocztą, po co masz się męczyć i rozmawiać z nim f2f.
No, chyba, że dasz radę.

Nie wiem w jaki sposób chce to zrobić, ale jak chce tylko wpaść na chwilę i podać mi te rzeczy, to planowałam dać radę. 
Będzie mi bardzo ciężko znowu go widzieć, ale muszę dać radę.
Nie chciałabym robić "scen" pt. Wyślij mi poczta. Po co ma wiedzieć, że tak bardzo się męczę, że nie mogę go nawet zobaczyć.  Źle bym się z tym czula

Aga dobrze mowi! Podpisuje sie pod tym.

Powinnas to odciac sie od tego wszystkiego i to juz. Raz a dobrze.

Zamierzam się odciąć.  Ale chce wszystko załatwić, pozamykac tak,żeby było w porządku.  Żebym nie musiała o tym myśleć i się zastanawiać. 
Nie robię sobie już żadnych nadziei.
To,że chce stawić czoła temu spotkaniu,to po to,żeby nie robić z siebie męczennicy,  która umiera z powodu każdego spotkania.
Szybka wymiana,grzecznosciowe pytanie co tam słychać i tyle. Do widzenia.
Tak to sobie wyobrazam

A co do bratowej - uważam, że powinnam z nią spokojnie porozmawiac. Zapewnić ja ze nie mam do niej pretensji, żeby nie czuła się winna... ładnie za wszystko podziękować i też się pożegnać.

Wtedy osiągne taki wewnętrzny spokoj - mam nadzieję

Dla wyjasnienia-bratowa to zona brata, czyli w tym przypadku zona brata jej ex faceta.

Rozumiem Cie Damarisss, ale z drugiej strony... Ty mu nie musisz nic udowadniac i nic pokazywac. Bo piszesz, ze nie chcesz wyjsc na taka i taka i zeby on cos nie myslal, ze jestes slaba? A co Cie to jeszcze interesuje, co on sobie mysli? Niech sobie mysli, co chce. A wg mnie gdybys mu odmowila spotkania, to wlasnie bys pokazala swoja sile. Tylko zupelne ostre ciecie jest najlepszym rozwiazaniem. Ale i tak zrobisz po swojemu...

Damarisss...

Przykro mi z powodu tych feralnych urodzin, ale jak już wszyscy wyżej napisali, potraktuj to jako swoiste, śmiechu warte kuriozum, o którym przy winie będziesz opowiadać koleżankom:) Zrób teraz to, co dyktuje Ci głowa, chcesz grzecznie powiedzieć do widzenia jemu - powiedz, bratowej wyjaśnij, że doceniasz chęci, ale nic na siłę i powiedz wprost, że więcej nie wchodzisz w takie gry, bo nie jesteś ze spiżu. I wyrzuć ich z życia, dla siebie. Tyle już przeszłaś, ale widać potrzebujesz więcej czasu na uporanie się z tematem, najważniejsze jednak to nie cofać się (a zrobiłaś to współorganizując urodziny), trudno, otrzep się i do przodu, to boli, ale na pewno mniej niż na początku, gdzieś z tyłu głowy na pewno dopuszczałaś myśl, że nic z tego nie wyjdzie. Nie rozmyślaj, co on sobie pomyśli, czy bratowa. Załatw minimum, żeby pozostać w zgodzie ze sobą i zamknij ten rozdział, bo nie pozwalasz głowie i sercu zrobić roboty... Ściski. I więcej dbania o siebie i swój psychiczny komfort. Jesteś warta miłości odwzajemnionej a nie proszenia się o chwilę zainteresowania czy nie daj Boże - związek z wdzięczności za wyprawienie urodzin.

Damarisss... :-)  Dobra, nie będę komentować. Ja tylko widzę, że masz anielska cierpliwość do ludzi. To piękna cecha jest, ale na przyszłość musisz bardziej dbać o siebie! Trochę więcej egoizmu. Dobra, jednak skomentuję ;-)  To było mega głupie, ale przynajmniej nie będziesz miała sobie do zarzucenia, że nie zrobiłaś wszystkiego co było możliwe. A teraz głowa do góry, pierś do przodu. Zostaw to za sobą, nie spotykaj się nie tylko z nim, ale i z jego rodziną. Jak bratowa będzie namolna powiedz, że potrzebujesz czasu i poproś o danie Ci spokoju. On, jeśli zadzwoni w sprawie rzeczy, niech usłyszy, że ma Ci je wysłać lub wyrzucić. Nie spotykaj się z nim już!  Niech Cię nie obchodzi co on sobie o Tobie pomyśli. Trzymaj się.

Dziewczyny w ogóle sobie nie radzę.  Zadreczam się, płacze, rozpamietuje, wrzucam sobie, że mogłam się inaczej zachować w danych sytuacjach,a może byłoby dziś inaczej. Powoli dostaje obłędu chyba. Psychicznie jestem w totalnej rozsypce.  Żałuję, że nie umiałam nic zrobić, w żaden sposób mu zaimponować, że nie miałam "jaj". Już nie wiem jak to nazwać.  Gdzie szukać błędów. Nie potrafię się z tym pogodzić. 
Wczoraj na domiar złego on do mnie zadzwonił. Bo chce mi oddać ta nieszczęsna bluzkę i plyty ... powiedziałam, że nie jest to konieczne,że może wyrzucić bluzkę a płyty sobie zostawić.  Ale on powiedział, że tak nie wypada i wolałby oddać.  Stanęło na tym,że jeszcze się zdzwonimy.

Krejzi, a nie sądzisz, że to blokowanie gościa byłoby trochę od czapy, w momencie gdy to damarisss wyprawia mu urodzinki, jeździ do jego rodziny jakieś wyjazdy, balony i cholera wie co jeszcze, a w momencie jak on nic od niej nie chce to ona wali focha jak 5-letnie bobo i blokuje go?
Dla mnie dziecinada. Co innego gdyby on ją nagabywał o rozmowy, chciał wracać, a ona nie. Ale tu jest odwrotnie można śmiało powiedzieć, a gość jedynie chce oddać jej rzeczy, bo uznał (słusznie zresztą), że byłoby chamskie je po prostu bez jej wiedzy wyrzucić na śmietnik.

Oczywiście, że dziecinada, ale każda rozmowa z Nim może Ją znowu popchać do skompromitowania się przed Nim.
Szczerze wolałabym zachować się dziecinnie i mieć pewność (chociaż zawsze można odblokować numer ), że po raz kolejny nie skompromituję się.
Czasami trzeba wybrać mniejsze zło, a w tym przypadku, mniejsze zło to dziecinne zachowanie.
Ona nie może mieć z Nim żadnego kontaktu żadnego, bo znowu coś Jej strzeli do głowy i znowu coś wymyśli, żeby się do Niego choć na chwilę przybliżyć i znowu cierpieć.

Ja czuję, że podczas oddawania tych rzeczy po prostu będą uprawiać seks na pożegnanie.

Bosz, kobieto.. Męczysz się, bo podświadomie podchodzisz do związków/relacji damsko-męskich jak do relacji Mama/Tata - córeczka/dziecko.
Córunię/dzieciątko się kocha niezależnie od wszystkiego (nie licząc rodzin dysfunkcyjnych, wiadomo). A w relacji damsko - męskiej kocha się 'za coś': wygląd + charakter + udany seks + podobne zainteresowania + wspólne fale, etc etc..

Nie potrafisz zrozumieć, że wystarczy, że JEDEN z tych elementów mu w Tobie nie grał i to wystarczy by nie potrafił Cię pokochać ??
To takie trudne??

Chciałabyś żeby wszyscy Cię kochali i zakochiwali się w Tobie. No tak nie będzie...nigdy. Ani teraz, ani za 10 lat, ani jak wypłaczesz za tym facetem setki dni. On Cię nigdy nie pokocha, bo mu nie pasujesz. Tyle.
MOVE ON.

EDIT: I to wcale nie prawda jak twierdzisz, że to "rozumiesz".
Nie. Ty na rozum i logikę czytasz co ja piszę, ale nie czujesz tego. Wydaje Ci się, że jesteś w stanie 'obejść' w jakiś magiczny sposób reguły, jakimi rządzi się świat i Miłość.
Uwierz mi - nie jesteś. Czy 'poddasz się' i przyswoisz tę prawdę za miesiąc czy za 5 lat to nie ma znaczenia. Ale dopóki jej nie zaakceptujesz to będziesz się dalej męczyć.
Bo nie godzisz się na zasady i reguły, wg których funkcjonuje świat, buntujesz się i chcesz je zmieniać, a zmienić możesz TYLKO swoje podejście, świata i jego reguł nie zmienisz. Płacze i kombinacje alpejskie czy inne manipulacje tylko kopną Cię w pupę na koniec. Zresztą niedawno doświadczyłaś tego.

A ja może coś innego wrzucę:
Skoro miałaś tyle pytań dotyczących tego "DLACZEGO", to czemu wtedy, kiedy miałaś szansę, to z nim nie porozmawiałaś. Czasami tego nie potrafię zrozumieć. Dwoje dorosłych ludzi, a jedno nie może zadać spokojnie pytania "dlaczego postępujesz tak, a nie inaczej?"

Jak dla mnie w tym przypadku, nie byłoby sensu zadawać pytań "dlaczego nie chcesz być ze mną?", "dlaczego postępujesz tak, a nie inaczej", ponieważ Oni nigdy nie byli w związku, Oni byli w układzie, na który Ona się zgodziła.

Takie pytania należy zadawać będąc w związku, nie w układzie.

A po za tym, jakby On Jej powiedział co Mu "nie leży" w Niej, to jestem pewna, że Ona by na siłę się chciała zmienić i zamęczałaby Go tą chęcią zmian.

Możesz mieć rację.

Autorko, musisz sobie uświadomić jedną bardzo ważna rzecz. To, że on ze swojej strony stworzył układ - coś na zasadzie "Friends with benefits" doprowadziło Ciebie do takiego stanu, do takich emocji, do Twoich zachowań, często może odbiegających od normy, jak brak zaufania, zazdrość itp, więc w żadnym wypadku nie możesz siebie winić. Jego podejście stworzyło coś toksycznego i to jest bezpośrednia przyczyna.

Krejzi, Igzakli.

Tendencję do prób zwalenia winy w całości na drugą (niezainteresowaną związkiem) osobę mają ci, którzy nie chcą przyjąć swojej części odpowiedzialności, że tkwili w układzie, bo z uporem maniaka na coś liczyli, pomimo tego, że czyny mówiły jasno - nic z tego. Woleli skupiać się na słodkim pierdzeniu = słowach, żeby udawać dalej przed sobą, że to zmierza w dobrym kierunku. Suuure

Edit:
Albo przynajmniej spróbował się wycofać, ale Autorka na to nie pozwoliła.
Ja nie bronię tego Faceta, ale jak Autorka sama stworzyła sytuacje, w której wylądowali w łóżku, no to głupiec by nie skorzystał.
A po za tym po ostatniej akcji Facet okazał się dżentelmenem i głupcem ponieważ nie wykorzystał ani szansy, ani tym bardziej Autorki.

A jeszcze jeden aspekt - doskonale ten facet wiedział, że ta kobieta chce od niego coś więcej. On wiedział, że nie. Gdyby był w porządku, to wtedy by z nią porozmawiał i odszedł.

Cichy, przestań już projektować Wiem, że marzyłyby Ci się przeprosiny, ale..to tak nie działa.
Znasz powiedzenie, że "nikt nie jest w stanie nas obrazić, jeśli mu na to nie pozwolimy" ?
Analogicznie to działa przy FwB.
Tak jak napisała Krejzolka - OBOJE są dorośli. na doskonale znała jego stanowisko, bo jej POWIEDZIAŁ, a mimo to.. tak jak Ty swego czasu, brnęła.
A potem się za swoje niespełnione nadzieje i oczekiwania wściekała i na zmianę obwiniała.

No nie można zachowywać się jak ofiara i oczekiwać, że ktoś  nas będzie traktował jak..nie ofiarę
JAk się samemu/-ej dupsko wypina/wystawia ku..a , to nie ma co się potem dziwić, że ktoś sobie użyje skoro się mu podstawia pod nos i jeszcze zachęca do użycia.

JA uważam, nadal, że wasze sytuacje są identyczne A to, że ci siksa mówiła raz, że kocha, a raz, że nie - to biorąc pod uwagę jej emocjonalne zwichrowanie (ja podejrzewam chorobę psychiczną, serio), nie brałbyś tego w ogóle na poważnie.

I tak, dorośli ludzie NIE ZAWSZE chodzą ze sobą do łóżka tylko z miłości. Inaczej większość z nas byłaby dziewicami/prawiczkami po 40ce albo nie mieliby seksu całe dekady.
Owszem, dorośli ludzie powinni ze sobą rozmawiać, ale czasem druga osoba (ta zadurzona) udaje, że nie rozumie i nie słyszy co zostało powiedziane.
I dopytuje, pisze listy, żąda wyjaśnień z pieczątką Sądu Najwyższego i tak męczy męczy kichę..aż umęczy i zostanie np. zablokowana na tel. czy na portalach.
Znajomy scenariusz?

Ja mam wrażenie Elizabeth, że Ty za mną chodzisz i gdzie ja się odezwę, to mi szpileczkę z byłą przypinasz.
Masz prawo do takiego zdania, a ja tego nie oceniam. W sensie, nie staram się tego porównywać, bo po co? Wiem tylko, że ta cała kobieta od siedmiu boleści serwowała mi cały wachlarz emocji. Od przepraszania, przez udawanie, że coś się rozumie, przez blokowanie, przez odblokowywanie, przez wrzucanie ckliwych piosenek i cytatów, aż do listów, do mówienia, że się kocha, a potem, że jednak już nie. Dlatego uważam, że jest złym człowiekiem. Może faktycznie powinna iść do psychologa, bo jest chora. Mówiłem jej to zresztą wprost.
Był taki moment, kiedy miałem silę odejść, ale go przegapiłem, bo zaufałem, a potem już nie miałem siły. Potem scenariusz był podobny, jak tutaj. Aż do pewnego momentu, kiedy tym wszystkim rzuciłem.

@Krejzoka82,

Ja po prostu uważam, że jeżeli jedna osoba oczekuje otwarcie związku, a druga tylko FwB, to nie powinno się takiej osoby wykorzystywać. Nawet, jak wypina pupę.
(W ogóle to od takiej osoby od razu wieje desperacją i nie wiem w czym ona jest atrakcyjna)

@EDIT

Autentycznie, nigdy mnie żadna kobieta nie kręciła bez rozmowy, bez nawiązania jakiejś intelektualnej nici.
Koledzy mi mówili, że jestem dziwny.

Z tego wszystkiego to chyba najbardziej boli mnie to, że w takiej roli zazwyczaj są kobiety. To trochę dziwne, że facet się tam znalazł, cóż.

Wiem, wiem. Śmieje się.

@EDIT

Ona mi nawet po tym moim przerwaniu tego pisała niejednokrotnie, że jej ciężko. Także manipulacja pełną parą.

Autorko , mam nadzieje że wykszesasz  jeszcze z siebie odrobinę instynktu samozachowawczego , bo dawno nie czytałam żeby kobieta tak ślepo brnęła w ciemną uliczkę, wiedząc że może ją tam spotkać krzywda.

Podsumowując :facet zachował się według mnie ,podczas tej waszej relacji całkiem ok. Za to Ty masz problem , bo nie słuchasz i nie rozumiesz co mówi do ciebie facet. a mówił bardzo jasno na czym stoisz . a akcja z urodzinami.... To kompromitacja . I po tym wszystkim to już tylko poczta zostaje .

Damariss, jesli sobie nie radzisz, pomysl prosze o psychologu. Musisz stanac na nogi, bo szkoda zycia!

Ja po prostu życzę Ci, żebyś wreszcie się uporała z tym wszystkim i wierzę, że Ci się uda!!!
Powodzenia!!!
Taka prośba, jak będzie Ci źle, będziesz chciała napisać do Niego, to po prostu napisz to do nas.

On mi się śni prawie każdej nocy. Dzisiaj też mi się śnił.  Obudziłam się z płaczem. .. byliśmy w jego firmie, ja zabieralam stamtad jakieś rzeczy. On mnie pocałował, przytulil mocno i mówił mi do ucha,że dam radę, że poradzę sobie z tym rozstaniem. Ja zaczęłam tak bardzo płakać,  ogarnął mnie taki żal, niedowierzanie, że to na prawdę koniec .... i Obudziłam się.

Strasznie tęsknię za nim. Strasznie.

Kiedy to minie? Czasem zastanawiam się czy kiedyś całkiem mi przejdzie? Czy będę umiała jeszcze kogoś tak pokochać jak jego? Jak na razie szczerze w to wątpię. ..

Damarisss, no niestety, w tydzień się nie wyleczysz. To będzie trochę trwać. Ale tak jak napisała girl - czas jest Twoim sprzymierzeńcem. Ja wiem, że nie jest łatwo, ale postaraj się kierować myśli w inną stronę. Brak kontaktu (w tym ten nieszczęsny Facebook i nie oglądanie jego profilu) naprawdę pomaga. Rób coś dla siebie, zapisz się na jakiś kurs językowy. Ważne, że już pozbylas się złudzeń, to jest krok do przodu. Teraz akceptacja, opłakanie tej straty. Trzymaj się, dziewczyno!