Kobieta szuka powodów do wojny - Netkobiety.pl

Nie chce mi się tego wszystkiego czytać i nie mam czasu. Powiem Ci tak, że wnioskując po tym, co przeczytałam, to ja widzę, ze Ty ją chcesz zatrzymać i ratować ten związek, ale tylko i wyłącznie swoim czczym gadaniem. Jak jej powiesz od czasu do czasu, ze Ci zależy to nagle się problemy same nie porozwiązują. Pierdzisz w stołek, wolisz dupsko wygrzewać przed TV i chlać zamiast iść po kwiaty dla partnerki, zabrać ją na randkę. Zamiast porozmawiać jak dorosły człowiek, w czasie kłótni odwracasz się plecami i masz na laskę wy**bane. A przecież po coś ona wszczyna te kłótnie! I jeszcze jej co i rusz dowalisz tekstem: jak się nie podoba to wypad, ja się dla Cb zmieniać nie będę. Lepiej jej by było bez Ciebie, bo Ty masz ją głęboko w 4 literach, tylko jeszcze tego nie zaakceptowałeś.
Najbardziej powala ta duma bijąca z Twoich wypowiedzi, gdy piszesz o tym jak pięknie ignorujesz jej próby dania Ci do zrozumienia, że ona jest nieszczęśliwa (czyli te kłótnie właśnie).
Zerwij z nią, daj kobiecie szansę na kochającego, szanującego ją faceta.

Myślę, że to byłoby bardzo w porządku i MĘSKIE (a raczej - ludzkie po prostu) zachowanie.
Mi tego zabrakło w poprzednim związku, a jestem pewna, że powody tamtego pana były b. podobne do Twoich. No, może za wyjątkiem braku doświadczenia w seksie, to cała reszta - problemy z bliskością, itp. się zgadza.

On nie miał jaj i ego u niego wygrało. Wolał zostawić mnie z domysłami niż powiedzieć wprost, że sobie z czymś tam nie poradził i nie radzi.

So.. dułet! brawo

Kurde i gdzie tu złoty środek , jakbym na PUA forum zapytał co z tym zrobić to bym usłyszał : z byka spadłeś , kim ona jest że się będziesz podkładał i wywnętrzał , jak ma focha to jej brocha a jak sie jej nie podoba to next.  Znowu kobitki ( z wyjątkami na tym forum) powiedziałyby pewnie ; kup kwiatki, czekoladki, zapewniaj wciąż o uczuciach i najlepiej przepraszaj że oddychasz. Gdzie ten środek cholewka ?

Skywalk: "Złoty środek" jest tam, gdzie Ty robiąc lub mówiąc coś czujesz, że to jest szczere i wypływa z głębi Ciebie, że na nic się nie "Zagrywasz". Przeczytaj to co napisała gagatka -to mniej więcej to samo co mówię ja, tylko konkretniejszym językiem

To co robią 'specjaliści' PUA to skuteczny sposób jak bawić się zaangażowaniem drugiej osoby, jak ją 'wysterować' i poniżyć często, tak by po interakcji z nami czuła się wyzuta jak gąbka i załamana.
PUA jest ok ale tylko na etapie podrywu, oni są kompletnie bezradni jeśli chodzi o to co dalej - jak utrzymać związek. Ich klientami są w 100% faceci, którzy sobie nie radzą z kobietami, dlatego biorą ich słowa za ostatnią deskę ratunku i są bezkrytyczni, stosują te wszystkie porady fanatycznie i 'po trupach'.

Dla mnie prawdziwy facet to nie szczekający i arogancki ratlerek, których nie brakuje przecież, ale ktoś honorowy, kto jak czegoś nie ogarnia albo sobie nie radzi: przeprasza i mówi jak jest, nie próbując przerzucać winy na drugą osobę niczym gorącego ziemniaka, żeby tylko ego nie doznało uszczerbku.

Jasno i konkretnie .

To było pytanie bardziej retoryczne, sam się czasem dziwię jak z Nią rozmawiam z serducha, intuicyjnie ( nie podyktowane lękiem) to dzieją się cuda a jak zaczynam rozkminiać , kalkulować to robi się syf, nie każdy się z tym urodził , mam tego świadomość więc trochę wyrozumiałości. Jak nie rozkminiam to sam się czasem łapię na tym że potrafię fajnie działać z pewnością siebie itp. Co do tych forów to już od dawna wiem że jest tam paru fajnych ogarniętych facetów a cała masa to kowboje klawiatury z nadwyrężonym nadgarstkiem tak więc wiem że z wszystkiego trzeba wyłuskać wartościowy "złoty środek"
A co do PUA to oczywiście miałem fazę zapału neofity i tego który zaczerpnął z boskiego źródła, podobnie NLP ale już dawno mi to przeszło, później były ciągoty w kierunki "świadomościowe" ale zauważyłem że to tylko ucieczka,jak nie przeżyjesz/przepracujesz emocji to żadne PUA NLP i stosy ksiązek nie pomogą

Super, dobrze kombinujesz:)

Wielkich awantur nie robi ,od ostatniego wyznania wyczuwa się zmianę, jest przeważnie miła ale czasem wycofana , chłodniejsze. Często dopytuje skąd u mnie taka zmiana że miałem często wszystko gdzieś a teraz się staram. Wiem że to ostatni sygnał (też dzięki Wam) że trzeba coś z tym zrobić. Musisz wiedzieć że faceci są ślepi na takie coś , mojego znajomego żona wyrzuciła z domu wywalając rzeczy na śmietnik bo nawet trzykrotne "wypi....laj z mojego życia rozumiał jako jej droczenie się.

Aaa cholewka wiedziałem że zadasz to pytanie. Odpowiem Ci jak sam będę wiedział, chyba przerwa będzie jednak niezbędna, bez tego nie potrafię na zimno tego ocenić. Strasznie się katuję za to że facet powinien być jak stal a nie jak 18-latka przed okresem (bez urazy).

oh kogo ja widze, no siebie w wieku 40 lat. PUA zostaw w spokoju to nie dla ciebie nie ten typ charakteru za mieki jestes(bez urazy-niby zdaniem Elle to plus).
Mi sie wydaje ze ty jestes typowym dzieckiem ktorym sie rodzice nie zajmowali, czy sie myle?
Pewnie masz tez niskie poczucie wartosci bo kochani rodzice, dokladnie ojciec traktowal cie jak kogos gorszego.

Skywalk, no to prawie tak jak u mnie - opis relacji z Ojcem, tyle że ja Ojca "na stare lata" sobie ustawiłam i on teraz sam wyczuwa kiedy próbuje się "mądrzyć" przy mnie i sam się stopuje. Dużo czasu upłynęło i ja musiałam sporo nad sobą pracować by dokładnie zrozumieć dlaczego ojciec jest jaki jest, co nim kieruje i jak tą sytuację 'rozbroić' z pozytywnym skutkiem dla siebie, ale mogę powiedzieć, że nasze stosunki uległy zmianie - On dziś na wiele słów i zachowań nie może sobie pozwolić i wie o tym.

U mnie skutkiem tego, że większość problemów natury poza finansowej rozwiązywała Mama jest to, że potrafię być silna i nie dam się byle komu ustawiać. Inna sprawą jest to, że przez to nie łatwo ulegam "czarowi facetów", niełatwo zrobić na mnie wrażenie, bo wiem na co zwracać uwagę.

Ale to marną radę dajesz, rozumiem ze ci których w domu jakoś skrzywiono mają siąść i beczeć a o bzykaniu to już w ogóle zapomnieć bo są za miękkcy ? 
Czyli tylko je...nąć się z okna licząc że w następnym wcieleniu się uda.  Sory za język

Finito, napisałem Jej że chce żeby była szczęśliwa i kurde wreszcie znalazła kogoś kto na Nią zasługuje. Przyznałem się że wszystko co było najfajniejsze w naszej znajomości to zwaliłem przez moje jazdy i jedyne co teraz moge Jej zaoferować to żeby najmniej pokiereszowana wyszła z tego gównianego układu.
To że może miałem pojebane życie nie znaczy że mogę Ją krzywdzić i że mam siebie dość.  Że do barcy z nią pojadę ale wyjazd w marcu odpada ( bo miała takie plany). Ktoś może uznać że się poddałem ale widze jak sie dziewczyna miota , nie może być tak że dalej przez moje chore ego będzie krzywdzona. Już mam tego zwyczajnie dość. Siebie też

Ale czy nie dośc jej już dowalałem przez te lata ?

kur... a dobijaj mnie , co miałem zrobić,
cały tekst poszedł na priv

Teraz i tak już po wszystkim a dla mnie czas na jakąs terapię

Masz rację , po co fajnej, silnej kobiecie tak emocjonalna paćka jak ja.
Może Jej to pomoże się szybciej otrząsnąć i zobaczyć z jakim gównem miała do czynienia

No potraciłem się kompletnie  , nawet jakbyśmy się zeszli to nie potrafiłbym spokojnie nad tym wszystkim przejść, strach by rządził i tak.

Dziękuję

Następnym razem myśl o sobie, to nie wylądujesz w związku z kobietą, w której nie jesteś zakochany i nie będziesz musiał do niczego się zmuszać.

Bo każdy związek i każda relacja z drugim człowiekiem jest naszym Lustrem - druga osoba pokazuje Ci siebie: im bardziej Cię wku..ia, tym więcej masz do przepracowania w sobie tak to działa

Coś Ci podpowiem: Od czasu do czasu zrób mały 'rekonesans' ludzi, z którymi najczęściej się spotykasz lub z którymi po prostu masz wspólny język, jesteście 'blisko' - niekoniecznie w sensie romantycznym.
Licz się z tym, że jednym z objawów dojrzewania emocjonalnego i duchowego jest wbrew pozorom utrata (zgoda na utratę) części znajomości i/lub przyjaźni, z ludźmi, z którymi nie jest już nam po drodze. To też nic złego.

No nieźle, wygląda na to, że ciśnienie już miałeś takie, że sprawę w ten czy inny sposób załatwiłeś . Ciach, prach, laleczka nie ma tu nic do gadania (bo nigdy nie miała, nie była traktowana jak partnerka i materiał na związek). A ten wyjazd do Barcelony to po co w takim razie? Jako ochłap twojej łaski czy okazanie postawy: "znaj dobroć pana"? Przecież to jest żenujące. Jak można tak drugim człowiekiem manipulować. Chcesz jej więcej z mózgu wodę zrobić? Na moje oko, to zerwałeś (w sms, e-mailem??) i siedź teraz cicho. Ponoś konsekwencje swojej decyzji. Skończyłeś związek, pożegnałeś się, to teraz w tym postanowieniu wytrwaj. A nie wspólny wyjazd, na którym dziewczyna pewnie będzie robiła sobie dalsze nadzieje, ciebie też coś trafi (bo zmienny jesteś jak cholera) i co? I znów się tak będziecie bujać w tym toksycznym związku. Ogólnie, co za kolo z ciebie

Żaden wyjazd oczywiście nie ma sensu

Jeszcze w nocy jak zareagowala na ten genialny wpis na FB ( a jakże) zadzwoniłem i przeprosiłem że chciałem dobrze ale wyszło jak wyszło i że nie radzę sobie z sobą i z całą sytuacją. Pierwsza szczera rozmowa od bardzo dawna. Powiedziała że coś czuła ale że nie mówiłem o tym nie przypuszczała że tak bardzo sobie nie radzę i że nareszcie pozbyłem się tej skorupy.

I że to skończyć trzeba to wiadoma sprawa tylko nie w tym stylu.
I na tym koniec bo już się powoli z tego robią "trudne sprawy" . Dziekuję wszystkim !

No wiadomo, że jak chce się mieć dziecko, to po 30stce nie chce się już długo czekać, bo potem szanse i u zdrowej kobiety mocno spadają. Grunt, by ludzie mieli podobne priorytety. A chodzenie za rękę niemieszkanie razem w wieku po 30stce czy 40stce, bo tak to wtedy wygląda jest dla osób myślących o poważnym związku słabe, co tu tłumaczyć, myślałam, że to oczywiste. A jak ktoś szuka czegoś innego to trzeba to powiedzieć.

Autorze, Ty chyba bardziej właśnie boisz się, że zamieszkacie razem i jeszcze mocniej zaangażujesz się, ona Cię zostawi i będziesz cierpiał. Taka reakcja obronna. Tylko wtedy nie będziesz szczęśliwy, bo fajnego związku chcesz, ale sam odrzucasz to przez strach. Jeśli u Ciebie jest to bardzo silne to można pójść do psychologa. Wiesz, masz 40 lat i nie jest się tak łatwo zmienić jak w wieku 20 lat, to już jest utrwalone w Tobie i być może potrzebujesz tu pomocy. Kobieta nie będzie czuła, że ją kochasz, jeśli nie chcesz z nią mieszkać, bo przecież to jest normalny kolejny krok, a w tym wieku oczywiste, że chce się, by nastąpił szybciej, to nie jest wiek po 20stce, gdzie można poczekać dłużej. Jak związek ma się rozpaść to się rozpadnie, ale warto, byś spróbował zmienić coś w swoim podejściu, bo jak nic nie zrobisz, to właśnie wtedy zwłaszcza ją stracisz. No i w pewnych kwestiach Twoja kobieta zachowuje się niedojrzale, ale nawet jak z nią Ci nie wyjdzie, to sam widzisz, że masz problem, więc powinieneś tutaj coś z tym robić, bo bez tego będzie ciężko także z kimś innym.

Brawo ,dokładnie też to tak czuję że mogłem wejść w związek w którym kobieta nie do końca mnie kręciła z tą polisą że gdyby mnie pogoniła to tak bardzo by nie bolało. Mam takie gówniane doświadczenie że jak się przed kobietami odkrywałem/ mocno wkręcałem to zawsze dostałem wpieprz. Tylko dziś widzę że zawsze dostałem wpieprz bo wyskakiwałem z deklaracjami w 2-3 mies znajomości dodatkowo z pozycji proszącego pieska więc nie ma co dziwić że panny dawały nogę. Gdybym ja za każde "zostańmy przyjaciółmi" dostawał 100 to już spora kupka by sie uzbierała. Jak byłem z Tą moją to nawet nie tak bardzo się bałem że mnie pogoni a najbardziej że jak sie otworzę to usłyszę słynne "zostanmy przyjaciółmi" a zawsze to przyjmowałem jako totalną kastrację.  Tak na prawde do dziś nie wierzę że kobieta może chcieć ze mną być więc sam to sabotuję. Na poziomie świadomym wierzę że może kobieta ze mną być ale gdzieś ze spodu wychodzi to poczucie niezasługiwania.
Zapisałem się do psychologa na dziś

No dzięki kobitki, dziś porozmawialiśmy szczerze, opowiedziałem Jej całą historię ,powiedziała że rozumie że jest jej przykro że tak sie potoczyło ale efekt jest taki ( tak wyczułem) że wolała mnie z mojej legendy niż gołą , czystą prawdę na mój temat. Coś jej bezpowrotnie zburzyłem. Ulżyło mi ale mam trochę mi smutno że tak to przyjęła. To tylko moje odczucia

Cześć. Kobiety są różne. Jedne niezależne, drugie bardzo wrażliwe.
Może postaraj się zrobić coś dla związku? (Zrezygnuj z tej rutyny) - na pewno to zauważy.
Po drugie... jeśli ty ją zlewasz, a ona się odzywa oznacza to ,że jej zależy, ale Tobie niezbyt.
Ja na jej miejscu, już dawno bym Cię zostawiła skoro ty masz dziwne zasady rutyny i olewania kobiety
Ale każdy jest inny.

Pozdrawiam,
Paulina

No lubie ludzi którzy przychodzą z problemem bo ich życie jest gówniane a już parę minut później radzą innym jak żyć. Ale nie obrażam sie, też byłem kiedyś pierwszy do radzenia. Co do mojej sprawy to pozamiatane, no i dobrze. Na moje prawdy zareagowała z bardzo dużym zrozumieniem , mówi że rozumie powody z ktorych to ukrywałem i nie ma żalu. Nie odniosła tego w ogóle do siebie, nie czuje sie urażona że kłamałem tyle lat co jednoznacznie pokazuje że już emocjonalnie jest daleko ode mnie. I bardzo dobrze,  Teraz jak czytałem post p.kaminska1994 przypomnialem sobie jak będąc z Tą moją też często zachlewałem frustracje a brakowalo odwagi żeby coś w życiu zmienić.

A ja mam mimo wszystko poczucie że niepotrzebnie sie aż otwierałem , mogła rozstać się znając mnie takiego jakiego poznała a takie treści to dobrze wywalić z siebie na sesji terapeutycznej a nie kobiecie która to teraz musi trawić. Oczywiście te dywagacje już nie mają sensu bo są po fakcie ale wiem jedno ; trzeba przede wszystkim być uczciwym bo jak człowiek kłamie to obrywa podwójnie, kiedy to robi to podświadomie czuje sie gorszy że musiał łgać żeby coś dostać i drugi raz też czuje sie jak gówno kiedy sie z tego czyści.